Dagblaðið - 25.05.1976, Blaðsíða 2

2
Styttið leiðina í Skerjaf jörðinn:
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 25. MAl 1976.
OPNH) NJARÐARGOTUNA AFTUR!
6075-7550 skrifar:
Fyrir nokkrum dögum síðan
vildi svo til að ég þurfti að fara
þrjár ferðir sama daginn frá
Skipholti og suður í Skerjafjörð
til að koma pökkum með Flug-
félagsvél til Akureyrar. Fór ég
Raddir
lesenda
þá að hugleiða hve mikil sóun
það er á bensíni eða öðru elds-
neyti að þurfa að fara þennan
krók út í Skerjafjörð eða því
sem næst, i stað þess ef hægt
væri að aka suður Njarðargötu
sunnan Hringbrautar eins og
var hér áður.
Því finnst mér ástæða til að
koma þeirri spurningu á fram-
færi við borgaryfirvöld hvort
það hafi verið kannað hvað það
kostar Reykvíkinga nú, þegar
bensínið kostar 70 kr. lítrinn,
að þurfa að aka miklu lengri
vegalengd út á flugvöll en
nauðsynlegt er. Manni verður á
að spyrja hvort þetta sé hægt
„móralskt" séð þegar þjóðin er
á hvínandi kúpunni í öllu tilliti.
Og þar sem Njarðargatan er
hvort sem er til staðar, þótt hún
þarfnist sennilega töluverðrar
lagfæringar, fyndist mér rétt að
þetta mál yrði athugað þótt
ekki væri nú meira gert í mál-
inu. Það mundi ef til vill leiða
til þess, að við færum að hug-
leiða í alvöru nauðsyn þess að
spara dýrt innflutt eldsneyti á
skipulegan hátt í stað þess að
sóa því á þennan og annan hátt.
Njarðargatan suður af Hringbraut. Ekki mikill kostnaður að opna hana aftur, segir lesandi.
HREINSID LÍKA GÖNGU-
GÖTURNAR í BREIÐHOLU!
— Gott ufflhverfi tkapar
gðBa umgengni en tóðo-
ikapur hkðuleyti.
— Þettaatttt borgor-
yfirvöld oð hofa I
huga tegtr hútmóðir i
Breiðholti
Nomta Sámúelsdóttlr hringdi:
„Gotr umhverfi skapar nóda
umjíengni. Þetta cr vtðurkennt
af ölium en þvi miður virðast
borgaryfírvöld ekki taka míkíð
jnark ð þessu ef dæma mð
viðbrögð beírra vtð .sððaskap ð
gönRugötu milli Kron við Kddu-
fell og IAufe.ila i BreiðholU III.
Þessi göngugata er strðð gler-
brotum sem eru beinllnis stór-
jjfettuleg, sérstakhíga börnum
sem þarna eru mikið að leík.
Hið siæma ástand göngu-
götutinar beinlínts fæðir af sér
enn írekari sððaskap.
F.r hef reynt ad fá göngu-
götuna hreinsaða. talað vid
gatnahreinsunardeild og beil-.
brtgðisyfirvöld eit ekkert
gengur. Skyidu |>eir éiita að
i*kk» taki að þrifa i BreiðhoU-
inu'f Ef svo er i>á er það alvar-
legur blutur — |>vi súðaskapur
ieiðir af sér hirðuleysí gagnvart
nmbverfi. Þanníy. myndast vlta-
hrtngur — nenta auðvitað ailir
hjálpist við að skapa fagra bnrg
hreiita borg — griena borg."
ÍBÚAR í HINUM
NÝJU
BORGARHVERFUM
OF HilMTUFREKIR
— þeir sópi sína stétt sjólfir
Húsmóðir í Vesturbænum
svarar húsmóður í Breiðholti:
Mig rak í rogastanz er ég las
bréf Normu Samúelsdóttur
varðandi hreinsun tiltekinnar
göngugötu í Breiðholti. Konan
getur þess réttilega að gata
stráð glerbrotum er
stórhættuleg. En þvi að eyða
tímanum í að sitja við símann
og jagast um þaö, að verka-
menn frá borginni komi og sópi
göngugötuna? Því gera
íbúarnir þaö ekki sjálfir?
Önnur leið væri einnig að
húsfélag eða húsfélög fengju
nokkra krakka eða unglinga til
að halda götunni hreinni. Svo
mætti gefa þeim kakó á eftir.
Og eftir á yrði allt umhverfió
skemmtilegra og sambúðin
betri og ánægjulegri.
Eg hef lengi búið í Vestur-
bænum og mér dettur ekki i
hug að krefjast þess að
gangstéttin fyrir framan hús
mitt sé sópuð af launuðum
borgarverkamönnum. Eg sópa
mína stétt sjálf á sumrin og
moka hana á veturna. Slíkt
gera inargu i limum eldn
nverfum og telja það ekki eftir.
Fólkið i nýju hverfunum —
og þá ekki sízt i Breióholtinu —
er svo miklu kröfuharðara.Það
vill fá bókstaflega allt sér fært
á silfurbakka. Atkvæðasmalar
stjórnmálaflokkanna eiga þar
einnig sök á. Allt skal gert í
Breiðholtinu fyrir íbúana.
Fólki þar dettur svo ekki í hug
aó sópa sjálft utan sinna húsa
og'sópa steyptar göngugötur að
húsdyrum. Nei, þaö er eytt
meiri tima í að heimta verka-
menn frá borginni til slikra
hluta en timanum sem í það
fer að gera vorkið og skapa með
því betri móral.
