Dagblaðið Vísir - DV - 10.09.1999, Síða 23

Sttller leikur
tengdason
De Niros
Meet the Parents er gamanmynd sem á að
fara að gera í janúar. Er um að ræða endur-
gerð myndar sem bar
sama natn og gerð var
1992 og vakti litla athygli.
Aðalhlutverkin leika Ro-
bert De Niro og Ben Still-
er. Leikur Stiller ungan
mann sem hittir á slæman
dag hjá tilvonandi tengda-
fööur þegar hann hittir hann í fyrsta sinn.
Eftir þann fund telur Stiller að hlutirnir geti
varla versnað en hefur rangt fyrir sér. Upp-
runalega átti Steven Soederberg að leik-
stýra myndinni en hætti við og í staðinn var
fenginn Jay Roach sem leikstýrt hefur
Austin Powers-myndunum tveimur.
Kidman í
erótískum
hugleiðingum
Nicole Kidman, sem lætur mjög vel að eig-
inmanni sínum, Tom Cruise, í Eyes Wide
Shut, verður áfram á erótískum nótum í In
the Cut sem Jane Camþion (The Piano)
mun leikstýra. Þær Kidman og Campion,
sem báðar eru frá Eyjaálfunni (Ástrallu og
Nýja-Sjálandi) eru að
endurnýja kynni sín því
Campion leikstýrði Kid-
man í Portrait of a
Lady. Inthe Cutergerð
eftir skáldsögu Sus-
anna Moores og það
var Kidman sem hafði
lesið bókina og vildi að
Campion leikstýrði kvikmyndaútgáfunni.
Áður en Kidman getur hafið tökur á In the
Cut þarf hún aö klára aö leika í Moulln
Rouge. sem Baz Luhrmann leikstýrir, og
The Other, sem leikstýrt er af Alejandro
Amenabar. Nýjasta kvikmynd Jane Camp-
ion, Holy Smoke, er nú sýnd á Kvikmynda-
hátíðinni í Feneyjum og hefur fengið af-
bragðsviðtökur.
Uppgjör Kvikmyndahátíðar í Reykjavík 1999:
Ágæt uppskera
Kvikmyndahátíð í Reykjavík 1999
var vel fyrir ofan meðailag hvað
varðar gæði og úrval myndanna.
Sýndar voru um 40 myndir og þó að
engin hinna nýju mynda sem birtust
á hátíðinni geti talist meistaraverk
voru þær margar ágætar og sumar
mjög góðar. Meistarastykkin birtust
okkur hins vegar í yfirlitssýningum
á verkum Kubricks, Kusturica og
Bergmans. Aðsóknin á þær, sérstak-
lega myndir Kubricks, sýnir okkur
að hér er áþreifanlegur markaður
fyrir reglulegar sýningar á vel völd-
um myndum úr kvikmyndasögunni.
En taki bíóin ekki við sér og stofni
„cult“ bíó, eins og ég og fleiri hafa
áður lagt til, er mikilvægt að Kvik-
myndahátíð verði áfram vettvangur
slíkra sýninga.
Reyndar skal tekið fram að Kvik-
myndasafnið fyrirhugar að starta
vísi að slíku apparati í hinu forn-
fræga Bæjarbíói Hafnfirðinga og
hefjast sýningar vonandi með nýju
ári.
Athyglisverðustu
myndirnar
Einna ánægjulegast var að upplifa
mynd Walters Salles, Central do
Brazil, sem var sérlega nosturslega
unnin mynd í neorealískum anda um
gamla og bitra konu sem verður að
fylgja ungum dreng yfir hálfa Brasil-
íu til að finna fjölskyldu hans. Þrátt
fyrir að pyttir sykursætrar væmni
sætu um ferðalag þeirra tókst leik-
stjóranum með stillingu og ná-
kvæmni að forðast þá alla en skila
okkur engu að síður mögnuðum til-
finningum biturleika, fyrirgefningar,
þrautseigju og endurlausnar.
