Dagblaðið - 30.06.1977, Qupperneq 10

10
DACBLAÐIÐ. FIMMTUDACUK 30. JÚNt 1977.
Irjálsi, úháð dagblað
Utgaffandi Oagblaðiö hff.
Framkvaamdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson. Ritstjóri: Jónas Krístjánsson.
Fréttastjóri: Jón Birgir Pótursson. Ritstjómarfulltrúi: Haukur Helgason. Skrífstoffustjórí rítstjómar:
Jóhannes Reykdal. iþróttir: Hallur Símonarson. Aöstoöarffróttastjóri: Atli Steinarsson. Saffn: Jón
Sasvar Baldvinsson. Handrít: Ásgrímur Pálsson.
Bfhðamenn: Anna Bjarnason, Ásgeir Tómasson, Bragi Sigurösson, Dóra Stefánsdóttir, Gissui
Sigurösson, Hallur Hallsson, Helgi Pótursson, Jakob F. Magnússon, Jónas Haraldsson, Katrín
Páisdóttir, Ólafur Jónsson, Ómar Valdimarsson, Ragnar Lár.
Ljósmyndir: Bjarnleifur Bjarnleifsson, HÓrÖur Vilhjálmsson, Svoinn Þormóösson.
Skrífstofustjóri: Ólafur Eyjólfsson. Gjaldkeri: Þráinn Þorieifsson. Dreifingarstjóri: Már E.M.
HaBdórsson.
Ritstjóm Síöumúla 12. Afgreiösla Þverholti 2. Áskríftir. auglýsingar og skrífstofur Þverholti 11.
Aöalsimi blaösins 27022 (10 línur). Áskríft 1300 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 70 kr.
aintakið.
Setning og umbrot: Dagblaöiö og Steindórsprent hf. Ármúla 5.
Myndaog plötugerö: Hilmir hff. Síðumúla 12. Prentun: Árvakur hf. Skeifunni 19.
Hin værukæru meðalmenni
íslendingar hafa utn langt skeið
gert fremur litlar kröfur til
stjórnmálamanna sinna. Menn
gera sig ánægða með að hafa á
þingi og í ríkisstjórn vingjarnlega
og skemmtilega karla, sem líkjast
hver öðrum í værukærri meðal-
mennsku.
Á undanförnum árum hefur verið að bresta
grunnurinn undir einu stóriðju íslendinga,
þorskveiðunum.Leiðtogarnir hafa engar örugg-
ar ráðstafanir gert til að stöðva ofveiðina og
bjarga stofninum. Það hefur meira að segja
hvað eftir annað þurft að kaghýða ríkisstjórn-
ina í fjölmiðlum til að hindra hana í að afhenda
Bretum afganginn af þorskinum.
Ár eftir ár hafa ráðherrar og þingmenn allra
flokka belgt út fjárlög ríkisins á kostnað
annarra þátta þjóðlífsins. Þetta hefur meira en
nokkuð annað stuðlað að því að gera launakjör
hér á landi helmingi síðri en í nágrannalöndun-
um. Og þetta hefur meira en nokkuð annað
stuðlað að óðaverðbólgunni, til dæmis þeirri,
sem nú er búizt við eftir kjarasamningana.
Þessir menn létu ekki endurnýja fiskiskipin,
þegar aflahorfur voru góðar. Þegar stofnunum
fór að hnigna, gengu þeir hins vegar berserks-
gang í að kaupa 60 skuttogara til að flýta fyrir
útrýmingu stofnanna. Jafnframt sóa þeir ár-
lega milljörðum í stefnu hömlulausrar fram-
leiðsluaukningar í landbúnaði.
Enn eitt dæmið um hóflega meðalgreind
þessara manna er, hversu sannfærðir þeir eru
um, að þeir sjálfir séu manna bezt hæfir til að
ákveða, hvað gert sé í atvinnulífinu. í skjóli
þessarar sannfæringar hafa þeir sölsað undir
sig verulegan hluta fjármagns í landinu til þess
að deila því aftur til atvinnuveganna úr
skömmtunarsjóðum af ýmsu tagi.
