Þjóðviljinn - 18.05.1990, Blaðsíða 22

7— 2— ■3— ¥— 3"— 3— (s> 7 T~ 9 3 75 T II 9
!Z n T~ £T V 9 11 £T y )¥ /S Jé> 3 77 18
W ÍL 'Zp K> Ih V 17- u> ií sr V "a? 'M fT V
í> /9 2/ )6> 1? 2JL b" y 23 22 Ý T 6 7- '<r~
sa lb (p 13 ? T 1 3 %¥ n> )L T~ z/
zs ■J- U Z¥- 3 9 b' T T~~ T
z? V u Zz 7- W~ 2¥ ? ? T
é> Jé> 1} 10 U 2 T~ 5 y W~ 17 T
T n 3 2 (s> n £ Y ? 3 V 21 17 3
u b n b I b 13 5 V L> W~
II iT 2 ZÝ lo / z 8 V L> 2.3 13 10
* $2 13 3 ? 10 18 2°) )o 22 b~ V r
)Z Jle u> S? \!o )0 \h £T 2 JT 3 9 T
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Krossgáta nr. 96
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá karlmanns-
nafn. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans,
Síðumúla 37, merkt: „Krossgáta nr. 96“. Skilafrestur er þrjár vikur.
Verðlaunin verða send til vinningshafa.
(0 /¥ 28 10 22 1 8 23 3 22

Lausnarorð á krossgátu nr. 93 var Hólmfríður. Dregið var úr réttum
lausnum, og upp kom nafn Lilju Ingimarsdóttur, Skarðsbraut 19, Akra-
nesi. Hún fær senda bókina Brimöldur, frásögn Haralds Ólafssonar
sjómanns sem Jón Guðnason skráði og Mál og menning gaf út 1987.
Verðlaun fyrir krossgátu nr. 96
verða skáldsagan Á vegum úti
eftir Jack Kerouac, sem Ólafur
Gunnarsson þýddi og Mál og
menning gaf út 1988.
FJOLSKYLDAN
Elísabet Berta
Bjarnadóttir
Vorið - ástin - stjórnmálin
Kæru lesendur, síðast dróg-
um við upp mynd af samruna
tveggja manneskja, þegar þær
verða gagnkvæmt ástfangnar og
hvemig þær nota alla krafta sína í
að springa svona út saman líkt og
blómhnappur á vori, og hvemig
ýmsar tilfmningar sem bærast
með okkur í þessari sköpun tengj-
ast einu og öðm úr frumgerðinni í
foðurhúsum. Þegar kíkt er í orða-
bók Menningarsjóðs, sést að ekki
finnst nafnorð yfír það að vera
ástfanginn, en skandínavar hafa
aftur á móti nafhorð bæði yfir að
vera ástfanginn og ástina, t.d. for-
elskelse og kærlighet. Það væri
gaman einhvem tíma að leitá uppi
sem flest orðbrigði í okkar tungu
yfir bæði þessi fyrirbæri og Ieiða
að því getgátur hvemig það hefur
þróast hjá okkur víkingunum að
greina á milli og oróa þetta.
Er ástin
eigingjörn?
Hinn ítalski Tæknir, sálffæð-
ingur, félagsfræðiprófessor, dag-
blaðsritstjóri og o. fl., Francesco
Alberoni, er meðal þeirra spek-
inga sem hafa ritað heilu bækum-
ar um ástina. Hann er einn þeirra
sem velt hafa fyrir sér, hvaðan sú
hugmynd muni vera komin að
ástin sé eigingjamt og lokað fyrir-
bæri. Hann heldur því m.a. fram,
að þessar hugmyndir komi ffá
pólitískum, hugmyndafræðileg-
um og trúarlegum stofnunum,
sem krefjist þess að hafa full-
komna stjóm á hveijum einstök-
um meðlimi sínum. Það em
margir hópar og samtök sem hafa
sprottið uppúr hreyfingum sem
krefjast þess að einstaklingurinn
helgi sig algjörlega hópnum.
Dæmi um þetta em kaþólskar
klausturreglur. Margar þessara
reglna hafa upprunalega verið
bæði fyrir menn og konur en síð-
an þróast yfir í aðskilnað og kom-
ið sér upp stjómkerfi sem byggir
á algjörri hlýðni við yfirboðarana.
Hið sama gerist stundum í bylt-
ingarsamtökum eða öðmm
stjómmálahópum, þegar járn-
harður agi þróast.
Parið hindrun?
í samtökum sem krefjast al-
gjörrar undjrgefni, verður parið
hindrun eða takmörkun sem úti-
Iokar að hópurinn hafi allsherjar-
vald. Svona hópum finnst þeir
vera sviknir af mótstöðunni sem
þeim er sýnd af einstaklingnum,
sem hefur haldið fyrir sig á-
kveðnu svæði þar sem valdið fær
ekki inngöngu. Þetta svæði, fyrir
utan allsherjarvald hópsins, kall-
ast einkalíf.
Frá sjónarmiði samtakanna er
þetta einkasvæði mikill missir.