Önnur vel heppnuð var Happiness
eftir Todd Solondz sem heldur áfram
að kanna öngstræti mannlegrar
óhamingju og firringar. Þetta er fjöl-
skyldusaga um þrjár systur og fólkið
í kringum þær og virtust engin tak-
mörk fyrir þvi hvað Solondz var
reiðubúinn að svipta fólkið reisn og
sjálfsvirðingu en samt láta sér þykja
vænt vun það.
Svartur köttur, hvítur köttur eftir
Emir Kusturica, aðalgest hátíðarinn-
ar, var mikill gleðileikur um út-
smogna þrjóta sem hyggjast innsigla
gott samband sitt með því að gifta af-
kvæmi sín - en ástin lætur ekki að
sér hæða. Kettimir tveir úr titli
myndarinnar vöktu síðan yfir spreli-
inu eins og grískur kórus. Kusturica
teygir lopann aðeins of mikið yfir
miðbikið en nær sér aftur á strik
undir lokin.
Hertu upp hugann eftir Sólveigu
Anspach var bíómyndarfrumraun
hennar, saga um unga ófríska konu
sem fær krabbamein, sérlega næm-
lega unnin og fuU af litlum smáatrið-
um, auk þess að vera afar vel leikin.
Ég sé ekkert því til fyrirstöðu að
þessi mynd gæti gengið áfram á al-
mennum sýningum og raunar má
það sama segja um hinar.
Aðrar athyglisverðar voru meðal
annars Ratcatcher eftir Skotann
Lynne Ramsay, uppvaxtarsaga í ljóð-
rænum raunsæisstíl úr skuggahverfi
Glasgowborgar á sjöunda áratugn-
um; Lola rennt eftir Þjóðverjann
Tom Tykwer, afskaplega straumlínu-
löguð spennumynd með sterku
rokkvídeóbragði um unga stúlku
sem þarf að redda milljónum á 20
mínútum, eða kærasti hennar fær að
súpa seyðið, og heimildarmyndin
Nonstop eftir Ólaf Sveinsson um fólk-
ið á bensínstöðinni í hverfmu hans.
Umfjöllun um draumleik Stanleys
Kubricks, Eyes Wide Shut, mun bíða
þar til almennar sýningar hefjast á
myndinni.
Umgjörðin
Að lokum skal vikið stuttlega að
umgjörö hátíðarinnar. Hún er rekin
af nokkrum vanefnum en nú, þegar
samningurinn milli hátíðarinnar
annars vegar og ríkis og borgar hins
vegar er útrunninn, standa vonir til
þess að fjármagn til hennar verði
aukið. Fjöldi mynda er reyndar pass-
legur en nauðsynlegt er að gera að-
standendum hátíðarinnar kleift að
leita uppi myndir þannig að valið
geti orðið svolitið hnitmiðaðra. Og
þó að margt gott megi segja um þátt-
töku allra kvikmyndahúsanna í há-
tíðinni verður það þó til þess að hana
skortir brennipunkt, mótsstað, þar
sem ákveðin stemning myndast. Best
væri auðvitað ef til væri bíó þar sem
jafnframt gæti verið klúbbur hátíðar-
innar með bar og öllu tilheyrandi. En
það verður víst að bíða betri tíma.
Gestir hátíðarinnar að þessu sinni
voru Emir Kusturica, Darren Ar-
onovsky (leikstjóri Pi), Sólveig
Anspach og Ólafm- Sveinsson Allt er
þetta hið mætasta fólk en gaman
hefði verið að fá tækifæri til aö
heyra meira frá því, t.d. á einhvers
konar samkomum.
Mig langar jafnframt að nota tæki-
færið og hvetja til þess að á næsta ári
verði framleiddur svolítið veglegri
katalógur, í smærra broti og á betri
pappír. Ef vel er að staðið eru svona
katalógar hinar ágætustu heimildir
og eigulegir safngripir. Þetta hefur
ekki alveg verið uppi á teningnum
hin síðustu ár.