Ýmsar slíkar ráðstafanir hafa mjög grafið
undan stjórnmálalegu og fjármálalegu siðferði
í landinu. Enda bendir margt til þess, að stjórn-
málam^nn okkar tróni ekki efst á palli í
siðferðinu fremur en í greindinni.
Einn verður forsætisráðherra án þess að
sleppa umtalsverðum ítökum sínum í nokkrum
af voldugustu fyrirtækjum landsins. Annar
ráðherra kaupir hús með hagkvæmum kjörum
af stærsta viðskiptaaðila ríkisins. Sá þriðji aflar
sér margfaldrar bankafyrirgreiðslu á við það,
sem annars tíðkast í þjóðfélaginu. Hinn fjórði
aflar sér og einum helzta oddvita stjórnarand-
stöðunnar undanþágna til skipakaupa.
Aðrir þingmenn sitja svo í ráðum banka og
stjórnum sjóða og síðast en ekki sízt í stjórn
Framkvæmdastofnunar ríkisins og rækta með
því spillinguna í landinu.
íslenzkir stjórnmálamenn hafa sér ekki til
afsökunar lengur, að þeir viti ekki betur. í tvö
ár hefur í fjölmiðlum verið flett ofan af marg-
víslegu siðleysi þeirra og raktar ítarlegar til-
lögur um breytta og bætta stjórn efnahags- og
fjármála. Dagblaðið hefur verið umfangsmesti
vettvangur þessara upplýsinga.
En stjórnmálamennirnir hafa hingað til látið
þetta sem vind um eyru þjóta. Ef til vill telja
þeir, að kjósendur séu að meðaltali á svipuðu
stigi greindar og siðferðis og muni því áfram
láta þetta gott heita.
/
Miklar of> heitar umræður
hafa farið fram hér á landi um
það hvort við eigum að leyfa
bjór eða ekki. Þar eru menn
auðvitað á öndverðum meiði og
sumir telja það algjört glapneði
að leyfa íslendingum, þessum
fyllibyttum, að b;eta við drykkj-
una á sterkum vínum bjór.
Aðrir vilja að við förum l.d. að
dæmi Svía og fáum að drekka
bjórinn, eins og við í okkur
getum látið.
Eins og kunnugt er hættá
Svíar framleiðslu á milliöli svo-
kölluðu, bjór sem er ca 3,6%
áfengur, þann 1. júlí. Þá verður
framvegis aðeins hægt að fá
sterkan bjór sem er 4,5%
áfengur og léttan sem er tæp-
lega tvö prósent.
En Svíar vilja ekki sætta sig
við það að frá þeim sé tekið
milliölið. Þeir mæta í löngum
röðum í búðirnar og fá sér næg-
ar birgðir. Þeir geta líka fengið
það á góðu verði vegna þess að
nú er útsala á milliölinu um allt
land. Seljendur vilja losna við
ölið sem fyrst, vegna þess að
framleiðslu er nú hætt.
Mikill lager í búðunum
Vegna þess að framleiðsla á
milliölinu er stöðug, vill engin
verzlun eiga birgðir af því. Það
hefur valdið því að nú er milli-
ölið alls staðar til á útsölu. Heill
kassi af milliöli selst nú með 15
krónum sænskum í afslátt.
Verzlanir auglýsa mjög þessi
verð á milliölinu og það er ekki
lítið pláss sem þær nota í
blöðunum. Þetta veldur svo
aftur því að fleira fólk streymir
á þessa óvenjulegu útsölu á
bjór.
