Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.1999, Blaðsíða 14

*'\*r CYAN MAGENTA
14
■** iLPMii
ÞRIÐJUDAGUR 17. AGUST 1999
Unglingastarfið
Viðmælendur Tilveru í dag vinna allir að tóm-
stundastarfi með unglingum. Umfjöllun fjöl-
miðla getur stundum gefið til kynna að
unglingar séu erfiðir í samskiptum en viðmæl-
endur Tilveru eru svo sannarlega á annarri
skoðun. Unglingar eru fyrirmyndarfólk.
Edda Lúvísa Blöndal er karateþjálfari:
Ég læri mest af öllum
Edda Lúvlsa Blöndal er karate-
þjálfari í karatefélaginu Þórs-
hamri. Unglingamir sem hún
kennir eru á aldrinum 9-14 ára. Hvem-
ig er að vinna með þeim? „Það er mjög
skemmtilegt. í yngri flokkunum er
starfið fólgið í nokkurs konar
uppalendahlutverki og krakkamir fá
að kynnast aga, reglum og leika sér en
era ekki mjög mikið í karate. En þeg-
ar krakkamir fara að ná unglingsaldri
er lögð meiri áhersla á tæknina. Þá er
mjög gaman að sjá hvemig stelpumar
fyllast sjálfstrausti því þær uppgötva
hvað þær geta. Strákamir eru kannski
vanari að prófa líkamlegan styrk sinn
með leikjum eða á annan hátt.
Stelpumar átta sig á því að þær
standa ekki höllum fæti í samanburði
við strákana því kunnátta í karate er
ekki fólgin í vöðvaaíli heldur í tækn-
inni.“
Hvemig er aðsóknin? „Hún er mjög
góð. Það em sífellt fleiri krakkar á
hverju hausti sem koma og læra kara-
te og þeir staldra lengur við en áður,“
segir Edda. „Þetta er mjög öruggt um-
hverfi og krakkamir blómstra. Belta-
kerfið veldur því að þeir hafa alltaf
eitthvað að stefna að. Þess vegna eflir
karate metnað og sjálfstraust hjá
þeim.“ Telur þú að karate virki sem
forvöm? „Já, tvímælalaust. Krakkam-
ir öðlast aukið sjálfstraust og lenda
síður í vandræðum. Ég held hins veg-
ar að ég læri mest af öllum í salnum.
Ég læri inn á mannleg samskipti og
um fólk. Allir sem hafa unnið með
börnum og unglingum vita hve gefandi
það er. Hluti ástæðunnar er sá að mað-
ur hefur áhrif á þau og mótar þau. Það
er mikið ábyrgðarstarf og maður verð-
ur að gæta þess að vera til fyrirmynd-
ar.“ -HG
______
Edda á æfingu með nokkrum krökkum úr Þórshamri. Nokkrir nemenda hennar eru komnir i meistaraflokk þrátt fyr-
ir ungan aldur.
Eva segir að unglingastarfið sé krefjandi en mjög skemmtilegt.
Eva Líf Einarsdóttir vinnur í félagsmiðstöðinni Tónabæ:
„Fólk veit ekki af hverju það er að missa"
Við reynum að gera ýmislegt
spennandi með krökkunum. í
sumar hafa barnanámskeið
verið í gangi en núna er vetrarstarfið
að byrja. Markmiðið er að stunda for-
vamir með því að láta krakkana hafa
eitthvað skemmtilegt að gera. Hingað
koma mest 10. bekkingar en yfirleitt
em krakkar á gagnfræðaskólaaldri í
miðstöðvunum. Það fer svo bara eftir
því hvar mann ber niður hvaða aldur
er algengastur," segir Eva Líf Einars-
dóttir, starfsmaður Tónabæjar.
Merkir þú að forvarnimar skili ár-
angri? „Já, mér finnst það. í og við
miðstöðvamar er stranglega bannað
að reykja og drekka, hvað þá að nota
fikniefni. Samt sem áður hefur verið
vandamál að koma sumrnn í skilning
um að bannið gildi. Núna hefur
krökkunum sem reyna þetta fækkað
mikið og það er mjög jákvætt. Núna
er miklu meiri áhersla lögð á íþróttir
og heilbrigði og þeir sem reykja era
hættir að vera töff í augum hinna.
Þegar við föram á eftirlitsrölt um
helgar höfum við orðið vör við miklu
færri unga krakka á fylliríi niðri í bæ
en var áður fyrr.“
Hvemig er samband ykkar starfs-
mannanna og krakkanna? „Það er
mjög sérstakt. Héma heyrum við
margt sem engir aðrir heyra. Krakk-
amir segja okkur hluti sem þeir þora
ekki að segja foreldrum sinum eða
kennurum. Við verðum eins konar
trúnaðarvinir þeirra. Þetta er mjög
nauðsynlegur hluti starfsins," segir
Eva. „Starfið er mjög krefjandi en
jafnframt gefandi og skemmtilegt.
Fólk veit ekki af hverju það er að
missa að vera ekki meira með ung-
lingunum. Þetta er svo skemmtilegt
fólk. Ég á örugglega eftir að halda
áfram hér.“ -HG

• •
Helgi Grímsson, fræðslustjóri Bandalags íslenskra skáta:
Gaman að beisla æskukraftinn
Skátastarfið snýst fyrst og
fremst um að verða þátttak-
andi í virku útilífi," segir
Helgi Grímsson, fræðslustjóri
Bandalags íslenskra skáta. „Árang-
urinn af því er að krakkamir verða
hæfari til að taka virkan þátt í líf-
inu og tilverunni. Krakkarnir venj-
ast samvinnu og það gerir það líka
að verkum að þeir eru mjög sjálf-
stæðir og geta bjargaö sér í erfiðum
kringumstæðum." Helgi segir að að-
sóknin sé misjöfn. „Þetta fer mikið
eftir metnaðinum á hverjum stað og
fjárveitingunum sem fara í skáta-
starfið. Þar sem vel er hlúð að starf-
inu eru auðvitað fleiri þátttakendur
en skátum er að fjölga. Það er mjög
gott því nú er orðið mjög fjölbreytt
framboð á afþreyingu fyrir börn.
Núna vilja fáir gefa af sér í mann-
legum samskiptum. Flestir vilja
bara taka við. En það skiptir miklu
máli að gefa líka af sér því maður
græðir svo miklu meira á því til
lengri tíma litið.“
En hvernig er að vinna með
krökkunum? „Ég er menntaður
kennari og þetta á vel við mig. Það
er svo skemmtilegt að tengjast lífs-
gleði og kraftinum í krökkunum.
Þeir búa yfir svo frumlegri hugsun.
Það er frábært að beisla þennan
æskukraft og beina honum á réttar
brautir."
Hvert er forvarnargildi skáta-
starfsins? „Það er mjög mikið. Við
gerðum könnun á reykingum og
áfengisdrykkju meðal unglinganna,
11-18 ára, og hún kom okkur rosa-
lega á óvart. Þetta eru fimm til sex
þúsund krakkar og það voru bara
tveir 15 ára strákar sem reyktu og
87% allra krakkanna höfðu aldrei
bragðað áfengi. Við trúðum þessu
varla en þetta sýnir okkur að tóm-
stundastarf með móralska sýn,
hvort sem það er skátastarf eða
annað, skiptir gríðarlegu máli til að
krakkamir feti rétta braut í lífinu.“
-HG