Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.1999, Síða 12

12
MÁNUDAGUR 26. APRÍL 1999
Spurningin
Hvað er efst á baugi í
þínu iífi þessa daga?
María Gunnarsdóttir nemi: Sam-
ræmdu prófin.
Árni Þór Jóhannsson nemi: Sam-
ræmdu prófin.
Sigurgeir Þór Helgason nemi:
Samræmdu prófin og Tvíhöföi.
Magnús Björnsson nemi: Sam-
ræmdu prófin.
Jónína Sveinbjarnardóttir, 11
ára: Handbolti en ég æfi með 6.
flokki Fjölnis.
Anna Lilja Gísladóttir, 11 ára: Ég
er að fara að keppa á skákmóti.
Lesendur
Hrókur alls fagnað-
ar í áfengismálum
Iftdhufslls
IdDnaflar...
tterkur leikur á danska ylsu...
„Áfengisauglýsingar eru gott búsflag fyrir fjölmiðla
hér á landi sem erlendis. - Auglýsing í blaðinu Hrók-
ur alls fagnaðar.
Árni G. Einarsson skrifar:
Það er ástæða til að fagna
útkomu blaðsins „Hrókur alls
fagnaðar“ sem ég rakst á fyr-
ir skömmu í bókaverslun og
kostaði 895 krónur. - Þetta
blað, sem virðist að miklu
leyti höfða til áhugamanna
um skák þótt margt annað
efni sé í blaðinu, hefur þá sér-
stöðu að vera eina tímaritið á
íslandi og raunar eini fjöl-
miðillinn sem birtir áfengis-
auglýsingar tæpitungulaust.
Blaðið er prentað hér á landi
- en gefið út í Eistlandi.
Ekki veit ég hvort útgáfa
blaðsins í Eistlandi veitir
undanþágu frá banni á áfeng-
isauglýsingum, en hér er hið
merkasta mál á ferð og fróð-
legt verður að vita hvort
þetta reynist rétt, því ef svo
er að útgáfa íslenskra prent-
miðla (blaða eða tímarita)
eigi sér stað erlendis en þeir
seldir hér á landi fríar hana
við að hlíta þeim lögum sem
gilda um áfengisauglýsingar,
þá hygg ég að margir útgef-
endur hugsi sinn gang. -
Áfengisauglýsingar eru nefni-
lega gott búsílag fyrir fjöl-
miðla hér á landi sem erlendis.
í gegnum tíðina hefur leyfst að
selja hér á landi erlend blöð og
tímarit sem eru uppfull af auglýs-
ingum á áfengi og tóbaki. Enginn
hefur amast við því þótt íslensk lög
heimili ekki auglýsingar af þessu
tagi. íslenskum prentmiðlum hefur
hins vegar ekki liðist að birta slíkar
auglýsingar. - Fyrr en þá nú með
útkomu blaðsins „Hrókur
alls fagnaðar“.
Ég óska hugumstórum út-
gefanda blaðsins og öðrum
aðstandendum þess til ham-
ingju með frumkvæðið. Von-
andi brýtur blaðið hefðina
um auglýsingabann á áfengi
hér á landi. Auðvitað er það
ekki annað en skinhelgi að
leyfa erlendum fjölmiðlum
að birta áfengisauglýsingar
hér en innlendum ekki. Og
að sjálfsögðu verður stofnun,
sem mér skilst að sé Lög-
reglustjóraembættið, að taka
á þessu máli af ábyrgð og
sanngirni. Margir líta til
þess tíma með eftirvæntingu
að hér á landi verði loks
komið á fullkomið prent-
frelsi. Það ríkir ekki í dag
með þeim ólögum sem ríkja í
tvískinnungi um birtingu
áfengisauglýsinga.
Lesendasíða DV hafði sam-
band við Lögreglustjóraemb-
ættið í Reykjavik til að
kanna hvort þar á bæ væri
mál þetta til umfjöllunar. Af
svari viðmælanda mátti ráða
að engin vitneskja hefði
borist til embættisins um tilvist
þessa tímarits á íslenska markaðin-
um. Málið yrði hins vegar tekið fyr-
ir á fundum embættisins að þessari
ábendingu fenginni.
