Dagblaðið - 30.01.1981, Blaðsíða 2

Þjónusta um borð
í f lugvélum
Flugfarþegi skrifar:
í Lesbók Morgunblaðsins sunnu-
daginn 24. janúar sl. var skemmtileg
grein eftir ritstjórann, Gísla Sigurðs-
son. Þessi grein var um sólarlandið
Flórída og ferðapunkta hans þangað.
Eftir að hafa reifað ýmsa þætti,
svo sem spurninguna hvers vegna
menn fari til Flórida, veðrið og verð-
lagið, fjölbreytni i sjónvarpsefni fyrir
þá sem sitja á hótelherbergi sínu á
kvöldin, fjölbreytni í lífríki o.fl. o.fl.
lýkur hann grein sinni á samanburði
á þjónustu um borð í íslenzkum flug-
vélum og erlendum.
Eins og ritstjórinn komst að orði
eru til þeir aðilar sem ávallt finnst allt
erlent vera betra hversu bágborið sem
það annars kann að vera.
Sem dæmi úr ferð sinni vestur til
Bandaríkjanna og heim aftur tók rit-
stjórinn að í þeim ferðum með
íslenzkri flugvél hefði verið fram-
reiddur heitur málsverður, sem
a.m.k. í þessi skipti hefði verið úr-
valsgóður — og þar að auki sá
höfðingskapur viðhafður að vín hafi
verið boðið með máltíðinni og síðan
koníak eða líkjör með kaffinu.
Á ferðum hans innan Bandaríkj-
anna hafi hins vegar á flugi sem jafn-
gilti flugtíma milli íslands og London
verið framreiddur lítill matarpakki,
innvafinn í plast og engin hnífapör
hafi fylgt.
Til þess að öllU sé til skila haldið
má geta þess að flug héðan til Banda-
ríkjanna er um 5 1/2—6 klst. og er á
matmálstíma. Svo er einnig um flug
þaðan til íslands og er því sjálfsögð
sú þjónusta að bjóða farþegum mál-
tíð. Ekki gat ritstjórinn þess á hvaða
tíma dags hann hefði flogið innan
Bandaríkjanna.
En hvað um það. Allir geta verið
ritstjóra Lesbókar sammála um að
þjónusta um borð í íslenzkum flug-
vélum til og frá Bandaríkjunum
hefur verið til fyrirmyndar og langt
umfram það sem gerist hjá hinum er-
lendu flugfélögum.
Að lokum langar flugfarþega að
geta þess að þessi ágæta þjónusta
hefur verið við lýði á Ameríkuleiðun-
um allt frá upphafi flugs Loftleiða til
Bandaríkjanna.
Loftleiðir nutu þess að þurfa ekki
að fylgja þeirri stöðlun á þjónustu
sem gilti um flugfélög, sem tilheyrðu
lATA-samsteypunni, þar sem m.a.
var bannað að gefa farþegum vín
með mat og kaffi.
Hin rómaða Loftleiða-þjónusta
hefur því gilt áfram á þessari leið,
þrátt fyrir að nú eiga Flugleiðir hf. að
fylgja IATA-reglum um þjónustu
eftir sameiningu flugfélaganna.
Sama regla virðist hafa gilt á þeirri
leið sem Loftleiðir hf. fiugu aðallega
á til Evrópu, frá Lúxemborg til
íslands. Þar var þjónusta til fyrir-
myndar.
Og enn má minnast þjónustu þeirr-
ar er Loftleiðir buðu farþegum er
þeir fiugu til Skandinavíu í sam-
keppni við Flugfélag íslands, sællar
minningar, og varð til þess að bæði
félögin urðu nær gjaldþrota fyrir
vikið, þótt þjónustan um borð hafi
örugglega ekki ráðið þar úrslitum.
Þetta er nú allt að verða liðin tið og
brátt verður enginn til frásagnar um
góða eða slæma þjónustu um borð í
íslenzkum fiugvélum á leið til og frá
Ameríku, því að því virðist stefnt
skipulega að leggja það fiug niður,
nema í formi „vorsiglinga” eins og
áður tíðkaðist um skipaferðir.
Leiðrétting
Á lesendasíðu i gær urðu þau mis-
tök að fyrirsagnir víxluðust. Fyrir-
sögn að bréfi frá einstæðri móður
átti að vera „Aðgát skal höfð í nær-
veru sálar”, sú fyrirsögn hafði aftur
á móti lent á bréfi ofar á síðunni, sem
var frá Stefáni Lárusi Pálssyni, Akra-
nesi. Viðkomandi eru beðnir afsök-
unar.
Þjónusta um borð I vélum íslenzkra fiugfélaga þykir alveu sérstaklega góö.
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 30. JANÚAR 1981.
Bréfritari segir að kjósendur Sjálfstæðisflokksins séu að meirihluta til fylgjandi
rikisstjórn Gunnars Thoroddsen.
FORYSTA
SJÁLFSTÆÐ-
ISFLOKKSINS
— úr tengslum við kjósendur sína
Sjálfstæðismaður skrifar:
Það hefur stundum verið sagt að
hún sé undarleg tík, pólitikin. Það
eru orð að sönnu, a.m.k. í stjórnmál-
um nú á dögum. Tilfinning flokks-
manna Sjálfstæðisflokksins og skoð-
anakannanir hafa sýnt að meirihlut-
inn ræður ekki lengur ferðinni í Sjálf-
stæðisfiokknum. Að vísu eru mið-
stjórn og flokksráð á sömu braut og
flokksformaður, ennþá, en þar með
virðist sú hersing upptalin að mestu.
