Dagblaðið - 16.09.1975, Blaðsíða 5

Pagblaðift. Þriftjudagur 16. september 1975,
5
SELSKINNIN HAFA HÆKKAÐ UM
NÆRRI100 AF HUNDRAÐI
— frá því í ársbyrjun
Sjö milljónir fjörutiu og þrjú
þúsund höfðum við fengið fyrir
selskinn á þessu ári i lok júli.
Gengisbreytingar og verðhækk-
anir erlendis hafa gert það að
verkum, að i júli hafði verð á
hertum og þurrkuðum selskinn-
um hækkað um nærri 100% frá þvi
i ársbyrjun.
Svipað mun hafa verið veitt af
sel og verkað af skinnum i vor og
undanfarin ár. Kristinn Jónsson,
bóndi á Seljanesi við Ingólfsfjörð,
sagði Dagblaðinu, að á lagnajörð-
um væri seltekjan svipuð ár frá
ári. Þetta væri venjulega sömu
urturnar, sem skiluðu sér og kóp-
unum sfnum jafnt og þétt, sagði
hann.
Á sfðasta ári voru seld úr landi
3.152 kiló af hertum og þurrkuð-
um skinnum, samtals 5775 skinn,
fyrir 31,1 milljón króna. Að auki
voru svo seld 1566 kiló af söltuð-
um skinnum, 434 skinn, fyrir 259
þúsund krónur.
A fyrstu sjö mánuðum þessa
árs höfðum við selt 443 kiló, 773
skinn, fyrir 6,725 milljónir. Auk
þess voru seld 1129 kiló af söltuð-
um skinnum, 395 stykki, fyrir 318
þúsund.
Nokkuð mismunandi verð fæst
fyrir skinnin eftir þvi hvert þau
eru seld. Þannig hafa Danir borg-
að tæp niu þúsund fyrir skinnið,
Bretar rösk tiu þúsund, en vinir
okkar Vestur-Þjóðverjar tæp ell-
efu þúsund. Meðalverðið þessa
fyrstu sjö mánuði var tæplega niu
þúsund fyrir skinnið, en i upphafi
ársins var það aðeins tæp sex
þúsund. Meðalverðið i júli var
hins vegar yfir tiu þúsund fyrir
skinnið. —SHH
Síldarsöltun í Hafnarfirði í gœrdag:
NÚ SALTA
ÞÆR í
BRAGGA
EN EKKI Á
Hún er þó náttúrlega ekki svip-
ur hjá sjón miðað við það, sem
áöur var, þegar heilir skarar
kvenna söltuðu á mörg hundruð
fermetrum sildarplana og allt
iðaði af lifi, jafnt daga sem næt-
ur. I Firðinum fór söltunin fram
i bröggum og þær voru ekki sið-
ur hressar stúlkurnar, þó þær
væru i bragga en ekki á plani.
Þær komu einnig flestar úr ná-
grenninu og bjuggu þvi ekki i
verbúðum, sem áttu mikinn þátt
i að skapa hið dásamaða ljúfa
lif, sem margir eldri Islendinga
minnast frá sildarárunum fyrir
strið.
Við fylgjumst með söltuninni
og einnig einum fulltrúa þeirrar
stéttar manna, sem reis hvað
hæst hér á sildarárunum. Þetta
er sildarspekúlantinn i Firðin-
um, Ólafur Óskarsson. Ólafur er
á stöðugri ferð milli sildarsölt-
unarkvennanna og þvi fremur
erfitt að ná tali af honum. Sildin
kemur inn á færibandinu og
Ólafur hendist á milli kvenn-
anna til að jafna niður á þær
sildinni, er inn kemur.
1 þetta skiptið eru það ekki
nema hundrað tunnur, sem bát-
urinn kom með. Slld veidd út af
Austurlandi, en siglt með hana
hingað suður fyrir. Það er ekki
lengur saltað fyrir Svia og allt
það, sem saltað verður á vegum
Þau ná hröftum handtökum vift
að hausa sildina.
Ólafs, fer til neyzlu innanlands
svo að engin hætta er á að sildin
eyðileggist á bryggjum erlend-
is, meðan Sviar vilja ekki kaupa
fyrir uppsett verð. Nú er eftir-
spurninmargföldávið framboð-
ið, þvi að vöntun er á slldinni.
Verkstjórinn I slldarsöltun-
arbragganum réttir svo hverri
stúlku litla álskifu i hvert sinn,
sem lokið er við að salta i tunnu,
og munu þessar álskifur vera
einhverjar þær verðmætustu ál-
þynnur, sem finnast, þvi að eftir
fjölda þeirra fá svo söltunar-
stúlkurnar borgað, 5-600 kr. á
tunnu. Sennilegast eiga sildar-
árin aldrei eftir að koma aftur.
Þau eru skemmtilegur kapituli i
Islandssögunni, sem ekki verð-
ur upplifaður oftar og allt unga
fólkið veit ekki, hvers það fer á
mis.
Ólafur óskarsson, kominn af
sildarspekúlöntum aftur i ættir,
kvaðst muna dagana öðruvisi,
þegar söltunarstúlkurnar hjá
sér hefðu verið um áttatiu, en
ekki þrettán eins og nú i haust.
Nú væru þeir tveir karlmenn-
irnir auk hans, en um þrjátiu
strákar hefðu unnið hjá sér áður
fyrr. Reyndar er Ólafur fæddur
i sild og hefur alltaf unnið við
sild eða verið nálægt henni. Og
það er alls ekki svo slæmt hlut-
skipti.
