Dagblaðið Vísir - DV - 07.02.2003, Blaðsíða 17

16
FÖSTUDAGUR 7. FEBRÚAR 2003
FÖSTUDAGUR 7. FEBRÚAR 2003
17
Utgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Örn Valdimarsson
Aöalrítstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjórí: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahlíö 24,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5749
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, slmi: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerö og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viötöl viö þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Endurheimt mannorðs
Geirfinnsmálið svokallaða lá eins og
mara á samfélaginu um árabil. Þótt liðn-
ir séu nær þrír áratugir frá hvarfi Geir-
finns Einarssonar er enn margt á huldu.
Mannshvarfið, og raunar annað manns-
hvarf á svipuðum tíma, hvarf Guðmund-
ar Einarssonar, var rannsakað sem morð-
mál og endaði nokkrum árum síðar með
þungum dómum yfir imgu fólki sem talið
var bera ábyrgð á hvarfi mannanna. Líkin fundust þó aldrei.
Samfélagið allt logaði vegna málsins, langt út fyrir það sem
venja er í sakamálum og blandaðist meðal annars verulega
inn í stjómmálaumræðu þess tíma. Fjölmiðlaumræðan var
gríðarleg. Um þverbak keyrði þegar fjórir saklausir menn
sátu einangraðir í fangelsi í 105 daga, ranglega sakaðir um al-
varlegan glæp. Magnús Leópoldsson var einn þessara manna.
Magnús hefur lýst þeirri raun sem varðhaldið var og
raunar skrifað bók um málið. Það gerði annar íjórmenning-
anna líka. Það þarf ekki að fara mörgum orðum um líðan
þeirra sem skyndilega, og algerlega að ósekju, eru rifnir úr
daglegu lífi, frá Qölskyldum og starfi og borið það á brýn að
eiga þátt í dauða manns. Angist hinna frelsissviptu og fjöl-
skyldna þeirra er mikil og mannorðið flekkað. Það tekur
tíma að hreinsa það þótt ljóst hafi orðið síðar að áburðurinn
var rangur og hinum fangelsuðu hafi verið dæmdar skaða-
bætur, raunar allt of lágar miðað við mikinn miska.
Krafa Magnúsar Leópoldssonar um rannsókn á því af
hverju hann sat í gæsluvarðhaldi að ósekju í 105 daga í árs-
byrjun 1976, grunaður um aðild að hvarfi Geirfinns Einars-
sonar, var sjálfsögð. Rikissaksóknari hafnaði beiðninni á
sínum tíma, enda ekki lagaskilyrði til slíkrar rannsóknar.
Því hafði verið haldið fram í heimildarmynd um manns-
hvarfið að lögreglumenn hefðu gerst sekir um tilbúning
sönnunargagna til að bendla Magnús við hvarf Geirfinns.
í kjölfar höfnunar ríkissaksóknara voru samþykkt lög á
Alþingi sem veittu dómsmálaráðherra heimild til að láta
rannsaka mál ef ríkir einka- og almannahagsmunir mæltu
með því. Á grundvelli þeirra skipaði dómsmálaráðherra
Láru V. Júliusdóttur sérstakan saksóknara í málinu.
í setningarbréfi dómsmálaráðuneytisins var settum sak-
sóknara falið að rannsaka einkum þrjú atriði. í fyrsta lagi að-
draganda þess að gerð var leirmynd, sem þótti líkjast Magn-
úsi, og hvemig var staðið að gerð hennar. í öðru lagi hvort ný
gögn og vísbendingar varpi ljósi á tildrög þess að nafn hans
kom fram í rannsókn mannshvarfanna og leiddi til handtöku
og í þriðja lagi ástæður þess að gæsluvarðhaldsvistin var svo
löng í ljósi þeirra gagna sem þá lágu fyrir í málinu.
Skýrsla hins setta saksóknara liggur nú fyrir. í þeirri
rannsókn kom ekkert fram sem bendir til þess að lögreglu-
menn, sem önnuðust frumrannsókn á hvarfi Geirfinns, hafi
ætlað að láta leirmyndina líkjast Magnúsi. Saksóknarinn
kemst að þeirri niðurstöðu að tenging Magnúsar við málið
hafi komið til vegna framburðar þriggja sakborninga í Geir-
finnsmálinu, framburðar sem síðar kom í ljós að var alrang-
ur. Það er því mat saksóknarans að Magnús hafi verið úr-
skurðaður í gæsluvarðhald á sínum tíma á grundvelli rann-
sóknarhagsmuna og gæsluvarðhaldið lengt af sömu ástæöu.
