Dagblaðið - 05.11.1981, Blaðsíða 16

16
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 5. NÓVEMBER 1981.

pSi§S
FÓLK
JÓHANNA V ,
ÞRÁINSDÓTTIR
Gjörbylting í rekstri
Eigendaskipti hafa orðið áHótel
Búðum á Snæfellsnesi. Rúnar Mar-
vinsson matreiðslumaður, sem hefur
rekið Búðir undanfarin tvö ár,
Eyjólfur Gunnarsson og Sigurður
Vigfússon, ungir athafnamenn úr
Staðarsveii, og Magnús Magnússon
þjónn eru nú orðnir sælir eigendur
hótelsins.
„Og svo verða auðvitað konurnar
með. Það þýðir ekkert að reka hótel
og vera í andlegu jafnvægi án þess að
betri helmingurinn standi við hliðina
á manni,” sagði Rúnar Marvinsson í
samtali við DB. „Þetta verður áfram
félagsbúskapur og rekið í sama anda
og síðastliðin ár en það eru ýmsar
hugmyndir uppi um breytingar.
Sennilega gjörbylting á rekstri.
Hingað til hefur aðeins verið opið
á sumrin og gengið framúrskarandi
vel. Oft var hótelið fullbókað og
sveitungar renndu oft við á kvöldin
og um helgar til að smjatta á
gómsætum réttum. Nú verður
breyting á starfsliði, en stærsta
breytingin er sú að hótelið verður
opiðallt árið.
Ég fer þangað um miðjan
mánuðinn og opna hótelið að nýju.
Þetta er fallegt og afslappandi
umhverfi og ekki úr vegi fyrir fólk að
renna á Snæfellsnesið þegar því gefst
— Opiðalltárið
á HótelBúðum,
Snæfellsnesi
tími og losa sig við allt stressið úr
borgarlífinu. Ég er heldur ekki frá
því að félagasamtök komi þangað í
vetur og njóti þess að slappa af í
náttúrunni. Nóg er til af henni á
Búðum. Þau gætu þá haldið helgar-
mót og auðvitað ráðið matseðlinum
sjálf. Maturinn er með þeim betri
sem þekkist og vel útilátið.”
-LKM.
Mér veittist erfitt að skilja hvers
vegna rithöfundar njóta ekki
Háskólatónleikamir höjða
ekki til háskólalýðsins
— segir Árni Björnsson þjóðháttafrœðingur um nýtt snið á tónleik-
unum sem nú eru haldnir í hádegi áföstudegi í Norrœna húsinu
Árið 1974 tók Háskóli Jshmds upp
þá nýbreytni að standa fyrir tónleikum
siðdegis á laugardögum eða
sunnudögum. Þessi átta ára gamla
hefð hefur nú breytzt hvað tima-
setningu snertir og fara tónleikarnir
nú fram í hádeginu á fóstudögum í
Norrœna húsinu. Nefnd kosin af há-
skólaráði, háskólakennurum og há-
skólakórnum hefur haft veg og vanda
af prógramminu og DB spurði því einn
nefndarmanna, Árna Björnsson
þjóðháttafrœðing, um ástœðuna fyrir
þessari nýbreytni.
— Tilgangurinn með þessum há-
skólatónleikum var upphaflega sá að
efla menningarlif innan háskólans,
sagði Árni. — Auk þess var tónlistar-
lífið á þessum tíma ekki með þeim
blóma hér í Reykjavík, að okkur
fyndist veita af að hressa dálítið upp á
það. Síðan hefur það tekið stökk-
breytingu til hins betra og sá nokkur
hundruð manna hópur sem myndar
þann kjarna er tónleika sækir að
staðaldri hefur varla við um helgar.
Upphaflegi tilgangurinn með þessum
tónleikum, að efla menningarlíf innan
háskólans, hefur nefnilega mistekizt,
háskólalýðurinn lætur yfirleitt varla
sjá sig. Svo við ákváðunt að tímasetja
tónleikana þannigað slá mætti öll af-
sökunarvopn úr höndum hans, því
enginn er það önnum kafinn við
kennslu eða tímasókn á þessum tíma
að hann geti ekki skroppið á hálftíma
tónleika í nágrenninu.
— Fyrstu tveir tónleikarnir með
þessu nýja sniði hafa þegar farið fram.
Á fyrri tónleikunum lék Einar
Markússon píanóleikari, á þeim síðari
söng Ágústa Ágústsdóttir söngkona
við undirleik Jónasar Ingimundar-
sonar. Þvi miður virðist tíma-
breytingin ekki hafa haft tilætluð
hvatningaráhrif á háskólafólkið — þar
voru flestir - Jjarstaddir. Næstu
tónleikar verða á föstudaginn kemur
en þá syngur Anna Júlíana Sveins-
dóttir lög eftir Dvorsjak og Wagner
við undirleik Láru Rafnsdóttur. Svo
eru á dagskrá 4 tónleikar fyrir jól og 7
eftir jól á sama stað og sama tíma og
er aðgangseyrir 30 krónur fyrir
almenning en 20 krónur fyrir
stúdenta. Almenn aðsókn hefur verið
nokkuð góð og hvað háskólafólk
snertir erum við enn að vona að
Eyjólfur hressist.
