Dagblaðið Vísir - DV - 02.05.2000, Blaðsíða 18

18
39
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Svelnsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
A&stoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorstelnsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgrei&sla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvik, simi: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmlölun hf.
Filmu- og plötugerð: ísafoldarprensmi&ja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverö 180 kr. m. vsk., Helgarblaö 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viötöl við þá eöa fyrir myndbirtingar af jteim.
Verkálýðshreyfingin
á krossgötum
íslensk verkalýöshreyfing er á krossgötum. Hægt og
bítandi flæðir undan heföbundnu hlutverki samtaka
launamanna. Ef svo fer sem horfir mun verkalýös-
hreyfingin veröa svipuð að afli og launþegasamtök í
Bandaríkjunum - vanmáttug og fremur áhrifalítil um
þróun þjóðmála.
Verkalýðshreyfingunni hefur ekki tekist að aðlagast
breyttum aðstæðum á vinnumarkaði þar sem stöðugt
fleiri launamenn taka sjáífir að sér að semja um kaup
og kjör við vinnuveitandann. Að vísu hefur Verslunar-
mannafélag Reykjavíkur sýnt að þar skynja menn nýja
tíma og með nýgerðum markaðslaunasamningum fyrir
hluta félagsmanna hefur félagið reynt að vera í takt við
breytta tíma.
Aukin menntun og auknar kröfur til starfsmanna
hefur hins vegar gert fleiri en áður kleift að standa
vörð um hagsmuni sína og semja beint um kaup og
kjör. Samkeppni um hæfileika starfsmanna hefur
einnig leitt til þess að staða launamanna með góða
menntun er allt önnur en áður. Þá hafa fyrirtæki í eigu
einkaaðila haslað sér völl á sviðum þar sem hið opin-
bera sat eitt að vinnu margra stétta. íslensk erfðagrein-
ing hefur til dæmis brotið upp launakerfi heilbrigðis-
stétta sem margar hverjar voru settar upp við vegg þar
sem vinnuveitandinn var einn - launin voru í réttu
hlutfalli við samkeppnisleysi um vinnuaflið.
Því miður hefur íslensk verkalýðshreyfing reynt að
tryggja samkeppni um vinnuaflið. Og raunar hafa mörg
samtök launamanna unnið skipulega gegn því að sam-
keppni um starfsmenn kæmist á. Hugmyndafræðin er
fremur sú að tryggja einhver sérréttindi sinna félags-
manna en að vinna að heilbrigöu umhverfi á vinnu-
markaði. Samtök kennara hafa þannig aldrei áttað sig
á þeirri staðreynd að samkeppnisleysið um starfskrafta
kennara er ein helsta skýring á slökum kjörum. Og
einmitt þess vegna hafa faglegar kröfur vikið til hliðar
fyrir geldri kjarabaráttu um sérréttindi og laun. Þegar
kennarar fara að verja kröftum sínum til að bæta gæði
menntunar og koma á samkeppni um starfskrafta
þeirra mun staða þeirra í kjarabaráttunni batna sjálf-
krafa.
Fátt bendir til að samtök launafólks átti sig á þeim
breytingum sem eru og hafa orðið á íslenskum vinnu-
markaði, þó merkja megi nýja strauma innan Verslun-
armannafélags Reykjavíkur - strauma sem margir leið-
togar launamanna hafa, með stuðningi atvinnurek-
enda, reynt að berjast gegn. Verkalýðshreyfing sem
skynjar ekki breytingar og hefur enga löngun til að
breyta starfsháttum er dæmd til að visna upp - verða
áhrifalaust nátttröll sem litlu skiptir.
Verkefni samtaka launafólks á komandi árum geta
verið mörg. Barátta fyrir samkeppni á öllum sviðum
með auknu frjálsræði mun leiða til betri kjara en nokk-
uð annað. Varðstaða um rétt einstaklingsins til að
semja beint og milliliðalaust um kaup og kjör dregur úr
meðalmennsku miðstýrðra kjarasamninga. Og barátta
fyrir því að launafólk fái sjálft að stýra sínum eigin líf-
eyrissjóðum er eitt mesta réttlætismál síðari tíma.
