Frjáls verslun - 01.09.1981, Side 17

Á skurðstofu í Borgarspítalanum.
bands íslenskra sveitarfélaga og
Landssambands sjúkrahúsa. Hef-
ur hún ákveðið daggjöld sjúkra-
húsa frá 1. janúar 1969, að
undanskildum ríkisspítölunum
(Landspítala og fæðingardeild,
Vífilsstaðaspítala, Kleppsspítala
og Kópavogshæli) sem settir voru
á ,,föst fjárlög'' fyrir fáum árum.
Fjármögnun er þannig skipt að
ríkið greiðir 85% og viðkomandi
sveitarfélag 15%.“
— Og hvað er daggjald?
„Daggjald er í raun og veru
ekkert annað en mælieining sem
byggigst á raunverulegum
rekstrarkostnaði fyrra árs deilt
með legudagafjöldanum, þ.e.
meðaltalskostnaður við sjúklinga
á dag. Margir spítalar stunda mikla
amþulant-þjónustu þar sem slysa-
þjónusta og röntgendeildir eru svo
og göngudeildir.Greiðslur íyrir
slíka þjónustu duga aldrei fyrir
kostnaði og oftast sitja sjúkrahús-
in uppi með milljónakostnað. Sá
kostnaður fæst þó um síöir
greiddur og þá með daggjöldum.
Hér á Borgarspítalanum erum
viö með gríðarlega mikla göngu-
deildaþjónustu og lendir raun-
verulegur kostnaður vegna henn-
ar á daggjaldi til spítalans sem
hleypir því upp, en skv. reglugerð
sem heilbrigðisráðuneytið setur
greiðir fólk óverulega upphæð
fyrir röntgenmynd (kr. 33 á mynd,
hvort sem hún er lítil eða stór og
margbrotin). Á slysastofu koma
eigi færri en 60.000 á ári. Fleiri
umfangsmiklar göngudeildir eru
reknar hér. Þannig koma kringum
12.000 sjúklingar á ári á göngu-
deild háls-, nef- og eyrnadeildar
sem ekki leggjast inn. Hinar deild-
irnar eru líka með talsverða þjón-
ustu bæði fyrir og eftir að fólk
leggst inn, m.a. röntgendeild.
Lætur nærri að slík þjónusta nái til
um 100.000 manns á ári."
— Hvernig gekk dæmið upp
rekstrarlega séð á síðasta ári?
„Rekstargjöld voru samtals
11.573.707 gkr. á síðasta ári og
höfðu þá hækkað um 64,9% frá
1979. En éf frá eru dregnar breyt-
ingar milli ára vegna breyttra
reglna um vexti og tækjabúnað er
hækkunin milli ára 58,3%. Dag-
gjöld námu 9.038.970 gkr. og
endurgreiðslur 1.492.252 gkr., og
var því hallarekstur um sem nemur
1.042.485 gkr."
Verkaskipting Reykjavíkur-
sjúkrahúsanna í molum
— Hvernig er samstarfið milli
Reykjavíkurspítalanna? Er ein-
hver verkaskipting þeirra í milli,
t.d. að því er varðar þröngar sér-
hæfðar greinar sem vegna mann-
fæðar í landinu væru betur komn-
ar á einum stað en fleirum?
„Samstarfið milli sjúkrahúsanna
er ekki slæmt, en verkaskipting
milli þeirra er algerlega í molum og
skipulag ekkert. Ástæðan er sú að
heilbrigðisráðuneytið hefur ekki
— a.m.k. hingað til — haft kjark til
þess að stjórna þessum málum, og
þau verða ekki afgreidd nema
ráðuneytið taki af skarið því hlutur
ríkisins í rekstri sjúkrahúsanna er
svo stór en hlutur sveitarfélaganna
tiltölulega lítill. Fyrir ítrekaðar
beiðnir borgaryfirvalda var skipuð
nefnd fyrir nokkrum árum undir
forsæti ráðuneytisins. Hlutverk
hennar átti að vera að vinna að
verkaskiptingu, en hún lognaðist
út af. En þetta er verkefni sem ekki
verður hjá komist aö taka á, og
ráðuneytið getur ekki ýtt þessu á
undan sér óendanlega. Það er
einnig hægt að benda á að í heil-
brigðisráðuneytinu er ekkert
starfslið á faglega sviðinu til þess
að sinna þessum málum. Það
starfar einn maður hjá daggjalda-
nefnd, en þyrfti þrjá til fjóra sér-
þjálfaða starfsmenn til þess að
sinna skipulagsmálum sjúkrahús-
reksturs í landinu. Læknum hefur
gjarnan verið kennt um að þeir hafi
staðið í vegi fyrir eðlilegri skipan
þessara mála og get ég fallist á
það, en nú tel ég að þeir séu orðnir
mikið jákvæðari í þessum efnum
og aðstaðan því hagstæðari til að
taka málin upp."
Gróusögur um tækjakaup
— Hvað með tækjakaup?
Nokkuð hefur verið um það rætt
undanfarið að dýr tæki séu keypt
bæði fyrir Landspítala og Borgar-
spítala þar sem eitt hefði nægt.
Nýjasta dæmið er svonefnt tölvu-
sneiðmyndatæki.
„Það eru geysilega miklar gróu-
sögur í gangi og ýkjur í sombandi
við tækjakaupamálin. Sannleikur-
inn er sá að sjúkrahús eru svo
mjög svelt hvaó varðar fjármögn-
un til tækjakaupa að til stórvand-
ræða horfir og þau eru farin að
treysta á líknarfélög til þess að
halda sér gangandi. Þannig var
gjöf Lionsmanna fyrir stuttu á
tækjasamstæðu til skurðstofu
háls-, nef- og eyrnadeildar hér um
bil jöfn að verðmæti og öll fjárveit-
ing til tækjakaupa Borgarspítala á
síðasta ári. Vinsælar tröllasögur
voru líka sagðar fyrir tveimur árum
þegar bæði sjúkrahúsin keyptu
gamma camera röntgentæki. Nú
eru þessi tæki bæði fullnýtt.
En svo við víkjum að tölvu-
sneiðmyndatækinu (CT-scanner),
sem er algjör bylting í röntgen-
tækni, þá er það fyrir allmörgum
árum orðinn algengur búnaður á
öllum Norðurlöndum og væri
löngu komið hingað ef um væri að
ræða tæki á bílaverkstæði! En til-
drög að því að tvö slík tæki voru
17