Dagblaðið Vísir - DV - 19.11.1999, Blaðsíða 15

FÖSTUDAGUR 19. NÓVEMBER 1999
15
Tjaldhælar
Vinstri grænna
„Eg sakna þess lands sem fer undir uppistöðulón," segir m.a. f grein
þingmannsins.
á einstæðri náttúru Islands og
ónotuðum möguleikum í ferðaþjón-
ustu. Allt væri þetta nú gott og gilt.
Hins vegar hjó ég eftir að hún
nefhdi ekki hátækniiðnað eins og
genarannsóknir sem eru ekki síður
merkileg vísindi. Það var ef til vill
ekki nein tilviljun vegna þess að
það vildi svo merkilega til að ELest-
ir flokksfélagar hennar í núverandi
Vinstri grænum voru líka á móti
frumvarpinu um gagnagrunn á
heilbrigðissviði á síðasta þingi.
Miklir möguleikar
Þarna hafa svo sannarlega ný og
merkileg atvinnutækifæri skapast
þar sem hámenntað fólk hefur
snúið heim til íslands til að taka
þátt í spennandi viðfangsefnum.
Þar eru miklir möguleikar fyrir
sérhæfðan hóp og snerta verðmæti
sem áður höfðu ekki verið nýtt
sem skyldi. Ég er sjálfur enginn
sérstakur talsmaður stóriðju á ís-
landi. Hins vegar fellst ég á rök
fjölmargra íbúa Austurlands sem
telja að hátæknivædd stóriðja og
virkjun verði kærkomin viðbót í
atvinnuflóru í landsfjórðungnum
og við eigum erfitt með að nýta
okkur ekki þetta tækifæri.
Ég sakna þess lands sem fer
undir uppistöðulón. Ég fellst
aldrei á það, eins og sumir hafa
fullyrt, að Austflrðingar hafi verið
með hendur í skauti og beðið eftir
virkjun og stóriðju. Það hefur ver-
ið unnið að fjölmörgum spennandi
verkefnum, s.s. Héraðsskógum,
ferðaiðnaði, hátækni í sjávarút-
vegi, möguleikum á sviði símennt-
unar, handunnum smáiðnaði í
stein og við o.fl. o.fl.
Það er engin ástæða fyrir jafn-
skelegga konu sem Kristínu Hall-
dórsdóttur að láta það pirra sig
þótt rifjaður sé upp uppruni henn-
ar nýju félaga því þeir, eins og
hún, eiga sér sína pólitísku fortíð
og gamlan slitinn tjaldhælapoka
sem saumaður hefur verið upp og
litnum breytt þótt tjaldhælamir,
sem í honum eru, hafi bognað í all-
ar áttir í grýttri vegferð íslenskra
stjómmála. - Horfðu þér nær, vin-
kona, en haltu áfram að brosa.
ísólfur Gylfi Pálmason
Á dögunum skrifaði
mín ágæta vinkona,
Kristín Halldórsdóttir,
fv. alþingismaður og ný-
kjörinn varaformaður
Vinstri grænna, kjall-
aragrein í DV eftir mið-
stjórnarfund Framsókn-
arflokksins. Heldur fór
Kristín frjálslega með
túlkun frá fundinum og
gerði svipbrigði okkar
ágæta leiðtoga, Halldórs
Ásgrimssonar, að einu
meginmáli greinar sinn-
ar, eins og reyndar for-
maður Vinstri grænna
hafði gert í sjónvarps-
fréttum.
Ótrúleg málefna-
fátækt
Aðferðin er ekki ósvipuð aðferð
og íhaldsmenn í Bretlandi nota
þegar þeir fjalla um Tony Blair,
leiðtoga Verkamannaflokksins.
Svipbrigði hans skipta meira máli
en gott gengi hans í breskum
stjómmálum.
Ég á því ekki að venjast að
Kristín skrifi með þessum hætti.
