Þjóðviljinn - 19.01.1990, Blaðsíða 23

Þjóðviljinn - 19.01.1990, Blaðsíða 23
 síða svarta frakkanum Föstudagur 19.18110» 1990 NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 23 Maðurinn í „Ó miskunn" heitir nýjasta plata Bob Dylans. Ekki veit ég hvers vegna Dylan velur þessa upphrópun sem titil en hann er kominn á þann aldur aö ekki er ólíklegt að skarkali nútímans sé farinn að þreyta þjóðskáldið bandaríska. Hann hefur verið í sviðsljósinu nær látlaust í þrjátíu ár og það hefur gengið á ýmsu. En hvað sem ástæðu upphróp- unarinnar um miskunn líður þá er „Oh Mercy" besta erlenda plata ársins að minum dómi. Á ritstjórnarskrifstofu Þjóð- viljans kemur það einstaka sinn- um fyrir að ekki er hægt að þurrka ánægjugrettuna af eins- taka mönnum heilu dagana vegna þess að eitthvert goðið hef- ur gefið út plötu. Þannig hef ég heyrt menn hér á bæ, sem ganga nú í gegnum gelgjuskeið tvö, dá- sama í tíma og ótíma „Oh Mercy“. Þetta verður að skoðast sem hrós fyrir Dylan vegna þess að gamlir aðdáendur hafa verið dálítið sárir út í Dylan undanfarin ár, bæði vegna þess að maðurinn gerðist óhóflega trúaður og plötur hans undanfarinn áratug hafa verið undir gæðum þess besta sem Dylan hefur gert á löngum ferli. Eg kann Dylan ekki utan að eins og margir kunningjar mínir sem eiga Dylan eins og hann leggur sig, rispaðan í rifnum nær- buxum og snjáðum umslögum. Síðasta plata Dylans sem ég hafði gaman að og hlustaði mikið á var „Disire". „Oh Mercy“ er allt öðruvísi og betri plata og hrein hátíð í samanburði við það sem Dylan sendi frá sér í millitíðinni. En þessi millitíð er hvorki meira né minna en 13 ár. Nú veit ég að Magnús Þór Jónsson, sem sá um hreint frábæra þætti um Dylan á Rás 2 á síðasta ári, er ekki sam- mála þessu mati mínu. En Magn- ús er líka einhvers konar æðsti- prestur Dylanaðdáenda á íslandi og fyrirgefst því margt. Fyrsta lagið á „Oh Mercy“ sem vekur upp mikla vellíðan er einkar ljúf ballaða, „Where Te- ardrops Fall“, lag sem hentar vel þegar búið er að slökkva á vel- ferðarsamfélaginu og ljósin hafa verið dempuð. Dylan syngur þetta lag eins og önnur lög á plötunni líkt og engill. Mikið dæmalaust getur karlinn sungið vel. Og þó það hafi verið sagt svo oft áður um söng Dylans þá skal það sagt einu sinni enn: Hann hefur aldrei sungið betur. Aldur- inn hefur gefið rödd hans þroska og vald sem fáum söngvurum auðnast. í laginu þar á eftir, „Every- thing Is Broken“ fer Dylan í létt- bláan rokkblús og syngur um ver- öld í molum. „Allt er í molum“. Ég ætla ekki að þræða mig í gegn- um plötuna lag fyrir lag en get ekki látið tveggja annarra laga ógetið, „Ring Them Bells“ og „The Man In The Long Black Coat“. Það síðarnefnda er raunar slík snilldarsmíð að um það er ekki hægt að hafa mörg orð. Sjaldan eða aldrei hef ég heyrt dægurlagasöngvara leika eins vel á þagnir og Dylan gerir í þessu lagi. Hljóðfæri eru fá, röddin djúp og lág og bjöllutíst í upphafi gefur manni mynd af manni sem situr úti á verönd á heitri sumar- nóttu og hugsar um konuna sem fór frá honum „með manninum í síða svarta frakkanum". Þetta lag á örugglega eftir að verða eitt af fjölmörgum klassískum lögum Dylans, lag sem á eftir að lifa löngu eftir að núlifendur eru komnir undir græna torfu. Það er ekki að undra að „Oh Mercy“ skuli hafa vakið þann al- menna fögnuð sem platan hefur gert. Bretar hafa til að mynda tekið „Oh Mercy“ með kostum og kynjum en þar eins og hér naut gamli maðurinn ekki lengur þeirra ofurvinsælda sem hann gerði á velmektarárunum. „Oh Mercy“ er svo gott sem hnökra- laus plata og hefur það fram yfir plötur yngri tónlistarmanna, að vera að mestu spiluð án tölvu- og tæknibrellna. Fyrir vikið er tónl- istin á „Oh Mercy" öll miklu tær- ari og hreinni en gengur og gerist með plötur. Ég sagði plötuna svo gott sem hnökralausa. Það er aðeins eitt lag sem ekki höfðar sérstaklega til mín og það er fyrsta lag henn- Og þannig fór það nú Þá er búið að afhenda hinum heppnu í poppgetraun Þjóðvilj- ans vinningana. Þorsteinn Gests- son fékk geislaspilarann góða frá Pioneer. Sagðist að vísu eiga einn slíkan fyrir en ætlaði að skipta honum fyrir segulband. Þor- steinn sagðist vera reglulegur les- andi dægurmálasíðunnar og raunar aðdáandi, en slík ummæli gera mann eðlilega feiminn. En hvernig gekk