Þjóðviljinn - 13.07.1990, Síða 18

z T~ ¥ s £ 7 8 <7 10 9? 11 12. 9? 13
9 J~~ 9? )</- T~ )£ (p 9? W s £ V ? *7 S
i? 1 TZ 3 18 JS ls> S? 1*7 3~ T 1 r~ 10
1*7 zo Zl S 22 18 w~ 22 (s> 23 Tö~ 10 S 13 V
y 2Ý i>" (p 9 s? s 21 2S 10 9P s* 10 18
Z6 13 TZ 2S 2? 12 23 9? 17 28 s rr
22 1É 12 17- 9? 1S il 2 27 30 1 11 3/ IV
f zT 2S (s> 1<7 9 V 12 S 32 V
16> 'f '23 9? 8 T~ 28 TT~ 23
9 (p 10 T? 1 s JS zs V 3 10 23
S 20 23 9? JS 21 s 10 zs % IS 9? 18
V 13 12 i2 9? 21 zz W 9 V 2*) is^ V zs 10
31 ís 12 3 9 9? 1 S (o zla A) n £ £
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Krossgáta nr. 104
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá kvenmanns-
nafn. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans,
Síðumúla 37, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 103". Skilafrestur er
þrjár vikur. Verðlaun verða send til vinningshafa.
7 lé> 9 Z9 23 IZ 22, 13 21

Lausnarorð á krossgátu nr. 100 var Breiðamörk. Dregið var úr réttum
lausnum og upp kom nafn Sigrúnar Rafnsdóttur, Eskihlíð 8 a, 105
Reykjavík. Hún fær senda bókina Líkamstjáning eftir Allan Pease,
sem Almenna bókafélagið gaf út 1990.
Verðlaun fyrir krossgátu nr. 104
eru skáldsagan Kassandra eftir
Christu Wolf í þýðingu Jórunnar
Sigurðardóttur. Mál og menning
gaf út 1987.
FJÖLSKYLDAN
Elísabet Berta
Bjarnadóttir
Þórdís
Bachmann
Grasafæöi í æðra veldi
Matstofan Á næstu grösum
er staðsett á homi Laugavegs og
Klapparstígs. Hún er rúmgóð og
björt, í ljósum pastellitum, rós-
óttir dúkar á borðum og ind-
versk veggspjöld á veggjum.
Einu drykkjarföngin em sótt í
Gvendarbrunna og standa í
könnum á borðunum og þama
inni þætti heldur betur goðgá að
taka upp sígarettu og kveikja í.
Eigendur matstofunnar, þær
Gunnhildur Emilsdóttir og
Helga Mogensen hafa þama
hafið grasafæði upp í æðra
veldi. Maturinn bragðast frá-
bærlega, hann er ódýr, um að-
eins einn rétt er að velja hveiju
sinni og með honum em borin
ffam hrísgrjón og tvær tegundir
af salati. Fyrst og ffemst er
þama þó á ferðinni þessi þriðji
kompónent sem er í mat fyrir
utan bætiefni og næringu; það er
að segja sú næring sem við þurf-
um mest á að halda til að við
störfum. Effir matinn er boðið
upp á ljúffengar gulrótarkökur
og kaffi.
Makróbíótísk fæða hefur
verið höfð í hávegum um marg-
ar aldir og í öllum heimsálfúm.
Lífsregla fæðunnar er svo ein-
föld að sums staðar hefúr orðið
sem er táknrænt fyrir hana ekki
verið sett fram: Jafnvægi. I
hverri einastu mannkynssögu-
bók sem lýsir því hvað fólk
lagði sér til munns kemur í ljós
að hvort sem ijallað var um Inka
í Perú, Kínveija á tíma Han-ætt-
arinnar eða Breta til foma, var
mataræði þeirra alfarið makró-
bíótískt. Vegna þess að það sem
fólk leggur sér til munns hefúr
áhrif á heilsufar þess og táp, þá
getur fæðuval eins þjóðfélags
mótað alla þess gerð. Þeir sem
borða makróbíótískt em í raun
að koma sér upp forvamarkerfi
hvers aðallyf er fæðan sem fólk
leggur sér til munns, en með
henni geta menn daglega útilok-
að að þeir renni inn í þreytuköst,
kvefþestir og alvarlegri veik-
indi.
„Hingað kemur mjög breið-
ur hópur og héðan fara ánægðir
viðskiptavinir,” segir Gunnhild-
ur Emilsdóttir í stuttu spjalli.
Vellíðanin eftir mat er einstök
og enn eitt boðorð í makróbíótík
er að flestir borði lélegan mat,
of mikið af honum og of oft.
„Þeir sem leggja sér makró-
bíótískt fæði til munns fá til
dæmis ekki liðagigt né blóð-
sjúkdóma og allt vamarkerfi lík-
amans verður hreinlega miklu
sterkara. Ég held að í flestum
tilfellum verðum við heilsteypt-
ara fólk,” segir hún.
„Við náum betur í alla heild-
rænu keðjuna á þessu fæði. Þó
hef ég ekkert á móti kjöti ef fólk
kann að fara með það og hugsar
eilítið um hvað það er að gera,
borðar minna af því og er þakk-
látt fyrir það.
Synd að ekki skyldi komast
á sá siður að biðja borðbænir á
Islandi,” heldur Gunnhildur
áffam. „Þeir sem hingað koma
em þakklátir fyrir matinn og
okkur, en finnst ekki bara sjálf-
gefið og eðlilegt að við skulum
vera hér.”
