Dagblaðið Vísir - DV - 16.08.1997, Síða 12

i2 jjr/r 15 árum
LAUGARDAGUR 16. ÁGÚST 1997 JLj"V
Miklar biöraðir mynduöust gjarnan fyrir utan Óöal viö Austurvöll þegar leiö
á kvöldið, eins og reyndar fyrir framan alla vinsælustu skemmtistaöi þess
tíma.
í Reykjavík. Hún getur alveg eins
átt við daginn í dag. En blaðamaður
ræddi við nokkra leigubilstjóra og
þegar svörin eru skoðuð kannast
kannski ekki mörg samkvæmisljón
nútímans við sig.
Fyrir 15 árum virtust
leigubílstjórar borgarinnar á einu
máli um aö Hollywood, Óðal og
Þórskaffi væru vinsælustu
skemmtistaðimir. Broadway kæmi
rétt á eftir. Þeir sögðu Sigtún
óhemju vinsælt hjá yngra fólkinu á
laugardögum, en Klúbburinn væri
númer eitt á fimmtudögum. Þá væri
einnig upp laupana fyrir löngu.
Húsið brann síðan fyrir nokrum
árum og var rifið. Er hótel komið í
stað Klúbbsins gamla.
Þórskaffi þótt vinsælt fram undir
þennan áratug en á horni
Brautarholts og Nóatúns er fátt sem
minnir á tjútt og trall fyrri tíma.
Nú er líka öldin önnur. Bjórinn
er kominn og hafa stórir
skemmtistaðir að mestu vikið fyrir
krám og minni veitingastöðum.
Næturhrafnar rölta milli staða, sem
tlestallir eru í miðbænum. En fyrir
15 árum var yfirleitt svo langt á
Á
horni Hallarmúla
og Ármúla er ekki margt sem
minnir á einn vinsælasta
skemmtistaö landsins 1982.
Hollywood var yfirleitt troðfullt allar
helgar fyrir 15 árum og mikiö tjútt á
dansgólfinu. Vilhjálmur Ástráösson er
hér plötusnúöur.
Hvaða
vinsaelasjir-
eru
Tel að straumurinn
liggi í Þórskaffi”
og Óðal
Hollywood
vinsælust
„Leigubílinn rennur upp að
húsinu og flautar. Einhver í
samkvæminu tekur á rás út aö
glugga og kallar „bíllinn er
kominn“. Allir hlaupa upp til
handa og fóta. Húsráðandi tekur
öskubakkana og lætur vatn í þá,
svona til að hafa öryggið í lagi.
Þröng er við fatahengiö. Sumir hafa
„blandað á staðnum“ til að hafa
með sér í flösku og svo er þeyst út í
leigubíl. Þessi sem alltaf þarf að tala
við leigubílstjórann sest í
framsætið, auðvitað. Leigubíl-
stjórinn spyr hæverskri röddu: „Og
hvert á svo að fara?““
Þannig hefst umíjöllun DV í ágúst
1982 um vinsælustu skemmtistaðina
alltaf reytingur á Sögu, sérstaklega
á veturna en þá væru mörg
einkasamkvæmi haldin þar.
Reyndar hafði Hótel Borg verið
nokkuð sterk um þetta leyti en var
farin að dala eitthvað.
Óðal og Sögu kannast reyndar
flestir við í dag þó fyrrnefndi
staðurinn sé rekinn undir öðrum
formerkjum en á „blómaskeiðinu".
Hollywood lokaði hins vegar fyrir
mörgum árum. Á homi Ármúla og
Hallarmúla er fátt sem minnir á
einn vinsælasta skemmtistað
landsins fyrr og síðar. Broadway, í
Mjóddinni, vék síðar fyrir
kvikmyndasölum.
Klúbburinn við Borgartún lagði
fyrir
Ji/áruni
þeirra að
leigubílar vora nauðsyn.
í viðtölum við leigubílstjórana
forðum vakti athygli að fólk virtist
ekki fara á stjá fyrr en eftir klukkan
ellefu á kvöldin og fylltust staðimir
þá á einum klukkutíma. Hafði
mikið að segja ef góð mynd var í
sjónvarpinu!
„Við leigubílstjóramir eram
sammála um að sjónvarpið hefur
mikil áhrif. Ef það er til dæmis góð
mynd er ekki farið fyrr en hún er
búin,“ sagði Bragi Eiríksson
leigubílstjóri við DV fyrir 15 ámm.
Skyldu margir láta sjónvarpiö ráöa
brottför sinni út á lifiö í dag?

„Það urðu einhver leiðindi á milli
sveitarinnar og ljósamannsins áður
en þau komu hingað til lands í vor
og því var enginn til þess að keyra
ljósin. Ég var spurður hvort ég vildi
ekki taka að mér þessa tónleika hér
heima og ákvað að slá til eftir að
hafa heyrt hvað það væri sem þau
vildu,“ segir Kjartan Freyr Vil-
hjálmsson sem var fenginn til þess
að sjá um ljósin hjá Skunk Anansie
á tónleikunum á íslandi í vor. Hann
þótti standa sig svo vel að hljóm-
sveitinn falaðist eftir starfskröftum
hans áfram á ferð um Evrópu í sum-
ar.
Freyr vann áður í um fimm ár
sem rótari og ljósamaður hjá SSSól
og hefur nú unnið hjá ljósaleigufyr-
irtækinu Extón í þrjú ár.
Dálítið stressaður
„Ég viðurkenni að ég var dálítið
stressaður í fyrstu en tónleikarnir
gengu vel. Siðan tók ég mér góðan
tima til þess að velta því fyrir mér
hvort ég ætti að ráða mig áfram hjá
þeim. Ég vissi ekkert út í hvað ég
væri að fara og taldi víst að ég
myndi aldrei ráða við þau verkefni
sem ljósamanni á svona ferðalagi
væri ætlað.“
Kjartan Freyr Vilhjálmsson vann sem Ijósamaöur hjá hljómsveitinni Skunk Ant ísie í sumar, fyrst á tónleikunum hér
heima í vor og síðan á ferð um Evrópu í framhaldi af því. DV-mynd E.OI
Á daginn kom að vinna sveitar-
innar fólst aðcillega í því að spila á
tónlistarhátíðum þar sem var um
hálftími á milli hljómsveita. Enginn
tími hafi því verið gefinn til undir-
búnings. Hann hafi því þurft að
spila úr því sem var á hverjum stað
og það hafi gengið vel.
Rosaleg ferðalög
Aðspurður hvort þetta hefði ekki
bara verið djammtúr sagði Freyr
svo alls ekki hafa verið. „Þetta var
hörkuvinna og það sem kannski
kom mér mest á óvart, rosaleg
ferðalög. Við sátum allt upp i þrjá-
tíu tíma í rútu á milli tónleika. Við
vomm þrettán að vinna með sveit-
inni og ég lærði þarna ýmislegt sem
á eftir að nýtast mér vel í faginu,“
segir Kjartan Freyr.
Hann segir Skunk Anansie vera
toppsveit í dag. Meðlimir hennar
séu sérlega gott og skemmtilegt fólk
og að vinnan með því hafi verið
ánægjuleg og lærdómsrík.
„Þau koma nú í september til
landsins og ég mun vinna með þeim
á tónleikunum. Síðan ætla þau til
Ameríku en ég sit eftir heima. Það
er klárt,“ segir Kjartan Freyr.
-sv