Óli Björn Kárason
++
ÞRIÐJUDAGUR 2. MAÍ 2000
ÞRIÐJUDAGUR 2. MAÍ 2000
DV
Skoðnn
Hugleiðingar í Hong Kong
Leiðtogar svonefndra ný-
frjálsra þjóða komu á dög-
unum saman í Havana á
Kúbu og samþykktu enn
einu sinni að kenna ný-
lendustefnu Vesturlanda-
búa um allt það, sem miður
fer í ríkjum þeirra. Mér
varð hugsað til þeirra, þeg-
ar ég sat að tedrykkju í and-
dyri Peninsula-gistihússins
i Hong Kong einn rigning-
ardaginn í aprillok. Líklega
minnir ekkert þar í borg
eins á nýlendutímann
breska og þetta aldna og virðulega
gistihús. En hvernig stendur á því, ef
nýlendustefnunni er að kenna um fá-
tæktina í hinum svonefnda þriðja
heimi, að Hong Kong býr þá við
miklu meiri velmegun en flest önnur
svæði í Austurálfu? Og hvers vegna
áttu íbúar Hong Kong flestir þá ósk
heitasta að fá að búa áfram undir
„oki“ Breta í stað þess að sameinast
Kínaveldi, eins og þeir gerðu fyrir
þremur árum?
Mál Elians Gonzalezar
Tvö fréttamál sýna einmitt hinn
hola hljóm í yflrlýsingum leiðtog-
Dr. Hannes
Hólmsteinn
Gissurarson
prófessor
anna í Havana. Annað teng-
ist gestgjafanum þar, Fídel
Kastró. Það er mál
kúbverska drengsins Elians
Gonzalezar. Ég skal að vísu
játa, að ég ætti úr vöndu að
ráða, væri ég dómari, sem
þyrfti að skera úr þvi erfiða
og flókna máli. Slíkur dóm-
ari yrði að vega og meta
saman tvennt. Annað er sú
eðlilega regla, að foreldrar
hafi forræði bama sinna, og
sé annað þeirra látið, þá fái
hitt forræðiö. Hitt er sú
staðreynd, að móöir drengsins hafði
hætt lífi sínu og raunar týnt því í til-
raun til að flýja undan Kastró. Er
ekki eitthvað bogið viö stjómarfar,
sem tíundi hluti þjóðarinnar hefur
flúið undan? Og hvaða trygging er
fyrir því, að hugur fylgi máli fóður
drengsins, þegar allir vita, að ein-
ræðisstjómir geta jafnan haft marg-
vísleg tök á þegnum sínum?
Sorgarsaga
Mál hins unga Elians leiðir hug-
ann að því, að saga kúbversku þjóð-
arinnar frá því að Kastró hrifsaði
völd árið 1959 er fullkomin sorgar-
„Sannleikurinn er sá, að leiðtogamir, sem komu á dög-
unum saman í Havana á Kúbu, geta langflestir kennt
sjálfum sér um fátœktina í löndum sínum, hversu oft
sem þeir gera hróp að Vesturlandabúum. “
saga. Eftir fjöldaaftökur stofnuðu
Kastró og menn hans lögregluríki og
þjóðnýttu allt, sem hönd á festi. Af-
leiðingin varð sú, að Kúba er orðin
eitt fátækasta land í Vesturheimi.
Það er kaldhæðni örlaganna, að bylt-
ingin á Kúbu var gerð til að steypa
Bandaríkjadal úr stóli, en hinir sár-
fátæku íbúar Kúbu virða nú ekkert
annað en Bandaríkjadal, eins og allir
Vinstri glundroðinn er sprelllifandi
Man einhver þegar vinstri menn
stigu á stokk, börðu sér á brjóst og
sögðust ætla að sameinast? Man ein-
hver þá gengnu tíma þegar vinstri-
menn dreymdi drauma um einn -
segi og skrifa aðeins einn - vinstri-
manna flokk?
Ótrúlegt en satt. Það eru bara lið-
in fáein misseri frá þessari stundu.
Þó er farið að snjóa yfir þennan tíma
enda eru menn staddir óravegu frá
þessari draumkenndu sýn.