Áður en við kveðjumst
sendir Gunnhildur lesendum
Þjóðviljans þessa uppskrift:
Makróbíótískur ofnréttur:
25 g sólblómaffæ
25 g sesamfræ
2 tsk Shoyiu (sojasósa)
1 msk sólblómaolía
1 laukur þrifinn og fintskorinn
1 rif hvítlaukur, pressaður
225 g rifnar gulrætur
225 g rifinn kúrbítur (agúrka)
4 þeytt egg
400 g nýtt mulið heilhveitibrauð
110 g rifinn ostur
1 tsk fersk salvía, söxuð
salt og pipar
(Notast má við hvaða græn-
meti sem er. Gott að nota blóm-
kál, spergilkál, hvítkál, rófur.)
Ristið fræin, steikið græn-
metið; byrjið á lauk og blandið
saman ásamt sojasósunni. Bætið
brauði útí, osti og salvíu.
Kryddið vel. Þeytið eggin og
bætið út i grænmetið. Bakist í
20 til 30 mínútur.
Ríkir menn velja sjaldan fátækar
Síðast lofaði ég ykkur, að í
þessum þætti fengjuð þið að
heyra samantekt tveggja norskra
kvertna sem hafa rannsakað hvað
liggur að baki makavali. Þetta eru
þær Mariann Norli Hansen, ung
kona og sérmenntuð í vísindaleg-
um rannsókum á fyrirbærum í
samfélaginu, og Gro Guttormsen,
sem komin er vel á miðjan aldur,
starfandi geðlæknir við fjöl-
skyldumeðferð í Oslo. En til að
tengja aðeins við pistilinn í fyrri
viku, þá var aðalþemað í honum
að makaval okkar væri ómeðvitað
og gerðist þegar einhver yrði á
vegi okkar sem höfðaði til
ljúfsárrar kenndar í sálardýpinu,
og það væri eitthvað alveg við-
kvæmt úr frumbemsku, mamma
og pabbi og það fólk sem valið
byggðist á.
Menn passa
þarfir sínar
- Hjá karlmönnunum skiptir
fegurð og atgervi meira máli en
hjá konum. Þeir vilja góða félags-
lega stöðu og öfund frá umhverf-
inu, þeir eru flínkir að hugsa um
eigin þarfir og velja sér konu útfrá
markmiðum sem þeir hafa sett
sér, segir Gro og bætir við: -
Konur velja oft manninn útfrá því
hvemig pabbi þær halda að hann
verði, því hún vill umfram allt
eignast fjölskyldu. Enn þann dag í
dag finnst konum þær vera ófull-
komnar án manns og bama.—
Hér langar mig að skjóta inni,
að samkvæmt þessu mætti túlka
karlmennina sem veikara kynið,
með ytra byrðið og öfúnd númer
eitt, en þessar vangaveltur eru nú
meira settar fram til að stríða köll-
unum en til að slá neinu föstu af
minni hálfú.
Konur
vanrækja sig
Gro segir meir: - Konur eiga
erfiðara með að gæta þarfa sinna,
og veita oft öðrum meiri um-
hyggju en sjálfum sér. Þess vegna
fellur hún auðveldlega fyrir gæja
sem er drengjalegur og óþroskað-
ur. Þær ættu að hugsa meira um
Darfir sínar fyrir að fá umhyggju
ægar þær velja mótherja. Bæði
kyn leitast við að velja lífsforu-
naut sem umhverfið metur mikils
til að styrkja sitt eigið sjálfsálit.
Þú óskar eftir einhveijum sem
fjölskyldan telur gildan, það er
svo erfitt að vera alltaf að verja
valið fyrir sínum nánustu. Þess
vegna velur þú út frá þínu fjöl-
skyldumunstri og því gildismati
sem þú ert alin upp við.-
Velja sjaldan
niður fyrir sig
Mariann segir að sú breyting
hafi átt sér stað frá því á árunum
eftir stríð og þar til nú, að þá hafi
þótt „sneddí” að hjónin útfylltu
hvort annað, en nú hentaði betur
að þau væru svipuð hvað varðar
skoðanir og áhugamál. Sam-
kvæmt rannsóknum hefur fólk úr
verkalýðsstétt gert nokkuð af því
að vera í eins konar alpaklúbbs-
leikfimi eftir stríð og klifrað uppí
hjá millistéttinni og borgurunum
og heldur fleiri sofið þar síðan
ævilangt en fyrir stríð. Reglan ku
hins vegar vera sú samkvæmt
rannsóknum að stéttskiptingin
helst við lýði í makavalinu.
I þessu samhengi segir Mari-
ann: - Hvaða hópi þú tilheyrir,
hvaða áhugamál og menntun þú
hefúr, þetta ræður úrslitum um
það hvaða möguleika þú hefur að
hitta „þann rétta”. Við heyrum
því oft fleygt að fagrar konur geti
fengið hvem sem þær vilja, en
reyndin er sú að forríkir menn
velja sjaldan fegurðardísir sem
sitja við færibönd. Og nær því
aldrei velja forríkar konur niður
fyrir sig. Samkvæmt rannsóknum
milli 1970 og 1990, velja ríkir
kallar mikið konur úr verr borg-
uðum greinum, en aldrei mjög.
Því hærri tekjur sem karl hefúr
því betur menntuð er konan.
Mennta- og verkafólk velur mikið
í eigin röðum, kennarar kennara
og símamenn afgreiðslustúlkur. -
Þetta gæti verið fólki ágætis
leiðarvísir þegar það fer á Hótel
Island, eða hestamót í makaleit,
spyrja bara beint um stétt og
stöðu til að sjá hvort dæmið gæti
hugsanlega gengið upp. Góða
skemmtun!
18 SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 13. júlí 1990