Dagblaðið Vísir - DV - 24.07.2003, Síða 4

4 FRÉTTIR FIMMTUDAGUR 24. JÚLf2003
Björgun Guðrúnar tefst enn
BJÖRGUN: Áætlaðvarað
hefja aftur vinnu við björgun
Guðrúnar Gísladóttur KE í gær
en ekki verður unnt að hefja
björgunaraðgerðir á ný fyrr en
í fyrsta lagi á laugardag. Skipið
sökk við Lófót fyrir rúmu ári
og fyrir um tveimur vikum
skemmdist svo björgunarskip-
ið Stakkanes þegar það var við
björgun á Guðrúnu.Tankur,
sem búið var að sökkva og
festa við Guðrúnu Gísladóttur,
slitnaði frá flakinu og rakst í
Stakkanesið. Viðgerð á skipinu
hefur tafist vegna sumarleyfa í
skipasmíðastöðinni í Noregi
þar sem Stakkanesið er (við-
gerð. (fyrstu var búist við að
viðgerðum yrði lokið um síð-
ustu helgi eða í byrjun þessar-
ar viku.
Kaupir Hitaveitu Hlíðamanna
HÍTAVEITA: Undirritaðir voru í
gær samningar um kaup
Orkuveitu Reykjavíkurá Hlíða-
veitu Hlíðamanna í Biskups-
tungum. Með þessu eru veitur
á svæðinu við Úthlíð í Bisk-
upstungum yfirteknar. Þar eru
hundruð sumarhúsa og marg-
vísleg önnur starfsemi í
tengslum við ferðaþjónustu.
Verðmæti samningsins nemur
um 65 milljónum króna. Orku-
veitan tekur við rekstrinum í
septemberbyrjun. Á spýtunni
hangir einnig að taka upp
samstarf í orkumálum við
sveitarfélagið Bláskógbyggð.
En einnig þykjast menn sjá að
vaxandi sumarhúsabyggð
kalli á greiðan aðgang að
vatni, rafmagni og ekki síst
gagnaflutningum.
Hagsmunir barnsins
hafðir í fyrirrúmi
LUKKULEG MÓÐIR: Guðbjörg Einarsdóttir, sem er seinfær, eignaðist tvíbura í fyrradag. Hún og sambýlismaður hennar óttast að börnin
verði tekin af þeim. (fréttinni kemur hins vegar fram að grundvallarhugsunin á bak við barnaverndarlögin sé sú að hagsmunir barnsins
eigi að ganga fýrir. DV-myndGVA
( kjölfar greinar í DV í gær um
seinfæra foreldra sem eignuð-
ust tvíbura í fyrradag vaknar sú
spurning hver sé réttur slíkra
foreldra og hver sé réttur barna
þeirra.
Að sögn Anniar G. Haugen, fé-
lagsráðgjafa hjá Barnaverndar-
stofu, er grundvallarhugsunin á
bak við barnaverndarlögin sú að
hagsmunir barnsins eigi að ganga
íyrir. „Almennt er gert ráð fyrir því
að börn aiist upp hjá kynforeldrum
sínum og lögð er áhersla á að ef
fjölskyldur þurfi á stuðningi að
halda sé byrjað á því að veita hann
á heimili barnsins."
„Almennt er gert ráð
fyrir því að börn alist
upp hjá kynforeldrum
sínum."
Anni segir að þegar barnavernd-
aryfirvöld fái tilkynningu um að
ekki sé allt með felldu þurfi alltaf að.
meta hvort barnið sé í hættu. „Ef
svo er þarf fyrst og fremst að koma
barninu í öryggi og síðan hjálpa
foreldrunum að takast á við að-
stæður." Hún segir að meta þurfi
þarfir barnanna og getu foreldra til
þess að mæta þeim þörfum.
Spurning um tíma
Að sögn Anniar hafa barnavemd-
aryfirvöld oft sætt þeirri gagnrýni
að þau æði áfram og rífi börn af for-
eldrum sínum en hún bendir á að
alltaf þurfi að meta hversu lengi
eigi að styðja foreldra sem ein-
FÓSTUR
Fjöldi barna sem er ráðstafað í
fóstur er nokkuð breytilegur eftir
árum. Algengara er að forsjármenn
samþykki fóstur barna sinna en að
forsjársvipting liggi að baki, sér-
staklega þegar um tímabundið
fóstur er að ræða. Mun algengara
er að börn fari í fóstur til vanda-
lausra en skyldmenna.