Hún er greinilega að semja sig að
nýjum pólitískum aðstæðum.
Heldur var hún á hálum ís þegar
hún talar í grein sinni um póli-
tískar ófarir Framsóknarflokks-
ins. Þar nefndi hún „snöru í
hengds manns húsi“. Ég man ekki
betur þegar fáliðaðar kvennalista-
konur riðu til þings á síðasta kjör-
tímabili en að leiðir þeirra allra
hafi skilið, hver fór
í sína áttina. Krist-
ín Halldórsdóttir
fór til Vinstri
grænna, Guðný
Guðbjörnsdóttir til
Samfylkingarinnar
og Kristín Ást-
geirsdóttir sneri
sér að sagnfræð-
inni.
Kannski ekki
tilviljun
En öll él birtir upp
um síður og gamalt
bros hefur brotist
fram á andliti
Kristínar Halldórs-
dóttur á myndinni
sem birtist með
kjallaragreininni
og kann ég því mjög vel. Það er
spaugilegt hve það angrar Krist-
inu, og reyndar fleiri af félögum
hennar, þegar talað er um rauða
litinn í flokknum.
Gömlu kommún-
istamir og sósi-
alistamir, sem
gjaman hafa ver-
ið nefndir rauðlið-
ar, leituðu sér ein-
hverra hluta
vegna skjóls og
festu niður gamla
tjaldhæla sína í
sama flokki, svo
notuð sé tilvitnun
Hjörleifs Guttormssonar, eftir að
þeir, eða forfeðurnir, hafa löngu
eytt kommagullinu og eftir að hafa
ráfað villtir um og gátu ekki hugs-
að sér að ganga til samstarfs við
erkiféndur sina, kratana, sem eru
stærsti hluti Samfylkingarinnar.
Kristín gerði að umtalsefhi nýja
möguleika í atvinnumálum. Ég var
henni sammála um það að við eig-
um að einbeita okkur að enn meiri
fjölbreytni í atvinnumálum þjóðar-
innar, í landbúnaðarmálum með
vistvænni og lífrænni ræktun, í
fiskeldi, í fjarvinnslu, rannsóknum
Kjallarínn
ísólfur Gylfi
Pálmason
alþingismaður
„Ég er sjálfur enginn sérstakur
talsmaður stóriðju á íslandi. Hins
vegar fellst ég á rök fjölmargra
íbúa Austurlands sem telja að há■
tæknivædd stóriðja og virkjun
verði kærkomin viðbót í atvinnu-
flóru í landsfjórðungnum...“
Sea Shepherd hótar íslendingum
Það eru nokkur ár liðin síðan
raddir heyrðust fyrst erlendis frá
að í nánustu framtíð kynni að
verða nauðsynlegt að friða ýmsa
fiskistofna svo að hvalir og selir
hefðu örugglega nægOegt að éta.
Flestir tóku slíkum fréttum sem
öfgafuilu gamni og vOdu ekki trúa
að slíku væri slegið fram í alvöru.
En nú blasir við stefnumörkun
öfgahópanna, stríðshanskanum
hefur verið kastað með því að tals-
maður Sea Shepherd-samtakanna
hefur boðað aögerðir gegn togveið-
um íslendinga.
Það eru verksmiðjutog-
aramir sem eiga fyrst og
fremst að fá að kenna á að-
gerðum Sea Shepherd-
samtakanna. Þessir
svoköOuðu friðunarmenn
hafa þegar í blaðafregnum
boðað komu sína á ís-
landsmið næsta sumar tO
að klippa á togvíra.
Fordæmi íslendinga
Togveiðar eyðOeggja
botndýralífið, segja tals-
menn friðunarsamtaka og
taka á upp nýjar veiðiað-
ferðir sem síður skemma botndýra-
lífið. Bandaríkjamenn hafa reynd-
ar þegar tekið upp þráðinn og hafa
skorið upp herör gegn togveiðum.
