Þjóðviljinn - 30.12.1989, Blaðsíða 26

1— 1 3 *F G? 7- 52 r~ G. r 10 52 n IX
3 b 22 z 13 <7 /f /5' 10 )7 JÝ 52 Í8 i*f /7
l 4 18 XI 52 10 /f 23 X V \0 XI 21 2b
8 T 3 )X 21 s? 20 1 7- 27- 2Z 2A JS~ 52 r~
5? TF~ t'c> 21 2 52 ) /Ý 92 23 1 1 /f
20 10? z V 2 w~ 4 20 9? i X X 52
18 z 52 w f V r 2Z 23 52 % "i 1G
n 5? 20 X )X Y x 92 )Z 3 26 20
10 IX Z°i ? 5' Y 20 2 X (o V <7 n
zt 52 z^ ir 5" )2 2(o 22 21 2J2
11 (s> 10 xo 8 /f S2 21 u 52 2 2!
3o 1 20 J~ T 31 24 26 52 17- 6 52 II
Z 1Z Z! 10 8 21 /f V /0 24 Z 26 32
AÁBDÐEÉFGHMJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
■nnBMHBJ
Krossgáta nr. 76
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá bæjarnafn.
Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla
6, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 76“. Skilafrestur er þrjár vikur.
Verðlaunin verða send til vinningshafa.
25' Z( 22 7 1D 17 2! 13 12

Lausnarorðið á krossgátu nr. 73 var Sveinbjörg. Dregið var úr réttum
lausnum, og upp kom nafn Barða Friðrikssonar, Úthlíð 12, Reykjavík.
Hann fær senda skáldsöguna Felix Krull eftir Thomas Mann í þýðingu
Kristjáns Árnasonar, sem Mál og menning gaf út 1982.
Verðlaun fyrir krossgátu nr. 76
eru Skólaskop, gamansögur af
kennurum og nemendum í
samantekt Guðjóns Inga Eiríks-
sonar og Jóns Sigurjónsson§r.
Almenna bókafélagið gaf út
1989.
FJÖLSKYLDAN
SiGTRYGGUR
JÓNSSON
MATUR
ÓLAFUR
GÍSLASON
Eldislax
Þótt stórlaxar þeir, sem gert
hafa út á opinbera lánasjóði í
stórframkvæmdum á sviði laxa-
ræktar, segi sig nú komna í eins
konar laxagildru hins opinbera,
þá hefur fiskeldið skilað ánægju-
legri viðbót við framboð á fersk-
um matvælum hér á landi. Nýr
silungur eða lax sást varla í fisk-
búðum á höfuðborgarsvæðinu
fyrir fáum árum, nema yfir
veiðitímann og þá ekki nema á
mjög háu verði. Nú hefur eldis-
laxinn, regnbogasilungurinn og
eldissilungurinn skipað sér veg-
legan og fastan sess f fiskborðinu,
og það sem meira er: verðið er
orðið sambærilegt við annan fisk.
Fátt jafnast á við ferskan lax
eða silung að gæðum og hollustu
á íslenska matvælamarkaðnum.
Og hér er ein aðferð við mat-
reiðsluna, sem mér hefur reynst
bæði best og fyrirhafnarminnst:
Kaupið heilan fisk en ekki
niðursneiddan, og veljið hæfilega
stærð miðað við fjölda gesta.
Hreinsið innan úr fiskinum og
leggið síðan heilan í eldfast fat
með loki (emalíeraður
málmpottur eða leirpottur).
Blandið saman í bolla 2 mörðum
hvítlauksrifum, salti, pipar,
kryddjurtum og olíu og smávegis
sítrónusafa eða vínediki og leggið
innaní fiskinn og utaná. Einnig
má leggja inn í fiskinn nokkur
blöð af blaðlauk. Látið í 200
gráðu heitan ofn og bakið í 20-30
mínútur.
Berið fiskinn fram heilan á fati
með haus og sporði. Flettið roð-
inu fyrst af. Þegar búið er að
skammta af efra borði fisksins er
dálkurinn dreginn úr frá sporði
og fram á haus, og þá liggur neðra
flakið heilt eftir á fatinu.
Með laxinum er gott og ódýrt
að borða hrátt hvítkálssalat og
kartöflur.
Ath. Ef afgangur verður af lax-
inum er hann mjög góður kaldur í
salat með tartarsósu og grænmeti
eða kartöflum.
Þeir sem hafa áhuga á aó f ræðast um eitthvert
ákveðið efni varðandi fjölskylduna geta skrifað.
Merkið umslagið: Fjölskyldan; Nýtt Helgarblað,
Þjóðviljanum, Síðumúla 6, Reykjavík.
Áramót
Áramót minna okkur á hring-
rás lífsins. Um leið og einhverj-
um kafla þess er lokið, hefst ann-
ar. Það er því ekki að undra að á
slíkum tímamótum lítum við
bæði til baka til þess tíma sem
liðinn er, og fram á við, til þess
tíma sem í hönd fer. Það er ekki
óalgengt að fólk líti til baka og
skoði hvað aflaga hefur farið og
strengi þess heit að takast á við
þessa hluti og breyta þeim til hins
betra. Mjög margir stíga á stokk
og strengja þess heit að hætta að
reykja, megra sig, lifa heilbrigð-
ara lífi, stunda líkamsrækt og
íþróttir, skipuleggja líf sitt betur,
stunda fjölskyldu sína, böm og
maka betur og svo mætti lengi
telja. í langflestum tilvikum er
um það að ræða að fólk ákveður
að nú sé tími til þess að takast á
við þá hluti, sem það hefur lengi
langað til að takast á við, en ekki
látið verða af eða öllu heldur
frestað.
