Frjáls verslun - 01.08.1975, Blaðsíða 27
Við reyndum að gera okkur
nokkra grein fyrir tekjum
manna í Luxemborg og fram-
færslukostnaði í samræðum við
íslendinga þennan sunnudags-
eftirmiðdag. Það þykja sæmi-
leg mánaðarlaun í Luxemborg
að fá 50 þús. franka en flug-
menn Cargolux eru með alit
að helmingi hærra kaup. í
húsaleigu mega þeir gera ráð
fyrir að greiða 10 þús. franka
á mánuði og ætla má að 15-20
þúsund frankar fari í heim-
ilisreksturinn yfir mánuðinn.
Verðbólga hefur verið hæg-
fara í Luxemborg. Þó hafa
verðbreytingar átt sér stað og
verið umtalsverðar á sumum
sviðum. Þannig hafði mjólkur-
lítirinn hækkað á einu ári úr
9 frönkum í 17. í sparnaðar-
skyni eru farnar innkaupafeið-
ir við og við til Trier í Þýska-
landi, skammt frá landamær-
unum. í þessari fæðingarborg
Karls Marx getur að líta á-
berandi dæmi um velferð
fólks við nútíðarkapitalisma,
hraustlegt fólk, glæsilegar
byggingar og þrifaleg stræti,
— vöruúrval í verzJunum sem
óvíða á sinn líka. Þarna verzla
íslendingar og gera alla jafna
hagstæðari innkaup en heima
í Luxemborg.
Fráleitt væri að segja þá
Cargoluxmenn lifa neinu. sult-
arlífi þó að mjólkurverðið hafi
farið upp á við. Þeir njóta
nokkurra hlunninda umfram
það sem gerist um Luxemborg-
ara sjálfa, t. d. geta þeir ekið
í tvö ár á nýjum bílum, ó-
tollafgreiddum, sem keyptir
eru í gegnum umboðin heima
á íslandi. Að öðru leyti njóta
þeir ekki sjálfsagðra mann-
réttinda. Þeir geta nefnilega
hvergi kosið til sveitarstjórna
eða þjóðþings. Lögheimili hafa
þeir flutt frá íslandi en hafa
ekki kosningarétt þar ytra,
þó að þeir greiði skatta þar.
9 Þorrablót ocj
matarkaup
Þessari sunnudagsheimsókn
okkar lauk með stuttri heim-
sókn á heimili Þórðar Svein-
björnssonar og Þórhildar Hin-
riksdóttur, en hún er for-
maður í íslendingafélaginu í
Luxemborg. Góður félagsandi
ríkir í hópi íslendinga og ann-
að veifið eru haldnir dansleik-
ir á vegum þeirra. Einn slik-
ur hafði verið tveim kvöldum
áður í samkomusal i verzlun-
armiðstöð rétt fyrir utan borg-
ina. Aðalsamkoma íslending-
anna á hverju ári er þó þorra-
blótið. Það hefur verið hald-
ið sl. fimm ár og er eins kon-
ar árshátíð félagsins. íslenzkur
þorramatur er fram borinn og
svo að lollvörðurinn gat ekki
orða bundizt: „í guðs bænum
gerið þetta ekki aftur. Smygl-
íð þessu heldur lyktarlausu
framhjá okkur.“
0 Fjölritað málgagn
,,Brúin“ heitir fjölritað mál-
gagn íslendingafélagsins í 1-rux-
emborg. Það hefur komið út 1
þrjú ár, og er ritstjóri þess nú
Brynjar Þórðarson. Biaðið
flytur fréttir aí' starfi félags-
ins, bréf frá lesendum, tilkynn-
ingar um nýfædda íslendinga
Helena
Björgvins-
dóttir og
Berglind
Pálsdóttir í
orðaleik á
íslenzku
auðvitað.
hafa Loftleiðir reynzt hjálp-
legar við undirbúning þess
viðburðar.
Af þessu tilefni kom fram,
að vitaskuld þykir íslending-
um þarna sem annars staðar í
útlöndum kærkomið að fá ís-
lenzkan mat annað slagið.
Hefur það oftast verið gert
með þeirn hætti, að einhver
kunningi i flugliði Loftleiða
hefur tekið með sér matar-
pakka að heiman, og hefur
ekki verið haft hátt um þær
sendingar við tollþjóna í Lux-
emborg. En svo bar við einu
sinni, að fslendingar ákváðu
að gera sameiginlega stærri inn-
kaup á mat að heiman og fá
hann afgreiddan eftir réttum
leiðum í Luxemborg. Svo ó-
heppilega vildi til að matar-
sendingin týndist. Þetta var á
heitustu dögum sumarsins og
eftir tvo eða þrjá sólarhringa
fannst pakkinn einhvers staðar
undir húsgafli á flugvallar-
svæðinu. Var nú farið með
allt góssið í gegnum tollinn
en af þessu lagði fnyk mikinn,
í Luxemborg og' ljóðmæli, sem
orðið hafa til við margvísleg
tækifæri. Margt er þarna
spaugilegt sagt um nágrann-
an, eins konar „innanhúss
brandarar", sem ekki er á-
stæða til að rekja hér. Þarna
er líka vettvangur fyrir al-
varlegri hugrenningar þess,
sem er stöðugt á faraldsíæii
og skoðar tilveruna grannt,
þegar komið er á fjarlægan á-
fangastað:
Að sitj’inn á bar og sjá ekki
neitt,
segi ég öllum mér finnist ei
leitt.
En raunin er sú, ef ráðum
við í,
að reyndar við höfum ei gam-
an af þvi.
Það er einmanaleikinn, sem á
mig og þig.
Vera innan um fólkið, þörfin
örmagnar sig.
Ég augum lít fólkið, ég ályktun
dreg:
Þetta eru einmana mannverur,
rétt eins og ég.
FV 8 1975
27