Dagblaðið Vísir - DV - 02.05.2002, Blaðsíða 17

16
FIMMTUDAGUR 2. MAl 2002
FIMMTUDAGUR 2. MAÍ 2002
17
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjórí: Hjalti Jónsson
Aöalritstjórí: Óli Björn Kárason
Ritstjórí: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aóstoóarritstjóri: Jónas Haraldsson
Fréttastjóri: Birgir Guömundsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíó 24,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Rltsfjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akurayri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerö og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaösins í stafrænu formi og 1 gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viötöl viö þá eöa fýrir myndbirtingar af þeim.
Tvö góð mál
Alþingi hefur á síðustu dögum samþykkt tvö frumvörp
að lögum sem horfa til framfara - eru skynsamleg þó ekki
ráði þau i neinu úrslitum um framtíð íslensks efnahags-
lífs. Annars vegar hefur Alþingi samþykkt að leggja niður
Þjóðhagsstofnun og hins vegar að selja 30% hlut rikisins í
Steinullarverksmiðjunni á Sauðárkróki.
Nokkuð harðar deilur hafa verið um framtíð Þjóðhags-
stofnunar síðustu mánuði og hefur stjómarandstaðan gert
ítrekaðar tilraunir til að gera hugmynd forsætisráðherra
um að leggja stofnunina niður tortryggilega. Helst hefur
mátt skilja á þingmönnum stjórnarandstöðunnar að tilvist
Þjóðhagsstofnunar væri nokkurs konar náttúrulögmál og
að það heföi alvarleg efnahagsleg áhrif að leggja niður
stofnunina. Ekkert er fjarri lagi.
Hugmyndir um að leggja niður Þjóðhagsstofnun eru
langt frá þvi að vera nýjar af nálinni. Deilur um stofnun-
ina hafa staðið i nær tvo áratugi þó ekki haft oft verið
hart deilt. Þjóðhagsstofnun er barn síns tíma þegar hag-
skýrslugerð og þekking á efnahagsmálum var takmörkuð
hér á landi. Staðan er gjörbreytt i dag. Hagsmunasamtök,
íj ármálastofnanir og opinberar stofnanir stunda itarlegar
efnahagslegar rannsóknir.
Það má aldrei lita á opinberar stofnanir sem náttúrulög-
mál heldur er nauðsynlegt að spyrja áleitinna spurninga
hvort starfsemi þeirra sé nauðsynleg og þá hvort hægt sé
að koma verkefnum þeirra fyrir með öðmm hætti. Meiri-
hluti Alþingis svaraði þessari spurningu um Þjóðhags-
stofnun af skynsemi.
Ákvörðun um að selja hlutabréf ríkisins i Steinullar-
verksmiðjunni er skynsamleg og i takt við stefnu rikis-
stjómarinnar um að ríkið dragi sig út úr almennum
rekstri. í byrjun 21. aldarinnar er það furðulegt að rikið
skuli enn taka þátt í rekstri verksmiðja með þeim hætti
sem gert hefur verið. Hins vegar er það umhugsunarvert
að enn skuli vera á þingi talsmenn þess að ríkið taki þátt
í atvinnurekstri. Þingmenn Vinstri grænna og Frjálslynda
flokksins voru andvígir sölunni og vildu raunar fremur
auka hlut ríkisins.
Gallinn við frumvarpið um Steinullarverksmiðjuna,
sem nú er orðið að lögum, er ákvæði um að nýta hluta
kaupverðsins til sérstakra aðgerða i samgöngu- og at-
vinnumálum í Skagafirði. Vera kann að nauðsynlegt sé að
styrkja þessa innviði í Skagafirði, en það má aldrei gera
með þvi að binda það við sölu á hlutabréfum í fyrirtæki
sem er að hluta eða öllu leyti í eigu ríkisins. Slík hug-
myndafræði leiðir menn fljótlega á villigötur.
