Dagblaðið - 13.04.1976, Side 14

14
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 13. APRlL 1976.
Nítján rauðar rósir
— og 103 minútur af ógœtri mynd
Laugarásbíó: Nítján rauöar rósir (Nitten röde
roser) *** 103 mín. dönsk. gerö 1974,
Eastmancolour.
Leikstjóri: Esban Höilund Carlsen.
Nítján rauðar rósir fjallar
um ungan verkfræðing sem bil-
ast eftir að unnusta hans er
drepin af drukknum ökumanni
sem aðeins fær sex mánaða
fangelsisdóm. Hann fer að
hefna sín og gengur á röð
þeirra sem höfðu verið í bíln-
um. Hann drepur einhvern sem
er þeim nákominn og þeim
þykir virkilega vænt um.
Framan af myndinni hefur
maður svolítið ógeð á þessum
kalda manni sem hefnir sín af
fullkomnu miskunnarleysi. Þó
koma punktar þar sem hans
rétta persóna kemur i ljós. Má í
því sambandi benda á þegar
hann kemst að því að eitt til-
vonandi fórnardýr hans er dáið.
Vafi er þó hvort hann tárast af
vonbrigðum eða söknuði eftir
unnustu sinni. Það er ekki fyrr
en í bláenda myndarinnar sem
áhorfandinn fær samúð með
honum og kemst í skilning um
hvað hann hefur orðið að þjást.
Að endingu vil ég koma fram
þakklæti til kvikmyndahúseig-
enda fyrir að sýna eitthvað
annað en eintómar breskar og
bandarískar myndir.
I lokaatriðinu. Hinir vösku
drengir í morðdeildinni. Frá
vinstri: Jens Okking, Paul
Reichardt og Ulf Pilgaard.
Mynd í sérflokki
Tónabio: nantaraborgarsogur (The Canter-
bury tales ★★★★★ 110 mín. ítölsk, gerö
1972, litirffrá Technicolor, breiötjald.
Leikstjóri: Pier Paolo Pasolini.
Myndin er byggð á hinum
frægu sögum Geoffrey Chaucer
og er hluti af þeirri þrenningu
Pasolinis sem Decameron er
upphafið að og átti að ljúka
með 1001 nótt. Myndin er mjög
einkennandi fyrir Pasolini.
Mikið af furðulegum og sér-
kennilegum karakterum og
mörg drepfyndin atriði í sam-
bandi við ýmsa líkamsstarf-
semi. Hinar sjö sögur eru
sagðar hver á eftir annarrí og
Pasolini hefur gaman af að sýna áhorfandanum hvernig hann hugsar sér helvíti. Hann sést sjálfur i
munkakufii í myndjaðrinum til hægri.
Gamla bió: Flóttinn (The man who loved Cat
Dancing) ★ ★★★ 117 mín. bandarísk, gerö
1973, Panavision, Metrolitir.
Leikstjóri: Richard C. Sarafian.
Mynd þessi er byggð á gamla
góða mottóinu — Maður verður
að gera það sem maður þarf að
gera.Söguþráðurinn er á þá leið
að fjórir menn fremja lestarrán
og komast undan með 100.000
dollara og einn kvenmann sem
er á flótta úr ástlausu hjóna-
bandi. Þeim er fylgt eftir af
lögreglumanni og eiginmanni
konunnar ásamt töluverðu liði
frá báðum þessum mönnum. 1
ljós kemur að foringi ræningj-
anna hafði aðeins stolið þessum
peningum til að geta fengið
börn sín tvö aftur en þau voru
hjá indíánum og vildi hann
borga vel fyrir uppeldið á þeim.
Hann hafði verið kvæntur
indíánakonu sem hét Cat
Dancing og hafði drepið hana i
afbrýðikasti. þegar verið var að
nauðga henr.i. að syni sinum
ásjáandi. Konan sem tekin var
sem gísl verður ástfangin af
honum og myndm endar a þvi
að þau eru látin i friði af fjend-
um sínurn en þá er hann særður
af skoti frá eiginmanni konunn-
Þetta er ekki
neitt erf itt
Sarah Miles og Burl Reynolds leika aoauuuiverKin og er þetta í
fyrsta skipti sem ég sé góðan leik hjá BR.
Engum heíur enn tekizt, svo vitað sé, að koma úlfaldanum í
gegnum nálaraugað en að koma úlfaldaunga í stroffuna er ekki
svo voðalega erfitt, jafnvel þótt hann sé 108 pund á þyngd.
Þessi vikugamli drómedari verður að sætta sig við að svífa í
lausu lofti á meðan gæzlumaður hans les á vigtina hve þungur
hann er. Þessi ungi er í Longleat villidýragarðinum í Englandi.
Féll niður af
tuttugustu hœð
og lifði
Oft heyrist um ótrúlega
björgun er börn detta út um
glugga úr mikilli hæð. Þetta
tilfelli er trúlega eitt af því
ótrúlegasta, en þessi tuttugu og
tveggja mánaða gamla telpa
datt út um glugga á tuttugustu
hæð fjölbýlishúss eins í Sao
Paulo i Brasilíu. Til allrar
hamingju lenti litla telpan á
rafmagnslínum sem tóku af
henni mesta fallið. Hún var að
vísu nokkuð mikið skrámuð en
er á góðri leið með að ná sér
fullkomlega. Hún var lögð inn á
spitala til vonar og vara.
METSÖLUBÓK-
ARMYND -f!£C