Nú eru menn að vakna upp af
draumi sem í dag er bæði fjarstæðu-
kenndur og fáránlegur í ljósi stað-
reyndanna. Löngu er horfin vonin
um einn öflugan flokk. Allt farið í
sama farið.
Komnir í nýja vist
Að sönnu eru fulltrúar vinstri-
flokkanna nú komnir í nýja vist. Það
hefur verið stokkaö upp í spila-
stokknum. í stað Alþýðuflokks og Al-
Einar K.
Gu&finnsson,
alþingismaður fyrir
Sjélfstæöisflokkinn á
Vestfjöróum.
„Heilan dag mátti gervallur þingheimur sitja undir lát-
lausum skömmum flokksmanna vinstri flokkanna um
hvern annan. Deilan sem allt snerist um var einföld. Hver
hafði sýnt meira fmmkvœði eða hafði verið fyrri til að
leggja fram þingmálin sín!“
þýðubandalags eru
komnir tveir álíka stór-
ir flokkar - Samfylk-
ingin og Vinstri græn-
ir. Það er nú allt og
sumt. Ekki er annað
um þessi tímamót að
segja. Vinstri grænir
hafa reynt að taka upp
fánann rauða þar sem
gamla Alþýðubandalag-
ið lét hann niður falla.
Samfylkingin stefhir í
að safna að sér sem
flestum af baráttumál-
um Alþýðuflokksins;
daðra við ESB-aðild, forystumenn-
imir lýsa yfir stuðningi við vestrænt
lýðræöissamstarf og fleira mætti
nefna.
Hér á það sannarlega við sem
stundum er sagt. Það er gamalt vín á
nýjum belgjum.
Heiftarlegar deilur
í vetur hafa skýrst og skerpst hin-
ir andstæðu pólar sem endurspeglast
í þessum flokkum. Pólitískar um-
ræður snúast oftar en ekki upp í
heiftarlegar deilur í miflum vinstri
flokkanna. Glundroðinn - einkenni
og aðalsmerki vinstri manna - hefur
endurspeglast sem aldrei fyrr. Þessir
flokkar hafa með verkum sínum
sýnt það og sannað að þeir eru ekki
merkilegur sameiginlegur valkostur
í íslenskum stjómmálum.
Á dögunum var rætt um framfara-
mál varðandi smábátaútgerðina í
landinu. Framlag vinstri flokkanna
var að hnakkrífast og hnotabítast
hver út í annan. Efni umræðunnar
lá að mestu á milli hluta. Heilan
dag mátti gervallur þingheimur
sitja undir látlausum skömmum
flokksmanna vinstri flokkanna
um hvem annan. Deilan sem
allt snerist um var einfold. Hver
hafði sýnt meira frumkvæði eða
hafði verið fyrri til að leggja
fram þingmálin sín!
Það var því ekki að undra að
þingmönnum annarra flokka
fyndist sér hreinlega vera of-
aukið í þessu gestaboði, þar sem
allt var farið í hund og kött á
milli hinna gömlu félaga.
Sprelllifandi glundroði
Sama gerðist raunar í sjónvarps-
þætti kvöldið áður þar sem við full-
trúar fjögurra flokka ræddum stjóm-
málaviðhorfið. Sá þáttur varð eftir-
minnilegur fyrir harðvítugt rifrildi
Vinstri grænna og Samfylkingar.
Ókunnugum hefði tæplega dottið í
hug að þarna færu félagar úr stjóm-
arandstöðu. Hvað þá að um væri að
ræða fulltrúa sem í alvöru töluðu
um að þeir hygðust starfa í einum og
sama stjómmálaflokki í framtíðinni.
Þannig ber þetta allt að sama
brunninum. Vinstri glundroðinn lif-
ir góðu lífi; er sprelflifandi. Hann
birtist okkur að vísu núna í gervi
nýrra flokka. En taktamir eru hinir
sömu, vinnubrögðin eins og pólitísk-
ur trúverðugleikinn ekki til staðar,
frekar en forðum.
Og er þá ekki vel við hæfi að rifja
upp orð gamla Marx: Sagan endur-
tekur sig. Fyrst sem sorgarleikur
(tragedía) og síðan sem grín (farsi).