Vaxtalcekkun
Bankastjórn Seðlabankans hefur lækkað stýrivexti
bankans um 0,3%. Þetta er i annað skiptið á rúmum mán-
uði sem Seðlabankinn ákveður að lækka vexti.
Vaxtalækkun Seðlabankans staðfestir enn frekar þann
árangur sem náðst hefur í baráttunni við verðbólgu og
rennir frekari stoðum undir nýja framsókn í íslensku
efnahagslífi. Ekkert bendir til annars en að forsendur séu
til að vextir hér á landi lækki enn meira á komandi vik-
um og mánuðum. Raunvaxtastig er enn of hátt. Seðla-
bankinn hefur á undanförnum mánuðum farið sér hægt
við að losa tökin á peningamálum - hægar en margir telja
eðlilegt.
En ferli vaxtalækkana er hafið og það gefur stjórnend-
um fyrirtækja og launafólki tilefni til aukinnar bjartsýni.
Lægri vextir samhliða sterkri stöðu íslensku krónunnar
er nauðsynlegt fóður fyrir góðum hagvexti á komandi
misserum. Óli Bjöm Kárason
DV
Skoðun 4
Háskóli
Hagnýting rann-
sóknamiðurstaðna
hefur verið ofarlega á
baugi innan háskóla-
samfélagsins undanfar-
in misseri. Rannsókna-
þjónusta Háskóla ís-
lands hefur komið að
því verkefni frá ýms-
um hliðum. Nýsköpun
er lykilorð í samfélag-
inu í dag. Að sjálf-
sögðu er unnið að því
að betrumbæta
„grunngreinamar"
með nýrri og bættri
tækni. Við veiðum
áfram fisk og verkum betur en flest-
ir aðrir og nýtum okkar sérstæðu
auðlindir í orku og náttúm. „Hrein“
nýsköpim er hins vegar sífellt að
færast í aukana. Þá eru nýjar hug-
myndir þróaðar og hagnýttar án þess
að það rekist á það sem fyrir er.
Mörg fyrirtæki sem mikið kveður
að í dag eru að vinna á sviðum sem
ekki voru til áður. Verðmætasköpun-
in er sprottin úr sjálfri hugmyndinni
sem verið er að vinna með. Þetta
skapar umhverfí sem hvetur vísinda-
menn, uppfinningamenn og
frumkvöðla til dáða.
Fjárfestar og atvinnulíf
Fjárfestar sýna vísindasamfé-
laginu eðlilega aukinn áhuga við
þessar aðstæður. Sama á við um
stór og lítil fyrirtæki á hinum
ýmsu sviðum. Það er hins vegar
lítil hefð fyrir samskiptum þess-
ara aðila og fáar skýrar reglur
um þau innan háskólasamfélags-
ins. Það hefur því verið verkefhi
Rannsóknaþjónustunnar að
liðka fyrir, enda er stofhunin vel
í stakk búin til þess. Hún er i
stöðugu sambandi við aðila úr
fjármálaheiminum og atvinnulífmu
og getur komið á þeim tengslum sem
þarf. Þetta eru visindamenn famir
að nýta sér í síauknum mæli.
Á vettvangi Háskóla íslands er
veriö að undirbúa tillögm- að reglum
um hugverkarétt og þar með hagnýt-
ingu rannsóknamiðurstaðna starfs-
manna skólans og stofnana hans.
Þær munu taka til einkaleyfa, stofn-
unar fyrirtækja og samninga við að-
ila utan skólans. Mikil þörf er á
ramma fyrir þetta samstarf sem allir
Gunnar M.
Gunnarsson
verkefnisstjóri
Rannsókna-.
þjónustu H.l.
og hagnýting
geta sætt sig við. Frum-
kvöðlar fá síðan ráðgjöf ef
kemur til einkaleyfisum-
sókna, samninga um nýting-
arleyfi, svo ekki sé talað um
stofhun fyrirtækis.