Davíð, Davíð, Davíð
- eini marktæki andstæöingurinn?
Magnús Sigurðsson skrifar:
Margir eru famir að taka eftir
því hve andstæðingar Sjálfstæðis-
flokksins og raunar ríkisstjórnar-
innar í heild leggja sig í líma við að
koma höggi á Davið Oddsson, for-
sætisráðherra og formann sjálf-
stæðismanna.
Það birtist vart svo skopmynd í
Mbl. eða annars staðar að ekki
megi greina Davíð á myndinni eða
spjóti beint að honum í myndefni
eða texta. Nú er ég ekki að tala um
Lesbókarsöguna í Mbl. og mynd-
skreytingu með henni sem nú er
búið að biðjast afsökunar á fyrir
hönd Lesbókarinnar.
Það er eins og andstæðingar rík-
isstjórnarinnar séu með Davíð á
heUanum. Kannski eðlUegt, hann
er í forsvari og ábyrgur fyrir gjörð-
um stjómarinnar. En fyrr má nú
rota en dauðrota, að hræðslan við
Davíð sé svona ógnarleg. Aö vísu
svarar hann einn andstæðingum
sinum með þeim hætti sem þeim
ber. Hann er snöggur tU svars og
þekkir hvernig á að svara svo að
undan svíði pólitískt. En vinstri
menn hafa ekki vanist slíku í gegn-
um tíðina. Þeir hafa aUtaf fengið að
vaða uppi með dylgjur og meining-
ar sem þeir hafa ekki getað staðið
við. Nú blöskrar þeim er þeir fá
svör í sömu mynt og þeir bjóða öðr-
um.
Auðvitað er Davíð Oddsson fær
um að standa af sér árásir vinstri
manna og gerir það með glans.
Furðulegt er hins vegar að svo virð-
ist sem vinstri menn meti það svo
að Davíð Oddsson sé eini marktæki
andstæðingurinn í stjómmálunum i
dag sem vert er að kankast við. En
kannski er það bara raunin.
Forsetar og barnamergð
slensk börn hylla þjóðhöföingja á Bessastaðahlaði.
HUdur Guðmundsdóttir skrifar:
Ég er ein þeirra sem fagna mjög
auknum samskiptum okkar við
Eystrasaltslöndin, enda vorum við
íslendingar fyrst þjóða tU að viður-
kenna þessar þjóðir sem sjálfstæðar
og fuUvalda. Það var í ráðherratíð
Jóns Baldvins Hannibalssonar. Nú
hefur forseti einnar þessar þjóðar
verið að endurgjalda heimsókn for-
seta okkar til Lettlands og hefur
þessa atburðar verið getið hér að
nokkra eins og vera ber.
Mér finnst hins vegar aldrei við-
kunnanlegt þegar bömum er safnað
saman til að hyUa erlenda gesti sem
hingað koma í heimsókn. Þetta er
ekki tíðkað meðal annarra þjóða,
nema hvað ég minnist þessa frá
hinum fyrrverandi austantjalds-
löndum. Þar mátti gjaman sjá fyrir-
menn taka við blómum úr höndum
ungbama og fá koss á kinn að laun-
um. Mér kom því undarlega fyrir
sjónir að sjá blaðamyndir af sams-
konar smölun barna tU Bessastaða
til að hylla forsetana og veifa fánum
þjóðanna tveggja.
Það má vel vera að börnin hafi
fagnað tUbreytingunni og því að fá
frí frá skóla. En við þurfum nú ekki
að hafa áhyggjur af skorti á frítím-
um í skólum landsins, þar era ávaUt
einhver frí með stuttu mUlibUi, auk
þess sem kennarar senda börnin
heim þegar þeim svo sýnist.