Einar K. Guðflnnsson
Með og á móti
WmmwA WTf fí W^stui $ Tut % / ?
/f «• • /
á Snœfellsnesi?
Miklu betra samfélag eftir sameiningu Sameiningin hefur ekki gefið góða raun
J „Ef svæði eins
/iyis og Snæfellsnes ætl-
K ar að byggja upp og
verða það afl sem
það þarf að vera í nútímasam-
félagi þá þurfum við í það
minnsta að standa saman um
þjónustu sem hægt er að
byggja upp í stóru samfélagi. í
litlum samfélögum er ekki
hægt að halda úti ýmissi þjón-
ustu sem þá verður að sækja
annað. Þetta eru fyrstu rökin
fyrir sameiningu - að geta boðið íbú-
um svæðisins betri þjónustu og betra
mannlíf. Með sameiningu yrði til um 4
þúsund manna sveitarfélag. Samgöng-
ur eru að batna og eiga eftir að batna
Kristínn
Jónasson,
bæjarstjóri
Snæfeiisbæjar.
og munu gera okkur þetta
kleift. Þróunin i íbúafjölgun er
að verða okkur í vil; við teljum
okkur hafa verið að laða fólk
til okkar. Við sjáum fyrir end-
ann á þvi skeiði þegar erfltt
var að halda í fólk á Snæfefls-
nesi. Hér er mikill uppgangm
og uppbygging á svæðinu og á
eftir að aukast með samein-
ingu. Ferðaþjónustan er að
verða geysisterk eftir að göng-
in komu - Snæfellsnesið er að
taka við af Þingvaflahringnum. Sam-
eining sveitarfélaganna gerist ekki á
morgun en hún er framtíðin. Sam-
vinna okkar er með ágætum og eykst
stöðugt sem er okkur öllum til góðs.“
<<iaih«pi«» „Maður verður
WU aö sjá að samein-
ing gefi íbúum
r svæðisins eitthvað.
Það sér maður ekki í dag. Stað-
reyndin er sú að allar kannan-
ir sem hafa verið gerðar um
sameiningarmál eru túikaðar
þannig að mikill hagur sé að
sameiningu.
Þetta hefur þó ekki gengið
eftir. Það er staðreynd máls- _________
ins. Þess vegna er ég á móti
því að farið verði út í könnun. Slík
könnun mundi leiða til ákveðins
þrýstings. Ég vil heldur að við, þessi
sveitarfélög, vinnum saman og sköp-
um grundvöll til að vinna saman og
Guðni E.
Hallgrímsson,
bæjarfulltrúi í
Grundarfiröi.
leysa viss verkefni sem við sjá-
um i hendi okkar að muni
gagnast okkur öllum.
En í sjáifu sér fæ ég ekki séð
að sameining í heild sinni sé
neinn hagnaður fyrir sveitar-
félögin. Sameining ein og sér
gerir ekkert en meðan við
vinnum saman og stöndum
saman erum við enn þá sterk-
ari.
Einingar austur á fjörðum,
sem hafa sameinast, hafa ekki
skilað því sem vonast var til. Spamað-
urinn varð ekki sá sem lagt var upp
með. Þvert á móti jókst kostnaðurinn
og allt reyndist þungt i vöfum. Ég vil
ekki rasa um ráð fram í þessu."
Sameining er töfraoröiö í dag. Stórar stjórnsýsluelningar hafa orðlð tll á Reykjanesi, Arborgarsvæðinu, á Austfjörðum og víðar. Nú vilja Snæfelllngar sam-
elna Snæfellsbæ (Ólafsvík og Hellissand), Grundarfjörö, Helgafellssveit og Stykkishólm.
Á manndrápstækjum
..altént er ljóst að
prófdómarar og öku-
kennarar hafa þrátt
fýrir það sem þeir
þykjast sjá í hendi sér
ekki staðið sig nógu
vel við að greina
hafrana frá sauðunum - það liggur í
augum uppi af þeirri staðreynd einni
að meöal nýrra ökumanna eru allt of
margir sem valda slysum. En þrátt
fyrir að ökúkennslu megi bæta þá
liggur skýringin á slysunum þó tæp-
ast öfl í því að unglingarnir kunni
ekki hin tæknilegu handtök nógu vel.
