Dagblaðið Vísir - DV - 16.03.2002, Blaðsíða 22

Dagblaðið Vísir - DV - 16.03.2002, Blaðsíða 22
22 LAUGARDAGUR 16. MARS 2002 Helgarblað DV a matseðlinum - Grimms-bræður lifna við í Kópavogi Ágústa Skúladóttir leikstjóri Hún setti saman mikla ævintýrasýningu meö Leikfélagi Kópavogs og byggöi á arfleiö Grimms-bræöranna þýsku sem alltaf á jafnsterkan hljómgrunn í hjörtum barna og fulloröinna. Börn Grimms-ævintýri eru safn ævin- týra og flökkusagna sem tveir þýsk- ir bræður söfnuðu á fyrri hluta nítj- ándu aldar og björguðu frá gleymsku. Þeir hétu Jakob Ludwig Carl Grimm og Wilhelm Carl Grimm og voru sá elsti og næstelsti af níu börnum foreldra sinna sem varð langra lífdaga auðið. Elsti bróðir þeirra og faðir létust báðir meðan Grimms-bræðumir voru í háskóla þar sem þeir lögðu báðir stund á lögfræði. Þá tóku bræðum- ir að sér það hlutverk að sjá fjöl- skyldunni farborða og gerðust bóka- verðir í Kassel en þegar þarna var komið sögu höfðu þeir eiginlega lagt lögfræðinámið á hilluna vegna óstjórnlegs áhuga á að safna þjóð- legum fróðleik. Þannig má velta því fyrir sér hvort Grimms-bræður hafi ef til vill farið í hundana í þeim skilningi að leggja arðvænlegt lög- fræðinám á hilluna til þess að snuðra í gömlum bókum alla sína starfsævi. Án efa hefur þessi skoð- un heyrst á Grimms-heimilinu í byrjun nítjándu aldar en þjóðsagna- söfnun bræðranna hófst 1806. Ágústa og Grimms-bræður Hér verður ekki rakin ævisaga þessara merku bræðra sem tryggðu okkur varanlegan aðgang að mörg- um þekktustu ævintýrum og goð- sögnum úr germönskum menning- arheimi heldur fjallað um lítið æv- intýri sem er að gerast suður í Kópavogi og er lifandi sönnun þess að ævintýri Grimms-bræðra eru sí- gild. í Hjáleigunni i Kópavogi er Leik- félag Kópavogs að sýna Ævintýri Grimms sem er leiksýning með tón- list byggð á einum sex ævintýrum úr smiðju Grimms-bræðra. Þama leika ýmsar þjóðsagnapersónur lausum hala, bæði Hans og Gréta, Gullgæsin, Hans klaufi, herra Kusk- an, hérinn og broddgölturinn í lif- andi og skemmtilegri sýningu sem hefur fengið firnagóða dóma gagn- rýnenda. Það eru átta leikarar og tveir hljóðfæraleikarar sem halda sýning- unni uppi en það var Ágústa Skúla- dóttir, leikari og leikstjóri, sem hélt um alla þræðina og spann saman þann vef sem áhorfendur í Hjáleig- unni flækjast í. Allir leika menn og dýr DV hitti Ágústu yfir kaffibolla og kleinu og spurði hana hvemig þetta hefði orðið til? „Samstarf mitt við Leikfélag Kópavogs hófst í fyrra þegar ég var með námskeið með þeim. Það var að stofni til sami hópurinn og tók síðan þátt í þessari sýningu. Við gerð svona sýningar leggjum við af stað með ákveðin meginatriði eða grunn sem síðan er unnið með og bætt ofan á. Hópurinn er aðalatrið- ið, leikarar og tónlistarmenn sem bregða á leik og eru uppistaðan í öllu sem gerist. Allir leika mörg hlutverk, bæði menn, dýr og aðrar verur,“ segir Ágústa sem segir að ástundun, metnaður og sköpunar- kraftur leikaranna í Kópavogi hafi verið ævintýri líkust og afar ánægjulegt að vinna með þessu kröftuga leikfélagi. Börn á matseðlinum Ágústa vann samtölin oftast beint upp úr ævintýmnum sem eru þýdd af Þorsteini Thorarensen og tengdi atriðin saman en svo fólst heilmikil og krefjandi vinna í að finna hinar og þessar leiklausnir til að gera sýn- inguna sem sjónrænasta og skemmtilegasta. Mikið af tónlist- inni er frumsamin af leikhópnum og flutt af þeim í sýningunni. „Við vildum ekki