Loks ókeypis
sjónvarp
Dísa skrifar:
Ég held að aUtof fáir geri sér
grein fyrir því að hægt er að
horfa á prýðUega sjónvarpsstöð
og það alveg ókeypis, a.m.k. hér á
höfuðborgarsvæðinu. Ég var að
horfa í gærkvöldi á EgU Helgason
fréttamann ræða um kosningarn-
ar og síðan var hann að tala við
frambjóðendur. Einnig er Val-
gerður Matthíasdóttir komin á
Skjá eitt og um helgar sit ég oft
eins og límd og horfi á Sigga Hlö.
og félaga í skemmtilegum þætti.
AUt fyrir ekki neitt! Eitt finnst
mér þó skrýtið og það er að mjög
fáar auglýsingar sjást á Skjá eitt,
en slikar sjónvarpsstöðvar aUs
staðar í Evrópu gera það gott og
auglýsendur eru vel með á nótun-
um. Mér finnst hins vegar sárt að
sjá annars frábæra þætti t.d.
gamla slagara frá BBC endur-
sýnda aftur og aftur, en sennilega
er það peningaskortur vegna þess
að íslensk fyrirtæki skUja ekki
hvað hér er á ferðinni spennandi
mál í íslensku sjónvarpsflórunni,
sem hlýtur að dafna og vaxa á
næstu áram líkt og annars staðar
í hinum vestræna heimi.
Margrét
var best
Guðrún Sveinsdóttir skrifar:
Margrét Frímannsdóttir stóð
sig langbest í umræðum forystu-
manna flokkanna síðasta þriðju-
dag. Hún sat þama undir árásum
frá öUum þessum karlmönnum,
sem eru í framboði fyrir hina
flokkana og lét þá ekki vaða ofan
í sig. Sérstaklega var Geir H.
Haarde óvæginn við hana og
beindi spjótum sinum nær ein-
göngu að henni, í stað þess að
leggja áherslu á sín verk. Ég skil
ekki þetta fólk sem ætlar að kjósa
Sjálfstæðisflokkinn. Það gæti ég
ekki vegna þess hvernig hann hef-
ur komið ffarn við aldraða og ör-
yrkja. Þá er Samfylkingin meira
traustvekjandi valkostur, með
Margréti Frímannsdóttur í farar-
hroddi, en hún hefur sýnt það og
sannað með sínum verkum að
hún ber hag fjöldans fyrir brjósti.
Stimplun fyrir
atvinnulausa
J.M.G. skrifar:
Fyrir Atvinnuleysistrygginga-
sjóð væri ódýrast að semja við ís-
landspóst um að pósthúsin önnuð-
ust stimplunina fyrir atvinnu-
lausa og þá hefðu þeir líka styttra
að fara. Mætti þá leggja ráðning-
arstofurnar niður, því þær
gegndu engu hlutverki. En Park-
insonlögmálið vill hafa sitt og nú
hefur nýtt bákn verið sett á stofn
í Mjóddinni í Reykjavík. Margir
atvinnulausir kvarta yfir því að
svæðismiðlanirnar séu ekki þjón-
ar atvinnulausra en setji sig á
háan hest gagnvart þeim. Ýmsir
segja sömu sögu af skrifstofum
stéttarfélaganna.
Fordæmum
drápsleikföng
Kolbrún Inga Sæmundsdóttir
skrifar:
Fyrir nokkra barst inn um
bréfalúguna hjá mér (og eflaust á
fleiri heimili í landinu) bæklingur
frá stórri leikfangabúð. Heil siða
var yfir „stríðsleiklong", eflaust
nákvæmar eftirlíkingar af hríð-
skotabyssum, vélbyssum, hnifum,
handsprengjum, hjálmum í felulit-
um o.fl. o.fl. Og allai' byssumar
með hljóði að því er sagt var. Það
er sláandi að á sama tima og við
horfum daglega á fréttir frá ná-
grönnum okkar, sundurskotnum
og brenndum húsum þeirra er
verið að auglýsa og selja bömum
á íslandi leikföng af þessu tagi.
Hvemig skyldi flóttamönnunum
„okkar" líða ef þeir fá svona lagað
inn á sín heimili? Auðvitað er
þetta til skammar.