Háskóli - atvinnulif
Aðstoð Rannsóknaþjón-
ustunnar við frumkvöðla
innan Háskóla íslands mið-
ast við að sinna þörfum
hvers og eins. Að mörgu er
að hyggja þegar hrinda á
góðri hugmynd í fram-
kvæmd og koma afurð eða
tækni á markað. Hverjir
verða samstarfsaðilar,
hvemig á að fjármagna
þetta, hvaö með einkaleyfi,
hvar á að vinna þetta,
hvemig kemur Háskóli ís-
lands að þessu? Þetta eru
aöeins örfáar spurningar
sem þarf að svara. Hér er
lögð áhersla á að vinna í
stuttum, öruggum skrefum.
Fyrir flesta vísindamenn er
þetta gríðarlegt stökk og
margir fá „akademiskt"
„Aðstoð Rannsóknaþjónustunnar við frum-
kvöðla innan Háskóla íslands miðast við að
sinna þörfum hvers og eins. Að mörgu er að
hyggja þegar hrinda á góðri hugmynd í
framkvœmd og koma afurð eða tœkni á
markað.“ - Blaðamannafundur um fyrir-
hugað þekkingarþorp HÍ.
samviskubit. Það er þó
ástæðulaust því með öllum
þeim tólum sem til eru í
dag má hrinda hugmynd-
inni í framkvæmd án þess
að vísindamaðurinn um-
tumi öllu hjá sér. Háskól-
inn nýtur áfram krafta
hans, en verkefnið öðlast
„sjálfstætt líf'.
Framlag Háskóla íslands
til atvinnu- og samfélags-
þróunar er gríðarlega mik-
ilvægt. Það átak sem Rann-
sóknaþjónusta Háskólans
hefur staðið fyrir sýnir
ótvírætt að mikil gróska er
innan skólans og þar era
margar hugmyndir sem
eiga erindi út í atvinnulíflð.
Þegar Háskóli íslands getur
af sér eitt eða tvö sprotafyr-
irtæki á ári, eins og reynd-
in hefur verið síðustu árin,
er hann kominn með svip-
aðan árangur og margfalt
stærri háskólar erlendis.
Það er talsverð hvatning og
verðugt framtak á nýrri öld.
Gunnar M. Gunnarsson
j
Ræðum Evrópumál
Það er víst best að byrja þessa
grein á syndajátningu. Ég hef staðið
mig að því að vera sammála forsæt-
isráðherra, ég tel sem sé, eins og sá
góði maður, að íslendingar hafi ekk-
ert í Evrópusambandið að gera. Sem
betur fer skilur þar með okkur, ég er
ekki sammála forsætisráðherra um
nokkum skapaðan hlut annan og ég
er alls ekki sammála honum um að
það sé óþarfi að ræða Evrópumálin
eins og hann hefur stundum fullyrt.
Þvert á móti, ég tel brýna nauðsyn
bera til að ræða þau mál öll og í sem
víðustu samhengi.
„Kostir aðildar"
Fram að þessu hafa fylgismenn
Evrópusambandsins nær einokað
þessa umræðu og gert það svo ræki-
lega að þeir hafa með góðri sam-
visku getað bent á andstæðinga sína
og sagt: „Þetta fólk hefur ekkert fram
að færa málstað sínum til framdrátt-
ar ef frá era talin geðvonskúköst og
upphlaup forsætisráðherra.“ Það
kemur þvi engum á óvart að í þess-
ari „umræðu" hefur aðeins verið
klifað á því sem fylgismenn sam-
bandsins kalla „kosti aðildar", ókost-
imar hafa verið léttvægir fundnir
eða hreinlega ekki nefndir.
