Þjóðviljinn - 22.08.1986, Blaðsíða 7

„ Viltu i'nefið?"
syngja hinir
raunverulegu
Stuðmenn, að
hálfu komnirúr
dulargervum.
„Þetta eru Rokktónleikar ald-
arinnar. Eru ekki 20 þúsund í
stuði?" glumdi um alla Reykjavík
þegar afmælis rokktónleikarnir
voru haldnir á Arnarhólnum sl.
þriðjudag. Kynnir tónleikanna
ýkti þáttakendatöluna örlítið. Því
að sögn lögreglunnar voru um
12.000 manns á tónleikunum.
Allur þessi skari var kominn til að
skemmta sér og lét því aldeilis í
sér heyra. Það var sungið, tjúttað
og trallað. Fjörið í hljómsveitun-
um og áhorfendum var svo rnikið
að gamalmenni í nágrannabyggð-
unt Reykjavíkur hringdu í lögg-
una og kvörtuðu undan hávaða.
8 hljómsveitir spiluðu á tón-
leikununt. Bæði voru þetta
splunkunýjar hljómsveitir, t.d.
Rauðir fletir sem voru að spila
opinberlega í fyrsta sinn (sjá
næstu síðu) og líka ein vinsælasta
og þekktasta hljómsveit landsins
Stuðmenn. Hljómsveitirnar voru
þessar: Bylur, Rauðir fletir, Pró-
fessor X, Tikk takk, Vunderfo-
olz, Greifarnir, Bubbi og MX 21
og síðastir spiluðu Stuðmenn.
Frekar fáir hlustuðu á fyrstu
hljómsveitirnar, enda byrjuðu
tónleikarnir ansi snemma, eða kl.
19.
Kynslóðabilið
Yngri kynslóðin vildi greini-
lega vera sem mest í snertingu við
poppgoð sín því unglingarnir
hópuðust upp við sviðið. Eftir því
sem ofar dró dró líka úr látunum
og aldurstala áhorfenda varð
hærri þar til hún náði hámarki
sínu í Ingólfi Arnarsyni, sem
horfði stjarfur á fjörið. Blaða-
maður byrjaði kvöldið í róleg-
heitum ofarlega í brekkunni., En
þar sem Glætan er fyrir unglinga
var um að gera að vera innan um
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA
Vekjum
náarannana
r o/Wonnnof' o Ar
Rokktónleikar aldarinnar á Arnarhól
um hásan hálsinn. Og hálf radd-
lausir sögðu þeir: „Bubbi var frá-
bær.“ Bubbi var klappaður upp
og tók hann þá eitt aukalag. Það
var lagið hans Hirosima. Einnig
minnti hann fólk á það að rneðan
erlendur her er hér á landi, þá
erum við ekki frjáls þjóð. Blaða-
maður fékk gæsahúð af hrifn-
ingu. Kominn tími til á þessari
afmælishátíð að maður heyrði
eitthvað annað en lofsöng eða
áróður fyrir Davíð.
Stuðmenn voru næstir á dag-
skrá og voru menn þá svo
spenntir, að einn áhorfandi sent
ekki vildi missa af neinu, brá sér
út á götu þessa dagana, heldur
þarf hún líka að stoppa
skemmtun fyrir manni. Við lifum
í lögregluríki," hvæsti aldraður
unglingur. En allt er gott sem
endar vel. Þetta var plat og Stuð-
menn brugðu sér úr löggubúning-
ununi.
Stuðmenn kynntu m.a.
Austurlandapopp fyrir landann,
en tóku líka mörg sinna vinsæl-
ustu laga. „Viltu í nefið? Viltu í
vinurinn?" sungu
menn, en það eróhætt að fullyrða
að unglingarnir þurftu ekki að
troöa neinu upp í nefið til að
hressa sig þetta kvöld. Það var
nóg að hafa Stuðmenn upp á sviði
til að garantera gott kvöld. SA.
Umsjón:
Sigríður
Arnardóttir
endur hans eru örugglega orðnir
það eftir þessa tónleika.
Hópsöngur
með Bubba
Margir höfðu orð á því að
Bubbi hefði aldrei verið betri á
tónleikum. Hann náði upp frá-
bærri stemmningu nteðal áhorf-
enda. I einni svipan kippti hann
einum áhorfanda upp á sviðið og
lét hann syngja í míkrófóninn.
Þetta gerði mikla lukku hjá
stráknum, sent ekki hafði átt von
á svo skjótum frama. Bubbi fékk
svo marga til að syngja með sér
að eftir tónleikana gengu margir
unglingar í miðbænum haldandi
undir stúkusætin og skvetti þar úr
skinsokknum, með útsýni yfir
dansandi fætur.
Lögregluríki?
Stuðmenn létu bíða eftir sér og
þegar þeir loksins kontu virtust
þeir eitthvað slappari en venju-
lega. „Þeir eru nú yfirleitt með
flottari hreyfingar," sagði von-
svikinn áhorfandi sem vissi
auðvitað ekki að verið var að
gabba hann. Skyndilega skaust
lögreglusveit upp á sviðið og
skipaði „Stuðmönnum" að hypja
sig. „Því rniður Stuðntenn eru
hættir," sagði myndarlegur lög-
regluþjónn. „Það er ekki nóg að
löggan stoppi mann trekk í trekk
þá sem skrifað er fyrir. Því tróð
blaðamaður sér upp á eitt stúku-
sætið neðst í brekkunni og var þar
það sem eftir var kvöldsins, í ná-
inni snertingu við æsku landsins í
orðsins fyllstu nterkingu.
svakalega undan dansinum að
þegar Stuðmenn sungu „Fljúgðu
hærra" var óhjákvæmiiegt annað
en taka þá á orðinu. Lendingin
hjá sumum gekk brösuglega og
lenntu þeir því ofan á næsta
manni. Ekki þótti strákunum það
neitt verra, þ.e.a.s. ef þeir lentu
ofan á kvenmanni. Það jafnaðist
þó enginn dansandi áhorfandi á
við dansandi Bubba Morthens
uppi á sviði. Sviðsframkoma hans
var svo kröftug og lifandi að þeir
sem ekki voru þegar orðnir aðdá-
Fljúgðu hœrra
Þar sem daginn áður höfðu
hvílt yfirvegaðir rassar borgarað-
alsins hans Davíðs, dönsuðu nú
fimir fætur hundruöa unglinga.
Það var hreint ótrúlegt hve ntarg-
ir fætur komust fyrir á einunt stól.
Og enn nteira furðulegt hve mar-
gvísleg dansspor krakkarnir fóru
létt með að taka á einni og sömu
setunni. Bekkurinn dúaði svo