Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.1995, Side 20

20
LAUGARDAGUR 23. DESEMBER 1995
Einn helsti aðdáandi körfuboltaliðsins í Grindavík er blindur:
Fær að sitja á varamannabekknum
- og hvetur liðið óspart
DV, Suðurnesjum:
„Ég hef mikinn áhuga á körfu-
knattleik og fylgist spenntur með
leikjunum þegar mínir menn í
Grindavík eru að spila. Það getur
verið ansi erfitt að bíða eftir að leik-
urinn hefjist og þá er dagurinn oft
langur. Ég heyri stemninguna í
salnum og finn fyrir spennunni.
Einnig lætur liðsstjóri Grindvík-
inga, Dagbjartur WÚlardsson, mig
alltaf vita reglulega hverjir skora
körfurnar og hvemig staðan er,“ /
segir Kjartan Ásmundsson, 18 ára
Grindvíkingur, í viðtali við DV.
Kjartan hefur verið blindur frá
fæðingu en lætur það ekki aftra sér
frá að fara á leiki þegar úrvalsdeild-
arlið Grindvikinga í körfuknattleik
eru að spila. Hann reynir að fara á
alla heimaleiki og stundum einnig á
útileiki ef einhver býður honum far.
Kjartan hefur mörg og misjöfn
áhugamál. Hann kemur fólki sann-
arlega á óvart enda er hann ræðinn,
stríðinn og ófeiminn. Hann hefur
skoöanir á flestum hlutum.
Kjartan með foreldrum sínum, Kolbrúnu og Ásmundi og systkinum, Guðjóni og Stefaníu.
verði íslandsmeistarar og stelpurn-
ar líka. Ef systir mín stendur sig vel
þá vinnum við mótið."
Kjartan segir að þegar mynda-
tökumenn frá sjónvarpsstöðvunum
séu að mynda leikina megi þeir gera
meira af að taka myndir af vara-
mannabekknum. „Þá verður Dag-
bjartur Willardsson liðsstjóri
ánægður og kannski fleiri því þá
sést kannski í mig,“ segir Kjartan
og hlær.
Ánægður í vinnu
Kjartan segir að mjög gott sé að
búa í Grindavík og þar sé fólk mjög
skemmtilegt og almennilegt. „Mér
líkar mjög vel við fólkið í bænurn."
Kjartan vinnur á blindravinnu-
stofu í Reykjavík eftir hádegi á
fimmtu- og fostudögum við að
merkja bursta og ýmislegt fleira.
Einnig starfar hann hjá hæfingar-
stöðinni í Keflavík þar sem hann
vinnur við að pakka heyrnartólum í
plastumbúðir og ýmislegt sem til
fellur. „Ég hlakka alltaf til að mæta
í vinnu. Ég fer með rútu á milli og
það er ekkert mál. Þaö er rosalega
gaman að vinna á báðum þessum
stööum. Þar er skemmtilegt starfs-
fólk og vinnufélagar. Kjartan er
ótrúlega fljótur að þekkja fólk ein-
ungis á röddinni og þarf ekki áð
ræða við viðkomandi nema í örfá
skipti til að þekkja persónuna aftur
þegar hann hittir hana. „Ég þekki
flesta í Grindavík á röddinni. Það
væri samt mjög gott ef fólk kynnti
sig á milli. Sumir eru alltaf í ein-
hverjum spurningaleik, breyta
röddinni, og vilja alltaf vera í ein-
hverjum leik sem getur veriö þreyt-
andi.“
Er stríðinn
Kjartan fer flestar ferðir sínar á
Hefur mörg áhugamál
Fréttaritari DV heimsótti Kjartan
i Grindavík fyrir stuttu og verður
að segjast eins og er að strákurinn
kom á margan hátt á óvart. Hann
hefur mörg áhugamál og hefur gert
merkilega hluti sem aðeins sjáandi
fólki hafa verið ætlaðir. Þá spillir
ekki að fjölskylda hans er samhent.
Hún er opin og hress svo Kjartan á
ekki langt að sækja léttleikann.
Kjartan hefur búið í Grindavík
frá þriggja áraaldri. Foreldrar hans
eru Ásmundur Jónsson sem vinnur
á vélaverkstæði Fiskaness og í
hlutastarfi sem. slökkviliðssijóri í
Grindavik. Móðir hans er Kolbrún
Guðmundsdóttir. Kjartan á tvö
systkini, Guðjón, sem er þremur
árum eldri, og Stefaníu sem er
þremur árum yngri. Systkini Kjart-
ans eru bæði í íþróttum. „Ég fer
mjög oft á körfuboltaleiki þegar
systir min er að spila og það finnst
mér mjög gaman og spennandi. Ég
fer yfirleitt með foreldrum mínum
en pabbi lætur mig vita um stöðu
leiksins. Ég er ekki eins duglegur að
fara á fótboltaleiki þegar bróðir
minn er að spila. Ég hef mestan
áhuga á körfunni."
„Við erum bestir"
Kjartan lætur sér ekki nægja að
fara á leikina í meistaraflokki
karla. Hann nýtur þeirra forrétt-
inda að sitja á varamannabekk
Grindvíkinga og fær að fara með að-
dáendum sínum inn í búningsklefa.
Kjartan hvetur sína menn og fyrir
stuttu, á leik Grindvíkinga og
Skagamanna, mátti heyra þegar
hann kaliaði til þeirra í búnings-
klefanum: „Strákar, eru ekki allir í
stuði? Ætlum við
ekki að vinna
leikinn?