sækjast eftir sykursætum og væmnum ævintýr- um. Þetta er bamasýning þar sem böm em kannski ekki beinlínis borðuð en þau eru sannarlega á Hvar eru börnin? / Kópavoginum eru börn ekki boröuö en þau eru á matseölinum. matseðlinum. Við reyndum að halda í hinn gróteska þátt ævintýr- anna án þess að missa sjónar af því að þetta væri sýning fyrir böm og ég held að það hafi tekist. Nú, svo eru tvö ævintýri sem byggja ein- göngu á léttleika og gríni. í heimasveit Hróa hattar Ágústa hefur síðustu misserin unnið talsvert með áhugaleikfélög- um víða um bæ og sveitir og haldið námskeiö af ýmsu tagi. Á árum áður tók hún virkan þátt í starfi Fantasíu sem var sjálfstæður leik- hópur sem ferðaðist hingað og þang- aö um heiminn með sérkennilegar leiksýningar sínar sem unnu til verðlauna. Síðan fór Ágústa til náms í Paris og London. Síðarnefnda borgin hef- ur verið heimaborg hennar og starfsvettvangur lengi vel en svo færði hún sig um set og settist að í Yorkshire eða Jórvíkurskíri sem mun vera heimasveit Hróa hattar. í námi sínu lagði hún aðallega áherslu á skapandi leiklist og vann mikið með trúðleik, grímur, spuna- vinnu og óhefðbundnar aðferðir af ýmsu tagi og sérstaklega það hvem- ig ætti að byggja leiksýningar á efniviði eins og þeim sem hún notar í ævintýrasýningunni í Kópavogi. Heimsent leikhús? Árið 1996 stofnaði Ágústa ásamt Önnu Hildi Hildibrandsdóttur og Völu Þórsdóttur leikhús sem heitir Icelandic Take Away Theatre og starfaði lengi í London við allgóðan orðstir en á íslandi síðan árið 2000. Þrjár sýningar félagsins hafa sést á íslenskum leikhúsfjölum. Eitt er Dóttir skáldsins eftir Svein Einars- son, annaö einleikurinn Háaloftið sem Vala Þórsdóttir flutti í Kaffi- Af er fóturinn / sýningunni missa persónur jafnvel útlimi en þær eiga þaö skiliö. leikhúsinu, en það var einmitt Ágústa sem leikstýrði stöllu sinni í því verki, og það þriðja hét Veröld- in er vasaklútur. „Við höfum sett upp ellefu íslensk verk þegar allt er talið,“ segir Ágústa sem vill helst starfa hér heima um þessar mundir þannig að ef við leikum okkur aðeins með nafn leikhússins sem mætti þýða sem íslenska heimsendingarleik- húsið þá þýðir heimsending í því samhengi heim til íslands. Leikhúsið hefur ferðast með sýn- ingar sínar á leiklistarhátíðir hér og þar um heiminn og fengið verð- laun bæði í Búdapest og Finnlandi. Ágústa segir að næsta verkefni sem hún kemur að verði einleikur sem sýndur verður í Árbæjarsafni í sumar og byggist á ævi og margvís- legum störfum Þorláks O. Johnsons, kaupmanns í Reykjavík, sem var í mörgu tilliti langt á undan sinni samtíð. Svo viðurkennir Ágústa að hún fáist talsvert við uppistand og hafi meira að segja komist í undanúrslit í slikri keppni á Edinborgarhátíð- inni fyrir skömmu. Þetta getur af sér djúpvitrar sam- ræður um muninn á fyndni karla og kvenna, samræður sem verða svo fyndnar og hnyttnar eins og sam- ræður tveggja ókunnugra mann- eskja á kaffihúsi geta aðeins orðið. Þetta minnir á ævintýri og verður ekki rakið hér frekar. Bútur úr umsögn Við skulum að lokum líta á bút úr sérlega góðri i sögn Hávars Sigur- jónssonar, gagurýnanda Morgun- blaðsins, sem Ágústa segir að að- standendur sýningarinnar séu sér- leg ánægöir með. Þar segir meðal annars: „Sýningin Ævintýri Grimms er þeirrar gerðar að ekki verður hrist fram úr erminni, flytjendur þurfa að bera skynbragð á möguleika hinnar leikrænu tjáningar til að treysta frásagnaraðferðinni og