Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1957, Qupperneq 53

117
taka efdrfarandi atriði upp úr Ársriti Skógræktarfélags ís-
lands frá 1949, bs. 77 og 78. En þar segir grein eftir mig og
Einar G. E. Sæmundsen:
UM ÁBURÐARGJÖF.
Ef tök eru á að bera áburð með plöntunum við gróður-
setningu, vaxa þær örar fyrstu árin. En fyrstu árin eru trján-
um erfiðust og þó sérstaklega rauðgreninu. Þar sem plantað
er í frjóan skógarjarðveg er þó varla þörf á áburði, nema
menn vilji sérstaklega hraða vexti ungviðsins.
Húsdýraáburður er beztur í óræktaða jörð því að með
honum flyzt bakteríugróður í jarðveginn. Gamall og vel
geymdur áburður er betri en nýr. Hæfilegt er að láta áburð
af einu rekublaði endast í þrjár holur. Áburðinum skal
blandað vel saman við moldina að öðrum kosti notast hann
miklu verr.
Eigi menn ekki völ á húsdýraáburði má nota fiskimjöl,
en það er frekar dýr áburður. Ágætt er að blanda ofurlitlu
af kalíi saman við fiskimjölið. í 50 kg má setja 8—9 kg af
60% kalíáburði og skal þetta hrært vel saman. Á þennan
hátt fæst nokkuð alhliða áburður, þar sem þrjú helztu
plöntunæringarefnin eru í. Með hverri plöntu má setja
50—70 grömm og skal því blandað saman við moldina. F.f
fiskimjölið er skilið eftir í kekkjum við plönturnar, verður
það að klakstöð fyrir fiskiflugur.
Loks má nota dlbúinn áburð einvörðungu. Þó mun það
einkum köfnunarefni, sem flestar plöntur skortir mest.
Einkum á rauðgrenið oft erfitt uppdráttar fyrstu árin sak-
ir skorts á nitrati. Skorturinn verður sýnilegur á fyrsta
og öðru ári plöntunnar. Barrið verður þá gult á lit og held-
ur þeim lit, unz plantan hefur getað aflað sér nægilegs köfn-
unarefnis. Nitratskortur getur valdið vaxtartregðu rauð-
grenis um langt árabil, ef því er að skipta.