Aðsóknin mun hafa farið langt
fram úr björtustu vonum en vel yfir
tuttugu þúsund manns sóttu myndir
hátíðarinnar að þessu sinni. Það er,
að ég held, meira en nokkru sinni
fyrr þannig að sú ákvörðun stjómar
hátíðarinnar að færa hana frá miðj-
um vetri til sumarloka virðist hafa
verið hin farsælasta.
Ásgrimur Sverrisson
%
♦

bíódómur
Laugarásbíó / Bíóborgin
- The Thomas Crown Affair ★ ★
Glæpur og rómantík
í The Thomas
Crown Affair
fylgjumst við
með moldríkum
viðskiptajöfri,
Thomasi Crown
(Pierce Brosn-
an), sem þrátt
fyrir lætin á
verðbréfamark-
aðnum hefur
þörf fyrir meiri
spennu. Hana
fær hann með
því að stela beint
fyrir framan nef-
ið á gæslumönn-
um á listaverkasafni milljón doll-
ara málverki eftir Monet, uppá-
haldsmálarann. Þessi. ástríða
Crowns fyrir Monet verður honum
að falli því hin snjalla trygginga-
lögga, Catherine Banning (Rene
Russo), þefar uppi helstu Monet-að-
dáendurna og er ekki lengi að
leggja saman tvo og tvo. Afrekalisti
hennar er langur en í Thomasi
Crown hittir hún fyrir verðugan
keppinaut og brátt má varla sjá
hver er músin og hver er köttur-
inn.
The Thomas Crown Affair er
gerð eftir samnefndri kvikmynd
þar sem Steve McQueen og Faye
Dunaway fóru með sömu hlutverk
og Brosnan og Russo. Eftirminni-
legt atriði í eldri myndinni og það
sem situr helst eftir er þegar þau
tefla á örlagastundu og sjálfsagt
hafa taflmennimir aldrei öðlast
slíkan kynþokka sem í þeirri skák.
Ekkert slíkt atriði er að finna í
nýju útgáfunni og satt best að segja
er myndin öll á lágum nótum en
fléttan er góð og viss spenna helst
alla myndina. Það rieistar á milli
Brosnans og Russo eins og gerði á
milli McQueen og Dunaway, sem
reyndar hefur nú fengið hlutverk
sálfræðings Crowns, og sjálfsagt
hefur hlutverkið verið búið til fyr-
ir hana til að hafa hana með því
sálfræðingurinn og tímarnir hjá
honum er algjört aukaatriði í
myndinni og skipta engu máli.
The Thomas Crown Afiair kem-
ur í kjölfarið á Entrapment þar
sem nánast sömu persónumar eru
til staðar og plottið ekki ósvipað og
satt besta að segja hafa Sean Conn-
ery og Catherine Zeta-Jones vinn-
inginn yfir Pierce Brosnan og Rene
Russo. Það er á mörkunum að
Brosnan hafi þá útgeislun sem þarf
til að halda uppi rómantískri
spennumynd og má segja að hann
hafi tapað fyrir Connery á tveimur
vígstöðvum: hann er ekki eins góð-
ur James Bond og Connery er
einnig betri listaverkaþjófur.
Leikstjóri: John McTiernan.
Handrit: Leslie Dixon og Kurt
Wimmer. Kvikmyndataka: Tom
Priestley. Tónlist: Bill Conti. Aðal-
leikararar: Pierce Brosnan, Rene
Russo, Denis Leary, Ben Gazzara
og Faye Dunaway.
Hilmar Karlsson
Kærkomin nviunq sem sleqið hefur í qeqn
frá Nivea Visage
Nýi hreinsiplásturinn
(Clear-up Strip) frá Nivea
Visage hreinsar svitaholur á
nefinu og fjarlægir fílapensla
og önnur óhreinindi á aðeins
10 mínútum.
Nefið er bleytt, plásturinn
settur á það.
Eftir 10 til 15 mínútur ei
pláslurinn tekinn varlega af
og arangurinn kemur i Ijos.
Njóttu þess ad vera til -
notaðu hreinisplásturinn frá
Nivea Visage.
www
NIVEA
VISAGE 1

•*
€
A
10. september 1999 f Ó k U S
23