Dagblaðið Vísir - DV - 05.03.1997, Page 4
4
MIÐVIKUDAGUR 5. MARS 1997
Fréttir
. Skoöanakönnun DV á viðhorfi til hvalveiöa:
Atta af hverjum tíu
vilja hvalveiðar á ný
- andstaðan meiri á höfuðborgarsvæðinu en landsbyggðinni
Þorri þjóðarinnar, eða átta af
hverjum tíu kjósendum, vill að ís-
lendingar hefji hvalveiðar á ný.
Andstaðan er meiri á höfuðborgar-
svæðinu en landsbyggðinni. Þetta
eru helstu niðurstööur skoðana-
könnunar DV sem gerð var í síð-
ustu viku á viðhorfi til hvalveiða.
Könnunin var gerð af markaðs-
deiid Frjálsrar fjölmiðlunar.
Úrtakið var 1200 manns. Jafnt
var skipt á milli höfuðborgarsvæð-
isins og landsbyggðarinnar sem og
á milli kynja. Eftirfarandi spum-
ing var borin upp: „Ertu fylgjandi
eða andvígur því að hvalveiðar
verði teknar upp að nýju?“
Margir taka afstööu
Sé tekið mið af svörum allra í
könnuninni sögðust 72,7 prósent
vera fylgjandi hvalveiðum, 14,5
prósent voru þeim andvíg, 12,3 pró-
sent vom óákveðin í afstöðu sinni
og 0,5 prósent vildu ekki svara
DV
Fylgjandi
Andvígir Óákv./sv. ekkl
spurningunni. Alls tóku því 87,2
prósent úrtaksins afstöðu sem sýn-
ir mikinn áhuga þjóðarinnar á
málinu.
Ef aðeins eru teknir þeir sem af-
stöðu tóku sögðust 83,4 prósent
vera fylgjandi hvalveiðum að nýju
og 16,6 prósent vom andvíg.
Þetta em svipaðar niðurstöður
og síðast þegar DV gerði könnun á
viðhorfi til hvalveiða í apríl 1993.
Þá voru rúm 90 prósent þeirra sem
afstöðu tóku fylgjandi hvalveiðum.
Þegar afstaða kjósenda er skoð-
uð efth búsetu þehra kemur í ljós
að andstæðingar hvalveiða eru
ívið flehi á höfuðborgarsvæðinu
en landsbyggðinni. Munurinn er
þó ekki mjög mikill. Að sama skapi
eru fylgjendur hvalveiða fleiri á
landsbyggðinni. Afstaða kynjanna
er nánast hin sama til þessa máls.
Helst er að karlar séu fleiri en kon-
ur í hópi andstæðinga hvalveiða.
-bjb
Konráö Eggertsson:
Gott þrátt fyrir
djöfulganginn
DV, Akureyri:
„Ég er mjög ánægður með niður-
stöður þessarar könnunar, miðað
við það sem á undan er gengið,
þennan djöfulgang í aðilum í ferða-
þjónustunni,“ segh Konráð Eggerts-
son, sjómaður á ísafirði og einn
helsti talsmaður þess að íslendingar
hefli hvalveiðar að nýju.
„Andstæðingar hvalveiða hafa
vaðið áfram og skirrast ekki við að
ljúga telji þeh það málstað sínum til
framdráttar. Svo koma hingað til
lands málsmetandi menn frá Noregi
og Færeyjum og segja bara allt aðra
sögu en áróðursmeistaramir hér
halda fram. Andstæðingar hval-
veiða berja hins vegar bara hausn-
um við steininn, enda eru þetta
öfgamenn,“ sagði Konráð.
-gk
Mikill meirihluti þjóöarinnar vili, samkvæmt skoöanakönnun DV, aö hvalveiöar veröi hafnar á ný. Máliö er þó umdeilt
og víst aö þessi niöurstaöa kætir ekki aöila innan feröaþjónustu sem hafa lifibrauö sitt af því aö sýna hvali. Að sama
skapi eru hvalveiöimenn ánægöir meö niöurstöðuna. Hér má sjá þegar hvalur var skorinn skömmu áöur en bannið
skall á.