Kjósendur flokksins eru langflestir
Raddir
lesenda
oddsen, það sýndi skoðanakönnunin
vel, og það fer ekki framhjá neinum
sem fylgist með stjórnmálum. Þarna
stangast á vald fámennishóps yfir
fjölmennishópi og síðan hugmyndir
fólks um að forysta í flokki spegli
vilja fiokksmanna. Meirihlutinn lýtur
þarna vilja minnihlutans og sýnilega
þvert um geð. Hvenær mega kjós-
endur Sjálfstæðisflokksins vænta
þess að leiðrétting fáist á þessu? Er
þetta ekki af sama toga spunnið og
kynþáttamisræmi í Suður-Afríku?
Hvernig getum við kjósendur haft
aukin áhrif á að forystan sé í sam-
ræmi við vilja flokksmanna sjálfra?
Kannski að formaður Sjálfstæðis-
flokksins hafi einhver svör handa
okkur „áþessu stigi málsins”.
GÍSLI SVAN
EINARSSON
LmiM OKKUR NÆR
=hvernig komum við f ram við okkar eigin flóttamenn?^^^^^^^^^^
hvorki jarðskjálftar né eldgos sem
hröktu þennan mann á fiótta, heldur
hann sjálfur. Ekki nóg með það, hér
á íslandi grípur um sig slík múgæs-
ing, að ég man ekki annað eins. Við,
>em stærum okkur af góðri almennri
menntun og víðsýni, látum nokkra
æsingaseggi æsa fjölda manns upp
>vo að þeir verða sér til skammar á
opinberum vettvangi. Það gengur
jafnvel svo langt að þingmaður einn
>etur hag þjóðar sinnar skör lægra en
þessa franska manns, sem á þó
sjálfur alla sök á óláni sínu.
Gervasoni er svo sannarlega ekki
friðarins maður, hann hefði þá
komið sér burtu héðan þegar þessi
skálmöld hófst út af honum. í stað
þess blés hann í glæðurnar („Ég skil
ekki hvers vegna á að senda mig til
Danmerkur eins og hund. Hvers
vegna er ekki farið með mig til
Frakklands þar sem ég get mætt
dómara mínum eins og maður,”
(tilvitnun í orð Gervasoni lýkur).
Hvers vegna keypti hann sér ekki far-
miða til Frakklands sjálfur og lauk
við að gera hreint fyrir sínum dyrum?
Hann var að vinna hér, eða var það
ekki? Varla hefur maðurinn unnið
kauplaust.
Þið sem höfðuð tíma til að sitja
margar klukkustundir í dómsmála-
ráðuneytinu, eigið þið ekki afa eða
ömmu, frænda eða frænku eða vini
sem ekki komast leiðar sinnar vegna
fötlunar eða elli? Hvenær höfðuð þið
tíma til að heimsækja þetta fólk
siðast til að gleðja það?
Sigrún Bergþórsdóttir skrifar:
Þar sem ég er viss um að umræðu-
þátturinn í sjónvarpinu þriðjudags-
kvöldið 20. jan. er öllum sem á
horfðu í fersku minni er ekki of seint
að ræða lítillega um það sem þar kom
fram. Þátturinn var mjög góður og
umræður málefnalegar. Við söfnum
miklum peningum til að hjálpa ná-
unga í neyð úti í heimi og er ekki
nema allt gott um það að segja. En
hvernig komum við fram við okkar
eigin flóttamenn? Þá á ég við það
fólk sem flúði frá Vestmannaeyjum á
sínum tíma. Þeir voru keyrðir til
Reykjavíkur og meira að segja gefinn
biti i morgunsárið, en sú rausn! En
hvernig var komið fram við það fólk
sem missti húsin sín? Fullorðin hjón
fengu viðlagasjóðshús á leigu með
loforöi um að þau fengju að vera þar
á meðan þau þyrftu með. Nokkrum
mánuðum seinna voru þeim settir
tveir kostir, annaðhvort keyptu þau
húsið ellegar færu úr því. Það átti
sem sagt að hrekja þau stað úr stað í
leiguhúsnæði síðustu ár ævinnar,
fólk sem áratugum saman hafði búið
í eigin húsnæði. Var þetta eina fjöl-
skyldan sem komið var illa fram við á
þennan hátt? Hvar voru „stuðnings-
menn” litilmagnans þá?
ettukveikjara. Hann þurfti aðeins að
vinna á ákveðnum stað í ákveðinn
tíma og hann gat valið um störf og
jafnvel lönd, að minnsta kosti island.
Hefði ekki verið betra fyrir hann að
koma hingað með gildan passa og
vinna hjá okkur þennan tima eins og
landar hans hafa gert? Þá hefði hann
áreiðanlega verið boðinn velkominn.
í þess stað flækist hann um og brýtur
illar brýr að baki sér, þannig að hann
á sér varla viðreisnar von. Það voru
Gervasoni ekki landflótta
í fyrrnefndum þætti kom það
fram, sem reyndar allir sem vildu vita
vissu, að tittnefndur Gervasoni þurfti
aldrei að bera nein vopn né heldur
drepa neinn. Hann var ekki einu
sinni skyldaður til að kveikja á sígar-
Bréfritari telur að það fólk sem settist að í dómsmálaráðuneytinu hefði getað varið tíma sinum í þarfari málefni.