Enginn efi er á gagnsemi rannsóknar hins setta saksókn-
ara og þakkarvert að stjórnvöld létu hana fara fram í kjölfar
réttmætrar baráttu Magnúsar Leópoldssonar. Hann hefur,
eftir að skýrslan var opinberuð, lýst yfir því að hann sé
ánægður með að hún hafi verið unnin, hún sé það sem hann
óskaði eftir. Það er síðan annað mál og á valdi ríkissaksókn-
ara að rannsaka nýjar upplýsingar í mannshvarfsmálinu
sem fram koma í skýrslunni.
Magnús Leópoldsson lítur réttilega svo á að baráttunni
fyrir að endurheimta mannorðið sé endanlega lokið.
Jónas Haraldsson
DV
Skoðun
Slóðir hinna tvöföldu roða
Asgeir Hannes
Eiríksson
verslunarmaöur
Stjórnmál eru slóð hinna
tvöföldu roða og oft leikur
pólitíkin á tveim tungum.
Stjórnmálamenn hafa því
komið sér upp fjarvistar-
sönnun frá sjálfum sér
þegar nokkuð liggur
við og falda sig tvisvar
í roðinu.
Reyndar veröa stjómmál seint
gengin í þaula á einfóldu roði því
eðli stjómmála er tvöfeldni þótt víð-
ar gæti samt einfeldni í bransanum.
Tvær tungur i einu höfði eru hið
daglega mátfar stjórnmálanna og
hvorag þeirra nær til hjartans róta.
Oft feliur góðu fólki allur ketill í
eld á hinu tvöfalda roði og hefur
kvatt pólitíkina af þeim sökum. En
þeir sem ná að tala tungum tveim án
þess að önnur hvor vefjist um tönn
eru frá þeim degi kaÚaðir stjóm-
málamenn og jafnvel skörangar.
Tvær úr Tungunum
Senn haslar frú Ingibörg Sólrún
sér völl á varamannabekkjum Sam-
fylkingar í Reykjavík og markar þau
tímamót í stjórnmálasögunni, að
bekkurinn færist loks niður á skör-
ina en skörin ekki lengur upp í bekk-
inn. Enda var Samfylkingin stofnuð í
anda jafnaðar, þótt hún sé i dag orð-
in kvenfélag gamla Alþýðubanda-
lagsins með endilanga ritstjóm Þjóö-
viljans í broddi fylkingar. Það era
ömurleg býti fyrir almenning flokks-
ins á skörinni.
Frú Ingibjörg borgarstjóri er bæði
stjómmálamaöur og skörungur ef
marka má búktal frúarinnar við út-

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, fyrrv. borgarstjóri. - „Frúin
greiddi útfararkostnað Kárahnjúka úr pungi borgarbúa með
bros á vör, en talaði að því búnu sorgmædd gegn útförinni
sem hún var að enda við að kosta. “
fór Kárahnjúka í borgarstjórn
Reykjavíkur. Borgarstjórinn
staðfesti fjarvistir sínar frá bæði
skör og bekk á meðan Tvær úr
Tungunum fóru á kostum eftir
raddböndum frúarinnar. Frúin
greiddi útfararkostnað Kára-
hnjúka úr pungi borgarbúa með
bros á vör, en talaði að því búnu
sorgmædd gegn útfórinni sem
hún var að enda við að kosta.
Ingibjörg Sólrún er vissulega
orðin stjómmálaskörungur. -
En fleiri Sambekkingar vilja nú
færa sig niður á skörina:
Gamall fótboltamaður vestan
úr Skjólum er sestur á bekkinn
hjá borgarstjóra sínum með
takkaskó reidda um öxl. Eldri
Reykvíkingar muna vel eftir
þessari miðaldra strofflskyttu á
Melavellinum í gamla daga og
minna hana góðfúslega á, að slit-
ið og stagbætt gervigrasið hjá
Samfylkingunni er enginn
blómstrandi Austurvöllur nema
síður væri. Varamannabekkur
Samfylkingarinnar virðist hins
vegar orðinn mun eftirsóttara
hægindi en sjálf þingsætin. - En
vendum okkar kvæði í kross og
Sankti María sé með oss.
