Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1957, Síða 2

66
um dugnaði og alúð, þá mætti ætla, að hans yrði fyrst og
fremst minnzt í sambandi við þau viðfangsefni, og vissulega
leysti hann þau störf svo af höndum að vert er að minnast.
Þó er víst, að merkustu störf Jakobs voru unnin á öðruin
vettvangi, í landbúnaði, á sviði ræktunar og menningar-
mála.
Afskipti Jakobs af búnaðarmálum hófust svo á bar er
hann var nær fertugur að aldri. Þá sneri hann að miklu
leyti baki við sjó og verzun, en tók að gera nýbýli ofan við
Akureyri og nefndi Lund. Á býli þessu var allt gert af
mesta myndarskap, bæði ræktunarframkvæmdir og bygg-
ingar og brátt hafði hann einnig komið þar upp ágætum
bústofni. í nær 30 ár stundaði hann svo þarna búskap, er
var tvímælalaust fyrirmynd að snyrtimennsku, glæsibrag og
allri reisn og vakti athygli víða um land. Þó var landbúnað-
ur Jakobs eiginlega aukastarf, því skipaafgreiðslan og um-
boðsverzlunin voru hvort um sig ærin störf, en Jakob var
afkastamaður, reis árla úr rekkju og kom því miklu í verk
á degi hverjum. Hann kunni einnig þá list flestum betur
að velja sér aðstoðarmenn og starfsfólk og var óvenju hjúa-
sæll.
Óhætt er að fullyrða, að landbúnaðurinn hafi verið Jakob
hjartfólgnastur af öllum þeim mörgu viðfangsefnum, er
hann fékkst við um ævina. Búfjáreldi og ræktun var í beztu
samræmi við skapandi gróandann í sálu hans, og þótt hann
eigi hefði hlotið búnaðarlegt uppeldi, var hann bóndi af
lífi og sál og rak búskapinn af þeim dugnaði og kunnáttu,
að athygli vakti eigi aðeins innan héraðs heldur víða um
land, svo sem fyrr segir. Þetta sýnir mætavel, hve gjörhugull
Jakob var og hve sýnt honum var um að læra af viðfangs-
efnunum. Hann þurfti ekki að ganga í skóla til þess að
læra og ná tökum á þeim.
Að sjálfsögðu fór svo, eftir að Jakob hóf búskap á Lundi,
að hann tók mikinn þátt í félagsmálum landbúnaðarins.