Friðunarmenn telja sig því hafa
sterkan bakhjarl þegar kemur að
því að hreOa íslendinga með
snjaOri uppfinningu þeirra sjálfra,
víraklippunum úr þorskastríðinu.
Islenskir sjómenn og vísindamenn
vita manna best að með togveiðum
er varla hægt að komast hjá ein-
hverjum röskunum á botndýralífi.
Hins vegar kann það að verða erf-
iðleikum bundið að breyta tO dæm-
is karfaveiðum á djúpmiðum yfir i
handfæraveiöar eða línuveiðar
sem teljast vistvænastar í fiskveið-
um. Það er varla hægt að hugsa þá
hugsun tO enda að stórum verk-
smiðjutogurum verði breytt í snar-
hasti í handfæraskip. En það er
kannski sú hugmynd sem „alvitr-
ir“ friðunarmenn vestur í Ameríku
gera sér um fiskveiðar í Norður-
Atlantshafi.
Ofstopi verður ofbeldi
Auðvitað má ætíð gera endur-
bætur á fiskveiðistefnu og
aðferðum við veiðar ef
stjórnarherrar eru nægi-
lega vakandi yfir þörfum
og fyUstu kröfum um ár-
angur. Vafalaust gæti það
komiö tU álita að takmarka
enn frekar togveiðar á
grunnmiðum en gefa í þess
stað minni bátum á neta-
og krókaveiðum aukið
svigrúm á fiskimiðunum.
En menn verða seint ásátt-
ir um réttar leiðir í fisk-
veiðistjómun. Hagsmun-
irnir eru of miklir
og of verðmætir og
viðkomandi hags-
munasamtök eru of
sterk tO að rýmOegir
og sanngjamir hags-
munir fái að ráða ferðinni.
Það er kannski tO of mik-
Os vænst að á „friðunar-
skrifstofum" í Bandaríkjun-
um og Kanada sé skilningur
á þörfum lítiUar þjóðar í út-
hafinu sem þarf á auðveld-
ustu og hagkvæmustu leið
tU að afla sér framfærslu á
þeirri auðlind sem hafið gef-
ur. Það er íslendingum framandi
að það skuli vera hægt að gera of-
stopa og ofbeldi að atvinnugrein
misviturra manna sem berjast að
því er virðist í nafni friðunar og
verndunar. En það er umhugsun-
aratriði að stórar og valdamiklar
þjóðir sem virð-
ast að minnsta
kosti stundum
berjast fyrir lýð-
ræði og frjáls-
ræði um allan
heim skuli Uða
að öfgafuUir of-
beldismenn með
aðgerðir á hend-
ur öðrum þjóð-
um að stefnu-
marki skuli fá
að starfa frjálst
innan þeirra vé-
banda. Hugtök-
in frelsi, vemd-
un, friðun og
virðing hljómar
ekki ætíð sann-
færandi,
ísmeygileg markaðssetning
íslendingar hafa ekki efni á að
skopast lengur að öfgum fjöl-
mennra friðunarsamtaka úti í hin-
um stóra heimi. Mikið fjármagn
býr að baki starfsemi þessara öfga-
fuUu hópa og fjölmennur hópur
„atvinnugóðmenna" og „friðar-
sinna" á aUt sitt líf undir því að ná
árangri í baráttu við hin vondu öfl
veiðimannaþjóðfélaganna. Barátta
öfgafólks byggist á ísmeygOegri
markaðssetningu um hvali, seli og
fisk. Skítt með stríðshrjáð fólk og
sveltandi börn um aUan heim.
Jón Kr. Gunnarsson
„íslendingar hafa ekki efni á að
skopast lengur að öfgum fjöl-
mennra friðunarsamtaka úti í hin-
um stóra heimi. Mikið fjármagn
býr að baki starfsemi þessara
öfgafullu hópa og fjölmennur hóp-
ur „atvinnugóðmenna“ og „friðar-
sinna“ á altt sitt líf undir því að ná
árangri...“
Kjallarínn
Jón Kr.