Dagfari
Gagnsemi verkfalla
Það syrtir stöðugt i álinn í sam-
ingaviðræðunum. Verkalýðsfélög-
in hafa fengið umboð til verkfalls-
aðgerða og vinnuveitendur tala um
verkbönn. Ekki eru nema nokkrir
dagar til stefnu og nú er hver að
verða síðastur með samninga. Þeir
hjá VR og stórkaupmönnum
sömdu um helgina en það er ekkert
að marka þá samninga enda eru
heildsalar ekki marktækir á vinnu-
markaðnum og nú eru menn að
tala um að VR verði rekið úr
verkalýðshreyfingunni og þá er
heldur ekkert að marka VR. Versl-
unarmannafélagið gengur þá eitt
til vinnu þegar verkföllin skella á
og það verður ekkert að marka þá
vinnu, enda hefur VR framið þá
höfuðsynd að semja en þar stendur
einmitt hnífurinn í kúnni. Menn
vilja semja en þeir vilja ekki að VR
semji og menn hafa einmitt haft
miklar og þungar áhyggjur af því
að til verkfalla komi af því ekki er
samið en það er ekki sama hverjir
semja og einmitt af því VR hefur
samið eru þeir ómark í verkalýðs-
hreyfingunni og hafa svikið mál-
stað hreyflngarinnar og drýgt þá
synd að semja, þegar allir vilja
semja en mega ekki semja fyrr en
aðrir eru búnir að semja.
Nú er það að vísu svo að enginn
vill verkfóll. Vinnuveitendur vilja
að sjálfsögðu ekki verkfoll, því þar
með stöðvast öll framleiðsla.
Verkafólk og launafólk vill ekki
verkfóll, því þá fær það ekki laun.
Ríkisstjómin vill ekki verkfóll, því
þá hætta hjólin að snúast og at-
vinnulífið lamast og tekjur rikis-
sjóös og tekjur þjóðarbúsins drag-
ast saman. Almenningur vill auð-
vitað ekki verkfóll, því þá leggst öll
þjónusta niður og samningamenn í
karphúsinu vilja ekki verkföll, því
það leiðir í ljós að þeir hafa ekki
verið færir um að semja.
Það liggur sem sagt fyrir að eng-
inn vill verkföll, ekki einn einasti
maður í þjóðfélaginu, en samt eru
verkföll yfirvofandi og menn telja
illmögulegt að afstýra þeim og
maður hefur það á tilfmningunni
að verkföll séu náttúruhamfarir
sem enginn ráði við.
Rétt í líkingu við Skeiðarár-
hlaupið sem menn biðu eftir í
margar vikur og vissu að kæmi án
þess að ráða nokkuð við það hlaup.
Það var ekki í mannlegu valdi. Og
eins er það með verkföllin að menn
biða eftir þeim og óttast þau og
vilja þau ekki, enginn fær við neitt
ráðið og verkföllin nálgast eins og
hlaupið og sagt er að þegar verkfóll
hefjast verði ekki aftur snúið og
verkföll geta staðið lengi og jafnvel
lengur en Skeiðarárhlaupið og
þetta verða gífurleg móðuharðindi
sem hafa geigvænlegar afleiðingar
í för með sér. En af hverju er þá
ekki verkföllum aflýst? Menn vilja
jú semja og hafa verið að ræða mál-
in til að semja, allt frá því um ára-
mót! Vandinn er bara sá að það get-
ur enginn samið nema menn nái
samkomulagi um að semja. Nú er
að vísu búið að semja hjá VR en
það er ekki að marka og það er
búið að semja um allt nema launa-
kröfumar en það semur auðvitað
enginn um laun nema búið sé að
semja um hvað launafólkið þolir
miklar launahækkanir.
Vandi þessara samningavið-
ræðna er einmitt sá að launafólk
þolir ekki miklar launahækkanir
því þá fer verðbólgan úr böndum
og launafólk þolir ekki verðbólgu.
Af þessum sökum verða menn að
fara í verkföll, þótt enginn vilji
verkföll, vegna þess að verkfoll eru
eina úrræðið til að koma fólki í
skilning um að semja verður um
lágar launahækkanir til að afstýra
verkföllum og koma í veg fyrir
verðbólgu.
Dagfari