Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1924, Side 67

69
Vélarnar eru þrjár, tvær forkembivélar og lopavél, sem skiftir
feldinum í 60 lopa á tvö kefli. Steinolíumótor með 8 hesta
orku rekur vélarnar.
í desember -1923 voru vélarnar settar niður i húsi K. P.
(„Fjalar"), par sem trésmiðavélarnar voru áður reknar með
vatnsorku, og voru notaðir peir gangásar og legur, sem par
voru fyrir, en talsverðu varð að kosta til, að breyta húsinu og
lagfæra pað. Jafnframt var gerður eldtraustur steinklefi um
mótorinn, með járnhurð. Var pessu verki öllu lokiö fyrir ára-
mótin og byrjað að reka vélarnar strax úr nýári 1924.
Vegna óvissunnar, sem var um pað, hvenær vélarnar gætu
tekið til starfa, og hve miklu pær fengi afkastað, barst peim
ekki meira verkefni á vetrinum en 3425 kíló ullar, sem entist
til 70 daga vinnu. í nóvember næsta haust byrjaði vinnan aftur
og voru frá pví til nýárs kembd 2763 kiló ullar.
Pótt verkefnið væri nú svona lítið, og vélarnar gengi ekki
nema tæpa 4 mánuði ársins, og p'ótt kembingin væri seld ódýr-
ara en annarsstaðar, pá nægði pað pó til pess að sýna og
sanna, að kembivélarnar geta borið sig vel fjárhagslega, pví
að með pessari 4 mánaða vinnu geta pær á árinu 1924 greitt
vexti og nokkra afborgun af skuldum sínum, afskrifað hæfilega
fyrningu og Iagt i endurnýjunarsjóð sinn kr. 1738, 24.
Petta er óræk sönnun pess, sem samvinnumenn hér i hérað-
inu lengi hafa haldið fram, og stuðst par við margra ára reynslu
kembivélánna, sem brunnu á Halldórsstöðum, að smærri kembi-
vélakerfi i pjónustu heimilisiðnaðarins, bæði rokksins gamla
og spunavélanna, séu bæði nauðsynleg og geti vel borið sig
fjárhagslega, prátt fyrir alla útreikninga svokallaðra sérfræð-
inga eða verkfræðinga, sein ekkert vilja heyra nefnt annað
en fullkominn verksmiðjuiðnað bygðan á söluspekúlationum í
stórum stíl.
En eitt hefir reynslan leitt í Ijós, sem er mjög athugavert, og
pað er, að vélarnar eru í hættu fyrir pví að skemmast, eða að
minsta kosti að slitna löngu fyr en vera pyrfti, af pví að peim
fylgir enginn flókatætari (Krempelwolf), pvi að prátt fyrir að-
varanir, senda ýmsir ullareigendur altaf til kembingar mikið af