Dagblaðið Vísir - DV - 04.01.1999, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 4. JANÚAR 1999
Spurningin
Ætlar þú á útsölur?
Sigrlður Stefánsdóttir hjúkrun-
arfræðingur: Já.
Örvar Jónsson nemi: Já, ég hugsa
að ég geri það.
Karen Eberhardtsdóttir: Já, ör-
ugglega.
Garðar Arnarson málari: Nei.
Vilborg Halldórsdóttir nemi: Já,
ég reikna með því.
Lesendur
Hlutabréfasjóöir og
skattaendurgreiðslur
- velgja mörgum á nýju ári
Gísli Guðmundsson skrifar:
Það mátti ekki á milli sjá hvorir
stóðu framar í sjónvarpsauglýsing-
unum; rakettu- eða verðbréfasalar.
Báðir spútnikar með sprengitilboð
sem reynist ekki öllum auðvelt að
hafna. Og því yngri og óreyndari
sem áhorfendur voru þeim mun
hættara var þeim að gína við agn-
inu. Þetta er ekki sagt til að niður-
lægja viðkomandi, hina yngri þjóð-
félagsþegna okkar. Síður en svo.
Þetta er einfaldlega lögmál viðskipta
og þessum tilboðum er líka beint,
umfram aðra, til fólks í önnum við
að byggja upp sjálfa sig og fjölskyldu
sína. En tilboðin gengu líka í augun
á hinum eldri og lífsreyndari er létu
reynsluna lönd og leið.
Ég lagði eyrun að sjónvarpsvið-
tali þ. 28. jan. sl. við sérfræðing í
verðbréfaviðskiptum. Hann sagði
sem satt var að hlutabréfakaup
væru áhættusöm, þau gætu skyndi-
lega skipt um takt og tón; bréfin
dottið niður eða hækkað í verði.
Allt væri þetta áhætta með fé. Þetta
eru orð í tíma töluð.
Ég held að margir skilji ekki til
fullnustu tilboð hlutabréfasjóðanna,
eða misskilji þau, jafnvel „misskilji
þau vitlaust" eins og einn góður og
gegn borgari var vanur að segja við
okkur félagana þegar hann taldi
okkur seina að kveikja á perunni.
Eða hvemig gengur það dæmi upp
að kaupa bréf fyrir kr. 133.333, fá
skattaafslátt aðeins einu sinni, kr.
31.216 og þurfa að eiga bréfm í 5 ár
en missa skattafsláttinn ella? Bréf
sem geta hriðfallið og kunna að
Að fórna fé sínu í hlutabréfakaup líkir bréfritari við samviskulausa eignaupp-
töku sem eigi eftir að velgja mörgum á nýju ári. - Biðröð eftir hlutabréfum.
reynast óseljanleg um langa hríð. -
Og kaupa bréfin með boðgreiðslum
á 15% vöxtum í ofanálag! Ég er
hræddur um að þetta velgi mörgum
á nýju ári.
Ég er auövitað að tala um venju-
legt fólk með venjulegar tekjur
(miðað við launataxta flestra stétt-
arfélaga). Hinum, sem ekki er annt
um fé sitt yflrleitt, má vera sama
þótt þau leiki sér með það á þennan
hátt. Fólk sem hins vegar leggur á
sig nokkurn sparnað samkvæmt til-
boðum um lífeyrisspamað, umfram
það sem lögboðið er, gerir rétt. Það
þarf ekki að fá samviskubit fyrir
hvert eitt þúsundið sem það sér af í
slíkar greiðslur. - Hlutabréfakaupin
eru að mínu mati ein versta gildra
sem lögð hefur verið fyrir fólk á
seinni árum - samviskulaus eigna-
upptaka sem engu skilar.
Enginn skal vera vonlaus
Konráð Friðflnnsson skrifar:
Sagt er að margir eigi bágt á ís-
landi og hafi það „skítt“. Á það vil
ég ekki leggja dóm en veit þó að
sumir búa við kost sem ekki er
mönnum sæmandi. Á ég þá við ut-
angarðsfólk svonefnt eða útigangs-
menn, sem hýrast á götuhomum og
eiga ekki í nein hús að venda. Oft
óreglufólk og búið að koma málum
sínum þannig fyrir að öll sund virð-
ast lokuð.