FJÖl.DI BAUNA ( FÖSTRI
Alls hafa á þriðja hundrað börn
dvaliö hjá fósturforeldrum árlega
en um er að ræða þrjú til fjögur
börn af hverjum þúsund á landinu.
Árið 2001 voru 183 börn í varan-
legu fóstri og 85 í tlmabundnu
fóstri. Um varanlegt fóstur er að
ræða þegar barni er komið í fóstur
þar til forsjárskyldur falla niður skv.
lögum. Barni skal komið í tíma-
bundiö fóstur þegar ætla má að
unnt verði að bæta úr þv! ástandi
sem er tilefni fósturráðstöfunar
innan skamms tíma þannig að
barnið muni geta snúið aftur til
foreldra sinna án verulegrar rösk-
unar á högum þess.
hverra hluta vegna ráði ekki við for-
eldrahlutverkið. „Ef stuðningur við
foreldrana skilar árangri er ekkert
nema gott um það að segja en slíkt
ferli getur tekið langan tíma og þá
vaknar ailtaf sú spurning hversu
lengi barnið geti beðið. Barna-
verndarlögin leggja mikla áherslu á
stuðning við foreldra en alltaf verð-
ur að meta málin fyrst og fremst út
frá börnunum."
„Barnaverndarlögin
leggja mikla áherslu á
stuðning við foreldra en
alltaf verður að meta
málin fyrst og fremst út
frá börnunum."
Anni segir að ef talið sé að for-
eldrar þurfi á aðstoð að halda við
uppeldið nánast allan sólarhring-
inn sé varla hægt að veita hana á
heimilum þeirra. Reykjavíkurborg
rekur eitt vistheimili þar sem boðið
er upp á slíkan stuðning og segir
Anni að þar sé lítil íbúð fyrir fjöl-
skyldur sem þurfi á hjálp að halda.
Tímabundin vistun
Að sögn Anniar snúast barna-
verndarmál fyrst og fremst um
hvort börnin séu í hættu. „Barna-
verndaryfirvöld meta getu foreldra
og í framhaldi af því er metið hvers
konar stuðning hægt sé að veita
þeim." Ef í ljós kemur að barn sé í
hættu hafa yfirvöld heimild til að
„Langflest barna-
verndarmál eru unnin í
mikilli samvinnu við
foreldrana og börnin."
taka barn af heimilinu án samþykk-
is foreldranna og koma því tíma-
bundið á vistheimili á meðan verið
er að rannsaka málið. Anni segir að
á slíkum heimilum sé lögð áhersla á
að foreldrar umgangist börnin sín
og reynt sé að kenna þeim helstu
grundvallaratriðin varðandi upp-
eldi barna. Þannig sé hægt að fylgj-
ast með getu þeirra til að takast á
við foreldrahlutverkið en hins veg-
ar sé alltaf erfitt að meta hversu
lengi slík aðstoð eigi að standa yfir.
Þvingunarúrræði fátíð
Samkvæmt lögum ber barna-
verndaryfirvöldum að beita væg-
FIÖl Dl RARNA I VAHANI I <ÍU
I OA HMABUNDNU I ÖSTRI
Varanlegt Tfmabundið
fóstur fóstur
1997 185 54
1998 189 56
1999 181 68
2000 189 80
2001 183 84
ustu ráðstöfunum til þess að ná
þeim markmiðum sem að er stefnt
og íþyngjandi ráðstöfun skal aðeins
beita þegar lögmætum markmið-
um verður ekki náð með öðru og
vægara móti. Að sögn Anniar eru
langflest barnaverndarmál unnin í
mikilli samvinnu við foreldrana og
börnin og sjaldan er gripið til
þvingunarúrræða. Barnavemdar-
nefnd getur kveðið á um töku barns
af heimili sínu gegn vilja foreldra í
allt að tvo mánuði en ef nefndin
telur nauðsynlegt að slík ráðstöfún
standi lengur yfir verður hún að
gera kröfu um það fyrir dómi og
getur dómstóll þá úrskurðað að
bam skuli vistað í allt að tólf mán-
uði í senn utan heimilisins. Ekki er
hægt að kveða á um forsjársvipt-
ingu nema með dómsúrskurði. -ekA