Tveir úr Hnjúkunum
Enginn lifandi maður hefur
óskað eftir návist Halldórs Ás-
grímssonar í Reykjavík svo upp-
víst sé, og allra síst framsóknar-
menn sjálfir sem formaðurinn
hrekur úr þingsætum og öðrum
áhrifastöðum. Ónefndir eru þá
innfæddir Reykvíkingar sem
rennur kalt vatn á milli skinns
og hörunds ef marka má skoð-
anakannanir á fylgi Framsókn-
arflokksins i borginni.
Spurt er á kaffihúsum hvort
formaðurinn flyst suður sem
ráðherra með kvóta eða sægreifi
á þingi? Væntanlega flytur hann
svo kvótann sinn til höfuöborg-
arinnar fyrir heimamenn að
gera út á frekar en senda hann
til Brassel. - En myndi nokkur
Reykvíkingur kaupa notaðan
kvóta af þessum formanni?
Virk velferðarstjóm
Helgi
Seljan
fyrrverandi
framkvæmda-
stjóri ÖBÍ
Forseti íslands, Ólafur
Ragnar Grímsson, gjörði
fátæktina í landi okkar
að verðugu umræðuefni í
nýársávarpi sínu, og hafi
hann fyrir heila þökk.
Hlutverk forseta Islands þykir
mér einmitt eiga að vera að beina
kastljósi embættis síns að því sem
betur mætti fara í okkar samfélagi,
ekki síður en að vekja athygli á því
sem vel tekst til um.
Blómstrandi gróðatölur
í okkar annars auðuga þjóðfélagi
er ekki sæmandi að fólk skuli líða
sáran skort, hafa 'jafnvel ekki til
hnífs og skeiðar, alveg sérstaklega
er þetta nöturlegt í ljósi ofurgróðans
á æ færri hendur sem hvarvetna
blasir við, að ógleymdum himin-
hrópandi geggjuðum starfsloka-
samningum toppanna í samfélaginu.
Það er líka æriö nöturlegt þegar
verið er tíunda allar þessar blóm-
strandi gróðatölur, að þá er ævin-
lega um þær fjallað eins og þar að
baki séu fjármunir af himnum send-
ir og svo sem eins og enginn þurfi
að greiða þá eða þeir komi einfald-
lega ekki við efnahag eins eða neins.
Nöturlegast er þó þegar um þjón-
ustustofnanir er að ræða, sem ýmist
eru mærðar fyrir gróðatölur sínar
eða þá að ofursamningar eru gjörðir
á þeirra vegum um starfslok þeirra
sem af einhverjum ástæðum þarf að
losna við til að rýma fyrir öðrum
þénanlegri valdsmönnum. Það er
eins og þjónustuþegamir komi
hvergi nærri þeim greiðslum.
Þó kastar nú fyrst tólfunum þegar
menn tala um þessi mál eins og fá-
tækt sé ekki til og ef þeir skyldu nú
slysast til að nefna hana á nafn, þá
er hún tengd við óráðsíu og sjálf-
skaparvíti óreglu, aðrar orsakir eru
þeim huldar ef marka má orð
þeirra.
Krónurnar sem gilda
En auðvitað vita þeir betur, alveg
sérstaklega þeir sem hafa t.d. haldið
skattleysismörkum svo niðri að fólk
greiðir nú skatt af miklu lægri tekj-
um að raungildi en fyrir áratug og
ekki nóg með það, heldur hafa séð
til þess að bætur almannatrygginga
hafa ekki nándar nærri haldið í við
lægstu laun á sama tíma. Svo undra
sömu menn sig á því að talað skuli
um fátækt í ranni þeirra sem verða
að láta þessar skattlögðu, lágu bæt-
ur nægja til lífsframfæris og dirfast
jafnvel að tala um óráðsíu óreglunn-
ar sem ástæðu sárrar fátæktar.
