Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.1995, Side 4

4
MÁNUDAGUR 13. NÓVEMBER 1995
Fréttir
Niðurstaða á heitum landsfundi á Nesjavöllum:
Rætt um að halda
lífi í Kvennalistanum
- samstarf við aðra flokka og inntaka karla einnig tH umræðu
Kristín Halldórsdóttir.
Hátt í 60 konur voru samankomn-
ar á landsfundi Kvennalistans á
Nesjavöllum um helgina til að ræða
framtíö hreyfíngarinnar. Heitar um-
ræður áttu sér stað um það hvemig
starfi listans yrði fram haldið.
Nokkur sjónarmið vom uppi og
hlutu umræðu. Landsfundurinn
stóð frammi fyrir fimm valkostum. í
fyrsta lagi að halda áfram og efla
Kvennalistann, í öðru lagi að hætta
núverandi framboðsfyrirkomulagi í
sveitastjómar- og landsmálapólitík
og snúa sér að annars konar
kvennabaráttu, í þriðja lagi að opna
flokkinn fyrir körlum, í fjórða lagi
að taka upp samstarf við aðra flokka
Kristín Ástgeirsdóttir:
Komum ekki
nálægt
forsetaframboði
„Ég er spennt fyrir því að fá konu
i framboði og konu áfram sem for-
seta. Ég var einfaldlega að segja frá
því að þverpólitískur hópur kvenna
væri farinn að vinna að framboði
konu til forseta. Kvennalistinn kem-
ur ekki nálægt þeirri vinnu. Það er
ekki hlutverk stjórnmálaflokka,"
sagði Kristín Ástgeirsdóttir um
viðhorf sitt til forsetaframboðs sem
hún viðraði í ræðu sinni á
landsfundinum.
„Ég vil fyrst og fremst efla
Kvennalistann en ef sú leið sem
farin hefur verið er að renna sitt
skeið á enda þá verðum við að leita
nýrra leiða,“ sagði Kristín. -bjb
og í fimmta lagi að leggja Kvenna-
listann niður.
í stuttu máli má segja að allir
kostirnar hafi komið til greina
nema sá síðasti. Landsfundarfulltrú-
ar voru almennt á þeirri skoðun að
leggja ekki niður laupana heldur
fylkja liði. Landsfundurinn tók þó
ekki skýra afstöðu til þess hvað yrði
gert heldur var samþykkt að vísa
umræðunni um áframhaldandi starf
í markvissan farveg innan fram-
kvæmdaráðs og samráðs Kvenna-
listans. Sú samþykkt kom ekki fyrr
en eftir opinskáar úmræður þar sem
óánægja nokkurra fulltrúa kraum-
aði undir.
Sterkur vilji var m.a. fyrir því að
taka upp samstarf við aðra flokka
en á landsfundarfulltrúum var að
heyra að sú tillaga yrði aldrei sam-
þykkt.
Útskiptareglan áfram
Þá kom fram sú tillaga frá fulltrú-
um Austurlands um að leggja niður
útskiptaregluna þannig að þingkon-
ur KVennalistans geti setið allt aö
þrjú kjörtímabil. Tillagan var felld
með afgerandi hætti.
Niðurstöðu landsfundarins er
best lýst með upphafsorðum álykt-
unar fundarins: „Landsfundur
Kvennalistans, haldinn á Nesjavöll-
um í Grafningi 10.-12. nóvember
1995, skorar á konur um land allt að
vinna saman að bættu þjóðfélagi á
kvennapólitískum forsendum.
Reynslan hefur sýnt og sannað að
með samstöðunni geta konur unnið
kraftaverk." -bjb
- sjá einnig bls. 10
Kristín HaUdórsdóttir:
Meiri umræðu
þarf ef á
aö breyta
„Umræöurnar voru miklar,
heitar, gagnlegar, nauðsynlegar
og jafnvel skemmtilegar um leið-
ir í kvennabaráttunni og hlut-
verk Kvennalistans. Á meðan
ekki er annað ákveðið er ég sátt
við niðurstöðu fundarins, að
finna leiðir til að efla Kvennalist-
ann. Ef við ætlum að breyta ein-
hverju þarf miklu meiri umræða
að fara fram innan allrar hreyf-
ingarinnar. Okkur liggur ekkert
á,“ sagði Kristín Halldórsdóttir,
þingkona Kvennalistans á
Reykjanesi, við DV að afloknum
landsfundi á Nesjavöllum.
Kristín sagði það viðs fjarri að
Kvennalistinn ætlaði að skipta
sér af forsetaframboði fyrir kosn-
ingamar á næsta ári en nafna
hennar Ástgeirsdóttir nefndi það
í aðalræðu sinni á landsfundin-
um að næsta stóra verkefnið í
kvennabaráttunni væri að fylkja
sér um konu í framboði tU for-
seta.
„Það er af og frá að Kvennalist-
inn sem slíkur ætli sér að standa
fyrir framboði eða eitthvað í þá
áttina. Engin umræða átti sér
stað um þetta á fundinum. Þetta
verður hver einstaklingur aö
gera upp við sig,“ sagði Kristín.
