Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.1997, Page 10

10
MIÐVIKUDAGUR 18. JÚNÍ 1997
Lesendur________________________
Fuglinn í fjörunni
- iðinn við enda skolpræsanna
Gætum okkur á fuglunum, þeir eru ekki þeir aufúsugestir sem margir vilja
vera láta.
Spurningin
Áttu þér draum?
Spurt á Djúpavogi
Andrés Skúlason húsvörður: Að
gerast skáld.
Gunnlaugur Rúnar Sigurðsson
sjómaður: Já, ég á þá marga.
Erla Jóhannsdóttir afgreiðslu-
kona: Að fjölskyldunni vegni vel.
Kristján Ingimarsson verslunar-
stjóri: Að verða ríkur og frægur.
Kristín Ásbjarnardóttir skrif-
stofumaður: Aö gifta mig fyrir
fimmtugt!
Eydís Hrund Stefánsdóttir, nemi:
Að komast aftur til Bólivíu og hitta
skiptinemafjölskylduna mína.
Guðmundur Ámason skrifar:
í morgunútvarpi Rásar 2 sl. mið-
vikudag var m.a. viðtal við mann
sem var að störfum við olíutankana
í Skerjafirði. Komið var inn á ýmis-
legt varðandi flutning tankanna og
notkun þeirra til þessa dags. Meðal
þess sem bar á góma voru fuglarnir
sem hafa aðsetur við enda
skolpræsanna skammt frá landi. -
Þetta minnti mig á þá sjón sem víða
má sjá, ekki bara í Skerjafirðinum,
heldur líka í Reykjavík og út um
land allt.
Alkunna er að fuglar bera með
sér bakteríur. Engin ástæða er að
draga dul á að skolpræsin eru að-
dráttarafl fyrir fugla vegna ýmiss
úrgangs sem þeir nýta sér sem æti.
Þetta er hið mesta óþrifa- og bakter-
íubæli sem hugsast getur.
Menn segja að selir séu smitberar
í fiskstofn við landið og þess vegna
m.a. var reynt að stemma stigu við
fjölgun selanna hér með seladrápi.
Það sama ætti að vera uppi á ten-
ingnum gagnvart fuglaskaranum
sem heldur til við enda skolplagn-
anna í sjónum. Að vísu er verið að
taka í gagnið nýjar hreinsistöðvar
hér við sjávarsíðuna í Reykjavík.
Hitt verður ekki varið að fuglaskar-
inn sitji við æti daglangt þar sem
skolpið flæðir til sjávar.
Það er alltof mikið af villtum fugli
hér við land og á landinu sjálfu. ís-
land er orðin paradís fugla, bæði far-
Halldóra skrifar:
Nauðsynlegt og sjálfsagt er að
hafa lög og reglur í landinu. En þeg-
ar verið er að setja reglur, bara til
þess að gera fólki erfitt fyrir, þá er
reglugerðarþörfin misnotuð.
Yfirleitt er þessi misnotkun í við-
skiptum, t.d. í bönkum og á stofnun-
um sem reiða út fé til almennings.
Reglur eru settar, og svo heldur
þetta fólk sem þær setur, að það sé
bara í lagi að segja sem svo: „Ja,
þetta eru bara reglurnar"! Samvisk-
an er í lagi geti það kennt einhverj-
Guðrún frænka skrifar:
Hvað finnst fólki um að ungling-
um séu greiddar 150 kr. á klukku-
stund fyrir starf sem er að auki er-
ilsamt og þreytandi? Mér finnst þaö
lítilsvirðing og viðkomandi fyrir-
tæki til háðungar. Forsvarsmenn
fyrirtækisins hugsa skammt. Þeir
gera sér e.t.v. ekki grein fyrir því að
svona nokkuð spyrst út, fyrirtækið
fær á sig neikvæðan stimpil fyrir að
nýta sér réttindaleysi unglinga. - Ég
hef verulega skömm á svona fram-
ferði.