njóta sín í forminu sem valið er. Allt er þetta fyrir hendi í sérdeilis vel heppnaðri sýningu LK, þar sem saman fer góð leikstjórn, leikgleði og tónlistarflutningur án þess þó að yfir þessu sé einhvers konar eftir- hermubragur sem stundum vill ein- kenna glæsisýningar framhalds- skólanna þegar allt er lagt undir og útkoman verður þegar best lætur nokkuð góð eftirherma af „alvöru söngleikjasjói". -PÁÁ Andrea Yates. Þunglynda móöirin Síðasta þriðjudag komst kviðdóm- ur í Houston í Bandaríkjunum að þeirri niðurstöðu að Andrea Pia Yates væri sek um morð en þann 20. júní drekkti hún flmm bömum sín- um, á aldrinum sex mánaða til sjö ára, í baðkerinu á heimili sínu. Hún hafði lengi átt við fæðingarþung- lyndi að stríða og var hluti cif vöm lögmanna Andreu að fá hana sýkn- aða á þeim grundvelli að hún væri ósakhæf vegna geðrænna vanda- mála. Einnig var því haldið fram að eiginmaður Andreu, Russell, hefði verið mjög ráðríkur í sambandinu og viljað ráða öllu sem Andrea gerði. Meðal þess sem verjendurnir héldu fram við kviðdóminn var að hún hefði drepið fimm böm sín til að refsa eiginmanni sínum. í grein á Salon.com er fjallað um mál Andreu Yates með tilliti til sjúkdóms hennar. Þar er meðal ann- ars farið yflr sögu þess hvemig þunglyndi kvenna hefur verið „læknað". k átjándu öld voru notað- ir eins konar titrarar til að fram- kalla fullnægingu eða þá aö snípur- inn var fjarlægður til að koma í veg fyrir fullnægingu. Um miðja síðustu öld var rafmagn mikið notað í með- ferð eða þá að konur fengu valíum. Núna er líklegast að þunglyndar húsmæður fái lyf eins og Prósak eða Zoloft. „Efnafræðisettið“ Andrea Yates hafði í nokkur ár verið á ýmsum lyfjum vegna þung- lyndis síns, þar má meðal Wellbutr- in, Effexor og Haldol. Sálfræðingur- inn Bruce E. Levine heldur því fram að blanda þeima lyfja sem Andrea tók hafi getað valdiö meiri vanda en bata, sérstaklega hafl þau verið not- uð öll í einu. í greininni á Salon.com segir að oftast sé litið á sögu geðlækninga sem þróun frá viUimennsku til fag- legra og húmanískra vinnubragða sem séu byggö á vísindalegum rann- sóknum. Levine vill efast um að þróunin sé jafn markviss og stund- um er gefið í skyn, einkum ef litið er á mál Andreu Yates og ekki síð- ur á mál Erics Harris sem átti aðild að flöldamorðunum í Columbine- skólanum. Bæði voru á geðdeyfðar- lyflum. Levine tekur fram að það sé mjög ósanngjamt og óábyrgt að skella skuldinni á lyfin og lyflafyrirtækin en þó sé rétt að hafa í huga að ef lækna eigi þunglyndi, fæðingar- þunglyndi, anorexíu og fleiri sjúk- dóma með „efnafræðisettinu" sé rétt að spyrja sig hvort við vitum í raun hvað við séum að gera. Fyrir þrjátíu árum hefðu læknar sett þær konur sem nú fá örvandi lyf á ró- andi lyf. Og spyr Levine hvort þetta sé merki um markvissa þróun eða áhrifaríka meðferð. Levine heldur því fram að lyfla- fyrirtækin beri mikla ábyrgð á þró- uninni því margir læknar hafi lít- inn tíma til að sökkva sér ofan í rannsóknir og mynda sér skoðanir á lyflum og treysta þess í stað á upp- lýsingar frá lyflafyrirtækjunum. Hann bendir einnig á það að lyfla- fyrirtækin eyði tvöfalt hærri upp- hæðum í markaðssetningu og stjómun en í lyflaþróun. Hópurinn er aðalatrlölö Ágústa Skúladóttir sem stýröi hópnum sem bjó til ævintýrasýninguna í Kópavogi segir aö hópurinn sé aöalatriöiö. Þetta eru átta leikarar og tveir hljóöfæraleikarar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.