Sumir eru einfaldlega glannar og
þykjast þvílíkir karlar í krapinu
komnir undir stýri á öfluga bílnum
hans pabba eða mömmu..."
Illugi Jökulsson í morgunþætti Rásar 2
Innihaldslaus kok-
hreysti Samfylkingar
„Athyglisvert er
hvað fjölmiölar eru að
mestu áhugalitlir um
það sem aðstandendur
Samfylkingar segja
merkustu pólitísku tíð-
indi um aldamót, sem
er augljóslega afgreitt sem innihalds-
laus kokhreysti. Þeir hafa talað held-
ur máttleysislega við formannsefnin
og siðan varla söguna meir, ef frá er
talin gagnrýnislaus umfjöllun Dags
sem getur ekki leynt tilhlökkun sinni
og von um betri daga hjá sínum eftir-
lætisflokki.“
Kristín Halldórsdóttir, fyrrverandi
alþingiskona, í grein í Morgunþlaðinu
Sameining er góö
„Svarið er jákvætt.
Við það tel ég að náist
fram mikil hagkvæmni
og sameinuðum sveit-
arfélögum mun gefast
kostur á því að takast
á ný við spennandi
verkefni i krafti stærðar sinnar. Ég
óska nágrönnum okkar velfarnaðar
og vona að þeir nái saman.“
Júlíus Vífill Ingvarsson borgarfulltrúi
vill sjá sameiningu sveitarfélaga
í kringum borgina.
Lítilmannleg stefna
Bandaríkjanna
„Stefna Bandaríkjanna gagnvart
Kúbu hefur áratugum saman ein-
kennst af lítilmennsku og fjandskap
sem hófst þegar byltingin á Kúbu
hrakti burt bandaríska mafíósa og
auðmenn og pólitísk handbendi þeirra.
Alla tíð síðan hafa bandarískir ráða-
menn lagt sig í lima við að eingangra
og eyðileggja kúbverskt samfélag."
Elías Snæland Jónsson
í ritstjórnargrein Dags
vita, sem sótt hafa landið heim. Það
er önnur kaldhæðni, að sömu menn-
imir og segja, að nýfrjálsar þjóðir
tapi jafnan á viðskiptum við Vestur-
landabúa, kenna viðskiptabanni
Bandaríkjanna um fátækt Kúbverja!
Mál Mugabes í Zimbabwe
Hitt málið er tilraun Mugabes,
leiðtoga Zimbabwe, sem hét raunar
Suður-Ródesía á nýlendutímanum,
til að siga óaldarlýð í landi sinu á
hvíta bændur og taka jarðir af þeim
bótalaust. Nærri má geta, hvaða af-
leiðingar það hefði að stökkva burt
einu mönnunum, sem kunna til bú-
verka þar syðra. Þá myndi
Zimbabwe fljótlega sökkva niður í
sama fátæktardíkið og flest önnur
ríki Blálands hins mikla, eftir að þau
fengu „frelsi“. Sannleikurinn er sá,
að leiðtogamir, sem komu á dögun-
um saman í Havana á Kúbu, geta
langflestir kennt sjálfum sér um fá-
tæktina í löndum sínum, hversu oft
sem þeir gera hróp að Vesturlanda-
búum. Þeir ættu að reyna að læra
eitthvað af sögu Hong Kong síðustu
fimmtíu árin, sem borgin var undir
stjóm Breta.
Hannes Hólmsteinn Gissurarson
Ummæli
Póstmódernismi
íslendingar höfðu haft
veður af því, meðal annars
frá Bretlandi og Nýja-Sjá-
landi, að illa kynni að fara
þegar Pósti og síma yrði
sundrað og fyrirtækið
einka(vina)vætt í formi
tveggja hlutafélaga. Fyrir
röskum tveimur árum var
gerð gangskör að því að
mynda þessi hlutafélög,
sem eru eftir sem áður í
eigu ríkisins, þannig að
hluthafafundi verður sam-
gönguráðherra að halda i
einmmi, en með hinu nýja fyrir-
komulagi getur hann skipað yfir-
menn að eigin vild og er undanþeg-
inn þeirri kvöð að veita hinu háa Al-
þingi upplýsingar um kaup og kjör
starfsmanna eða annan rekstur fyr-
irtækjanna.
