Dagblaðið - 27.04.1981, Blaðsíða 28

ÁSGEIR
TÓMASSON
EYJÓLFUR
MELSTED
Diabolusin Musica — Lífið ílitum:
LÉTT LÖG — GÓÐIR TEXTAR
28 DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 27. APRÍL 1981.
Sætsúpa, eða slagarar
fyrir lengra komna
fyrir lengra komna”. Þannig skarta á
henni lög eins og As long as He
needs Me úr söngleiknum Oliver og
Kavatínu Stanley Myers, sem sjón-
varpið og prestarnir hafa gert aö
einkennisiagi sunnudagshugvekj-
unnar. En þaö fljóta lika meö púra
fín jasslög, eins og Misty eftir Errol
Camer og Vala eftir Viöar sjálfan.
Litla jassbandiö, skipaö Guö-
mundi Ingólfssyni, Arna Scheving
og Guömundi Steingrímssyni,
leikur prýðisvel . -og strengimir
koma vel út líka. Aö því stuöla meðal
annars frábærar útsetningar Bob
Leapers og Viðars sjálfs. En allt yrði
það til lltils ef Viðar blési ekki eins og
engill. Tæknivinna virðist mér í betra
meðallagi, en þar skarar blöndunin,
aömínuviti, framúr.
... með sveskjum
og rúsínum og...
Þessi plata er sannkölluð sætsúpa
Viðar Atfreðsson spilar og spilar.
Hljómplata mað lúðurþeytaranum Vlðari
Alfreðssyni VA101.
Það var einhvern tima í haust að
það fréttist að væntanleg væri plata
með Viöari Alfreðssyni. Útgáfa plöt-
unnar hefur eitthvað dregist á
langinn, alla vega náöi hún ekki á
markað fyrir jólaflóð. Eftir á verður
sá dráttur manni feginsefni, þvi að
illt hefði veriö til þess að vita að slík
hljómpiata hefði drukknað í jóla-
flóðinu. Efnisvaliö á plötunni kemur
svolítið flatt upp á mann. Einhver
hefði líkast til haldiö að á plötu þar
sem Viðar réði lögum og lofum yrði
leikinn jass, og hann í fjörugra lagi.
Víst er jass á plötu Viðars, en ekki
akkúrat af þeirri geröinni sem ég býst
við að flestir hafi vænst.
Án þess að þóknast
kreddumönnum
Viðar leikur á plötu þessari öllu
rólegri og þýðari músík en menn eiga
aö venjast af honum. í stað þess að
þóknast jasssértrúarmönnum sér-
staklega má segja að Viðar taki á
plötunni þá stefnu að leika „Slagara
— með helling af rúsinum, sveskjum
og öðru góðgæti, að ógleymdu leyni-
kryddi meistarasúpugerðarmannsins.
Á henni er einhver ljúfasti lúðrablást-
ur, sem hljóðritaður hefur veriö hér-
lendis. Þetta er plata sem örugglega
fær að snúast undir nálinni næst
þegar góða gesti ber að garði.
Dlabolu. In Mu.lca - LlFIO f LITUM
Útgafandi: D. I. M. IDIM-60011
Stjórn upptöku: D. I. M.
Upptökumaður: Hans Manschar
Hljóðritun: Roc-Studlos, Kaupmannahöfn,
1980.
önnur plata Diabolus in Musica,
Lífiö í litum, er gjörólík þeirri fyrri.
Sú var svo losaraleg að öllu leyti að
hlustandinn hafði á tilfinningunni að
hún dytti í sundur þá og þegar. Lífið í
litum er svo sem ekki pottþétt né
heldur er þar nein ofsakeyrsla. Hins
vegar er gengið að henni mun at-
vinnumannslegar en að þeirri fyrri.
Hljóðfæraleikur er yfirleitt ákaflega
léttur og sparlegur, en smekklegur,
og fjölbreytt hljóðfæraskipan
bjargar miklu. Satt að segja hef ég
ekkert við hann að athuga nema að
bassinn heföi mátt vera hærri í hljóð-
blöndun.
Á Lífinu i litum er sagt frá nokkr-
um álfum i álfarann sem bjuggu allir
saman í bröttum dal á bakvið fjöllin
háu í skógarsal. Álfar þessir áttu sér
námu. Einn daginn veittu þeir þvi
athygli að hráefnið var tekið að rýrna
óeðlilega. MáUð var þegar í stað
kannað og kom þá l ljós að þar var
Glúmur svarti nátttröll á ferðinni.
Álfarnir leita liðsinnis bergrisans
Steinars B. Steypan um að ráða
niöurlögum Glúms. Það tekst um
síöir og er þá slegið upp balU og
haldiö upp á sigurinn. Sagan endar á
vangaveltum bergrisans Steinars:
Og þá fór mig afl ráma
fgamalt spakmæli:
— Þar sem til er náma,
þar er verðmæti.