Ungur frændi minn þóttist hafa
himin höndum tekið, þegar honum
var boðin sumarvinna hjá einkafyr-
irtæki einu. Hann spurði ekki um
launin. Þau gátu varla verið lægri
fúgla og staðfugla. Það er ekkert til-
hlökkunarefni. Svo mikið getur orð-
ið af því góða að raunverulegur
skaðvaldur sé kominn til að vera.
Ég tek Tjörnina í Reykjavík sem
dæmi. Þar er orðinn slíkur fjöldi
fugla að til vandræða horfir. Þarna
er farið með ungaböm og þeim jafn-
um reglum um. Rétt eins og þetta
gerist af sjálfu sér og engum um að
kenna. Fáránlegt! Þeir sem setja
þessar reglur mega vita að það era
ekki allir jafn miklir aular.
Þegar svo einhver gagnrýnir
þessar óhentugu og. oft fáránlegu
reglur, þá skal þetta fólk skilja að
verið er að gagnrýna þá sem setja
reglurnar. Því á fólkið ekki að
svara: „Þetta eru bara reglurnar".
Það ætti frekar að ræða við fólkið
sem setur út á reglumar og koma
þeim kvörtunum áleiðis til reglu-
en í unglingavinnunni. Jafnvel ívið
hærri. Drengurinn kom ánægður
heim úr vinnunni fyrstu dagana en
örþreyttur. Það er svo mikið að snú-
ast, sagði hann. Núna er hann ekki
alveg eins þreyttur og í byrjun.
Móðurinni lék forvitni á að vita
hvað drengurinn bæri úr býtum og
spuröist fyrir hjá verkstjóranum.
Það þyrmdi yfir hana er hann tjáði
henni að drengurinn fengi 150 kr. á
tímann - svo að hún sagði ekki
neitt.
Það kostar piltinn 260 kr. að fara
með strætisvagni fram og til baka
til vinnu, hann er sem sé hátt í 2
vel sleppt lausum á gangstéttunum.
Þær eru hins vegar uppfullar af
fugladriti, og þar með bakteríum,
sem eiga auðveldan aðgang að
mannfólkinu. - Við skulum rétt
gæta okkar á fuglunum, þeir eru
ekki slíkir aufúsugestir sem margir
vilja vera láta.
gerðarsmiðanna.
Eitt dæmi: Á tékkareikningi verð-
ur að vera einhver hreyfing á reikn-
ingnum til að geta haft yfirdráttar-
heimild á honum. Þama finnst mér
vera ráðist á einkamál einstaklings-
ins. Hann fær ekki að ráða hvernig
hann hagar fiármálum sínum -
verður að hreyfa við tékkareikn-
ingnum til að hafa heimildina. Þetta
er mjög óhentugt, ekki síst ef ein-
staklingurinn er með miklar skuld-
ir. Fleiri dæmi mætti nefna, en ég
læt þessi skrif nægja að sinni.
klukkustundir að vinna fyrir far-
inu. Fyrstu dagana fór hann heim í
hádegi, því vinnudagarnir eru
nokkuð langir. Það gengur ekki að
vinna u.þ.b. 3,5 klst. fyrir fargjöld-
um dagsins.
Ég er gröm út í foreldrana að þau
skuli láta bjóða drengnum þetta. Ég
veit sjálf að hann er duglegur, hlýð-
inn og samviskusamur og gott að
hafa hann í vinnu. - Var einhver að
segja að lægstu launin væru hjá ríki
og borg? Samkvæmt þessu er hátíð
fyrir krakkana að fara í unglinga-
vinnuna, og þar er vinnuálagiö að
auki við hæfi þeirra.
Reglugerðir og reglu-
gerðaþörf
Eitt hundrað og fimmtíu krónur á tímann
- fyrirtækinu til háðungar
Var einhver að segja að lægstu launin væru hjá ríki og borg?