Vegir í V-Barðastrandarsýslu:
Niðurgrafnir, stórgrýttir
og vatnselgurinn
streymir yfir
Kristján Pétursson.Skriðnafeili
Barðaströnd, V-Barðastrandar-
sýslu, skrifar:
,,A Barðaströnd búa rúmlega
200 íbúar við algjört öryggis-
leysi og mjög ófullkomna þjón-
ustu á flestum sviðum, sem
stafar fyrst og fremst af sam-
gönguleysi á vetrum viö Pat-
reksfjörð. Heiðin er mjög
sjaldan mokuð en svo á þó aó
vera einu sinni í viku, þrátt
fyrir að Baróaströnd sé lang-
stærsti mjólkurframleiðandi
fyrir mjólkursamlag V-
Barðastrandar. Þrátt fyrir
erfiðleika í flutningum þá er
þaö þó ekki meginmál greinar
minnar, heldur ástand vega í
V-Barðastrandarsýslu. í Þjóð-
viljanum 2. marz síðastliðinn
birtist grein eftir Björn Ölafs-
son verkfræðing Vegagerðar-
innar á Isafirði. Hann fjallaði
um ástand vega í sýslunni auk
annarra landshluta. Haldið var
blákalt fram í greininni að
ástand vega í V-
Barðastrandarsýslu sé alveg
ágætt og sé það fyrir dugnað og
vakandi auga Braga Thorodd-
sen, vegavinnuverkstjóra á Pat-
reksfirði. Hljómar vel í eyrum,
ekki satt? Vissulega, en gallinn
er bara sá, að fullyrðing Björns
er víðs fjarri sannleikanum.
Raunar furðulegt að maður
með heilbrigða skynsemi skuli
láta svona út úr sér. Greinin
sem slík er ekki svaraverð —
vegfarendur sjálfir gera sér
bezta grein fyrir hinu hörmu-
lega ástandi vega hér vestra.
Ástand vega í V-
Barðastrandarsýslu er 1 stuttu
máli: I Ketildalshreppi er
vegurinn niðurgrafinn, stór-
grýti víða uppistandandi og
vatnsstreymi víða yfir veginn.
Vegurinn lokast í fyrstu
snjóum. I Suðurfjarðarhreppi
er vegaástand þannig að vísu að
smákaflar eru ruddir upp en
skortir mikinn ofaníburð.
Vegurinn er víða niðurgrafinn,
blindhæðir og mjög knappar
beygjur. Vegurinn yfir Hálfdán
er á sömu bókina. Þar skortir
alls staðar mikinn ofaníburð og
vatn rennur víðast óhindrað
yfir veginn. í Tálknafirði eru
mjóir, hlykkjóttir vegir þar sem
vatn streymir víða yfir. Vegur-
inn til Patreksfjarðar er aö vísu
sæmilegur sunnan til en norðan
til eru sömu troðningarnir og
hafa verið í áratugi.
Vegurinn úr Örlygshöfn og
út í Látra er hrikalegur — á
liðnu sumri var það þannig að
bílar, sem fóru þessa leið komu
stórskemmdir til baka, svo
mikió var stórgrýtið. Lengi má
telja enn en nú er mál að linni
og sný ég mér að Kleifarheiði.
Bragi Thoroddsen sagði í við-
tali við Tímann að ekki hafi
þurft að moka Kleifarheiði frá
janúarbyrjun og fram í apríl
veturinn ’75. Kleifarheiðin er
afskaplega slæm, óbrúaðir
lækir, illa gengið frá vatnsrás-
um víða. Að ekki hafi þurft að
moka Kleifarheiðina allan
þennan tíma eru ósannindi.
Þaö átti að moka Kleifarheiðina
íslenzkir vegir hafa orðið mörg-
um bílnum að fjörtjóni,
þá ekki síður í V-
Barðastrandarsýslu en annars
staðar.
tvisvar í viku siðastliðið haust
en reyndust tóm svik er til kom.
Framan af vetri var heiðin
snjólétt en er kom fram i
febrúar kyngdi niður miklum
snjó. Þrátt fyrir aö moka hafi
átt tvisvar í viku reyndist það
blekking — og ekki var einu
sinni svo gott að mokað væri
vikulega. Þrátt fyrir beiðnir að
mokað yrði þá var það ekki
gert. Ekki ætla ég að tíunda að
sinni viðskipti Barðstrendinga
við Vegagerðina en fullyrð-
ingar hinna háu herra
Vegagerðarinnar hér vestra
eru bókstaflega út í bláinn,
raunar skilur maður ekki hvað
að baki liggur.”
HELDUR VIFILL
SKÁTAMÓT?
Jón Hermannsson hringdi:
„Mig langar til að fá
upplýsingar um skátastarfsemi
og þess vegna sný ég mér til
ykkar. Eg hef heyrt að skáta-
félagið Vífill í Garðabæ ætli að
halda skátamót í sumar. Er þaó
rétt? Hvernig mól verður
þetta?
Dagblaóió hafði samband vió
Sigurjón Vilhjálmsson fyrrver-
andi formann Vífils. ' Hann
sagói okkur að opið skátamót
yrði haldið fyrstu vikuna í júlí.
Öllum skátum er velkomið að
mæta. Fyrirhugað er að hafa
það í Urriðakotsdal fyrir ofan
Garðabæ.
Félagar i skátaféiaginu Vífli í
Garðabæ undirbúa álfabrennu
í vetur.