Dagblaðið - 22.05.1976, Blaðsíða 3

Spurning
dagsins
DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 22. MAl 197fi
UM ALLAR
BÆTUR ÞARF
AÐ SÆKJA
— svar Tryggingastof nunar ríkisins við grein Ástu E. Ashton um
Raddir
lesenda
KATRIN
PÁLSDÓTTIR :
misrétti er hún telur sig hafa orðið að þola frú Tryggingastofnuninni
I Dagblaðinu 17. maí sl.
birtist bréf frá frú Astu E.
Ashton, þar sem farið er hörð-
um orðum um þjónustu
stofnunarinnar. Þar sem ýmis-
legt þarfnast leiðréttingar i
bréfi hennar, þykir rétt að fara
um það nokkrum orðum.
Bréfritari kemur með
örorkumat frá lækni sfnum til
tryggingayfirlæknis 26. mars
1975. Matið er afgreitt frá
læknadeild stofnunarinnar 5.
maí sama ár og bréfritara
dæmd 65% örorka. Síðan
heyrir hún ekkert frá stofnun-
inni fyrr en að ári liðnu, er hún
fær bréf um að koma í endur-
mat, þar sem mat hennar sé
útrunnið. Umsókn hafði hún
aldrei sent, né neinn bent
henni á, að umsókn væri nauð-
synleg. I þvf sambandi má
benda á, að í hverri deild í
Tryggingastofnun ríkisins
hanga grindur með bæklingum,
sem ætlast er til að fólk lesi.
Þar stendur að sjálfsögðu allt
um það, hvaða gögn þarf til að
afgreiða mál viðskiptavina. Þar
er auðvelt að sjá, að um allar
bætur þarf að sækja.

ir
iiiiuun
Bréfritari kemur sfðan í
endurmat og er dæmd 65%
örorka á ný. Þá er gengið frá
umsókn og mál hennar afgreitt
á þann veg, að henni er
úrskurðaður örorkustyrkur
(30% af fullum lífeyri) frá 1.
apríl 1975 og til ársloka. Þó að
endurmat væri óbreytt, var
konunni synjað um styrk á
árinu 1976 vegna gjörbreyttra
félagslegra aðstæðna, en hún
hafði gengið f hjónaband á
þessu tímabili og maður hennar
stundaði góða atvinnu. Við
úrskurðun örorkustyrks er
litið á sameiginlegar tekjur
hjóna, en það er alrangt að hér
hafi skipt máli, hverrar þjóðar
maki konunnar er. Til þess að
koma f veg fyrir misskilning
skal upplýst, að sé örorkumat
75%, er réttur til
örorkulífeyrís ótvíræður, en sé
örorkumatið 50% — 74%, skal
örorkustyrkur úrskurðaður
með tilliti til félagslegra
aðstæða
í stórri stofnun er vitanlega
alltaf hugsanlegt að fólk fái mis
góðar upplýsingar, en benda
má á, að sérstök upplýsinga-
deild er f stofnuninni, og
þangað ber fólki að koma ef það
er í vafa um eitthvað varðandi
stofnunina. Og vfst ber að
harma, ef einhver telur sig fá
ófullnægjandi afgreiðslu. Það
er langt f frá vilji yfirmanna
Tryggingastofnunar enda er
sífellt verið að reyna að bæta
þjónustu hennar og umboða
hennar.
Rétt er að geta, að starfs-
maður sá, er frú Ásta E. Ashton
nafngreindi f grein sinni, var
einmitt sá starfsmaður, sem
afgreiddi mál hennar með eðli-
legum hætti strax og umsókn
barst. Það er því ómaklegt að
taka hann sem dænli um lak-
lega afgreiðslu í þessu máli.
Við vonum að þetta skýri að
nokkru þau leiðu mistök sem
vissulega urðu f máli bréf-
ritara, en þau fólust f því, að
allt of langur tfmi leið þar til
málið var afgreitt vegna þess að
engin umsókn lá fyrir, en ekki í
neinu öðru.
Með þökk fyrir birtinguna,
Féiagsmála og upplýsingadeild,
Guðrún Heleadóttir
deildarstjóri.
Börnin hennar Sigríðar:
MYNDARBÖRN 0G ALLS GÓÐS MAKLEG
Lesandi skrifar:
„Ég skrifa hér sem verðandi
þjóðfélagsþegn til að tjá álit
mitt“ á fordómum f sambandi
við hörundslit fólks.
Það sem ég las í Dagblaðinu
fyrir stuttu olli mér miklum
vonbrigðúm. Það sem ég las,
var að íslenzk kona, sem hafði
búið lengi erlendis kom til
landsins með 2 syni sfna, en
fékk hvergi inni vegna þess að
synirnir báru ekki sama
hörundslit og við.
Ég get ekki séð annað en að
þetta séu mannlegar verur
alveg eins og við. Hvers á
konan að gjalda, hvað þá
börnin?
Ef þessi kona, sem ekki vildi
leigja henni út af hörundslit
barnanna, sér ekki að sér, sé ég
ekki að henni sé fyrirgefandi
slík hugsun ef hún er fullorðin
sú persóna. Það er vonandi að
það séu fáir sem hugsa á
þennan hátt.
