Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.1999, Blaðsíða 15

ÞRIÐJUDAGUR 17. ÁGÚST 1999
15
Þau hafa aðeins upplifað eina
Skilnuðum fer stöðugt fjölgandi og það vekur allt að því undr-
un manna þegar sögur eru sagðar afpörum sem hafa verið
saman lengur en nokkur ár. Tilveran ræddi við tvö pör sem
hafa verið saman frá því á skólaáldri og spurði þau að því hver
galdurinn væri.
Myndlistarmennirnir Hulda Hákon og Jón Óskar:
r
Olum hvort annað upp
Við kynntumst þegar við vor-
um í Menntaskólanum við
Tiömina en þá var ég í fyrsta
bekk en hann í þriðja. Við byrjuð-
um saman á árshátíð og þetta var
bara svona standard byijun,“ segir
Hulda Hákon um það hvemig hún
kynntist manni sínum.
Varstu ekkert búin að taka eftir
honum fyrr? „Ég var kannski eitt-
hvað búin að gefa honum gætur í
skólanum en ég þekkti hann ekkert.
Ég var í A-bekk og það er svolítið
fyndið því við vorum nokkrar i
bekknum sem byrjuðum með strák-
um sem vora tveimur árum eldri.
Ég held að það sé alls ekki vont mál,
frekar af hinu góða, að pör kynnist
ung. Þegar maður kynnist svona
ungur þá elur maður makann sinn
upp, við ólumst upp saman. Maður
er örugglega miklu sveigjanlegri
fyrir vikið. Ég var að æfa dansatriði
fyrir árshátíðina og þá tróð hann
sér í dansatriðið. Hann bjó þannig
um hnútana að hann væri dans-
herra minn í atriðinu. Þetta var út-
pælt hjá honum en ég vissi alveg
hvað békk á spýtunni og þetta var
ofsalega gaman.“ Hafði Hulda mikla
trú á sambandinu í upphafi? „Þetta
er náttúrlega fyrsta sambandið sem
ég er í og ég hafði voðalega lítið vit
á þessu. Þetta hefur allt lánast mjög
vel og ég held að það hafi sitt að
segja hvað við erum ólík.“
Hulda og Jón Óskar eignuðust
bam þegar hún var í öðrum bekk í
MT og hún segist ekki geta sagt til
um það hvort það sé betra eða verra
að eignast bam svona ungur. „ Við
gerðum allt sem við ætluðum okkur
að gera, við fórum út til New York
og bjuggum þar í fimm ár og strák-
urinn var alltaf með okkur. Ef ég
ætti lítið bam í dag þá þyrði ég
kannski
ekki
gera það sem
ég gerði þá.“
Hulda og Jón
Óskar skildu í
eitt ár og það segir
hún að hafi verið til
góðs. „Það leiddi til
þess að við skildum
betur að þetta var það
sem við vildum því
maður var náttúrlega ansi ungur
þegar sambandið hófst.“ En hvemig
fer fólk að því að halda lífi í sam-
Eg var kannski eitthvað búin að gefa honum gætur í skólanum en ég þekkti hann ekkert. Eg
var í A-bekk og það er svolítið fyndið því við vorum nokkrar í bekknum sem byrjuðum með
strákum sem voru tveimur árum eldri. Hulda Hákon og Jón Óskar á Gráa kettinum.
DV-mynd Hilmar Þór
böndum sínum í svo langan tíma? „
Við tölum mikið saman og við eram
mjög samstiga í myndlistinni. Við
höfum alltaf viljað fara sömu leið,
það hefur Eddrei verið nein spurning
um það hvert við ætlum.“ -þor
Mistök í samböndum:
Yngra fólk þorir frekar að leita hjálpar
- segir Þórhildur Egilsdóttir félagsráðgjafi
Skyldu sambönd sem hefjast
þegar báðir aðilar em mjög
ungir vera öðmvísi á ein-
hvem hátt en önnur, á einhvem
hátt veikari eða sterkari? Tilveran
ræddi við Þórhildi Egilsdóttur fé-
lagsráðgjafa og fékk álit hennar á
þessari spurningu og nokkrum öðr-
um tengdum samskiptum kynjanna.
