Dagblaðið - 30.03.1979, Side 13

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 30. MARZ 1979.
Á æfingu með Víkingasveit lögreglunnar
■■
ATLI
STEINARSSON
Haukur Ólafsson, skot- og júdómeistari lögreglunnar var ekki að draga af þvi i jafnfætishoppinu. Þaö dugði ekki minna
en hálf önnur hæð pollans.
legur. í skýrslu sem ég er að senda
lögreglustjóra um fyrsta mánuðinn
kemur í ljós að súrefnisupptaka hvers
manns hefur aukist úr 3 lítrum á
mínútu i 3,5 litra. Þetta eru meðal-
tölur og sýna því mjög almennt góða
útkomu eftir 12 eða 13 æfingar.
Með öðrum orðum má lýsa þessu
aukna þreki svo að áður en æfingarn-
ar hófust og liðsmenn Víkingasveit-
arinnar voru fyrst þrekprófaðir,
skilaði hópurinn ákveðinni vinnu
með 150 hjartaslögum á mínútu.
Sami hópur skilar sömu vinnu í dag
með 140 hjartaslögum á mínútu.
Þetta er góður árangur í 32 manna
hópi því þetta er meðaltal. Ég ætla
ekki að nefna nöfn, en einn þessara
manna hefur súrefnisupptöku sem
nemur 5.1 lítra á mínútu en það er á
við þjálfaðan langhlaupara eða
skíðagöngumann.”
Ósvikinn áhugi
Hilmar kvaðst hafa þrjár æfingar í
viku með sveitinni og er henni ætið
skipt í tvo hópa, því fleiri komast
ekki fyrir. Á mánudögum er almenn
liðkunarleikfimi. Á þriðjudögum eru
úthaldsæfingar og á fimmtudögum
sru styrkingaræfingar.
Við vorum á styrkingaræfingu með
þeim. Hún fólst í snöggum sprettum,
klifri á handafli einu upp tvo kaðla
samtímis, jafnfætishoppum yfir
umferðarpolla sem stillt er upp með
jöfnu millibili, hlaupum yfir 60—70
cm háar grindur sem settar eru upp
með stuttu millibili og gólfæfingum,
armbeygjum og réttu með láréttan
líkama og ýmsum æfingum öðrum.
,,Ég get fullyrt að áhuginn er
ósvikinn,” sagði Hilmar. „Hér mæta
yfirleitt alltaf allir og hér slær enginn
slöku við. Það er núna hægt að bjóða
þessum mönnum æfingar, sem taldar
hafa verið fyrir toppíþróttamenn
eina. Enginn hefur helzt úr lestinni en
ýmsir hafa liðkast, fengið bót stirð-
leika í liðamótum og eymsli sem
sumir hafa lengi kennt eftir gömul
meiðsl hafa horfið. Sumir þessara
manna nú taka 40 armréttur í rykk úr
láréttri legu á grúfu eða 40 hopp upp í
loftið úr krjúpandi stöðu. Éger mjög
ánægður með árangurinn,” sagði
Hilmar.
Jú, strengir segja
enn til sín
Þorsteinn Alfreðsson, aðstoðar-
varðstjóri, er aldursforseti Víkinga-
sveitarinnar, 47 ára gamall. Hann
gerir þó allt eins og hinir og á honum
sannast að lengi lifir í gömlum
glæðum. Þorsteinn var um árabil
afreksmaður í kastgreinum frjáls-
íþrótta, sem eru nokkuð ólíkar
þessum æfingum.
Hlaupinn er hringur eftir hring. í fararbroddi er fyrirliði mótorhjólasveitarinnar sem hefur úthaldsþrek á við langhlaupara eða sktOagOngumann i þjálfun.
Sem gamall íþróttamaður er þekkir
til þrekæfinga get ég ekki annað en
dáðst að þreki þessara stórvöxnu og
þungu manna sem nú ganga til slíkra
æfinga. Þær eru ekki heiglum hentar.
Þeir taka líka á og blása eins og
hvalir og maður heyrir setningar eins
og þessar í hléunum:
„Hvað er klukkan?”
„Hana vantar 5 mínútur í hálf."
„Ó, ó þá er korter eftir.” En það
korter er tekið með sama offorsinu
og allur tíminn.
Það óx heldur svitalyktin í salnum
er á leið tímann en þær merkilegu
upplýsingar fengust að meðalþyngd
Víkinganna hefur ekki lækkað nema
um eitt kiló á þessum mánaðartíma.
Þegar þessi sveit er komin í fulla
þjálfun á öllum sviðum á lögreglan
harðsnúið lið sem er hæfara til að
mæta hverjum þeim vanda sem að
ber en áður hefur þekkst.
„ . . . 18, 19, nei ekki rassinn upp!” Þannig mana Vikingarnir hver annan.
Eirikur, Páll og Eiður fylgjast með.
,,Ég segi það ekki að strengir geri
ekki vart við sig ennþá eftir sumar
æfingar. En hér eru allir ánægðir og
menn taka góðum framförum. Kenn-
arinn er líka afbragð. Við erum hins
vegar margir of þungir, þetta loðir
víst við þjóðina. Ætli margir gætu
ekki misst svona 10% af þunga sínum
og verið betri eftir.”
Sumir hafa gert grín að þessu og
kallað sveitina „Strengjasveit” eða
öðrum álika nöfnum. En þeir sem
hafa fengið að reyna eina æfingu
með sveitinni hafa jafnvel verið viku
aðnásér.
Þetta verður áreiðanlega ágætis
KÍngasveit.
-ASt.
7