Ég óska Sigríði góðs gengis I
framtíðinni og vona að hún búi
hér áfram með synina. Þvf það
er langt síðan maður hefur séð
svona falleg börn.“
ER RÍKISÚTVARPIÐ
STJÓRNLAUST?
— spyr lesandi, sem finnst nóg um að
Ríkisútvarpið skuli hafa þrjú
f réttamenn í Osló ú sama tíma og lúi
honum hver sem vill
Jón Hákon Magnússon fréttamaður Ríkisútvarpsins, Margrét
Bjarnason fréttamaður Rikisútvarpsins og Jón Asgeirsson frétta-
maður Rfkisútvarpsins öll á sama tíma í Osló.
Andrés Björnsson
stjóri, er þetta hægt?
útvarps-
Jón Karlsson hringdi:
„Rfkisútvarpið er gríðarmikil
stofnun og dýr f rekstri. Það
hafa notendur bæði hljóðvarps
og sjónvarps fengið að finna
fyrir. Rfkisútvarpið greinist f
tvær megin deildir — hljóðvarp
og sjónvarp. Sami yfirmaður er
yfir báðum stofnunum. Þvf
skyldi maður ætla að náið sam-
starf sé þar á milli, en er svo?
Ekki ef marka mátti frétta-
tíma hljóðvarps og sjónvarps
síðastliðið miðvikudagskvöld.
Hvorki fleiri né færri en þrfr
fréttamenn Ríkisútvarpsins
voru þá staddir í Noregi! Já,
hvorki fleiri né færri en þrír.
1 almennum fréttatíma hljóð-
varps talaði Margrét Bjarnason
frá Noregi þar sem hún fylgdist
með fundi NATO, sem þá stóð
yfir.
Strax að loknum almennum
fréttum tók fréttamaðurinn
Jón Ásgeirsson við og lýsti
landsleik íslendinga og Norð-
manna. Þá þegar þótti mér nóg
um en meira átfí r ftir að koma.
í fréttatfma sjönvarps tæpri
klukkustund sfðar talaði frétta-
maðurinn Jón Hákon Magnús-
son frá Noregi. Hvorki fleiri né
færri en þrfr fréttamenn frá
einni stofnun! Er þetta að spara
eða stilla útgjöldum f hóf? Nei,
aldeilis ekki! Svo virðist sem
slfkar utanlandsreisur séu
nokkurs konar bónus hjá
fréttamönnum. Hinar tfðu
ferðir fréttamanna á Hafréttar-
ráðstefnuna í New York eru
enn f fersku minni.
Svo ég vfki aftur að þessari
dæmalausu vitleysu á miðviku-
daginn. Hefði verið einhver við-
leitni hjá fslenzka Ríkisút-
varpinu til að spara þá hefði
stofnuni að sjálfsögðu látið
nægja að hafa einn fréttamann
í Osló — nefnilega Jón Ásgeirs-
son!
Annað sem einnig er talandi
dæmi f sambandsleysi hljóð-
varps og sjónvarps. Jón
Asgeirsson lýsti landsleiknum
við Norðmenn, auðvitað ágæt-
lega eins og hans er von og vísa.
En, en, en. ... hefði Jón
Ásgeirsson ekki átt að tala frá
Noregi um landsleikinn f
fréttatíma sjónvarps? I staðinn
lét fréttaþulur sér nægja að
segia rétt frá úrslitum leiks-
ins. Raunar talandi dæmi um
lélega fréttaþjónustu sjónvarps
af iþróttaviðburðum.
Andrés Björnsson, þú ert
yfirmaður þessarar stofnunar!
Er engin stjórn á Rikisútvarp-
inu eða er það ekki skylda þfn
að sjá um að svo sé og ýtrasta
sparnaðar sé gætt?“
3
Hvernig
hyggstu verja
helginni?
Ingimar Einarsson leigubflstjóri:
Atvinnu minni er nú þannig hátt-
að, að ég vinn flestar helgar, en
það gæti vel komið til mála að
skreppa með fjölskylduna til
Þingvalla á sunnudaginn.
Þorvarður Ornóifsson fram-
kvæmdastjóri: Ég ætla að vinna I
garðinum mfnum ef vel viðrar, og
einnig kemur til greina að ég
aðstoði bróður minn við bygg-
ingarvinnu.
Katrfn Þórarinsdóttir, atvinnu-
iaus: Ég ætla að liggja f sólbaði ef
sólin lætur svo lftið að skína á
mig, og ef tækifæri gefst skrepp
ég e.t.v. eitthvað út úr
bænum.
Emilía Sæmundsdóttir af-
greiðsiustúlka: Slappa af og
liggja í sólbaði, alveg örugglega,
þ.e.a.s. ef veðrið helzt gott.
Birna Kristjánsdóttir húsmóðir:
Ég ætla nú bara að vera heima og
dunda eitthvað úti við.
Sigurgelr Þórðarson verzlunar-
stjóri: Ja, ef góðviðrið helzt, ætli
ég skreppi þá ekki i veiðitúr eitt-
hvað út fyrir bæinn.