Dagblaðið - 15.12.1975, Blaðsíða 22

Dagblaðið. Mánudagur 15. desember 1975
erlend neytendablöð og fengið
þannig upplýsingar um gæði Þessi mynd sýnir neytendur storma milli verzlana nú I jólaösinni
varanna.
Eirika sagði að þvi miður
væri ekki hægt að fá öll mal af-
greidd i þágu neytenda. Þetta er
einnig reynsla i öðrum löndum.
Til dæmis hefði „Forbrugerád-
et” (neytendaráð) i Danmörku
tjáð NS að um helmingur mála
félli neytendum i vil. Hér er
þetta svipað. Eirika benti á að
stundum væri neytandinn held-
ur ekkert betri en seljandinn
eins og dæmið hér á eftir sýnir.
Neytandinn og
þvegna peysan
„Stúlka nokkur keypti peysu i
verzlun. Hún kvartaði um að
verzlunareigandinn vildi ekki
taka peysuna til baka.Hún hafði
keypt hana með þvi skilyrði að
fá að skila henni aftur, ef hún
passaði ekki nógu vel. Af-
greiðslustúlkan i verzluninni
vildi hins vegar ekki taka við
peysunni og sagði að búið væri
að nota hana.NS athugaði málið
og það kom i ljós að peysan
hafði verið þvegin og þar af leið-
andi augljóslega ósöluhæf og
engan veginn hægt að taka við
henni aftur.”
Og Eirika heldur áfram að
segja frá. „Þvi miður verð ég að
DB mynd Björgvin P
segja að afgreiðslufólk i verzlun
um veit oft litið um hreinsunar-
merki og um ábyrgð seljanda.
Fyrir nokkru kom það fyrir að
plastjakki, sem merktur var
með „drycleaning” varð ónýtur
i hreinsun. Samkvæmt kaupa-
lögum átti verzlunin að taka
fulla ábyrgð og endurgreiða
kaupverðið. NS og verzlunin
skrifuðu til framleiðanda er-
lendis og bentu á ófullnægjandi
merkingu. Verzlunin greiddi
svo jakkann til neytandans að
fullu þrátt fyrir notkun.”
Þá er það önnur saga um
jakka. Kaupandi ætti að athuga
þegar hann kaupir flik hvort
hún hæfi islenzkri veðráttu.
Einn neytandi varð fyrir slæmri
reynslu i kaupum á jakka. Inni I
honum var merking á ensku
sem gáf til kynna að hann þyldi
ekki vatn, þvi að við það myndu
koma blettir. NS vissi ekki hvort
kaupandi skildi ensku, en hann
hefði átt að spyrja hvað merkið
þýddi. Þar sem merkið var i
jakkanum gat NS ekkert gert.
Það eru svo sannarlega alls
konar mál, sem koma til NS.
Hér eru fleiri. Kona nokkur
keypti isskáp á góðu verði, en
byrjaöi ekki aö nota hann fyrr
en eftir nokkra mánuði frá
kaupunum. Þegar hún setti
hann i samband reyndist hann
ekki i lagi. Gert var viö skápinn
en hann kældi ekki þrátt fyrir
viögeröina.
Eins og gefur að skilja var
konan ekki ánægð með þetta og
kvartaði við verzlunina, sem
bauöst til að endurgreiða skáp-
inn. Konan kvartaði við NS, þvi
aö fyri'r and'virðið var nú aöeins
hægt að kaupa 1/2 skáp.
Verzlunin átti ekki skáp, en kon-
an sá einn eins i annarri verzl-
un. Það endaði með þvi aö hún
fékk þann skáp, sér að kostnaö-
arlausu.
Látið fagmenn lita
á gamla hluti áður
en keypt er.
Hér er eitt mál enn, sem er i
rannsókn hjá NS. t einu dag-
blaðanna var Suzuki bifhjól árg.
1970 auglýst og var tekið fram
að það þyrfti smá lagfæringar
við, en mótor væri i góðu ásig-
komulagi. Tveir strákar á aldr-
inum 15-16 ára gengu frá kaup-
unum og gerðu með sér kaup-
samning. Söluverð hjólsins var
30 þús. kr.
Það kom strax i ljós að hjólið
var i meira ólagi heldur en i
lagi. Viðgerð fram að þessu hef-
ur kostað eigandann hátt i 40
þús. kr. Benti Eirika á, að það
lægi i augum uppi, að ekki
skyldi kaupa notaðan hlut án
þess að láta fagmann lita á
hann.
„Auðvitað veröa kaupendur
fyrst að kvarta við seljendur ef
eitthvaö er að vörunni,” sagði
Eirika „og fólk ætti að fá reikn-
ing og skriflegt leyfi i búðum til
þess að skipta ef flikin passar
ekki”.
En hver er kostnaðurinn við
að halda Neytendasamtökunum
gangandi spyrjum við.
„Kostnaðurinn er viö skrif-
stofu NS, en þangað berast allar
kvartanir. Er hann um 1.8
milljónir á ári. Kostnaðurinn
við Neytendablaðið, opinber
gjöld o.fl. er um 1 milljón kr. Ég
vil hins vegar taka það fram að
enginn i stjórn NS tekur neítt
fyrir sina vinnu. Rikið styrkti
NS árið 1975 með 405 þús. kr.
Væntanlegur styrkur frá
Reykjavik er 400 þús. Einhvern
veginn verður svo NS að brúa
bilið. Félagsmenn greiöa 800 kr.
á ári og þurfa ekkert að borga
vegna kvartana. Einnig fá þeir
Neytendablaöið fritt. Hins veg-
ar verða utanfélagsmenn að
greiða 10% af verði vörunnar
við kvörtun. Þó minnst 100 kr.
Kvörtun um eldavél, sem kostar
60 þús. kr„ þóknun til NS yrði 6
þús. kr. Utanfélagsmenn geta
hins vegar þegar i staö gerzt fé-
lagsmenn og greiða þá bara 800
kr. i félagsgjald.
Ég vil þó taka þaö fram að
ekkert er greitt fyrir kvártanir
um matvöru, drykki og hættuleg
efni. Heldur ekki vegna opin-
berrar þjónustu til dæmis sima
og rafmagns, en kvartanir um
þetta eru mjög tiðar.”
Að lokum sagði Eirika. „Það
er von okkar hjá NS að þegar
lögin um neytendavernd öðlast
gildi muni kvörtunum fækka hjá
NS og gefa neytendum nauðsyn-
legt öryggi.
hjá Neytendasamtðkunum
heimilistækin eru
hentugar jólagjafir
RYKSUGUR
HRÆRIVÉLAR
KAFFIKÖNNUR
HÁRÞURRKUR
Jakkinn sem stækkaði
i hreinsun
I sumar kom maöur nokkur
með drapplitaðan jakka og vesti
úr hreinsun til NS. Þegar mað-
urinn ætlaði i jakkann reyndist
hann allt of stór. Sennil. er aö
jakki og vesti úr sams konar
efni hafi veriö i hreinsun á sama
tima og þetta vixlazt. Spurning-
in er hvernig maöurinn, sem
átti stóra jakkann, passaöi i
þann litla. Framleiðandinn tjáði
NS að jakkinn og vestið til-
heyrðu ekki sama setti.
Hvort tveggja liggur enn hjá
NS, þar sem málið er enn ekki
útkljáð.
Ryksugurnar
eru sérlega
kraftmiklar -
4 gerðir
Skólavöröustig og
Bergstaöastræti

“T f