sigurvegaran- um að finna réttu svörin við poppgetrauninni, var hún erfið? „Þetta var dálítið erfitt með þessa gömlu, eins og Stuðmannaspurn- ingin og ég þurfti að fá það stað- fest hvort fyrsta plata Megasar héti ekki örugglega bara „Megas“ og þurfti að leita að réttu nafni Ringo Starr á gömlum bítlaplötuumslögum," sagði Þor- steinn Gestsson. Ingibjörg Blöndal fékk önnur verðlaun, 10 geisladiska. Hún sagði þá kærkomna og sem betur fer á hún geislaspilara til að spila þá. Ragnhildur Sverrisdóttir fékk síðan ferðasegulbandstækið sem var í þriðju verðlaun. Rétt svör við poppgetrauninni voru þessi: 1. The Band Of Holy Joy - Manic, Magic, Majestic. 2. Velvet Underground. 3. Jeff Healey. 4. Reptile. 5. Q4U. 6. Elvis Costello. 7. Richard Starkey. 8. Wuthering Heights. 9. Wind In The Willows. 10. PIanet. 11 .Kristin Hersh. 12. Grafík, Pax Vobis, Tappi Tíkar- rass, Hunangstunglið. 13. Working Class Hero. 14. House Of Love. DÆGURMÁL Á tónleikum fyrir skömmu kom Dylan inn á sviðið, settist við píanóið og byrjaði að spila. Hljómsveitin var ekki með á nótunum, hún kannaðist ekki við lagið. Eftir að hafa spilað í örstutta stund stóð goðið upp ævareitt og hrópaði á hljómsveitina: „Látið það aldrei koma fyrir aftur að ég byrji á lagi sem þið kunnið ekki.“ Svo strunsaði hann út af sviðinu. En það var ekki að undra að hljómsveitin væri ekki með á nótunum, Dylan hafði samið lagið daginn áður. leggja sig... hann er ekki í rétta skapinu núna... hann fór út að borða... hanneríbaði.“í þessum dúr voru afsakanirnar sem um- boðsmaðurinn gaf veslings blaða- manninum. Þegar stundin var loksins runn- in upp mætti umboðsmaðurinn til blaðamannsins og fór með drjúg- an lista af atriðum sem hann átti að hafa í huga áður en hann hitti Dylan sjálfan. Gefum umboðs- manninum orðið: „Ekki um- gangast hann eins og guð, það fer alveg með hann. Ekki spyrja hann hver Mr. Jones er né um mótorhjólaslysið. Ekki þykjast vita eitthvað sem þú veist ekki, hann sér strax í gegnum þig. Ekki reyna að taka STORA VIÐTAL- IÐ við Bob Dylan og reyndu ekki að kafa í sálarlíf hans, honum finnst það móðgandi. Ekki spyrja hvert hann er að fara í einstökum textum. Tíndu ekki til gömul til- svör til að fá hann til að ræða þau, hann ansar því ekki“ og svo fram- vegis og svo framvegis. Nýlega hafnaði Dylan því að vera á forsíðunni á Rolling Stone, sem Dr. Hook söng sig inn á um árið. Ástæðan? Hann hatar fjöl- miðlaathygli, segist ekki þurfa á henni að halda. Hann stakk upp á því að einhver af götunni yrði settur á forsíðuna og spurður hvað honum þætti um Bob Dyl- an. Það yrði mun forvitnilegra viðtal. „Góð hugmynd Bob,“ sagði ritstjórinn, „en það selur ekki blaðið.“ „Einmitt,“ svaraði Dylan, „hvers vegna ætti ég líka að vilja selja Rolling Stone?“ Titillinn „Oh Mercy" er kann- ski hróp Dylans til umheimsins um miskunn, um að kastljósinu verði beint eitthvað annað? -hmp ar, „Political World“. Það er að mínu áliti út úr takti við það sem fylgir á eftir og heldur sér út plötuna. En það er nóg af öðrum lögum á plötunni þannig að það tekur því ekki að búa til úlfalda úr þessari mýflugu. Það eru örugglega engar ýkjur að titla Dylan sem eitt af þjóð- skáldum Bandaríkjanna. Og eins og oft vill vera með þjóðskáld er Dylan á skjön við meðalmann landa sinna. Hann hefur haldið fleiri tónleika en nokkur fær munað og farið í urmul viðtala um allan heim. Hann er þess vegna kannski orðinn þreyttur á endalausri röð blaðamanna sem allir spyrja sömu spurninganna. Dylan veitir þar af leiðandi áka- flega fá viðtöl núorðið. Blaða- manni Q gafst þó tækifæri til að fylgja goðinu eftir á tónleika- ferðalagi, í von um að fá við hann viðtal. Það tók blaðamanninn nokkrar vikur, því á síðustu stundu var Dylan alltaf að gera eitthvað annað. „Hann þurfti að Lukkulegir vinningshafar, Ingibjörg Blöndal og Þorsteinn Gestsson. RagnhildurSverrisdóttirkomstekkitilaðtakaámóti sínum vinningi. Mynd: Kristinn. 15. ÓIÍ Gaukur útsetti strengi í Tidal Wave. 16. Fellahellir varð 15 ára. 17. Dirty Worke. 18. Egill Ólafsson, Jakob Magnús- son, Sigurður Bjóla, Tómas Tómas- son, Valgeir Guðjónsson og Þórður Árnason. 19. Auga í vegg, Gísli, Eyðimerkur- hálsar. 20. Megas. Aukaspurning: Earth quake Waat- her, Clash.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.