Stórhluti af því sem fram hefur
komið um galla aðildar er frá hægri
mönnum komið og einkennist af því
sem á þeirra máli heitir að afsala sér
fullveldi. Þegar nánar eru kafað ofan
í þá orðræðu kemur i ljós að afsal á
fullveldi þýðir venjulega að almenn-
ingur öðlist einhver réttindi sem for-
sætisráðherra og hans nótum hugn-
ast ekki eða þá að íslensk stjómvöld
sitja uppi með einhverjar skyldur
sem þau telja ekki í sínum verka-
hring.
Þegar öllu er á botninn
hvolft stendur hinn almenni
áheyrandi því uppi með þá
tilfinningu aö það þurfl
kannski ekki svo mikið til
að Sjálfstæðisflokkurinn
láti af andstöðu við Evrópu-
sambandið og sæki um inn-
göngu í aðdáendaklúbbinn
til Össurar og Halldórs. Mér
segir svo hugur mn að það
myndi duga til, að LÍÚ for-
ystan fengi tryggingu fyrir
því að hún gæti um nokkurt
skeið sukkað óhindrað með sinn
gjafakvóta og að íslenskt atvinnulif
væri undanþegið helstu félagsmála-
pökkum Evrópusambandsins eins og
Bretland.
Kerfisbundna umræðu
Þaö er kominn tími til að andstæð-
ingar Evrópusambandsins reki af
sér slyðruorðið og hefji kerfis-
bundna umræðu um það sem allt of
lítiö hefur verið rætt hérlendis, aðra
galla á Evrópusambandinu en þá
sem tengjast skerðingu fullveldis. Af
nógu er að taka. Til dæmis mætti
byrja á þeirri staöreynd að Evrópu-
bandalagið er í grunninn samsteypa
nokkurra ríkustu auðvaldsríkja í
heimi og aðalhlutverk þess er að
sjálfsögðu að tryggja hagsmuni
þeirra valdablokka sem þar ráða lög-
um og lofum. Það væri heldur ekki
úr vegi að rekja í örfáum orðum
hvemig þessar einkavinaklúbbar
hafa kerfísbundið beitt tæknihindr-
unum til að útiloka vörar frá lönd-
um þriðja heimsins frá mörkuðum
sínum um leið og settar eru á stól-
ræður um frjáls viðskipti
og Bandaríkjamenn og Jap-
anir skammaðir fyrir
vemdartolla og annað fú-
bjakk.
Það væri heldur ekki úr
vegi að andstæðingar
bandalagsins rektu hvemig
svonefnd félagsmálalöggjöf
hefur allt of oft reynst vera
eins og gatasigti sem
óprúttnir spekúlantar með
aðstoð sérfræðinga hafa
getað þrætt sig í gegnum
eftir geðþótta. Svipaða sögu
er því miður einnig að segja um
ýmsa þætti í umhverflslöggjöf
bandalagsins.
Verk fyrir vinstri menn
Hópar innan verkalýðshreyfingar-
innar hafa haldið kostum aðildar
mjög á lofti. Því miður læðist að
manni sá granur að þetta fólk telji
að með aðild að Evrópusambandinu
leysist flest vandamál hreyftngarinn-
ar. Ef þeir í Garðastræti séu eitthvað
að ybba gogg sé bara að kæra til
Brussells og þá verði öllu kippt í lið-
inn. Það væri því ekki úr vegi að
rifja upp eina eða tvær hrakninga-
sögur af réttindamálum verkafólks
innan stofnana Evrópubandalagsins.
Allt of oft hefur félagsmálalöggjöf
sambandsins því miður reynst lítið
annað en súkkulaðihúðuð
drullukaka.
Þessa þætti málsins mætti gjama
draga líka fram í dagsljósið við hlið-
ina á „kostum aðildar". Þar hafa
andstæðingar sambandsins á vinstri
væng stjómmálanna verk að vinna.
Guðmundur J. Guðmundsson
kostum aðildar mjög á lofti. Því miður læðist að
manni sá grunur að þetta fólk telji, að með aðild að
Evrópusambandinu leysist flest vandamál hreyfingar-
innar. “ - Miðstjómarfundur hjá ASÍ.