Silkihúfa á silkihúfu ofan
Skipaðir hafa verið forstjórar og
margir framkvæmdastjórar, sem all-
ir hafa til afnota lúxusbíla í eigu fyr-
irtækjanna. Launin eru áreiðanlega
ekki skorin við nögl, úrþví báðum
samgönguráðherrum hefur verið svo
umhugað um að fara með kjör þeirra
einsog mannsmorð. Flestar eða allar
munu þessar silkihúfur vera með til-
skildar háskólagráður og rétt flokks-
skírteini, en færri sögum fer af
reynslu þeirra eða kunnáttu, þó til
sanns vegar megi færa að merkin
Sigurður A.
Magnússon
rithöfundur
sýni verkin.
Hér skal einungis vikið
að íslandspósti sem er
talandi dæmi um hvað ger-
ist þegar reynslulítið og
gráðugt forstjóraveldi, sem
lætur eigin laun og hlunn-
indi sitja í fyrirrúmi fyrir
þörfum neytenda, hefur
ráðskast með stofnunina
hálft fimmta misseri.
Að viðbættum ríflegiun
launum yfirmanna hefur
verið lagt í óheyrilegan
áróðurskostnað með litrík-
um bæklingum og veggspjöldum í
því skyni að sannfæra neytendur
um, að allt sé í sómanum og betri tíð
sé í vændum, þó hvert mannsbam,
sem notast þarf við póstþjónustuna,
viti að allt er þetta eintómt prump. Á
veggspjöldunum stendur meðal ann-
ars: „Hraði, öryggi, þjónusta", „Pant-
aðu, sendu, njóttu", „Fáðu pakkann
heim að dyrum með Póstinum" og
„íslandspóstur hf gefur nýjan tón“.
Kannski er síðasta slagoröið óvart
sannleikanum samkvæmt.
Er þetta póstmódernismi?
Hvernig horfir svo dæmið við
neytendum? Um síðustu áramót
hækkuðu póstburðargjöld um 15%. í
Reykjavík hefur póststofum fækkað
um tvær eða fleiri og þær sem eftir
eru verið minnkaðar. Póstafgreiðsl-
an í Pósthússtræti er ekki nema
svipur hjá sjón miðað við fyrri ár,
enda eru langar biðraðir þar dagleg
þraut árið um kring. Er yfirmönnum
póstþjónustunnar kannski ókunnugt
um, að neytendum er tíminn líka
peningar? Svipaða sögu er að segja
af landsbyggðinni: hvarvetna er
samdráttur í mannahaldi og þjón-
ustu, en þeim mun meira af litskrúð-
ugum og vitagagnslausum bækling-
um og veggspjöldum. Og að sjálf-
sögðu kappnóg af silkihúfum í topp-
stöðum.
Hraði, öryggi, þjónusta? í þrígang
á liðnum fimm mánuðum hafa mér
borist í pósti boðskort einum eða
tveimur dögum eftirað allt var um
garð gengið!
Póstmódemismi er umdeilt hug-
tak í heimi lista og heimspeki. Sam-
kvæmt orðanna hljóðan felur það í
sér eitthvað sem kemur þegar sam-
tíminn er liðinn. Kannski má að
breyttu breytanda heimfæra það
uppá íslensku póstþjónustuna. Hún
miðast ekki við þarfir samtíma-
manna, neytendanna hér og nú,
heldur við dagdrauma þeirra dæmi-
gerðu uppa, sem sterkastan svip
setja á samfélagið nú um stundir,
dagdrauma um að láta ímyndina
(plakötin og bæklingana) yfirskyggja
blákaldan veruleikann og geta í leiö-
inni auðgast í snatri með réttum
samböndum og blindri þjónkun við
markaðsöflin.
Sigurður A. Magnússon
„Hraði, öryggi, þjónusta? íþrígang á liðnum fimm mánuðum hafa mér borist í
pósti boðskort einum eða tveimur dögum eftirað allt var um garð gengið!“
+