Þjóðviljinn - 13.07.1990, Síða 18

Þjóðviljinn - 13.07.1990, Síða 18
 z T~ ¥ s £ 7 8 <7 10 9? 11 12. 9? 13 9 J~~ 9? )</- T~ )£ (p 9? W s £ V ? *7 S i? 1 TZ 3 18 JS ls> S? 1*7 3~ T 1 r~ 10 1*7 zo Zl S 22 18 w~ 22 (s> 23 Tö~ 10 S 13 V y 2Ý i>" (p 9 s? s 21 2S 10 9P s* 10 18 Z6 13 TZ 2S 2? 12 23 9? 17 28 s rr 22 1É 12 17- 9? 1S il 2 27 30 1 11 3/ IV f zT 2S (s> 1<7 9 V 12 S 32 V 16> 'f '23 9? 8 T~ 28 TT~ 23 9 (p 10 T? 1 s JS zs V 3 10 23 S 20 23 9? JS 21 s 10 zs % IS 9? 18 V 13 12 i2 9? 21 zz W 9 V 2*) is^ V zs 10 31 ís 12 3 9 9? 1 S (o zla A) n £ £ AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ Krossgáta nr. 104 Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá kvenmanns- nafn. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla 37, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 103". Skilafrestur er þrjár vikur. Verðlaun verða send til vinningshafa. 7 lé> 9 Z9 23 IZ 22, 13 21 Lausnarorð á krossgátu nr. 100 var Breiðamörk. Dregið var úr réttum lausnum og upp kom nafn Sigrúnar Rafnsdóttur, Eskihlíð 8 a, 105 Reykjavík. Hún fær senda bókina Líkamstjáning eftir Allan Pease, sem Almenna bókafélagið gaf út 1990. Verðlaun fyrir krossgátu nr. 104 eru skáldsagan Kassandra eftir Christu Wolf í þýðingu Jórunnar Sigurðardóttur. Mál og menning gaf út 1987. FJÖLSKYLDAN Elísabet Berta Bjarnadóttir Þórdís Bachmann Grasafæöi í æðra veldi Matstofan Á næstu grösum er staðsett á homi Laugavegs og Klapparstígs. Hún er rúmgóð og björt, í ljósum pastellitum, rós- óttir dúkar á borðum og ind- versk veggspjöld á veggjum. Einu drykkjarföngin em sótt í Gvendarbrunna og standa í könnum á borðunum og þama inni þætti heldur betur goðgá að taka upp sígarettu og kveikja í. Eigendur matstofunnar, þær Gunnhildur Emilsdóttir og Helga Mogensen hafa þama hafið grasafæði upp í æðra veldi. Maturinn bragðast frá- bærlega, hann er ódýr, um að- eins einn rétt er að velja hveiju sinni og með honum em borin ffam hrísgrjón og tvær tegundir af salati. Fyrst og ffemst er þama þó á ferðinni þessi þriðji kompónent sem er í mat fyrir utan bætiefni og næringu; það er að segja sú næring sem við þurf- um mest á að halda til að við störfum. Effir matinn er boðið upp á ljúffengar gulrótarkökur og kaffi. Makróbíótísk fæða hefur verið höfð í hávegum um marg- ar aldir og í öllum heimsálfúm. Lífsregla fæðunnar er svo ein- föld að sums staðar hefúr orðið sem er táknrænt fyrir hana ekki verið sett fram: Jafnvægi. I hverri einastu mannkynssögu- bók sem lýsir því hvað fólk lagði sér til munns kemur í ljós að hvort sem ijallað var um Inka í Perú, Kínveija á tíma Han-ætt- arinnar eða Breta til foma, var mataræði þeirra alfarið makró- bíótískt. Vegna þess að það sem fólk leggur sér til munns hefúr áhrif á heilsufar þess og táp, þá getur fæðuval eins þjóðfélags mótað alla þess gerð. Þeir sem borða makróbíótískt em í raun að koma sér upp forvamarkerfi hvers aðallyf er fæðan sem fólk leggur sér til munns, en með henni geta menn daglega útilok- að að þeir renni inn í þreytuköst, kvefþestir og alvarlegri veik- indi. „Hingað kemur mjög breið- ur hópur og héðan fara ánægðir viðskiptavinir,” segir Gunnhild- ur Emilsdóttir í stuttu spjalli. Vellíðanin eftir mat er einstök og enn eitt boðorð í makróbíótík er að flestir borði lélegan mat, of mikið af honum og of oft. „Þeir sem leggja sér makró- bíótískt fæði til munns fá til dæmis ekki liðagigt né blóð- sjúkdóma og allt vamarkerfi lík- amans verður hreinlega miklu sterkara. Ég held að í flestum tilfellum verðum við heilsteypt- ara fólk,” segir hún. „Við náum betur í alla heild- rænu keðjuna á þessu fæði. Þó hef ég ekkert á móti kjöti ef fólk kann að fara með það og hugsar eilítið um hvað það er að gera, borðar minna af því og er þakk- látt fyrir það. Synd að ekki skyldi komast á sá siður að biðja borðbænir á Islandi,” heldur Gunnhildur áffam. „Þeir sem hingað koma em þakklátir fyrir matinn og okkur, en finnst ekki bara sjálf- gefið og eðlilegt að við skulum vera hér.” Áður en við kveðjumst sendir Gunnhildur lesendum Þjóðviljans þessa uppskrift: Makróbíótískur ofnréttur: 25 g sólblómaffæ 25 g sesamfræ 2 tsk Shoyiu (sojasósa) 1 msk sólblómaolía 1 laukur