—BH
Ólafur óskarsson (Halldórssonar) er feddur I sfld aft heita má.
Hann er Ifka ófeiminn að handfjatla silfur hafsins. (Ljósmynd
Dagblaðsins: Bjarnleifur).
PLANI
Sild, sild, sild, sild i Hafnar-
firði. Hafnarfjörður er enginn
Siglufjörður. A Siglufiröi er ekki
söituö sild lengur en það er gert
i Hafnarfirði. Blaðamaður og
ljósmyndari Dagblaðsins
brugðu sér til Hafnarfjarðar til
að fylgjast með sildarsöltun.
Tvær ungar f sfldinni.
Metsumar í
laxveiðinni

„Það virðist ljóst, að þetta
sumar hefur orðið bezta lax-
veiðisumar, er hér hefur kom-
ið” sagði Þór Guðjónsson veiði-
málastjóri, er Dagblaðið ræddi
viðhannum laxveiðimál. „End-
anlegar niðurstöður liggja að
vfsu ekki fyrir, þvi skýrslur ber-
ast heldur dræmt, en þær tölur
sem við höfum, benda allar til
metárs”.
Laxveiðin i fyrra var 15%
minni en árið 1973, en það ár var
algjört metár hvað veiði snertir.
1 ár er veiðin mun betri og það
svo, að hún mun fara fram úr
afla metársins 1973. Mikið og
jafnt vatn i ám hefur sett svip á
veiðarnar.
Gjöfulasta laxveiðiá landsins
er Þverá í Borgarfirði, en>þar
hafa veiðzt um 2500 laxar.
IMiðfjarðará hefur veiði auk-
iztmest, en þar komu á land um
1500 laxar á móti 837 i fyrra og
730 árið 1973.
Mesta laxagangan, sem menn
vita um f einni á, er í Elliðaán-
um. Þar hafa um 6000 laxar
gengið upp fyrirteljara. Til við-
bótar koma þeir laxar, er veiðzt
hafa neðan teljara, og þeir fisk-
ar, sem enn eru i ánum milli tej-
ara og sjávar, svo ætla má að
um 7000 laxar hafi gengið i árn-
ar. Þar veiddust hins vegar i
sumar 2066 laxar. I Laxá i Kjós
veiddust um eða yfir 2000 laxar.
„Þetta verður metveiðiár hjá
Stangveiðifélagi Reykjavikur”
sagði Friðrik Stefánsson fram-
kvæmdastjóri „8-9000 laxar
hafa komið á land upp úr ám er
félagið annast og er um 40%
aukningu að ræða frá þvi i
6800
laxar
skiluðu sér í Kolla-
fjarðarstöðina
— 6800 laxar hafa skilað sér
aftur f Kollafjarðarstöðina á
þessusumri og er árið i ár það
hagstæðasta siðan stöðin hóf
rekstur, sagði Þór Guðjónsson
veiðimálastjóri Dagblaðinu.
Þetta er glæsilegt met, þvi
mesti laxafjöldi, sem áður
hafði skilað sér i stöðina, var
um 4200 og var það árið 1970. 1
fyrra komu um 3000 laxar i
stöðina.
Jafnframt þessum metafla
fagnar stöðin i ár jafnari út-
komu úr öllum „aldurshóp-
um” seyða, en i þvi sambandi
eru árlega gerðar ýmsar til-
raunir, að sögn veiðimála-
stjóra.
— A.St.
fyrra, og aflinn er meiri en á
metárinu 1973”.
t Elliðaám veiddust2066 laxar
á móti 2033 i fyrra og 2276 árið
1973. Þar eru 5 stangir leyfðar.
1 .Grimsá veiddust um 2100
laxar á móti 1419 i fyrra og 2094
árið 1973. Þar eru 10 stangir
leyfðar.
I Norðurá hafa veiðzt yfir 2000
laxar á móti 1428 í fyrra og 2322
árið 1973. Þar eru 10 stangir
leyfðar og 12 i ágúst, en S.VFR
hafði ána ekki i júli.
t Leirvogsá er um metveiði að
ræða. Þar hafa veiðzt 750 laxar
á móti 332 i fyrra og 495 árið
1973. Veiði er leyfð til 20. sept.
t Gljúfurá hafa veiðzt um 550
laxar á 3 stangir á móti 150 i
fyrra og um 600 árið 1973.
t Stóru-Laxá hafa veiðzt 4-500
laxar á móti 157 i fyrra og 155
árið 1973. Þar er aukningin mest
hjá SVFR.
t Hvitá i Grimsnesi (Snæfoks-
staðaland) hafa veiðzt um 150
laxar I sumar. Það er nýtt svæði
fyrir stangveiðimenn.
t Tungufljóti og á Lagarfljóts-
svæðinu er ræktun og bygging
laxastiga að gefa ávöxt. Á báð-
um svæðum veiddust laxar i
sumar.
I I Breiðdalsánum þremur
hafa veiðzt um 150 laxar á móti
126 i fyrra og 190 árð 1973.
Veiðileyfi hjá SVFR hafa selzt
mjög vel og kvað Friðrik þvi úlit
fyrir gott ár i starfsemi félags-
ins.
—A.St.
Þveró gjöfulust
með 2500
laxa veidda