Dagblaðið - 20.12.1978, Síða 7

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 1978,
7
KR0SSTRÉ0G
ÖNNUR TRÉ
Jörundur Pálsson — Ásmundarsalur
Ásgelr Lárusson — Stúdentakjallarinn
Steingrímur Sigurðsson — Kjarvalsstaóir.
Á þessum tíma árs eru víst flestir
vel mettir af myndefni ýmiss konar
enda spúa blöð og sjónvarp þvi yfir
landsbyggðina á degi hverjunt. Ætli
það séu þá nema sérvitringar og
Á skakk og skjön
En hræddur er ég um að einhver
önnur viðhorf hafi komist í spilið og
hann hafi ekki lagt hart -að sér við að
þróa í sér listgáfur undanfarin ár. Sú
sýning, sem hann nú heldur að Kjar-
valsstöðum er vægast sagt hryggilegt
fyrirtæki á alla vegu og virðist megnið
Sýn. Steingr. Sigurðssonar
af henni vera gert á einni nóttu eða
svo. Þau krosstré sem brugðist geta
gera það: teikning, litaval, hugarfar.
Þegar höfundur dettur niður á
sæmilega takta í stöku vatnslitamynd.
— Yfirlitsmynd
virðist það nánast slys og varla
marktækt. Auk þess er uppsetning
þessarar sýningar til háborinnar
skammar fyrir alla aðila—burtséð frá
öllum bönnum og deilunt. Myndir
hanga á skakk og skjön um veggi. í
fullkomnu reiðileysi og auk þess er
ýmiss konar drasli komið fyrir hingað
og þangað í salnum—væntanlega til
þess að búa til „bóhem”-andrúmslol't.
Jörundur Pálsson —
Esja séð frá Höfða.
áhugantenn um sjálfspyntingar sem
sækja myndlistarsýningar? Ég veit það
satt að segja ekki en það er ekki laust
við að ég dáist að þvi fólki sem reynir
að halda að almenningi myndverkunt í
desembermánuði. Jörundur Pálsson
hefur undanfarið sýnt vatnslitamyndir
sinar í hinu nýja húsnæði arkitekta og
gamalkunnu athvarfi alls kyns lista,
Ásmundarsal. „Ég er ekki alvörulista-
ntaður,” segir hann, „heldur er ég
arkitekt með málunaráráttu.” En
Jörundur hefur dyggilega ræktað sinn
garð — sem er reyndar fjallið Esja, en
i það sækir hann innblástur að flestum
mynda sinna.
Nýttfjall daglega
Það liggur við að Esjan breyti unt
svip daglega og það eru þessar
breytingar.sem hafa heillað Jörund og
togað í vatnslitapensilinn hjá honunt.
Og það er margt, sem hafa má ánægju
af i ntyndum hans og ekki er sist sú
fölskvalausa einlægni og hógværðsem
skín út úr þeim. Jörundi eru mislagðar
hendur, sent og mörgunt öðrunt, enda
er vatnslitatæknin hörð húsfreyja. Það
er helst i þeim myndurn sem ntörgum
litum er beitt að sterk „rómó”
viðkvæmni kemur fram, svo og hik í
samsetningu þeirra.en þegar Jörundur
vinnur með samlynda tóna. er
árangurinn nijög frambærilegur og
oft til fyrirmyndar.
Ásgeir Lárusson hefur sett upp litla
og netta sýningu á veggjum Stúdenta-
kjallarans sem sannar að stúdentar
ætla að halda myndlistarkynningu
sinni áfrant þar, ásamt með söng.
upplestri ogspilirii.
Ljóðrænt innræti
Ásgeir vakti talsverða athygli með
sýningu sern hann hélt í Gallerí SÚM
fyrir nokkrunt mánuðum og var hún
sömuleiðis litil og nett en með allt
öðru sniði. Þá sýndi Ásgeir
bráðskemmtilega furðuhluti er báru
vott unt Ijóðrænt innræti höfundar.
Nú sýnir hann eingöngu vatnsliti (með
stöku klipptu tilbrigði) sem undirstrika
enn frekar þessa Ijóðrænu lífssýn, með
einkarlegum táknum. blönduðum
flatri afstraksjón og hlutbundnum
minnum og ntinnir þetta stundum á
verk Paul Klees. Ekki er þar leiðum að
líkjast. Þetta eru ekki allt jafnvel
heppnaðar myndir og á köflum virðist
höfundur hafa kastað til höndunt. en
heildin er áleitin.
Fyrir fimm áruni eða svo virtist sem
Steingrímur Sigurðsson gæti einhvern
tima orðið sérkennilegur málari með
eigin orkubú og aðferðir — þrátt fyrir
menntunarskort á málarasviðinu.

■ vV t h) ! wí /, * v r'í
f Wf