Þjóðviljinn - 07.09.1990, Qupperneq 20

Þjóðviljinn - 07.09.1990, Qupperneq 20
7 — 3 v— J>' z (d ? s g 9 10 77— )Z V 12 )4 T 2 JS b )i> )? V )8 T~ /9 9 21) 2 /9 W )S 2/ 2/ 22 '7 V 20 - 2T /? 2/ V' 2S 2/ /? (f> (p V \b z& (> é? V )(> )(p Z9- 7- fs> 2 /9 rvi 7- 2o b 20 ¥ w 20 T~ /? ? ¥ 2 21 2/ 2Ö /? V íp /9 / 3 v- S2. 2? !•/ 9 71 /9 2</~ )b V '7 &L 2? M s? 26 ¥ )Ip /9 9 V 3 7°) 9 22 72 V 30 9 29 9 22 ¥ /? ? 2<i 9 /? V Zl Jsr ? /7- T~ 9 T~ ? t? /9 )(p /? 22 ! 22 V z 2 Z2 /9 ~T )7~ W 10 /9 Zt Ý /9 2Ý J é> IS~ ) (t> 1? Jí> 29 /9 21 2Y 3( /? f ll 32 J9 V !(p 20 (d /? 7> /? ? AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRS Tli l''\ \J Y v v b a= O Krossgáta nr. 112 Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá örnefni. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla 37,108 Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 112“. Skilafrestur er þrjár vikur. Verðlaun verða send til vinningshafa. 1 12 2( 1 2Ý /? 5“ 29 23 Lausnarorð á krossgátu nr. 108 var Öxarnúþur. Dregið var úr réttum lausnum og upg kom nafn Guðrúnar E. Erlingsdóttur, Heiðarvegi 12, 530 Hvammstanga. Hún fær senda bókina „Við elda Indlands" eftir Sigurð A. Magnússon er Mál og menning gaf út 1983. DAGBÆKUR illlifli 1871101111873 08 ISLANDSFERDUM Verðlaun fyrir krossgátu nr. 112 eru „Dagbækurúríslandsferðum 1871-1873“ eftirWilliam Morris. Magnús Á. Árnason íslenskaði. Mál og menning gaf út 1975. NEYTENDU Þórdís Bachmann Það kvað vera fallegt í Kína Hér á landi voru nýverið staddir japanskir aðilar í því augnamiði að kanna íslenska vatnið, hvers hróður er greini- lega að berast víða. Vatnið okk- ar allra á hugsanlega að nota i framleiðslu á nýrri markaðsaf- urð - ginsengdrykk. Það er almennt viðurkennt að ginseng haíl örvandi áhrif bæði á andlega og likamlega orku. Kinverjar hafa notað ginseng í hartnær fimm þúsund ár og hafa það enn i hávegum sem forvöm og „allra meina bót”. Meðal gagnlegra áhrifa þess eiga að vera bót á getu- leysi, háum og lágum blóðþrýst- ingi, blóðleysi, gigt, meltingar- truflunum, svefnleysi, þreytu, blóðsykurskorti, lélegri blóðrás og fleira. En burtséð frá kraftaverkum þá hjáipar ginseng fólki að melta vítamín og steinefhi með því að örva innkirtlastarfsemi. Best er að taka það á fastandi maga, helst fyrir morgunmatinn, svo það sé sem áhrifarikast. Ginseng lyftir fólki upp á svip- aðan hátt og kaffln, en án allra aukaverkana. Einnig hafa kann- anir leitt í ljós að ginseng eykur líkamlegt úthald. Það voru grasalæknar í Kóreu sem „uppgötvuðu” þessa drottningu lækningajurtanna sem með krafli sínum bætti heilsu manna og vemdaði þá gegn sjúkdómum. Fljótlega bámst fréttir af þessari undursamlegu rót til keisarans í Kína og náði ginseng fljótlega miklum vinsældum við kínversku hirðina. Keisarinn bannaði útflutning á ginsengi að viðlagðri dauðarefsingu vegna hinnar gífurlegu eftirspumar. Ottablandin virðing var borin fyrir hinu „kóreska gulli”. Keis- arinn og hirð hans notuðu aðeins rautt ginseng frá Kóreu þvi það innihélt hæsta hlutfall virkra efha. Öll vinnsla rauða Kóreug- insengsins er undir ströngu gæðaeftirliti rannsóknastofnun- ar ríkisins. Þegar rætumar hafa staðist öll próf er leyfð sala á þeim undir gæðainnsigli kóresku ríkiseinkasölunnar, sem tryggir ómengaða vöm með hæsta virkefnainnihaldi. í ginseng er þannig að finna vítamín, steinefni og nauðsyn- legar amínósýmr í réttum hlut- ftjllum. Amínósýmr em uppistaðan í öllum hvítuefnum. Þær em not- aðar til að nýmynda önnur hvítuefni - þar með talda vöðva- hvítu - og þær em miklar upp- sprettur orku. Þær bijóta niður fitu svo nota megi hana í orku, styrkja bandvef líkamans og auka andlega snerpu og við- bragðsflýti. Vitað er um 22 aminósýmr, en aðeins átta þeirra em taldar lífsnauðsynleg- ar. Þær getur líkaminn ekki framleitt eins og hinar og verður því að fá þær úr fæðu eða bæti- efnum. Ef líkaminn á að geta nýtt sér og nýmyndað hvítu verða allar nauðsynlegu amínó- sýramar að vera til staðar og i réttum hlutfollum. Þó aðeins eina þeirra vanti um stundarsak- ir getur það haft slæm áhrif á nýmyndun hvítu og orkuforða viðkomandi. Elísabet Berta Bjarnadóttir Barnið sem aldrei biður Böm sem mögla ekki þótt þau gangi f of litfum fötum, þurfa hvatningu til að fá sér föt eins og jafnaldramir. Skólinn er að byrja Síðast vék ég að því nokkmm orðum, í tilefni