Gunnarsson
framkvæmdastjóri
Meö og
á móti
Á að afnema lögbundið
fæðingarorlof?
Að undanförnu hafa skrif um launa-
mun kynjanna á heimasíðunni
Frelsi.is vakið talsverða umræðu, en
þar er því haldið fram að barneignir
kvenna, og sér í lagi lögbundið fæð-
ingarorlof þeirra, séu stór hluti skýr-
ingarinnar á launamuninum.
Ætti að vera
baráttumál
kvenna
Afnám lögbundins fæðingaror-
lofs ætti að vera baráttumál kvenna
þar sem lögbundið fæðingarorlof
hefur áhrif tO
lækkunar launa
þeirra. Vinnu-
veitandi hefur
tOhneigingu tO
að greiða lægri
laun þeim starfs-
krafti sem um-
svifalaust, og án ____
þess að þurfa að ívar Páll Jón8Son
bera kostnaðinn hagfTæöinemi.
sjálfur, getur
horfið úr vinnu í nokkra mánuði.
Það hefur í fór með sér óvissu fyrir
vinnuveitandann og kostnað við að
fmna annan starfsmann, Það leysir
ekki vandann að lögbinda fæðing-
arorlof fyrir karla líka því þá breyt-
ist hópurinn úr konum í fólk á
bameignaaldri og væntanlegir feð-
ur þurfa þá einnig að gjalda þess. Ef
einhver vOl una því að fá greidd
lægri laun fyrir vinnu sína fyrir
réttinn tO fæðingarorlofs á hann að
geta ákveðið það sjálfur í frjálsum
samningum við vinnuveitanda
sinn.
Sjálfsögð
réttindi
Splunkuný jafnréttisstefna
ungra sjálfstæðismanna um afnám
lögbundins fæðingarorlofs er and-
vana fædd sem
kemur í sjálfu
sér ekki á óvart
því kenningar
nýfrjálshyggj-
unnar hafa
hvergi í heimin-
um virkað í
framkvæmd. __________________
Það verður samt viihjáimur h. vii-
aö segjast eins hjálmsson, há-
og er að vonandi *J<0'aneml vara_
pingmaour sam-
forðar orottlIlTl fylkingarinnar.
aOsherjar þjóð-
inni frá því að Sjálfstæðisflokkur-
inn verði enn við völd þegar þessir
drengir komast tO áhrifa i flokkn-
um. Helstu hugsjónir þeirra snúast
um lögleiðingu fikniefha, að Island
sé fyrir íslendinga og nú síðast af-
nám fæðingarorlofs. Það er samt
einu sinni þannig að með lögum
um lögbundið fæðingarorlof eru
foreldrum og börnum fengin mikO-
væg réttindi því orlofið gerir for-
eldrum betur kleOt að annast böm
sín á fyrstu mánuðum ævinnar.
Með því treystum við innbyrðis
tengsl fjölskyldunnar og styrkjum
hana á þýðingarmiklu og við-
kvæmu skeiði. Lögbundið fæðing-
arorlof felur því í sér mikOvæga
hagsmuni fyrir samfélagið og það
er skylda okkar að sjá til þess að
aOir foreldrar fái notið þessara
sjálfsögðu réttinda. Að auki eru
lögin um lögbundið fæðingarorlof
mikOvægt tæki í baráttunni fyrir
auknu jafnrétti kynjanna og til
þess faOin að bæta stöðu kvenna á
vinnumarkaðnum. -KJA
Kjallarahöfundar
Athygli kjaOarahöfunda er
vakin á því að ekki er tekið við
greinum i blaðið nema þær ber-
ist í stafrænu formi, þ.e. á tölvu-
diski eða á Netinu. DV áskilur
sér rétt tO að birta aðsent efni á
stafrænu formi og í gagnabönk-
um.
Netfang ritstjórnar er:
dvritst@ff.is