Hveijir eru w*®!
bestir?"
Þessi orð
Kjartans dugðu ‘
því Grindvík-
ingar burstuöu
andstæðingana.
„Ég reyni að
hvetja strákana
eins mikið og ég
get. Ég er rosalega
ánægður að fá tæki-
færi til að fara inn í
búningsklefann með
strákunum fyrir leiki.
Friðrik Rúnarsson,
sem er mjög góður
þjálfari, gaf mér
leyfi til þess.
Strákarnir
hafa tekið
mér frábær-
lega vel. Ég
ætla að vona að þeir Strákarnir í körfunni í Grindavík hafa verið Kjartani góðir enda er hann einlægur aðdáandi þeirra.
DV-mynd ÆMK
leikina og um Grindavík með til-
sjónarmanni sínum. Elías Þór Pét-
ursson er nýhættur vegna anna eft-
ir að hafa aðstoðað Kjartan í fjögur
ár. Nýr tilsjónarmaður hans er
Vignir Helgason. „Ég þekki hann
mjög vel. Hann er vinur bróður
míns. Við höfum farið í sund saman
sem ég hef mjög gaman af. Þá fórum
við á pöbbinn hér í Grindavík á dög-
unum og síðan í Festi, á ball hjá
grunnskólanum," segir hann.
Kjartan á til að vera dálítið stríð-
inn. „Ég er mjög stríðinn og systk-
ini mín lenda oft í því, kannski
helst systir mín en hún reiðist líka
oft vegna þess. Ég reyni ekki við
pabba því hann er svo rosalega
stríðinn sjálfur."
Fylgist með fjölmiðlum
Kjartan hefur gaman af tónlist og
mörgu fleira. Hann reynir að sinna
þessum áhugamálum sínum eftir
bestu getu. „Ég hef gaman
af allri tónlist. Ég keypti mér hljóm-
flutningstæki sem ég safnaði fyrir
sjálfur. Ég hef líka mjög gaman af
ástarsögum sem ég fæ á bókasafn-
inu. Sögumar eru á hljóðsnældum.
Ég læri rosalega mikið af þeim,“
segir Kjartan og hlær mikið, lítur
síðan á foreldra, sína sem brosa, og
hafa greinilega gaman af. „Ég er
ekkert feiminn við að hlusta á þess-
ar sögur,“ bætir hann við. „Ég
hlusta mikið á útvarp og fréttimar
á Stöð 2. Fótboltinn í Sjónvarpinu
heillar mig en uppáhaldsliðið mitt
er Manchester United en þeir eru
langbestir. Ég hélt áður með Liver-
pool en þeir eru orðnir svo lélegir.
Mér finnst gaman að fara í leikhús
og fór á Superstar um daginn. Ég fer
líka í bíó ef einhver nennir að segja
mér frá myndinni. Ég sá Cool Runn-
ing á dögunum en frændi minn úr
Hafnarfirði var svo góöur að taka
mig með.“
Fákk að fljúga
Kjartan hefur prófað ýmis ævin-
týri. „Ég fór í flugtúr í haust með
einum af kunningjum pabba. Ég
fékk að stýra þegar við flugum yfir
Bláa lónið og Grindavík. Það var
æðislegt.
Ég hef líka fengið að keyra jeppa
fyrir vestan. Tveir frændur mínir
og lítil frænka voru með í bíltúrn-
um ásamt pabba. Við vomm ein á
brautinni sem var hættulaus. Ég gaf
allt í einu meira í en ég mátti en þá
fór bíllinn út af. Pabbi steig á
bremsurnar. Frændi minn sagðist
aldrei ætla með mér í bfl aftur. Litla
frænka mín skemmti sér hins vegar
vel.“
Kjartan hefur líka prófað sjóinn.
Hann fór í ferð með Willard Ólasyni
úr Grindavík. „Ég var ekkert sjó-
veikur og var mjög glaður að fá að
fara í þessa ferð.“
Hlakkar til jólanna
Kjartan segist hlakka mikið til
jólanna. „Við borðum sælgæti, opn-
um gjafirnar og förum í kirkju á að-
fangadagskvöld. Ég hlakka til að
opna pakkana en er þó ekki eins
spenntur og bróðir minn sem getur
varla beðið. Mig langar í geisladisk
frá systur minni.“
Kjartan fékk það göfuga starf að
hjálpa konu í bænum að skrifa jóla-
kort með blindraletri, sem hún
sendi frænku sinni. „Það er mjög
gott að geta hjálpað til en ég á ritvél
með blindraletri."
Foreldrar Kjartans
þurftu að sækja
alla þjónustu fyrir
hann til Reykja-
víkur. Nú hefur
það breyst og
segjast þau fá
góöa þjónustu á
Suðumesjum.
Óskað hefúr verið
eftir að Kjartan
komist á sambýli
fyrir fatlaða. „Okkur
þætti gott fyrir Kjartan
að prófa að flytja að
heiman enda er gang-
ur lífsins sá að fólk
flytur að heiman þeg-
ar það verður fúll-
orðið."
Þau segja að Kjart-
an sé skapgóður,
hann klæðir sig
sjálfur og þrifur
en hann vill að móð-
ir sín stjani svolítið
við sig í eldhúsinu. Á
sumrin hefur hann
verið í sveit í Borg-
arfirði og líkað vel.
„Þetta hefur allt geng-
ið vel og systkini hans
eru góö við hann,“
segja Kolbrún og Ás-
mundur.
-ÆMK