þess að skólastarf er að hefjast, hvemig bömum er misjafnlega lagið (eins og full- orðna fólkinu reyndar líka) að koma á framfæri óskum sínum, raunhæfum þörfum jafnt sem ó- raunhæfum. Það emm við full- orðna fólkið sem setjum okkur í dómarasæti og ákveðum hvað böm þurfi af veraldlegum gæð- um, jafnt sem andlegu veganesti frá menntakerfmu og hvað sé við hæfi á hveijum aldri. Það verður líka svo að vera, að við sem meiri reynsluna höfum, notum hana hinum yngri til góðs. En hverjir skyldu eiga á hættu að týnast eða fá litið í þjóðfélagi eins og okkar þar sem leikreglumar um það hvemig maður á að láta bera á sér em óskráðar, lítt orðaðar og þvi notaðar ómeðvitað að mestu hjá þeim sem kunna? Drengir viðkvæmari? Harðar tölur sýna að beðið er um sérkennslu i gmnnskólum fyr- ir hartnær helmingi fleiri drengi en stúlkur og þó virðast ýmsar kannanir bera með sér að drengir séu ekkert ver gefnir en stúlkur. Hvað þá með goðsögnina um að konur séu tilfinninganæmari en karlar, því þetta gæti bent til þess að drengimir þoli ver skipulag nútimaþjóðfélags, sem felur m.a. í sér að þurfa að deila einni full- orðinni manneskju (kennaranum) með hóp annarra bama, sem sjaldan er undir tuttugu. Annað sem virðist henta mörgum nú- tímabömum illa, er að vera án samvista við pabba og/eða mömmu frá morgni til kvölds, að vera ein lengi o.m.fl. Sum böm leitast við að hella út óöryggi sínu ef svo má að orði komast með því að vera alltaf að kvabba um hitt og þetta, um íot og gott heimafyr- ir og í skólanum um plástur hjá hjúkmnarkonunni. Hjá öðmm brýst þetta út í hatri á öðmm bömum og þau em barin eða lögð í einelti sem kallað er, fyrirbæri sem fer ört vaxandi í kerfum sam- félagsins, eins og skólum af ýmsu tagi. Þar er stómm hópum oft andlegra vannærðra bama ætlað að deila með sér fáum fullorðnum sem ná ekki yfir að þykja nógu vænt um bömin og veita þeim aðra þá andlega umhirðu að hún geti vegið á móti meiri fjarvem frá foreldmnum. Umhyggjuþörfin Aðalhlutverk kennarans á að vera að kenna, en oftar en ekki blasir við honum umhyggjuþörf nemendanna. Hópur sem er mjög vannærður af umhyggju getur ekki tekið við miklu af formúlum né flniríi, hversu vel sem kennar- inn hefur undirbúið sig verkefna- lega. Á sama hátt getur bam sem finnst það t.d. ekki nógu hátt sett heima fyrir, verið mjög óömggt með stöðu sína i bekkjarhópnum og bregst við þessu með ýmsu móti, gefst alveg upp og dregur sig inní skel sína, biður sjaldan eða aldrei um neitt eða lætur fara næstum ekkert fyrir sér, gerir verkefnin af skyldurækni en lítilli gleði. Gárungamir segja að óláta- belgimir og þeir sem geti sýnt af sér einhveija vangetu í námi séu þeir sem verði sér úti um mest samskipti við fullorðið fólk í dag, því þessi böm fái smá uppbót með einhverri sérkennslu í skól- anum. Auðvitað ber að gleðjast yfir því að böm sem áður vom látin dúsa með ýmis leysanleg námsvandmál njóti nú þjálfunar sérkennara í stað þess að dragnast með vanda sinn. Sem betur fer eiga svokallaðir ólátabelgir og böm með námsgetu neðan við miðjan bekk sér málsvara í dag. Kennarinn getur mikið Mig langar að minna bæði foreldra og kennara á bömin sem ekki biðja mikils nú í skólabyjun því þau gleymast gjaman í hita leiksins. Þetta getur t.d. verið vinalausa bamið sem þarf aðstoð til að eignast félaga. Þar getur kennarinn gert kraftaverk nú í skólabyrjun með þvi t.d. að vera svolítið sniðugur við að raða sam- an borðunum og gefa svigrúm til að bömin sem fyrir vom segi hin- um nýju frá sér og öfugt. Heimil- in gera sitt t.d. með því að opna fyrir vini í kakóbolla og aðstand- endur sín á milli með því að hafa samráð milli heimila svo að krakkamir skiptist á að nota heimili hvers annars til að leika sér, en ofnoti ekki eitt og eitt heimili. Bamið sem vill ekki í- þyngja heimili sínu mætir stund- um í skólann í alltof litlum fotum. Það vekur oft óöryggi hjá bömum að finnast þau skera sig mikið úr í klæðaburði. Að láta böm ganga lengi í fotum sem em orðin of lít- il getur vakið hjá þeim þá hug- mynd að mamma eða pabbi muni helst vilja að þau héldu áfram að vera Iítil og skapað baminu ó- þarfa áhyggjur af foreldmm sín- um. Þótt pyngjan sé rýr er gott að láta ekki bamið í litlu fotunum fara í skólaköttinn. 20 SÍÐA — NYTT HELGARBLAÐ Föstudagur 7. september 1990

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.