Þess vegna berst hópurinn gegn
parinu, úthrópar það sem eigin-
gjamt, óverðugt. Þetta hug-
myndafræðilega ráðsk getur náð
svo langt að einkalífi fólks er
blandað saman við einkaeignar-
réttinn, þ.e. þær eigur sem ekki
em ríkisins, flokksins eða auð-
hringa.
Alberoni heldur því fram að
það séu meiri möguleikar á að
fólk sem er meðlimir í stjóm-
málasamtökum eða trúsamfélög-
um, verði ástfangið af einhverjum
innan samtakanna en utan, þó
mest af þeirri einföldu ástæðu að
þar skapist svo mikið tækifæri til
að vera saman og vinna að sam-
eiginlegum markmiðum og flcst-
ar svona paramyndanir verði þeg-
ar samtök séu nýstofnuð.
A hinn bóginn er alltaf ein-
hver móthverfa milli þeirra ást-
föngnu, spennusvæði á milli
þeirra, eitthvað andstætt í fari
hins sem sóst er eftir.
MATUR
Guðrún
Gísladóttir
Skömm í
hattinn
Stundum er maður of upp-
tekinn af eigin hugsun og gerir
sér ekki grein fyrir því að hún er
líklega ekki jafn augljós fyrir
öðmm. I síðasta pistli mínum
gat ég ekki orða bundist yfir
nýjum línum í landbúnaðarpóli-
tík, eða réttara sagt hugmyndum
sumra um að leyfa innflutning á
erlendum landbúnaðarvörum.
Eg kann engin betri rök að nefna
en þau, að þau tólf ár sem ég bjó
erlendis sá ég alltaf til þess að
eiga íslenskt lambakjöt í frystin-
um, einfaldlega vegna þess að
það var svo miklu betra en þar-
lent lambakjöt. Þarf ég að segja
meira?
A föstudaginn var endaði
hugleiðing mín á fiskuppskrift-
um og ég hafði lúðu daginn eftir
eins og til stóð. Glæný var hún,
frá Hafliða auðvitað og bráðn-
aði í munni. En ef einhver held-
ur að mér finnist lúða betri en
lambakjöt þá gæti það jafnvel
jaðrað við misskilning:....
...Skerið litlar rifur á
lambalæri og stingið þar inn rifj-
um af hvítlauk, rósmarín í lauf-
um og myntu. Penslið lærið með
blöndu af ólífúolíu, sítrónusafa
og hökkuðum hvítlauk. Kryddið
jafnframt með salti, pipar og or-
egano. Steikið lærið í ofni (175-
200 gráður) og þegar það er
hálfnað er það tekið út og
sneiddum kartöflum, niður-
skomu eggaldini (aborgini),
lauk í stómm bátum og tómöt-
um raðað í kring. Afgangnum af
kryddblöndunni er hellt ofan á.
Sömu kryddblöndu má nota
sem marineringu fyrir kótilettur.
Látið þær liggja í leginum í 4-5
tíma, leggið þær (ásamt mar-
ineringunni) í ofnskúffu, krydd-
ið með salti, pipar og oregano
og steikið í ofni með niður-
skomum karföflum. Berið fram
með grísku grænmetissalati,
sem í em tómatar, laukur, niður-
sneidd gúrka (afhýdd) og ólífur.
Stundum er til fetaostur hjá
Mjólkursamsölunni eða í osta-
búðinni í Kringlunni og er hann
tilvalinn með, en þó ekki nauð-
synlegur. Hellið ólífuolíu yfir
og saltið vel.
Þessu fylgja kveðjur austur í
Gnúpveijahrepp.
Pömn fólks milli stjómmálaflokka yrði sennilega til þess að ástin veitti aðhald
eftir kosningar um að flokkamir standi við fyrirfieit sín um vemdandi fjöl-
skyldupólitík.
Kosningamar
framundan
- ástin leyfileg
Fyrir nokkru komu elskendur
að máli við mig og tjáðu mér þau
vandræði sín, að margir vinir serii
þau hefðu leitað ráða hjá, teldu ó-
tímabært af ýmsum orsökum að
þau stæðu í ástarsambandi. Þau
kváðust hins vegar svo ástfangin
að þau gætu ekki beðið með þetta,
enda bæði óbundin. Þar sem ég
hafði ekki orðið vör við að Al-
þingi gæfi út sérstakar uppskriftir
eða lagasetningar um þetla mál,
sagðist ég ekki hafa heyrt þess
getið að búið væri að ,banna ást-
ina. I Ijósi alls þess er að ffaman
greinir gætu kosningar þær er nú
standa fyrir dyrum orðið aflvaki
ástarinnar fyrir marga.
Líklega væri best að'sem mest
væri af sameiginlegum framboðs-
fundum og teitum þeim tengdum.
Þannig gæfist kostur á myndun
margra milliflokkapara og það
gæfi góða von um að staðið yrði
vörð um öll kosningaloforð sem
vemda vilja íjölskylduna.
22 SÍÐA— NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 18. maí 1990