Þjóðviljinn - 12.09.1986, Síða 5

DJÚÐVIUINN
Komið við
Þorvaldseyri
og
fylgst með
kornskurði.
Kornið flæðir úr þreskivélinni í lausavagn sem flytur það heim.
Eggert Ólafsson bóndi á Þorvaldseyri á kornakri sínum: Af einu fræi sem óg sái að vori fæ óg stöngul sem ber nítján korn.
Landbúnaður
Hér em skilyrði til
komræktar
Er við lögðum leið okkar undir
Eyjafjöll í liðinni viku blasti við
okkur óvænt sýn fyrir neðan bæ-
inn Þorvaldseyri. Þar var korns-
kurðarvél í fullum gangi á korn-
akri en það er fágæt sjón hér á
landi og sennilega eitthvað sem
menn hafa séð í mesta lagi í sjón-
varpi.
Mörg örnefni um allt land
benda til þess að korn hafi verið
ræktað hér fyrr á öldum enda er
talið að veðurfar hafi verið hlýrra
þá en nú. Sú skoðun virðist út-
breidd að landhættir nú henti illa
til kornræktar og nú er meirihluti
þess hráefnis innfluttur sem ný-
ttur er í fóðurblöndur. Nokkrir
bændur hafa reynt að rækta korn
hér á landi og við ræddum við
Eggert Ólafsson bónda á Þor-
valdseyri um þessa ræktun en
hann hefur fengist við hana í yfir
20 ár.
„í þau 25 ár sem ég hef ræktað
korn hefur það alltaf náð að
þroskast. Uppskera hefur verið
misgóð og fer eftir veðurfari, en
kornið hefur alltaf náð þroska.
Ég er sannfærður um að þetta er
hægt þar sem veðurfar er hag-
stætt. Þar sem kartöflur spretta
áfallalaust, eru skilyrði til
kornræktar fyrir hendi. Við
búum að vísu vel hér undir Eyja-
fjöllum vegna þess að hér vorar
snemma en ég er sannfærður um
að þetta er hægt víðar.Þetta er þó
alveg á mörkunum samt sem áður
og mjög algengt að ekki sé slegið
fyrr en seint í september.
KONUR OG KJOR
Áfram stelpur
Þjóðviljinn spyr
1. Hvað veldurað illa gengurí
kjarabaráttu kvenna? "
2. Hvað er til ráða ?
Jóhanna Vilhelmsdóttir
1. Samstöðuleysi. Reyndar
stóðu konur saman á kvennafrí-
dögunum en það er bara ekki
nóg. Konur verða að athuga, að
þær fá ekkert rétt uppí hendurn-
ar. Kvennaáratugurinn vakti
margar konur af Þyrnirósar-
svefni, en ég ætla að við þyrftum
önnur tíu ár.
Hlutskipti kvenna í skrifstofu-
og verslanastörfum er ekki verj-
andi í þessu velmegunarþjóðfé-
lagi okkar. Það er smánarblettur
á atvinnurekendum að ætla kon-
um sem vinna 75% allrar vinnu í
heiminum launaða og ólaunaða
að þiggja aðeins 10% launa.
Kona sem vinnur við almenn
skrifstofustörf þarf að vinna 480
dagvinnustundir lengur á ári til
að ná árs dagvinnutekjum karls
við almenn skrifstofustörf.
Þessi dæmi sýna að eitthvað
mikið er að í tekjuskiptingu
launamála. Svo er fólki hegnt
þegar það þarf að vinna mikla
yfirvinnu, með miklum skattaá-
lögum. Þessu verður að breyta,
yfirvinna ætti að vera skattfrjáls,
og hún ætti einnig að greiðast
100% ofaná daglaun.
2. Ef til væri „patent“-lausn
væri eflaust löngu búið að finna
hana.Ég sagði samstöðuleysi við
fyrri spurningunni. Það hefur
sýnt sig að eina leiðin til að knýja
fram launahækkanir eru fjölda-
uppsagnir eins og t.d. kennarar,
lögreglumenn, sjúkraliðar o.fl.
hafa verið að gera á síðustu miss-
erum. Þetta vopn launþega er
það eina sem hefur dugað, án
þess að því sé velt út í verðlagið.
Konur eru líka alls ekki nógu
duglegar að sækja á brattann,
þær þurfa að læra að treysta á
sjálfar sig í enn ríkara mæli.
Við þurfum líka að eyða þeirri
gömlu hefð að það sé sjálfsagt að
konur fái lægri laun en karlar.
Sem sagt: Áfram stelpur!
Jóhanna Vilhelmsdóttir
er í stjórn VR og á
sœti í framkvæmdanefnd
um launamál kvenna.
Föstudagur 12. september 1986 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5