ÖUum möguleikum á framhaldi er
því haldið opnum, líkt og i flestum
kvikmyndahandritum nú tU dags.
nSAMHUC
LJHUSEININGAf
H I SÍMI: 99-2333
f AUSTURVEGI 38
IHUSEININGAR I soo selfossi
Trust:
Frábærir f ranskir
bárujámsrokkarar
skör. Hljóðfæraleikurinn er allur
geysilega öruggur. Bassinn fyllir
skemmdlega upp á bak við gítarinn
og trommumar og fremstur i ,,sánd-
inu” er söngurinn. Hljómurinn í
trommunum er sérstaklega tær, enda
lemur Jan EmU á Sonor-sett. Þó
heföi mátt hafa þær sterkari i
nokkrum lögum, einkum bassa-
trommuna. 'Mörg sólóa Krief eru
hreinustu gersemar og þar fer maður
sem þekkir möguleika hljóöfærisins.
Það tók mig nokkuð iangan tima
að sætta mig við söngvarann,
Bernard Bonvoisin. Hann hefur ekki
sérlcga mikið raddsvið en likast til
hefur það verið veikleiki hans í ensk-
unni sem sat i mér. í lokalaginu, Le
Mitard, sem sungið er á móður-
málinu, frönskunni, kveður við allt
annan tón og ekki fer á miUi mála að
Trust á aö halda sig við þjóðtunguna.
Það er hins vegar vegna enska
markaðarins sem lögin eru sungin á
því máli. Kunnáttumaður tjáði mér
að upphaflega hefði ekki staðið tU að
gefa plötuna út annars staðar en í
Frakklandi, en sökum geysilegra
vinsælda í heimalandinu (mUljón
seldar plötur) var slegið til og gefið út
á ensku. Ég vona bara að á næstu
plötu verði franskan látin sitja i fyrir-
rúmi. Jimmy Pursey, Sham 69, þýddi
textana yfir á ensku og er ekki að sjá
annað en honum hafi farizt það
ágætlega úr hendi, en ég gef ekki
mikið fyrir innihald þeirra fremur en
hjá öðrum rokkurum.
Þessi fyrsta plata Trust er yfirfull
af góðum lögum. Þau beztu eru að
mínu mati Death Instinct, Walk
alone, Sects og Le Mitard sem hefur
frábærlega grípandi viðlag — svo
grípandi að það hringsólar enn í
eyrum mínum. Þaö er með eftir-
”*ntingu að fylgzt verður með
þessum frábæru .f:?.nsku rokkurum
og ég skora á alla þá sem gaman MaÍ2
af bárujámsrokkinu að verða sér úti
um þessa plötu hið fyrsta.
-SSv.
Víltu byggja
isumar i
Húseiningaverksmiðjan SAMTAK HF. á
Selfossi framleiðir margar gerðir ÓÐAL-
einbýlishúsa úr völdum viðartegundum.
Húsin eru samsett úr 30-40 einingum,
auðflytjanleg hvert á land sem er.
Enginn ætti að útiloka timbur þegar
reisa á einbýlishús. Hringið í dag og fáið
sent í pósti, teikningar, byggingarlýsingu
cg yerð húsanna.
Lífið í litum er fyrst og fremst
einföld plata; litið og einfalt ævintýri
Það eru fleiri en Englendingar og
Bandaríkjamenn, sem boðið geta upp
á bárujárnsbönd af betra taginu.
Kóngarnir sjálfir, AC/DC, eru
ættaöir af kengúruslóðum þó þeir
tefli fram brezkum söngvara og sviss-
lendingar hafa m.a. hljómsveitina
Krokus sem leikur geysilega kröftugt
og gott bárujárnsrokk. Á dauða
minum átti ég von, frekar en að heyra
marktækt innlegg i stefnuna frá
Frökkum. Þeirra bárujárnskóngár
eru hljómsveitin Trust og þó það
tæki langan tima aö sannfæra mig
um ágæti hennar verður því ekki i
móti mælt aö hún býður upp á eitt-
hvað þaö bezta á þessari línu í dag.
Ég gaf Trust ekki mikla möguleika
er ég fékk plötuna f hendur. Þeir eru
aðeins með einn gítarleikara og ekki
alls fyrir löngu lýsti ég því yfir að
ógerlegt væri að leika kröftugt báru-
með þeirri hljóðfæra-
að taka þau
afsannað þá kenningu, en aðeins
fyrir þær sakir að gítarleikarinn,
Norbert Krief, á fáa sína líka hvaö
kraftinn snertir.
Grunnlínan hjá Trust er sú sama
og hjá flestum öðrum bárujárnsrokk-
urum. Þó erú ýmis einkenni hjáTrust
sem skera sig úr og lyfta þeim á hærri
Textarnir við Iögin þrettán á Lífið I Öskalaginu og Timburmönnum, svo
litum eru yfirleitt prýðilega ordr. að tvö dæmi séu nefnd. Þeir kannast
Bragfræðireglur eru víða í heiðri áreiðanlega við líðanina, sem lýst er i
hafðar. Diabolusarfólkið fer oft á hinu síðarnefnda sem voru útí á ralli í
kostum i textasmíðinni, eins og i gærkvöld.
Eins og gaman var í gær
er grátlegt afl lifa i dag
mefl þennan hausverk.
Held ég að i höfði mér
hamist Victor Silvester,
ásamt hljómsveit.
með einföldum hljóðfæraslætti.
Hvort hún fellur i góðan jarðveg á
íslenzkum músíkmarkaði, þar sem
engilsaxnesk tónlist ræður lögum og
lofum, skal engu um spáð.
-ÁT-