DV
Opnunartími
verslana frjáls
Karl Jónsson skrifar:
Nú er sem betur fer liðin sú
tíð að verslanir séu ekki opnar
alla daga vikunnar. Ég á hér að-
allega við matvöruverslanir, þótt
sumar þeirra tími ekki að hafa
þann hátt á. Liðin er líka sú tíð
er verslunareigendur sögðust
ekki geta haft opið vegna þess að
starfsfólkið þyrfti sitt frí! Nú hef-
ur einfaldlega verið samið um
vaktaskipan því til handa og þar
unir starsfólkið glatt við sitt.
Opnunartími verslana er sem sé
frjáls, en enn streða sumir kaup-
menn, t.d. í Kringlunni, við að
loka um helgar og eins fljótt á
laugardögum og hægt er. Það er
ekki þjónusta í lagi.
Viljum við svona
sendiráð?
Eyþór skrifar:
Maöur verður yfir sig undr-
andi þegar maður les frétt eins
og þá í DV sl. fóstudag, að sendi-'
ráð Kína hér á landi hafi nánast
beitt þvingunum gegn Kín-
versk-íslenska menningarfélag-
inu vegna tillögu þess félags til
íslenskra sfiómvalda um að
bjóða trúarleiðtoga Tíbets hing-
að til lands. Era Kínverjar að
bjóða okkur að þeir geti ráðskast
með íslenska félagastarfsemi?
Viljum við bara nokkuð hafa
svona sendiráð á íslandi? Þorir
íslenska rikissfiórnin ekki að
verða við tilmælum um að bjóða
Dalai Lama hingað?
Þóröur Þ. Þóröarson:
Síst of þungur
dómur
Kjartan hringdi:
Ég verð að segja að mér finnst
dómurinn í máli Þórðar Þ. Þórð-
arsonar vegna vantalningar á
skattaframtölum og skjalafals
vegna atvinnurekstrar síns síst
of þungur. Ég hef heyrt ein-
hverja þykjast vera að býsnast
yfir þessum dómsúrskurði og
segja sem svo: Þetta er nú ekki
mannsmorð. En mér hugnast
ekki að menn komist upp með
svo stórfellda glæpi sem skatt-
svik upp á milljónir, jafnvel
hundruð milljóna króna. Þetta
er glæpur og óviðkomandi verða
að blæða fyrir. Nei, nei, herðið
refsingar fyrir alla stórglæpi.
Rætin skrif um
Pál Pétursson
R.A. skrifar:
Mér finnst ósanngjöm skrif Jó-
hönnu Sigurðardóttur og allt að
því rætin um Pál Pétursson fé-
lagsmálaráðherra. Þótt Jóhanna
sjái eftir þessu fyrrverandi emb-
ætti sínu má hún ekki fara offari
í angistinni. Sannleikurinn er sá
að Páll er einn besti og afkasta-
mesti núverandi ráðherra. Og
hann blekkir engan. Ég er
hvorki framsóknarmaður né
krati. Ég get unnt mönnum
sannmælis hvar í flokki sem
þeir standa, sýni þeir dugnað,
áræðni og sanngirni. Það tel ég
Pál gera í sinu ráðherrastarfi
jafht og Sighvat Björgvinsson í
embætti heilbrigðisráðherra á
sínum tíma.
Dýr dvöl á
Löngumýri
Guðbjörg hringdi:
Ég er sammála þeim sem hafa
hneykslast á auglýsingunni um
sumardvöl fyrir aldraða á
Löngumýri í 10 daga. Kostnaður
upp á 30 þúsund krónur fyrir
eingöngu mat og gistingu í ekki
betri aðbúnaði en það að fólk
verður að koma sjálft með sæng-
urfatnað og annað sem til þarf til
gistingar. - En er þetta ekki allt
svona hér? Hvers vegna skyldi
fólk vilja fara í ferðir til útlanda?
Auðvitað vegna okursins hér á
landi í ferðaþjónustunni.