-bjb
Frá umræðum á þrettánda landsfundi Kvennalistans sem haldinn var á Nesjavöilum um helgina. DV-mynd S
Tekinn í bólinu
Dagfari
Það er þetta með blygðunar-
kenndina. Hún er misvísandi. Ef
maður er frægur án þess að geta að
því gert og er á hóteli, þar sem ekk-
ert er að gera, þá getur maður ekki
farið á næsta herbergi og gert þaö
sem manni sýnist. Þar inni er yfir-
leitt eitthvert fólk sem þekkir
mann og tekur mynd af manni þar
sem maður er að gera það sem
mann langar til að gera og allt verð-
ur vitlaust. En ef maður er ekki
frægur er það eðlilegasti hlutur í
heimi að banka upp á hjá næsta ná-
granna á hótelinu og gera það sem
manni sýnist án þess að nokkur
maður abbist upp á mann, hvað þá
að taka mynd af manni eða klaga
mann fyrir ósæmilegt athæfi. Það
sem gerir blygðunarkenndina refsi-
verða er sem sagt þetta hárfina bil
á milli þess að vera frægur og ekki
frægur. Mistök hins heiðarlega
fræga manns eru þau að átta sig
ekki alltaf á frægð sinni og haga sér
eins og ófrægur maður. í því felst
blygðunin. Ekki í því að labba sig
inn í herbergi ókunnugs pilts og
ekki í því að taka niður um sig og
ekki í því að svara kalli náttúrunn-
ar og ekki því að láta sig það engu
skipta þótt athæfið sé myndað.
Þetta gera svo margir. Frægar
söngkonur íslenskar í útlöndum
gera þetta á hverjum degi og hví
skyldi ekki saklaus og heiðarlegur
maður geta gert slíkt hiö sama? Svo
ekki sé nú talaö um ef þetta hefur
gerst áður án þess að nokkur hafi
gert athugasemdir. Menn leyfa sér
ýmislegt þegar þeir eru þreyttir og
einmana og hafast við á hótelher-
bergjum einir síns liðs:
Ef marka má viðbrögð hins
fræga manns voru mistökin
einmitt þau að hann er frægur. Það
var tekið eftir honum uppi í rúmi í
annars manns herbergi og hann
var myndaður. Ef hann hefði ekki
verið frægur og ekki myndaður,
hefði þetta verið í góðu lagi. Þá
hefði enginn sagt neitt.
Svona er að vera frægur og ein-
mana og átta sig ekki á frægðinni.
Menn skyldu varast að vera frægir
til að vera ofsóttir fyrir framferði
sem þeir geta auðveldlega komist
upp með ef þeir eru ekki frægir.
Svo er annað. Hvers konar menn
eru það sem leyfa frægum mönnum
aö koma inn á herbergi til sín og
fremja refsivert blygöunarkennt at-
hæfi til þess eins að mynda hinn
fræga aðkomumann og kæra hann
(aðkomumanninn) síðan fyrir að
særa blygðunarkennd sína? Aldrei
datt myndatökumanninum í hug að
vísa gestinum á dyr. Hvers konar
kurteisi er þetta eiginlega (eða gest-
risni) að hleypa gestinum inn og
leyfa honum að athafna sig með
eðlilegum hætti? Og hvers konar
perri er það sem lætur slíkt fram-
ferði afskiptalaust?
Frægir menn menn verða fyrir
aðkasti á ólíklegustu stöðum, meira
að segja uppi í rúmi í annarra
manna herbergjum þar sem þeir
eiga alla jafna að vera óhultir. Er
þetta ekki skerðing á friðhelgi
einkalífsins að kæra mann fyrir at-
ferli sem aldrei var gerð athuga-
semd við þegar athöfnin stóð yfir?
Fær frægur maður hvergi að vera í
friði? Ekki einu sinni í annarra
manna herbergjum! Maður bara
spyr, vegna þess að það er verið að
notfæra sér annarlegt ástand
frægra manna þegar þeir eiga síst á
því von. Þeir eru teknir í bólinu,
blásaklausir og heiðarlegir, bæði í
framan og að neðan. Og ekki er nú
blygðunarkenndin meiri en svo að
myndum er dreift inn á Internetið.
Ef myndatökumaðurinn hefði
hneykslast jafn mikið og hann vill
vera láta og blygðast sín fyrir fram-
komu frægra manna sem hann
hleypir inn á herbergið til sín, hvað
er hann þá að dreifa myndinni út
um allan heim? Það er sama hvern-
ig á þetta mál er litið. Blygðunar-
kenndin er afstæð, eftir því hvort
maður liggur uppi í rúmi og athafn-
ar sig í samræmi við náttúruna í
sér eða hvort maður mundar
myndavélina að þessari sömu at-
höfn. Bara fyrir það að annar er
frægur en hinn ekki.
Dagfari