Fyllirí ó unglingum
Þegar hefur lögreglan látið
frá sér fara að drykkjuskapur
unglinga hafi farið mjög vax-
andi vegna þessarar miklu út-
sölu á bjór. Það þarf að auka
löggæzlu út í íbúðarhverfum,
vegna þess að þar er mikill órói
og læti í unglingum, sem hafa
fengið sér einum of mikið
neðan í því af ódýra ölinu. Sér-
staklega var mikið að gera hjá
lögreglunni helgina eftir að út-
salan hófst. Þá viðuðu allir eins
miklum bjór að sér og þeir
gátu, í kassavís og það var
auðvitað allt i lagi að drekka
eins mikið og hver gat í sig látið
af þessum ódýra miði. Það er
greinilegt að það er útsalan á
bjórnum sem hefur þessi áhrif
á hversu drykkjuskapur hefur
aukizt meðal unglinganna.
Þingmaður frá Jönköbing
hefur látið hafa það eftir sér, að
það sé fáránleg fégræðgi brugg-
húsanna, sem hafi komið þess-
ari miklu útsölu í gang. Það sé
þeim að kenna hversu farið
hafi. Þau vilji ekki tapa eyri,
heldur sjái þau sér leik á borði
og græði á öllu saman. Þing-
maðurinn sagði einnig að það
væri skammarlegt að gróðafíkn
brugghúsanna þyrfti að koma
niður á unglingunum. Þessi
þingmaður frá Jönköbing var
einn af þeim sem börðust með
því að hætt yrði að framleiða
milliölið.
Fólk ó miðjum aldri
hamstrar mest
Þegar verzlunareigendur eru
spurðir hv.erjir það séu sem
hamstri mestan bjór, er svarið
að það sé fólk á miðjum aldri.
Það eru ekki unglingarnír,
segja þeir. Fólk sem á nóga
peninga, efnaðar fjölskyldur,
koma og kaupa upp næstum
allar birgðir, sem til eru í
verzlununum. Unglingarnir
hafa ekki efni á þvi að kaupa
marga kassa. Þeir kaupa
nokkra kassa, sem eru svo
drukknir l.d. um helgi. Þeir
hafa ekki efni á því að kaupa
eins og eldra fólkið gerir. Það
ncumut
:

Unglingarnir ruku upp til handa og fóta og keyptu sér ódýrt öl
og fóru svo á fylli'rí.
Svíþjóð:
MILLIÖUÐ
ÁÚTSÖLU
—fólk á miðjum aldri hamstrar
einsogþaðgetur
— unglingar á blindfylliríi
sagt að nota tækifærið og kaupa
ódýrt milliöl þegar það sést
brátt ekki á markaði lengur.
Allirrjúkaút og kaupa milliölið
í síðasta sinn. ekki bara eina
flösku eða dós, heldur marga
kassa.
Með milliölinu hverfur ýmis-
legt. Það er trú manna að það
hafi leitt meira illt af sér en hið
gagnstæða. Þess vegna haf í
Sviar hætt að framleiða það.
Það tekur þvi með ser ýmsa
óæskilega hluti í gröfina, að
mati margra Svo eru það
auðvitað hinir, sem segja að svo
sé ekki og vilja velja sjálfir
bjórinn sem þeir drekka, hvorl
Tiann er tvö, þrjú. eða fjögur
prósent áfengur. Þeir hafa
væntanlega fengið sér nægar
birgðir af milliölinu og geta
valið dálítinn tíma í viðbót. þó
allir verði að s;etta sig við bað
að lokum að það eru ekki til
nema tv;or styrkleikategundir
af bjór i Svíþjóð. Þá, sem inni-
heldur minna áfengismagn er
hægt að kaupa í matvöru-
verzlunum, en sterkan bjór er
aðeins h;egt að kaupa í
„rikinu".
kaupir sér birgðir til margra
mánaða í senn. Ef til vill til árs.
Því meira magn sem keypt er
þvi meiri afsláttur fæst á ölinu.
Milliölið tekur með sér
ýmjslegt í gröfina
Þó að fólk æði í búðir og
kaupi upp bjórinn, sem nú er
hætt að framleiða, þá þýðir það
ef til vill ekki að það taki hann
fram yfir þann sem eftir
verður. Það er þetta afsláttar-
verð sein hefur sitt að sega. Það
er þegar allt kom til alls sjálf-