Guömundur J.
Guðmundsson
sagnfræöingur
Spurt og svarað Er hugarfar islenskra neytenda að breytast?_________________________
Ummæli
Nú heldur góðærið áfram
„Það er alveg merki-
legt að um leið og
stjómvöld brýna fyrir
kjósendum að sýna að-
hald, borga niður lán og
bíða með allar meiri-
háttar framkvæmdir til
að ná niður verðbólgu, þá láta þau
eins og það sé ekkert mál að skrifa
upp á tuttugu milljarða lán fyrir
einkafyrirtæki sem enginn veit hvem-
ig muni vegna i framtíðinni. Það er
heldur ekkert mál að skrifa brosandi
upp á tónleikahöll fyrir sex milljarða
króna. Með þessu er verið að segja
fólkinu i landinu að við séum á góðu
róli; það sé engin ástæða til að óttast,
höldum bara áfram að eyða. Þegar
ríki og borg taka ákvörðun sem þessa
hefur hún gríðarleg áhrif á fólk því
túlka má framkvæmdagleðina á þann
hátt að nú haldi góðærið áfram eins
og ekkert hafi ískorist."
Elín Albertsdðttir í Vikunni.
Úr langhlaupi í spretthlaup
„Áberandi er hversu
störfin á Alþingi núna
fara fram hjá fólki og
flokkamir ná ekki að
skerpa þar sýn á sina
flokka til hagsbóta fyrir
frambjóðendur í sveita-
stjómum. Sjálfstæðismenn njóta vita-
skuld forustu flokksins í ríkissfjórn
en Framsókn hefur ekki markað sér
sérstöðu í stjómarsamstarfinu sem er
mikilvægt fyrir frambjóðendur til
sveitastjóma. Samfylkingin getur vel
við unað með Ingibjörgu Sólrúnu
mjög svo áberandi í Reykjavík. Stjóm-
mál em að breytast úr langhlaupi í
spretthlaup. Síðustu tvær vikumar
ráða úrslitunum og framganga foringj-
anna og trúverðugleiki þeirra skilur
milli sigurs og ósigurs."
Ágúst Einarsson á heimasíðu sinni.
Jónína Benediktsdóttir
íþróttafrœöingur:
Aðhald og lík-
amleg efling
„Mér finnst ég vissulega sjá
þess merki í þjóðfélaginu, æ
fleiri sjást með Bónuspoka á
gangi. í dag þurfa allir að spara og raunar er
hollt að hugsa þannig.
Ekki dugir að eyða endalaust um efni fram.
Sjálf er ég mjög inni á þessu og reyni að beita
vissu aðhaldi í heimilisbókhaldinu við þessar
kringumstæður.
Einnig verð ég var við að fólk hugsar meira
um sjálft sig og að vera í góðu formi líkamlega,
nú á samdráttartímum. En þótt margir hafi nú
minni peningum úr að spila má ekki hræða fólk
með einhverju krepputali.“
Gísli Sigurbergsson,
kaupmadur í Fjarðarkaupum:
Kjúklingur en
ekki nautakjöt
„Ég gæti trúað aö keppinautar
okkar hjá Baugi sem eru með allar
tegundir verslana finni meira fyrir
sveiflum sem eru á markaðnum á hverjum tíma. Nú
þegar aðeins kreppir að verslar fólk ódýrar, rétt eins og
gerðist á samdráttarárunum upp úr 1990. Við í Fjarðar-
kaupum höfum kappkostað aö vera alltaf ódýrir og fmn-
um helst fyrir sveiílunum á þann veg að fólk velji ódýr-
ari vörur, það er kaupi t.d. kjúkling í helgarmatinn en
ekki nautakjöt. Fólk vill með öðrum orðum halda fast í
budduna og borga lágmarksverð fyrir vöruna, en ekki
fyrir einhverja sérstaka persónulega þjónustu sem sum-
ar verslanir segjast veita en er umdeilanlegt hvort sé
meiri eða befri en þar sem vöruverð er lægra.“
Katrin Ólafsdóttir,
Þjóðhagsstofnun:
Sést í neyslu-
könnunum
„Þetta er nokkuð sem hefur
sést til að mynda í neyslukönnun-
um Hagstofunnar, til dæmis við-
víkjandi matvöruverð og bensín. Þessar kannanir
eru grundvöllur að vísitölumælingum þeim sem
Hagstofan gerir og rauða strikið svoneöida miðast
við þá mælingu. Á síðasta ári hélst innflutnings-
verð á matvöru í hendur við gengisbreytingar sem
bendir ekki til þess að verið sé að flytja inn ódýr-
ari matvörur. En vissulega getur þetta hafa breyst
síðan, enda er breytingin nokkuð sem átt hefur sér
stað á síðustu mánuðum. Almennt held ég þó að
þetta haldist i hendur við að fólk beitir aðhaldi hjá
sér á öllum sviðum nú um stundir."