En þrátt fyrir oft og tíðum aumt
ástand þessa fólks þá er samt alltaf
von. Að einhver eigi sér enga von er
því ekki rétt. Vandamálið er hins
vegar það að menn verða að bera
sig eftir björginni. Það þarf m.ö.o.
að leita sjálft eftir hjálpinni sem í
boði er á hverjum tima. Og það ger-
ast líka kraftaverk í lífi manna. Það
gerist er þeir knýja á dyr hjálpræð-
isins. Það er altént trú margra.
Og sem betur fer hefur umrætt
fólk um nokkra staði að velja þar
sem hægt er að leita aðstoðar. Einn
slíkur er Byrgið í Hafnarfirði sem
stofnað var af einstaklingum sem
sjálfir hafa losnað frá böli vímunn-
ar. Meðferð í Byrginu byggir að
stærstum hluta á orði Guðs. Það
sem þar er að gerast er að forstöðu-
maðurinn, Guðmundur Jónsson og
hans aðstoðarmenn leiða menn til
trúar á Jesú og benda á hann sem
sannanlega lausn. Nokkuð sem
verkar, taki maðurinn við þessu í
trú. Sem kristinn maður styð ég
starf Byrgisins og vona að aðrir
kristnir menn hér á landi geri það
einnig, því á þeim stað er verið að
vinna gott verk en um leið erfitt.
Þeir vöktu upp Geysi
Alfreð Jónsson skrifar:
í annars ágætum sjónvarpsþætti
þeirra Hannesar Gissurarsonar og
Jónasar Sigurgeirssonar (Tuttug-
asta öldin, átök við aldarhvörf.
Heimildarflokkur um merkisat-
burði og þróun þjóðlífs á íslandi á
öldinni sem er að líöa), þar sem
fjallað var um tímabilið 1927-1940,
var rangt með það farið að dr.
Trausti Einarsson jarðfræðingur
hefði upp á sitt eindæmi vakið upp
Geysi í Haukadal.
Mér er vel kunnugt um að svo
var alls ekki og þykir rétt að benda
lesendum blaðsins á staðreyndir.
Hugmyndin um lækkun yfirborðs
hversins og hækkun á hita hans
kom frá þeim Jóni Jónssyni á Laug
og Guðmundi Gíslasyni lækni sem
þjónusta
allan sólarhringii
Aéolns
eða hringið í sima
O 5000
^rfilli kl. 14 og 16
síðar vann á Keld-
um. Þeir félagar áttu
síðan frumkvæðið
að þvi að verkið var
unnið.
Þetta ár, 1935, var
Trausti Einarsson
nýkominn heim frá
námi og var hann
fenginn til að koma
að verkinu. Ekki
ætla ég aö draga úr
þætti hans. Hann
lagði sannarlega sín
lóð á vogarskálam-
ar. En sumir vilja
meina að þeir eigi
að njóta eldanna
sem fýrstir kveikja
þá.
í ritverkinu Öldin
okkar segir frá þess-
ari framkvæmd sem
vakti gífurlega at-
hygli og ánægju. Sú
frásögn styður í
einu og öllu það sem
ég hef um málið að
segja. Þættir þessir
eiga hins vegar er-
indi við flesta lands-
menn sem vilja
Geysir í Haukadal. - Uppvakning hans 1935 var hug- fræðast um þjóðlífið
mynd heimamanna. á öldinni.
DV
Hæpið skáidaleyfi
Þórunn hringdi:
Ég horfði á sjónvarpsleikritið
Dómsdag í Sjónvarpinu 26. des. sl.