í flestum tilvikum er sem sagt
um að ræða að fólk finnur fyrir
því er það lítur til baka, að lífið
hefur of mikið snúist um hvers-
dagslega hluti, sem í raun eru
ekki aðalatriði lífsins. Það hefur
gleymt að hugsa um sjálft sig og
vill nú breyta til. Áramót minna
okkur á að lífið heldur áfram og
er ekki endalaust og tíminn, sem
við höfum fyrir okkur sj álf styttist
óðum og hann verður að fara að
nota til þess að þroskast og fá
eitthvað út úr lífinu. Þess vegna
snúast flest áramótaheit um þessa
persónulegu hluti, sem leitt geta
til meiri vellíðunar og aulíms
þroska.
Ekkert af þessu eru ný sann-
indi, enda er það svo að þeir, sem
geta grætt á þessum hlutum tví-
eflast um slík áramót. Hvort
heldur er að þeir græða í
beinhörðum peningum með því
að selja fólki þjónustu eða með
því að þeir græði á því að auglýsa
trúarstefnu, eða skoðanir og við-
horf til lífsins og tilverunnar.
Þessir aðilar hafa auðvitað fyrir
löngu fundið hversu sterkur at-
burður áramót eru til þess að hafa
áhrif á skoðanir og lífsviðhorf
fólks. Þetta gerir einnig það að
verkum, að við reynum að skyg-
gnast inn í framtíðina og sjá hvort
eitthvað verði ekki betra fyrir
okkur á komandi ári án þess að
við þurfum að leggja svo mikið á
okkur. Helst að það bara falli yfir
okkur ofan af himninum.
Því er ég að minnast á þetta
hér, að áramót fara nú í hönd. Þá
er líklegt að margir hugsi til þess
að strengja nú áramótaheit og
uppgötva í leiðinni að þeir standa
frammi fyrir samskonar áramóta-
heiti og þeir stóðu frammi fyrir
um síðustu áramót og jafnvel um
áramótin þar á undan. Það er
nefnilega svo, að þegar við höf-
um loksins lært að skrifa rétt ártal
á bréfin okkar eða á ávísanirnar
okkar, er lífið farið að ganga aft-
ur sinn vanagang og við verðum
ekki minnt á hringrás lífsins aftur
fyrr en um næstu áramót.
Reyndar gildir oft það sama um
afmæli, en slíkt gleymist fljótt í
dagsins önn, þar sem það eru
ekki svo margir sem taka þátt í
slíkum tímamótum, miðað við
þá, sem taka þátt í því að halda
upp á áramót.
Vitanlega er hver mínúta lífs-
ins ákveðin „áramót“ og hver
mínúta lífsins er sú mikilvægasta
sem við höfum lifað. Hver mín-
úta lífsins ætti að vera svo mikil-
væg, að við gleymum ekki að það
er aldrei hægt að fresta lífinu
fram að næstu áramótum til þess
að strengja þess heit að vera góð
við okkur sjálf, líkama okkar,
andlegt ástand, fjölskyldu okkar
og vini. Hverja mínútu lífsins get-
um við haft í huga hluti eins og:
Hvað geri ég til þess að láta mér
líða vel? Hvað geri ég fyrir sj álfan
mig? Hvað get ég gert til þess að
láta mér líða betur? Og ekki síður
þegar okkur líður ekki vel hvern-
ig get ég séð til þess að mér líði
vel? Alltof margir telja að það
séu einhverjir aðrir en þeir sjálfir
sem eigi að sjá til þess að þeim líði
vel og bíða bara eftir því að slíkt
gerist, en verða svo meira inn-
stilltir á það um áramót, að allt er
þetta undir þeim sjálfum komið.
Það er hins vegar langt frá því að
við þurfum ein að sjá um að okk-
ur líði vel. Við eigum vissulega að
sækja til annarra um aðstoð. En
það er okkar sjálfra að sækja
slíkt. Við getum ekki ætlast til
þess að aðrir hugsi um slíkt fyrir
okkur.
Það er því ef til vill tími til þess
nú um þessi áramót að strengja
þess heit að muna eftir því hverja
mínútu næsta árs að við getum
ekki frestað lífinu, heldur verð-
um að takast á við það á hverri
mínútu að sjá til þess að okkur
líði vel og gera þá hluti, sem þarf
til þess að okkur geti liðið vel. Ef
til vill felst það í því að gera
eitthvað fyrir okkur sjálf, eins og
að hætta að reykja eða stunda lík-
amsrækt, fara í ferðalög og sjá
staði, sem okkur hefur alltaf
dreymt um eða það felst í því að
vera góður við aðra, sækja ást og •
umhyggju til annarra, hætta að
refsa öðrum með því að láta okk-
ur sjálfum líða illa o.s.frv.
Áramót eru ágætis tími, en við
getum ekki frestað því að takast á
við okkur sjálf allt árið til þess
eins að strengja sama áramóta-
heit ár eftir ár.
26 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ, Laugardagur 30. dM«nber 1988