Frjáls verslun - 01.04.1971, Blaðsíða 13

FRJÁLS VERZLUN NR. 4 1971
ÍSLAND
13
gerðist til síðari tíma athugun-
ar fyrir taeknimenn.
Þá var á fundinum kynntur
nýr gatspjaldalesari, sem les
800 eða 1200 IBM spjöld á
mínútu og spjaldagatari, sem
getur gatað eftir vali 100, 200
eða 300 spjöld á mínútu og út-
búa má með lesstöð eða/iog
áritunarútbúnaði.
Ýmsar aðrar nýjungar voru
kynntar og ræddar á fundinum.
Frjáls Verzlun spurði Ottó
A. Michelsen, forstjóra IBM á
íslandi, hvort IBM 370 gerð
135 hentaði fyrir okkar aðstæð-
ur, og hvort búast mætti við
einhverjum verulegum breyt-
ingum á vélakosti þeirra fyr-
irtækja sem skipta við IBM í
dag:
„Allt breytist, einnig þróun
rafreikna á íslandi, og því
skyldu ekki íslendingar, sem
yfirleitt eru fljótir að tileinka
sér tæknilegar nýjungar, hag-
nýta sér afkastameiri og tækni-
lega fullkomnari vélar þegar
þær fást við svipuðu verði?“
Fiskverð
IJtflutnings-
gjald um 1.50
á hvert kg.
Verð á fiski til útgerðar (fisk-
seljenda) er ákvarðað skv. sér-
stökum lögum af Verðlagsráði
Rækja er merkilegt fyrirbæri!
sjávarútvegsins eða yfirnefnd,
náist ekki samkomulag í Verð-
lagsráði. Fyrstu lög um Verð-
lagsráð voru sett 1961, en þeim
hefur verið breytt tvisvar síð-
an. Nú er svo kveðið á, að á-
kvarðanir um lágmarksverð
skuli byggjast á markaðsverði
sjávarafurða ei'lendis og með
hliðsjón af framleiðslukostnaði
hér á landi. í Verðlagsráði eru
fulltrúar fiskseljenda og fisk-
kaupenda og í yfirnefnd tveir
fulltrúar frá hvorum aðila og
oddamaður frá Efnahagsstofn-
uninni.
Fyrirkomulag þetta spratt
upp úr erfiðleikum við ákvörð-
un fiskverðs, sem oft ullu lang-
varandi stöðvun veiða og öðr-
um vandræðum. Hins vegar eru
ýmsir annmarkar á þessu fyrir-
komulagi, og er þar fyrst og
fremst um að ræða anga frá al-
mennt flóknu sjóða- og styrkja-
kerfi í sjávarútvegi og fiskiðn-
aði og alls konar tilfærzlur
milli greina, sem rugla heildar-
myndina. Er þar lengst geng-
ið með ákvörðun útflutnings-
gjalds í allmörgum myndum
og ráðstöfun þess. Nú er talið
að þetta gjald eitt nemi að
jafnaði um 1.50 kr. á hvert
hráefniskíló.
Til þess að skýra að nokkru
þetta margbrotna útflutnings-
gjald og hvernig það er látið
spila inn í fjármál sjávarút-
vegsins og raunar einnig fjár-
magna að nokkru leyti eðlileg-
ar aðgerðir ríkisvaldsins í haf-
og fiskirannsóknum, fer hér á
eftir skilgreining á því:
Útflutningsgjaldið er nú inn-
heimt í fernu lagi:
1. Almennt gjald, misjafnt
eftir tegundum fisks, er
t.d. 1.900.00 kr. af tonni
af frystum fiskflökum,
saltfiski, skreið o.s.frv.
2. 1.25% af fob. verði út-
fluttra afurða, sem varið
er til Aflatryggingasjóðs.
3. 1.50% af fob. verði til
greiðslu á fæðiskostnaði
sjómanna.
4. 0.15% af fob. verði til
greiðslu á kostnaði við
ferskfiskeftirlit.
Almenna gjaldið, tilgr.
undir 1. lið, skiptist í 7 staði
þannig:
1. 76.90%til greiðslu á vá-
tryggingariðgjöldum fiski
skipa, skv. reglum sjávar-
útvegsmálaráðherra.
2. 14.50% til Fiskveiðasjóðs.
3. 4.98% til Fiskimálasjóðs.
4. 1.29% til byggingar haf-
og fiskirannsóknarskips.
5. 0.99% til rannsóknar-
stofnana sjávarútvegsins.
6. 0.67% til Landssambands
ísl. útvegsmanna.
7. 0.67% til samtaka sjó-
manna, skv. reglum sjáv-
arútvegsmálaráðherra.
Þetta gjald er ekki talið til
fiskverðs en í aðalatriðum er
það þó ekkert annað en viðbót
við fiskverðið, greidd með sér-
stökum hætti undir handleiðslu
ríkisvaldsins.
Rækja
(Jtflutt fyrir
200 mjó. 1970
Söluverðmæti íslenzkrar
rækju árið 1970 nam hart nær
200 milljónum króna, eða 80
millj. kr. hærri upphæð en
1969. Munaði bæði á aflamagni
og verði.
Rækjuaflinn og nýting hans
var þannig 1970 (vantar des-
ember) og 1969 (í tonnum):
1970 1969
Heildarafli 3.645* 3.276
Til frystingar 3.426 3.211
Til niðursuðu 109 57
Innanl. neyzla 10 8
*Bráðabirgðatölur um heild-
araf’lann allt árið 1970 eru
3.950 tonn.
Afurðirnar af rækjunni, sem
fara til manneldis, nema um