Ólafiir Hauksson,
blaðamaður:
Klárlega við-
horfshreyting
„Viðhorfsbreytingin er klár-
lega í þessa áttina og er orðin
mælanleg í helstu hagstærðum.
Hún sýnir sig meðal annars í því hvað verslun
hefur aukist verulega í Bónus, Nettó og Krón-
unni.
Ég hef séð könnun sem sýnir að um fjörutíu
prósent þeirra sem hæst hafa launin gera aðal
matarinnkaupin í lágvöraverðsverslunum, sem
segir okkur að þær verslanir hafa orðið betri
hvað varðar gæði og þjónustu.
Ég tel að þessi breyting á verslunarháttum
þjóðarinnar risti nokkuð djúpt og sé komin til
að vera.“
Ýmslr greina nú þá breytingu aö fólk veljl ódýrari vörur og verslanir, sem aftur ætti aó stuöla að lægri veröbólgu og góðum vísitölumælingum. Baugur er aö loka sinnl síöustu Nýkaupverslun, sem nú veröur Hagkaup og selur ódýrt.
Aukning tekna
af þorski
Nýlega hefur farið fram
svokallað togararall Haf-
rannsóknastofriunar til að
kanna ástandið á þorskin-
um í dág. Samkvæmt frétt
af rallinu á textavarpinu 18.
apríl sl. er „lítið af þorski
eldri en 5 ára“ á miðunum.
Árgangar þorsks 1997-2000
„era allir í meðallagi".
Þorskárgangur siðasta árs
á íslandsmiðum „virðist
mjög lélegur" skv. fréttinni.
Á venjulegu máli þýðir
þetta aö enn er þorskurinn
í sjónum hér við land ekki útdauður
en menn era samt á góðum vegi með
að klára hann alveg, sérstaklega
stóru frystitogaramir. Klára sein-
asta þorskinn ef 200 milljarða skuld
útgerðarinnar verður haldið gang-
andi með þvi.
Kaupum upp togarana
Það gæti verið ágæt byijun á því
verki að endurreisa þorskstofninn,
að kaupa upp einhverja frystitogara
og hreinlega leggja þeim við bryggju.
Nýlegt togararall segir okkur að í
dag sé „lítið af þorski eldri en 5 ára“
á miðum togaranna. Þama hefur því
allur sæmilega stór þorskur hrein-
lega verið hreinsaður upp að mestu
af stóra toguranum. Þeir hafa því
ekkert lengur út á togmiðin að gera
þar sem nær allur afli þeirra núna er
smærri þorskur sem fær þá ekki
tækifæri til að vaxa upp og skapa
eðlilegan og hæfilega stóran hrygn-
ingarstofn. í sambandi við þorskinn
era stóru togaramir þessa dagana að
éta smátt og smátt upp útsæðið sem
aldrei hefur verið talin góð fjármála-
speki, sbr. að þorsk eldri en 5 ára
vantar að mestu.
frystitogarana og netabát-
ana í aðalhlutverki. Þegar
nánast allur þorskur eldri
en 5 ára er horftnn af tog-
miöunum er tími til kom-
inn að leggja alveg stóra
togurunum og fækka net-
um. Því fleiri togmurn sem
lagt er því betra.