-J.Þ.
góðs af lœkkuðum kostnaði
— segir Jóhannes Helgi rithöfundur ogfór því afstað með eigin útgáfu, Amartak
Arnartak heitir hún, nýja bókaút-
gáfan hans Jóhannesar Helga, og
sýnir merki hennar örn hefja sig til
flugs með handrit í klónum, mitt í
hinum hvítbláa fána Einars
Benediktssonar. Slíkt hlýtur að tákna
stórhuga framtak, enda er Jóhannes
Helgi fyrsti íslenzki rithöfundurinn
sem stofnar sina eigin bókaútgáfu.
Hann hefur komið sér upp skrifstofu
að Ármúla 36 og DB leit þar inn hjá
honum til að inna hann eftir aðdrag-
anda þess að hann ákvað að hasla sér
völl í viðsiálum heimi viðskÍDtanna. '
— Aðdragandinn var eiginlega sá
að ég gat ekki skilið hvers vegna rit
höfundar hafa ekki notið góðs af
þeim lækkaða kostnaði bókaút-
gáfu sem ný tækni hefur haft í för
með sér, sagði Jóhannes Helgi.
— ÞvL það er staðreynd að
kostnaðurinn hefur lækkað gífurlega
án þess að ástæða þyki til að hressa
neitt upp á sultarlaun þau er rit-
höfundar þiggja fyrir störf sín. Auk
þess er nú hægt að semja við eina
prentsmiðju um alla verkþættina,
menn þurfa ekki að hlaupa á milli
fleiri sérhæfðra fyrirtækja eins og
áður tíðkaðist. Ég samdi við prent-
smiðjuna Odda og þar fann ég frá-
bæra samstarfsmenn. Ég afhendi
handritið við vesturdyrnar hjá þeim
og það kemur út um austurdyrnar
sem bók, á tilskildum tíma.
Jóhannes Helgi ríður á vaðið með
endurútgáfu á æviminningum Jóns
Engilberts listmálara, Húsi málarans
og sýnir bókin glöggt að Jón var ekki
aðeins góður listamaður heldur
einnig skemmtilegur og afar litríkur
persónuleiki. Jóhannes Helgi hefur
einnig getið sér gott orð fyrir ævi-
minningaritun 1 samvinnu við menn
eins og Sigfús Halldórsson tónskáld,
Ólaf Tómasson sjómann, þúsund-
þjalasmiðinn Þorleif Jónsson og
Agnar Kofoed-Hansen flugmála-
stjóra, en seinna bindi æviminninga
Agnars er væntanlegt fyrir jól á
vegum Almenna bókafélagsins.
Hús málarans
olli meiðyrðamáli
— Já, ég hef snúið mér anzi mikið
að þessu á síðari árum, segir
Jóhannes Helgi um þessa tegund rit-
starfa sinna. — Ætli það sé ekki helzt
vegna þess að það gengur betur að fá
umbun erfiðis sins á þennan hátt.
Æviminningar eru auðseljanlegri og
yfirleitt fljótunnari en skáldsögur
sem maður vinnur að í 2—3 ár, mest
upp á Guð og lukkuna. Mér fannst ég
fá þannig tækifæri til að fjármagna
þann frið sem ég þarf til að skrifa
skáldsögur eða leikrit en það má
eiginlega flokka slikt undir „tóm-
stundagaman” sem aðeins hæfir
auðkýfingum.
— Æviminningar geta þó verið
dálítið varhugaverðar, skýtur DB inn
í. — Lentirðu ekki einmitt i meið-
yrðamáli út af Húsi málarans?
— Jú, að vísu, en mannlýsingin
sem olli því hefur verið klippt úr
endurútgáfunni. Það getur verið
erfitt að sigla á milli skers og báru í
persónulýsingum i æviminningum og
vilji viðkomandi fara í mál út af slíku
á hann samkvæmt íslenzkum lögum
um ærumeiðingar víst með að vinna
það. í skáldverki er aftur á móti unnt
að slá þann varnagla að persónur séu
einbert hugarfóstur höfundar. En
auðvitað er höfundi ekkert minna í
mun að draga fram minnisstæðoglit-
rík einkenni á lifandi persónum en
hugarfóstrum sínum. Fámennið á
íslandi veldur því svo aftur á móti að
fólk er mjög viðkvæmt fyrir slíku og
kærir sig kannski ekkert um að vera
litríkt.
— Eru fleiri bækur væntanlegar
frá Arnartaki á næstunni?
— Já, en þar sem þetta er allt i
deiglunni enn þá vil ég ekki naglfesta
þær alvég strax. En ég get hins vegar
fullvissað þig um að ég sé ekki eftir
því að hafa stofnað mína eigin bóka-
útgáfu. Ég held satt að segja að það
sé eina ráðið fyrir rithöfund til að
bera eitthvað að gagni úr býtum fyrir
vinnu sína.
-JÞ
1»
Jóhannes Helgi á skrifstofu bókaút-
gáfu sinnar, Arnartaks.
„Ég hef hugsað mér að setjast að á
Hótel Búðum i vetur og verður þá
opið allan ársins hring. Það verður á-
gætt að komast út úr Reykjavikur-
stressinu á ný og horfa á fannhvitan
jökulinn,” sagði Rúnar Marvinsson,
nýr meðeigandi flótels Búðu á
Snæfellsnesi.