„Fólk er náttúrulega ómótaðra og
á eftir að taka út heilmikinn þroska
sem manneskjur en svo þegar fólk
fer í hjónabandið finnur það oft að
þar era mörg þroskaverkefni sem
liggja fyrir.Hjónabandinu fylgir
stundum meira álag fyrir yngra
fólkið því það þarf breið bök til þess
að takast á við það. Menn verða líka
að kunna að aðgreina sig frá sinni
eigin upprunafjölskyldu og það er
eitthvað sem vefst oft fyrir fólki,
sérstaklega ef ekki er búið að klippa
naflastrenginn almennilega. Þetta
er þó ekkert endilega tengt aldri
manna.“
Getur það ekki orðið til þess að
styrkja sambönd þegar að fólk
kynnist mjög ungt. Þá elst parið
upp saman og líf þess rennur í sama
farveg? „Jú, það er margt til í því og
það þarf alls ekki að vera neitt
vema að hefja samband imgur. Það
er fullt af menntaskólasamböndum
til dæmis þar sem fólk þroskast
saman og fer í gegnum þessa hluti
og býr fyrir vikið í góðum sterkum
samböndum. Þess þekkjast þó
einnig dæmi að fólk þroskist hvort
í sína áttina. Almennt er þó hægt að
segja að það sé heppilegt ef fólk nær
að búa sjálfstætt áður en það hefúr
sambúð.“
Þórhildur segir aðspurð mn al-
gengustu mistök í samböndum að
það sé algengt að vond samskipta-
mynstur verði til. „í hjónabandinu
myndast oft mynstur, samskipta-
mynstur, þannig að fólk byijar að
taka óheppilega á hlutunum og þróa
með sér neikvæð samskipti. Sama
umræðan er kannski að koma upp
aftur og aftur sem endar á sama hátt
þannig að úr verða neikvæð sam-
skipti. Fólk hættir að sjá möguleik-
ana hvort í öðm eða að vilja sjá þá.“
Hún bendir þó á að fólk sé ófeimnara
við að leita sér hjálpar en áður, sér-
staklega ungt fólk. „Fólk skilur að
þetta er bara eins og með bílinn, ef
hann er bilaður fer hann á verk-
stæði. Á þessu hefur orðið mikil
breyting og mér finnst hafa orðið
vakning í þessum málum.“ -þor
Ljósmyndararnir Anna Sigga og Tryggvi:
Lukkuleg og ánægð saman í ellinni
Hjónin Anna Sigga og Tryggvi kynntust á skólaballi í Klúbbnum og hafa verið saman frá því að Anna var sextán en
Tryggvi átján.
Við kynntumst nú bara á
skólabali í gamla góða
Klúbbnum. Þetta var mjög
dæmigert upphaf og ég tók þessu
ekkert alvarlega fyrst“, sagði Anna
Sigríður um það hvernig hún
kynntist eiginmanni sínum en þau
hafa verið saman frá því hún var
sextán ára gömul.
Hvemig leist þeim hvort á annað í
upphafi? „Mér leist ekkert á hann en
hann var voðalega ágengur og vildi
símanúmerið mitt. Ég vonaði til guðs
að hann myndi ekki hringja en hann
gerði það og þá var bjöminn eigin-
lega bara unninn eftir að ég hitti
hann í annað sinn.“ „Ég sá bara
þessa fallegu stelpu á dansgólfinu og
mér leist strax vel á hana. Hún er
alltaf jafhfalleg", sagði Tryggvi.
En hver er lykillinn að jaftilöngu
og farsælu sambandi? „ Þetta er erf-
ið spuming. Ætli virðing, þolin-
mæði og það að sjá ánægju úr
hversdagslegum hlutum skipti ekki
mestu máli. Að hafa ánægju af þvi
sem maður þarf að gera eins og því
sem mann langar til þess að gera“,
sagði Anna en Tryggvi sagði hlæj-
andi að galdurinn væri einfaldur,
að kunna að þegja og að taka tillit
til makans.
Hjónin hafa verið gift í 22 ár og
þekkja hvort annað því ansi vel.
Geta þau séð viðbrögð makans fyr-
ir, vitað hvemig þau bregðast við
ákveðnum aðstæðum? „Nei, nei
hann kemur mér á óvart.“ Viö
sömu spumingu svaraði Tryggvi
því til að hann sæi viðbrögðin
vissulega fyrir.
Hverjir eru helstu kostir
makans? Anna Sigga nefndi þolin-
mæði: „Hann hefur gríðarlega þol-
inmæði, ég er ekki eins þolinmóð.
Ég er frekar sú sem læt heyra í
mér.“ Tryggvi nefhdi aftur á móti
traust sem einn helsta kost konu
sinnar.
Hjónin sögðu sambandið hafa
breyst með árunum, þau hefðu
þroskast og vitkast og þau væm far-
in að geta gert hluti tvö saman nú
þegar hinu hefðbundna basli í
kringum íbúðarkaup og þess háttar
væri lokið. Hvemig sjáið þið fram-
tíðina fyrir ykkur? „Ég sé okkur
bara eldast saman voða lukkuleg og
ánægð“, sagði Anna Sigga að lok-
um. -þor