Þjóðviljinn - 01.05.1987, Blaðsíða 5

Undirbúningur í fullum gangi að draga snjóbílinn Tanna upp af 15 metra
djúpri sprungunni.
✓
A Vatnajökli
Byrjað að draga Tanna til á sprungunni með spili og rétta hann af.
Snjóbfllinn
TANNI í jökulspningu
*
Páskaleiðangur á Vatnajökul á
snjól)ílnum Tanna lcnti í nokkr-
um ævintýrum á föstudaginn
langa í Kverkfjöllum. Bfllinn lenti
á jökulsprungu með tólf manns
innanborðs, lagðist á skakk yfir
sprunguna og þurfti þrjá snjóbfla
af Fljótsdalshéraði til að ná hon-
um upp á sprungubakkann.
Sprungan var um fjögurra metra
breið og milli fimmtán og tuttugu
metra djúp og þar sem bfllinn
hékk á börmum hennar var helst
að sjá að hann héngi í lausu lofti.
Blaðamaður Þjóðviljans sem
var með í páskaleiðangrinum
skalf svolítið í hnjáliðunum þegar
út úr bflnum var komið en lét sig
þó hafa það að vappa með öðrum
leiðangursmönnum út á sprungu-
brún og kíkja niður.
„Maður reiknar ekki með að
svona nokkuð komi fyrir,“ sagði
Sveinn Sigurbjarnarson ökumað-
urTanna og leiðangursstjóri, „en
það er grundvallaratriði að vera
viðbúinn að það geti gerst og að
hafa þá þekkingu og útbúnað
meðferðis sem nauðsynlegt er, ef
það gerist.“
Enginn okkar sem í bflnum
vorum meiddust en fljót vorum
við að koma okkur út úr bílnum
sem hallaði milli 30 og 40 gráður
ofan í sprunguna. Þetta gerðist
um tíuleytið um kvöldið og
reiknaðist til að um ellefu kfló-
metrar væru eftir í skálann í
Kverkfjöllum en þangað hafði
ferðinni verið heitið. Færð og
veður var ekki þannig að hægt
væri að ganga þangað enda vildu
menn ekki skilja bflinn eftir á
sprungunni, einan og yfirgefinn,
svo að slegið var upp tjöldum og
beðið næsta dags.
í birtingu var byrjað að kanna
aðstæður og kalla á aðstoð því
sýnt þótti að bíllinn næðist ekki af
sprungunni hjálparlaust. Við bið-
um allan daginn og styttum okkur
stundir við að byggja okkur snjó-
hús því heldur þröngt var í tjöld-
unum. Aðstoð barst þegar líða
tók á kvöldið og komu Hjálpar-
sveit skáta af Fljótsdalshéraði á
tveim vélsleðum og snjóbílnum
Gretti og Björgunarsveitin Gró
frá Egilsstöðum á snjóbfl sínum
Innikrák og á snjóbíl Rarik
Goða, en hann er bæði með tönn
og spil. Björgunarstarf var þegar
hafið undir öruggri stjórn Sveins
Sigurbjarnarsonar. Byrjað var á
að festa víra og spil úr Tanna í tvo
af snjóbflunum og snjóakkeri.
Rarikbfllinn Goði var svo notað-
ur til að reyna að fylla 'undir
Tanna með því að ýta snjó ofan í
sprunguna og ætti þannig að vera
hægt að aka honum eða draga ör-
ugglega upp af sprungunni. Ýtt
var alla nóttina og stóðu björgun-
armenn vaktina til skiptis, einn
ýtti, aðrir könnuðu snjómagn
nánasta umhverfis og Sveinn stóð
á sprungubarminum og stjórnaði
verkinu.
Þegar morgnaði var svo komið
í ljós að verkið tæki marga daga
vegna þess hve mikið var um
sprungur í kring og erfitt um snjó-
aðföng og var þá ákveðið að taka
annan pól í hæðina og reyna nýja
aðferð.
Settir skyldu stóreflis bjálkar
sem björgunarsveitarmenn
höfðu komið með, undir bílbeltin
og freista að draga bflinn á þeim
upp á sprungubarminn. Verkið
tók lungann úr deginum því
grópa þurrti fyrir bjálkunum í
jökulvegginn og draga bflinn til
ofurhægt og varlega með spili þar
til hann stóð réttur og hægt var að
láta hann síga niður á bjálkana.
Var það gert í áföngum, u.þ.b.
fimm sentímetra í senn uns búið
var að rétta hann af og færa hann
þvert á sprunguna. Þegar svo var
komið var síðan hægt að draga
bílinn upp á sprungubakkann.
Var þá vel fagnað giftusamlegri
björgun og og þegar ljóst var að
bfllinn var einnig alveg óskemm-
dur kvöddust menn glaðir og
björgunarmenn héldu til byggða
en Sveinn hélt með sitt fólk áfram
lengra inn á jökulinn á Grímsfjall
samkvæmt upphaflegri áætlun.
-ing.
Sveinn Sigurbjarnarson ásamt
björgunarsveitarmanni
Þórhalli Þorsteinssyni
að skipuleggja björgunarstarfið.
Föstudagur 1. maí 1987 ÞJÓÐVIUINN - SÍÐA 5