Frjáls verslun - 01.02.1969, Side 45

iFRJALS VERZLUN
43
SIGURJÓN JÓHANNSSON:
AUGLÝSINGASPJALL
Rœtt um auglýsingar í sjónvarpi og blöðum.
Um þessi jól mátti fyrst og
fremst sjá vaxtarbrodd auglýsing-
anna í sjónvarpinu. Það er eðli-
legt, þar sem þetta er nýr og
spennandi vettvangur; það er
vissulega hægt að slá í gegn með
sjónvarpsauglýsingum og þær
geta líka haft gagnverkandi áhrif.
Það gildir einu með sjónvarps-
auglýsingar sem aðrar auglýsing-
ar, ef vinnubrögðin eru ekki nógu
vönduð, er hætt við, að auglýsing-
in hafi ekki tilætluð áhrif.
Og þá er bezt að byrja á því að
gagnrýna val á þul í Fresca-aug-
lýsingunum. Þarna fær Coca-Cola-
umboðið upp í hendurnar vel
gerðar bandarískar auglýsingar
og þarf ekki annað en velja góða
rödd til að flytja boðskapinn.
Ekki er annað að sjá, en að næsti
maður hafi verið gripinn til að
lesa textann án minnstu gagnrýni.
Það hafa margir hneykslazt á
þessum vinnubrögðum, en ég er
ekki í minnsta vafa um, að Fresca
drykkurinn hafi selzt þrátt fyrir
allt — við erum ekki enn svo til-
finninganæm á þessu sviði. Ég vil
að auðug fyrirtæki geri sitt bezta
á þessu sviði, en frekar er ástæða
til að fyrirgefa mistök þeirra, sem
minna mega sín.
Auglýsingamyndin fyrir Kjör-
garð var ágæta vel gerð, bæði
hvað snerti kvikmyndun og texta.
Ég var farinn að óttast, að ekki
væri hægt að auglýsa varning
nokkurra fyrirtækja í einni og
sömu mynd, en þarna var siglt af
íþrótt framhjá verstu skerjunum.
Og nú kom þriðja útgáfa af
Herrahúsmyndunum, — allólík
tveimur fyrri, og að mínu áliti
ekki eins beinskeytt og hörð aug-
lýsingamynd og hinar tvær. Fyrsta
Herrahúsmyndin er sú bezta að
margra dómi. En allar hafa þær
yfir sér heimsmannslegt snið.
í desember bar mest á bóka-
auglýsingum, og að mínu áliti var
myndin um Dagfinn dýralækni
einna bezt. Kvikmyndunin var
einföld, en kostur myndarinnar lá
fyrst og fremst í texta og tónlist.
Heildaráhrifin semsagt góð og
hvergi skotið yfir markið. Húmor
í auglýsingamyndum er ákaflega
vandmeðfarinn hlutur, en víst er
um það, að ef einhver snjöll setn-
ing er í kvikmynd, getur það haft
ótrúlega mikil áhrif. Á engum
auglýsingavettvangi öðrum er
eins mikil þörf fyrir smekkvísi og
í sjónvarps- og kvikmyndaauglýs-
ingum og því má ekki slá slöku
við, ef fyrirtæki ætlar að ná veru-
legum árangri með auglýsingunni.
Undir jól kom smekkleg en ró-
leg mynd frá Almennum trygg-
ingum og undir áramótin kom
býsna góð mynd frá SÍBS, unnin
í teknískum anda Herrahúsmynd-
anna og myndarinnar frá Radíó-
búðinni.
Að svo mæltu vil ég leggja til
við auglýsingadeild sjónvarpsins,
að auglýstir sjónvarpstímar, 3
mínútur tvisvar sinnum á kvöldi,
séu ekki „sprengdir“, en það, sem
kynni að bætast við af auglýs-
ingum umfram auglýstan tíma,
lendi í þriðja auglýsingatíma í
enda dagskrár.
Þegar litið er á blöðin í desem-
ber, ber einnig mest á bókaaug-
lýsingum, og óvenju margar aug-
lýsingar frá bóksölum voru nú
unnar hjá auglýsingastofum. Þar
var hörð samkeppni í rammaflúri
og smábrellur notaðar til að beina
auganu að auglýsingunum. Engin
af þessum auglýsingum var sér-
staklega minnisstæð, og á ég ekki
þar við, að ég muni ekki eftir
ýmsum auglýsingum, heldur voru
þær yfirleitt varfærnislegar hvað
snertir texta og uppsetningu.
Ég gat aldrei gert mér almenni-
lega grein fyrir, hvort Dralon aug-
lýsingarnar voru góðar eða ekki.
Þær voru birtar mjög oft í Morg-
unblaðinu og ætíð á sömu síðu.
Ég þykist muna yfirskriftina:
„Ánægður með Dralon“, og ég las
a. m. k. einu sinni textann alveg
í gegn og síðan lauslega, þegar
breytt var um mynd. Jú, nú man
ég, hvað mér fannst að, — að ég
var aldrei alveg viss um, hvort
myndirnar væru af íslendingum
eða útlendingum, og hvort text-
inn væri þýddur eða frumsaminn
hér heima. Þetta fannstmér veikja
auglýsinguna.
Fyrir einum 30 árum kom aug-
lýsing í Alþýðublaðinu (kannski
víðar), sem tók yfir alla forsíðu
og baksíðu blaðsins. Þarna var
fyrirtækið Silli og Valdi að verki
og sýndi í auglýsingunni uppdrátt
af jarðarkringlunni og aðflutn-
ingsleiðir ávaxtanna. Auglýsingin
var í litum og hin áhrifamesta,
líklega teiknuð af Tryggva Magn-
ússyni. Því er á þetta minnzt hér,
að mér finnst orðið skömm að
því, hvað stórfyrirtæki hér láta
sjaldan gera eftirtektarverðar aug-
lýsingar. Ef ekki væru bókaaug-
lýsingar í desember, væri varla
hægt að merkja á auglýsingum
blaðanna, að fyrirtæki hefðu sér-
stakan áhuga á að selja vöru sína
í jólamánuðinum.