Undirritaður fylgdist um árabil
með þróun lífskjara öryrkja, á degi
hverjum fékk hann inn til sín lif-
andi dæmi hreinnar neyðar og því
miður fjölgaði slíkum með ári
hverju. Allar tilraunir til úrbóta
voru því sem næst blásnar af eða þá
að úrbótin fólst í prósentuhækkun-
„Nöturlegast er þó þegar
um þjónustustofnanir er
að rœða sem ýmist eru
mœrðar fyrir gróðatölur
sínar eða þá að ofursamn-
ingar eru gjörðir á þeirra
vegum um starfslok
þeirra sem af einhverjum
ástœðum þarf að losna
við til að rýma fyrir öðr-
um þénanlegri válds-
mönnum. Það er eins og
þjónustuþegarnir komi
hvergi nœrri þeim
greiðslum. “
um sem litu allvel út þangað til far-
ið var að skoða þann auma grunn
sem þær vora reiknaðar út frá. Þá
komu þessar sárafáu viðbótarkrón-
ur í Ijós og i þær var svo rösklega og
í vaxandi mæli seilzt með skatttöku
og ekki trúi ég því að valdsmönnum
hafi ekki verið fullljóst hvað hvert
prósentustig gaf fáar krónur í launa-
umslagið hjá öryrkjanum. Það voru
nefnilega og eru krónumar sem
gilda þama ekkert síður en í hinum
margrómuðu starfslokasamningum
sem sömu valdsmenn veita fuUa
blessun sína.
Og auðgildið víki
Þessa hræðilegu fátækt þarf og á
að uppræta, þá verður líka auðgild-
ið að víkja fyrir því sem er svo
margfalt dýrmætara, en það er
manngildið og þá mun til þess séð
að önnur sjónarmið en villt gróða-
hyggjan sitji i öndvegi.
Minn flokkur - Vinstri hreyfingin
- grænt framboð - hefur sett velferð-
armál og verulegar úrbætur þar á
oddinn í komandi kosningum og
fagna ég því Kjörorði að hér þurfi að
mynda velferðarstjóm.
Aðeins þetta í lokin: Engum ætti
að leyfast að hafa uppi afsakanir um
það að við höfum ekki efni á því að
uppræta fátæktina, þær afsakanir
era einfaldlega höfuðlygi.
Sandkom
Njótið dvalarinnar!
Sem kunnugt er standa Bretar i því þessa dagana aö
flytja mikið herlið til Kúvæt í aðdraganda hugsanlegra
árása á írak. Hafa ýmis flugfélög verið ráðin til að sinna
þessum flutningum. Þótt stríðsátök séu ekki gamanmál
varð atvik í einu af fyrstu flugunum suður til Kúvæt á
dögimum sem vakti mikla kátínu hjá hermönnunum
um borð. Þannig var, aö þrátt fyrir hinar óvenjulegu
kringumstæður um borð héldu flugfreyjur sig við hefö-
bundið ávarp til farþega í lok ferðarinnar. í þann mund
sem vélin nam staðar voru sem sagt þessir ríflega fjög-
ur hundrað hermenn boðnir velkomnir á áfangastað
rétt eins og þeir væru venjulegir ferðamenn og kvaddir
með hinni kunnuglegu kveðju:.og við vonum að þið
njótið dvalarinnar hér í Kúvæt!“ Tjallinn er auðvitað
þekktur fyrir allt annað en að hafa stuttan kveikiþráð
og hafði mikinn húmor fyrir þessari sakleysislegu yfir-
sjón...
Að fara rétta leið
Ólögleg ræktun hassplantna hefur verið talsvert í
fréttum undanfarið og ýmsar aðgerðir lögreglu af því til-
efni. En sumir áhugamenn um þessi efni fara réttar leið-
ir í kerfinu í viðleitni sinni. Sýslumanninum í Vest-
mannaeyjum barst þannig óvenjulegt erindi á þann 29.
Ummæli
Af stað
„Því er ekki að neita að úrskurð-
ur ráðherra nú hefur valdið óvissu
- en þó væntanlega bara stundaró-
vissu - um hvenær hægt verði að
hefja framkvæmdir við virkjun á
þessu svæði. Mikilvægt er hins veg- •
ar að það verði gert sem allra fyrst.