Mér fannst leikritið áhugavert og vei
frá því gengið fyrir áhorfendur. Ég sá
hins vegar í hendi mér að þama var
á ferð ákveðið dómgreindarleysi sem
fólst í þvi’að breyta ekki nöfnum
þeirra sem þarna komu við sögu auk
skáldsins Einars Benediktssonar, svo
og að ákveða að gera prestsmaddöm-
una að morðingja eða prestshjónin
bæði ef maður vildi skilja aðdróttan-
irnar á þann veg, sem var afar auð-
velt. Ég flokka þessar getsakir undir
dómgreindarleysi sem íslendingum
er orðið afar hált á er þeir koma
fram opinberlega eða láta eitthvað
frá sér fara. Orðið skáldaleyfi á hér
engan rétt. Umfjöllunin er þess eðlis
að hún gildir ekki.
Skattaafsláttur
- brot á mannréttindum?
Sigm-þór hringdi:
Mér þykir hið opinbera vera orðið
gjafmilt er það býður þeim sem kaupa
hlutabréf hjá einhverjum verðbréfa-
salanum verulegan skattaafslátt eða
eins og allir vita rúmar 30 þús. kr. af
hverjum 130 þúsundum sem menn
kaupa. Hver greiðir skattana til ríkis-
ins sem á vantar og búið er að áætla í
fjárlögum? Eða er reiknað með ein-
hverri ákveðinni upphæð á fjárlögum
sem ríkið missir vegna skattafsláttar
til hlutabréfakaupenda? Og hvað með
aila þá sem hreinlega hafa ekki efni á
að kaupa hlutabréf til að næla sér í
skattaafslátt? Það er ekkert hægt að
bera þennan afslátt saman við neitt
annað sem býðst í þjóðfélaginu, því
skattar eru lögboðin gjöld sem ekki á
að vera hægt að leika sér með til að
mismuna þegnunum.
Sjónvarpsfréttum
seinkar sífellt
G.K.Á. skrifar:
Það er óþolandi að þurfa að kyngja
því, jafnvel kvöld eftir kvöld, að
seinni fréttum Ríkissjónvarps seinki
svo lengi sem verkast vilL Þetta er
ekkert nýtt, gerist bara eins og ég
segi þegar Sjónvarpinu þykir henta.
Aðallega vegna auglýsinga að mér
skUst. En það hlýtur að vera hægt að
áætla tímasetningu hér eins og ann-
ars staðar i heiminum þar sem aug-
lýsingar eru ekki síður hluti af tekj-
um sjónvarpsstöðva. í gærkvöld, 28.
des., var klukkan að verða 15 mínút-
ur gengin í tólf þegar fréttir loks
hófust. Svona stofnun getur ekki
talist ábyrg eða traustvekjandi. Niður
með óstundvísi RÚV-sjónvarpsins.
Ölæði á „þurrum“
dansleikjum
Atli hringdi:
Það skal ekki bregðast að sé haid-
inn dansleikur t.d. í einhverju félags-
heimilinu í dreifbýlinu, þ.e. þar sem
ekki eru löglegar vínveitingar frá bar
eða selt með öðrum hætti, þá verður
þar ölæði og slagsmái. Við sáum
dæmið frá Ólafsfirði þar sem efnt var
til dansleiks fyrir 16 ára og eldri. Allt
varð vitlaust og lögreglan réð í raun
ekki neitt við neitt. Af þessu eigum
við að draga þann lærdóm að hætta
hræsninni og leyfa vínveitingar hvar
sem fólk kemur saman til að
skemmta sér eða gera sér glaðan dag.
- Og enn fremur; leyfið sölu léttvíns
og öls í matvöruverslunum. Það mun
leiða til betri umgengnishátta gagn-
vart áfenginu.
Kýs ekki með
Kvennalistann
innanborðs
Sæmundur hringdi:
Ég vil koma því á framfæri hér
með að ég sem hingað til hef kosið
Alþýðubandalagið og ætlaði aö kjósa
A-flokkalistann, mun ekki kjósa list-
ann með Kvennalistann innanborðs.
Ég verð þá að neyðast til aö sitja
heima eða kjósa Græna ffamboðið
jeirra strákanna sem yfírgáfu flokk-
inn sinn. Vinstri flokkur getur ekki
orðið heilsteyptur með Kvennalist-
ann upp á arminn. Bara eðli málsins
samkvæmt, frekjan og græðgin skín
)ar sífellt í gegn.