Með Norðmönnum?
Svo allt sé ekki svart í
þessari kjallaragrein þá
ættum við að óska eftir því
við Norðmenn að fyrirhug-
aö eldi á þorski í kvíum verði fram-
kvæmt af Norðmönnum og íslend-
ingum sameiginlega á næstu áram.
Þetta væri liður í því að breyta EES-
samningi okkar og Norðmanna í
nánara efnahagsbandalag. Það gæti
haft marga kosti sem vonandi verða
ræddir.
Vistvænar veiðar
Það getur verið stutt í það að allur
þorskur við ísland verði veiddur
með nýjum veiðarfærum sem gætu
skilað fiskinum lifandi og óskemmd-
um um borð í fiskiskipið. Þá væri
allur smáþorskur og jafnvel hálfgerð
þorskseiði flutt lifandi í land og alin
þar áfram i kvíum.
Lúðvík
Gizurarson
hæstaréttariögmaður
í stað áframhaldandi eyðilegging-
ar á þorskstofninum, sem nýlegt tog-
ararall sannaði svo vel, kæmi nýr og
stærri þorskstofn og meira og meira
kvíaeldi á þorski sem fluttur væri
lifandi að landi sem smáþorskur.
Tekjulausar núverandi þorskveið-
ar.
Það er einfalt fjárhagsdæmi að nú-
verandi þorskveiðar við ísland era í
raun reknar með stóru fjárhagslegu
tapi. Nefna má dýr skip og mikla
skuldasúpu útgerðar. Meira og
meira er gengið á stærð íslenzka
þorskstofnsins og hann nálgast
hreina eyðileggingu og niðurbrot.
Rétta verður þorskstofninn af.
Stór þorskstofn yrði okkar
langstærsta auðlind og gæti ásamt
eldi á smáþorski í kvíum gefið sam-
tals nægar nýjar útflutningstekjur til
að hefja niðurgreiðslu og lækkun er-
lendra skulda okkar. Það segja auð-
vitað allir í dag að þetta séu tómir
draumórar en gæti að mati greinar-
höfundar samt alveg orðið raunvera-
leiki á næstu árum með réttri stjóm
þorskveiða sem léti þorskstofninn
vaxa og stækka. Við tækjum einnig
upp þorskeldi í kvíum - Verður það
gert með Norðmönnum innan EES-
samningsins?
Lúðvík Gizurarson
Hver kaupir togarana?
Við þurfum að stofna auðlindar-
sjóð sem hámarkaði arð af þorsk-
stofninum en greiddi um leið eigend-
um fiskimiðanna, fólkinu í landinu,
hæfilegan arð, t.d. fengju allir frían
fisk i soðið, greiddan af auðlindar-
sjóðnum. Tekjur kæmu í sjóðinn af
leigu veiðiheimilda. Lagt er til að
auðlindarsjóðurinn kaupi á næst-
unni upp einhveija frystitogara og
leggi þeim síðan hreinlega til að
draga úr frekari og áframhaldandi
eyðileggingu þeirra á þorskstofnin-
um við ísland.
Ef ekkert er að gert heldur eyði-
leggingin á þorskinum áfram með
„Það getur verið stutt í það að allur þorskur við ísland
verði veiddur með nýjum veiðarfœrum sem gœtu skilað
fiskinum lifandi og óskemmdum um borð í fiskiskipið.
Þá vœri allur smáþorskur og jafnvel hálfgerð þorskseiði
flutt lifandi í land og alin þar áfram í kvium.“
j-