Markmiðið á að vera að hægt sé að
útvega orku til Norðuráls á þeim
tíma sem talað hefur verið um. Frekari seinkun á því
er ólíðandi."
Einar K. Guöfinnsson á vef sínum.
Engin dónaviðtöl
„Nú þegar um hundrað dagar eru í kosningar er
sandkorn@dv.is
janúar síðast liðinn. Borgari nokkur sótti sem sagt um
leyfi til að rækta hassplöntur til einkanota. Ekki vafðist
fyrir sýslumanni aö svara erindinu samdægurs: „Beiöni
yðar um ofangreint er hafnað þar sem leyfisveiting um
hassplönturækt er ekki í valdi embættisins."
Hitnar í háskólapólitík
Kosningar til Stúdentaráðs Háskóla Islands verða í
lok mánaðarins og kosningabaráttan því um það bil að
hefjast þessa dagana. Sögusagnir eru á kreiki um að
Þórey Edda Elísdóttir stangarstökkvari hafi verið tilbú-
in að taka sæti á lista Vöku en Röskva talið hana ofan
af því. En orðrómurinn hefur þótt heldur ótrúlegur því
Þórey Edda er vinstrisinnuð og verður að líkindum á
lista Vinstri-grænna í Suðvesturkjördæmi fyrir alþing-
iskosningar. Vökuliðar fullyrða enda við Sandkomsrit-
ara að ekkert sé hæft í þessu, en líklega hafi kvitturinn
farið á kreik eftir að fréttist af Þóreyju Eddu á mann-
fagnaði Vöku, sem hún sótti ásamt nokkrum félögum
sínum í verkfræðideild.
Sjónir manna beinast hins vegar ekki síst að þriðja
framboðinu: Háskólalistanum. Ekki hefur komið fram
þriðja framboð í stúdentapólitíkinni í nokkur ár og því
miklar pælingar uppi um hvaða áhrif það hafi. Háskóla-
listinn mun eiga rætur í heimspekideild, sem hefur jafn-
an verið heldur vinstrisinnaðri en hitt.
IHWpæ’ ,
ekki hægt að segja að mikið hafi borið á umræðum um
þau málefni sem flokkarnir ætla meö í kosningamar.
Umræðan hefur aðallega verið um mögulegan for-
ingjaslag Ingibjargar og Davíðs. Vinstrihreyfingin -
grænt framboð ætlar hvorki að sóa dýrmætum tíma í
foringjahjal né dónaviðtöl, við ætlum að skerpa áhersl-
urnar og ræða um málefnin."
Gunnar Örn Heimisson á vef ungra Vinstri-grænna.
Skyld’ún vera súr?
„I kvöld rigndi hér eins og hellt
væri úr fótu. Fyrsta rigningin í
meira en 3 mánuði.“
Siv Friöleifsdöttir I netdagbók sinni. Siv er
nú stödd á fundi hjá Umhverfisstofnun
Sameinuöu þjóöanna í Kenía.
/ #
Afengisauglysingar
Sigríður
Ásthildur
Andersen
lögfræðingur
Verslunarráös
íslands
Kjallari
Afengisauglýsingar hafa
verið með ýmsum hætti
hér á landi þrátt fyrir að í
áratugi hafi þær verið
bannaðar með lögum.
Meira að segja sjálf
áfengisverslun ríkisins
hefur látið góma sig við
að fara í kringum bann-
lögin með auglýsingum á
áfengislausum bjór á
piastpokum sínum.
Versluninni er næstum
því vorkunn.
En þó ekki nema næstum því
vegna þess að þótt það sé eðlilegur
þáttur verslunar að auglýsa þá gilda
jú sérstök lög um hina sérstöku
starfsemi ÁTVR. Lögin eru hins
vegar brotin af öllum sem þau
varða, beint eða óbeint. Og þegar
ríkið sjálft sér sér ekki fært að fylgja
þeim reglum sem það sjálft setur er
auðvitað spurning hvaða tilgangi
lögin þjóna.