þrifinn og fintskorinn 1 rif hvítlaukur, pressaður 225 g rifnar gulrætur 225 g rifinn kúrbítur (agúrka) 4 þeytt egg 400 g nýtt mulið heilhveitibrauð 110 g rifinn ostur 1 tsk fersk salvía, söxuð salt og pipar (Notast má við hvaða græn- meti sem er. Gott að nota blóm- kál, spergilkál, hvítkál, rófur.) Ristið fræin, steikið græn- metið; byrjið á lauk og blandið saman ásamt sojasósunni. Bætið brauði útí, osti og salvíu. Kryddið vel. Þeytið eggin og bætið út i grænmetið. Bakist í 20 til 30 mínútur. Ríkir menn velja sjaldan fátækar Síðast lofaði ég ykkur, að í þessum þætti fengjuð þið að heyra samantekt tveggja norskra kvertna sem hafa rannsakað hvað liggur að baki makavali. Þetta eru þær Mariann Norli Hansen, ung kona og sérmenntuð í vísindaleg- um rannsókum á fyrirbærum í samfélaginu, og Gro Guttormsen, sem komin er vel á miðjan aldur, starfandi geðlæknir við fjöl- skyldumeðferð í Oslo. En til að tengja aðeins við pistilinn í fyrri viku, þá var aðalþemað í honum að makaval okkar væri ómeðvitað og gerðist þegar einhver yrði á vegi okkar sem höfðaði til ljúfsárrar kenndar í sálardýpinu, og það væri eitthvað alveg við- kvæmt úr frumbemsku, mamma og pabbi og það fólk sem valið byggðist á. Menn passa þarfir sínar - Hjá karlmönnunum skiptir fegurð og atgervi meira máli en hjá konum. Þeir vilja góða félags- lega stöðu og öfund frá umhverf- inu, þeir eru flínkir að hugsa um eigin þarfir og velja sér konu útfrá markmiðum sem þeir hafa sett sér, segir Gro og bætir við: - Konur velja oft manninn útfrá því hvemig pabbi þær halda að hann verði, því hún vill umfram allt eignast fjölskyldu. Enn þann dag í dag finnst konum þær vera ófull- komnar án manns og bama.— Hér langar mig að skjóta inni, að samkvæmt þessu mætti túlka karlmennina sem veikara kynið, með ytra byrðið og öfúnd númer eitt, en þessar vangaveltur eru nú meira settar fram til að stríða köll- unum en til að slá neinu föstu af minni hálfú. Konur vanrækja sig Gro segir meir: - Konur eiga erfiðara með að gæta þarfa sinna, og veita oft öðrum meiri um- hyggju en sjálfum sér. Þess vegna fellur hún auðveldlega fyrir gæja sem er drengjalegur og óþroskað- ur. Þær ættu að hugsa meira um Darfir sínar fyrir að fá umhyggju ægar þær velja mótherja. Bæði kyn leitast við að velja lífsforu- naut sem umhverfið metur mikils til að styrkja sitt eigið sjálfsálit. Þú óskar eftir einhveijum sem fjölskyldan telur gildan, það er svo erfitt að vera alltaf að verja valið fyrir sínum nánustu. Þess vegna velur þú út frá þínu fjöl- skyldumunstri og því gildismati sem þú ert alin upp við.- Velja sjaldan niður fyrir sig Mariann segir að sú breyting hafi átt sér stað frá því á árunum eftir stríð og þar til nú, að þá hafi þótt „sneddí” að hjónin útfylltu hvort annað, en nú hentaði betur að þau væru svipuð hvað varðar skoðanir og áhugamál. Sam- kvæmt rannsóknum hefur fólk úr verkalýðsstétt gert nokkuð af því að vera í eins konar alpaklúbbs- leikfimi eftir stríð og klifrað uppí hjá millistéttinni og borgurunum og heldur fleiri sofið þar síðan ævilangt en fyrir stríð. Reglan ku hins vegar vera sú samkvæmt rannsóknum að stéttskiptingin helst við lýði í makavalinu. I þessu samhengi segir Mari- ann: - Hvaða hópi þú tilheyrir, hvaða áhugamál og menntun þú hefúr, þetta ræður úrslitum um það hvaða möguleika þú hefur að hitta „þann rétta”. Við heyrum því oft fleygt að fagrar konur geti fengið hvem sem þær vilja, en reyndin er sú að forríkir menn velja sjaldan fegurðardísir sem sitja við færibönd. Og nær því aldrei velja forríkar konur niður fyrir sig. Samkvæmt rannsóknum milli 1970 og 1990, velja ríkir kallar mikið konur úr verr borg- uðum greinum, en aldrei mjög. Því hærri tekjur sem karl hefúr því betur menntuð er konan. Mennta- og verkafólk velur mikið í eigin röðum, kennarar kennara og símamenn afgreiðslustúlkur. - Þetta gæti verið fólki ágætis leiðarvísir þegar það fer á Hótel Island, eða hestamót í makaleit, spyrja bara beint um stétt og stöðu til að sjá hvort dæmið gæti hugsanlega gengið upp. Góða skemmtun! 18 SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 13. júlí 1990

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.