Ófullnægjandi rök fyrir banni
Verslunarráð íslands hefur lengi
bent á brotalamir í áfengislöggjöfinni
og hvatt til úrbóta. Árið 1995 sendi
ráðið alvarlegar athugasemir við þá-
gildandi löggjöf til Eftirlitsstofnunar
EFTA. Síðan þá hefur áfengislögum
verið breytt og ýmislegt fært til betri
vegar og í frjálsræðisátt. Auglýsinga-
banninu hefur hins vegar ekki verið
þokað. Það er afleitt, því auglýsinga-
bannið hindrar frjáls viðskipti og
bitnar jafnt á seljendum áfengis og
neytendum. Bannið hefur verið rök-
stutt með vísan til heilbrigðissjónar-
miða, þ.e. að með því sé verið að
vernda almenning fyrir skaðlegum
áhrifum áfengis. Þyrfti nú ekki að
rökstyðja þessa fuUyrðingu og sér-
staklega í ljósi þess fyrirkomulags
sem er hér á landi? Er líklegt að aug-
lýsingabann, eins og það hefur verið
túlkað hingað til, hafi eitthvað að
segja í forvörnum?
Skipulögð umfjöllun um áfengi er
daglega í íslenskum fjölmiðlum og
er í raun áhrifaríkari en hefðbundn-
ar auglýsingar. Vörulisti ÁTVR,
sem liggur frammi um allar trissur,
er meiri auglýsing en flestar auglýs-
ingar sem sjást í prentmiðlum og
sjaldan greina frá vöruverði. Áfeng-
isauglýsingar eru leyfðar á veitinga-
stöðum. Við þessar óhefðbundnu
auglýsingaherferðir bætast svo
beinar auglýsingar, löglegar, um
áfengislaust áfengi.
I ljósi þessa er trúlegt að forvam-
argildi auglýsingabanns sé hverf-
„Nú hafa dómstólar i Sviþjóð, með vísan til úrskurðar Evrópudómstólsins, staðfest
þennan skilning VÍ, að auglýsingabannið gangi gegn markmiðinu með innri mark-
aði Evrópu.“- Fundað íÞjóðmenningarhúsinu um áfengisnotkun á Norðurlöndum.
andi. Að auki má télja fráleitt að
heilbrigðissjónarmið réttlæti svo
víðtækt auglýsingabann sem í gildi
er í dag. Meðalhófs þarf að gæta og
vissulega má fara aðrar og vægari
leiðir í forvörnum.
Tíðindi frá Svíþjóð
Það er leiðinlegt að þurfa að
horfast í augu við það en stundum
nægir ekki að rökstyðja mál eins og
áfengisauglýsingar með vísan til al-
mennra frelsishugmynda, sem þó
eiga rætur að rekja langt aftur í ald-
ir. Sumir virðast aldrei taka inark á
neinu nema það komi sem forskrift
að utan, sé liður í einhvers konar al-
þjóðasamstarfi. Þess vegna benti
Verslunarráð á, árið 1995, að bann
við auglýsingum á áfengi stangaðist
líklega á við ákvæði EES-samnings-
ins, því aðstaða innlendra og er-
lendra framleiðenda væri ekki jöfn
hvað varðar möguleika á markaðs-
setningu.
Nú hafa dómstólar i Svíþjóð, með
vísan til úrskurðar Evrópudómstóls-
ins, staðfest þennan skilning VÍ, að
auglýsingabannið gangi gegn mark-
miðinu með innri markaði Evrópu.
Breytingar á íslandi
Það eru ekki bara fjölmiðlar og
auglýsingastofur, og fólkið sem þar
vinnur, sem myndu hagnast á þvi að
fá hugsanlega áfengisframleiðendur
sem kúnna. Auglýsingar eru nefni-
lega neytendamál. Þær era oft eina
tenging neytenda viö framleiöendur.
Það á við um áfengi eins og aðrar
vörur að neytendur vilja fá að vita
hvað framleiðendumir sjálfir hafa
að segja um sínar vörur, ekki bara
hvað aðrir hafa um þær að segja.
Auglýsingabannið hefur brenglaö
alla sýn á umræddan markað og oft
er erfitt að greina á milli hlutlausr-
ar umfjöllunar um áfengi og þeirrar
sem flokka mætti með auglýsingum.
Það er löngu tímabært aö afnema
bann við áfengisauglýsingum. Það
er óskandi að löggjafinn íslenski
beri gæfu til þess að hafa frum-
kvæði að þeirri breytingu.