Helgarpósturinn - 11.05.1995, Blaðsíða 15
mAi1995
Hrafn Gunnlaugsson
Byijadi allt
þegar verk
lóruad
inaaff
Hrafn Gunnlaugsson kvikmyndaleikstjóri seg-
ist ekki hafa enst til þess að halda tölu á þeim
símhringunum og hótunarbréfum sem hann
hefur fengið um dagana.
„Þetta hefur gengið í bylgjum í gegnum ár-
in,“ segir Hrafn en neitaði að tjá sig um hvort
hann hefði þurft á aðstoð lögreglunnar að
halda, það sé of persónulegt.
„Ég held að þetta hafi allt byrjað þegar mín
verk fóru að vekja þjóðina af doða. Einhvern
veginn virðast verkin spegla viðbrögðin. Til
dæmis var mikil heift í minn garð út af Blóð-
rauðu sólarlagi sem fjallar um áfengissýki. Eft-
ir að sú mynd var sýnd hringdi til mín mikið af
drukknu fólki. Þegar ég svo gerði Óðal feðr-
anna um átthagafjötrana í sveitunum fann ég
að þetta voru oft símtöl utan af landi. En það
er svo líka rétt að taka það fram að út af báð-
um þessum verkum hringdi fólk einnig til þess
að stappa í mig stálinu. Oft var þetta fólk, sem
jafnvel er frammáfólk á andlega sviðinu og
landsþekkt sem slíkt, að segja mér að ég væri í
tengslum við góða anda. Þótt ég sé ekki trúað-
ur sjálfur, ja, finnst ekki öllum einhvers konar
aðdáun góð?“
í tengslum við ráðningu Hrafns og veru hans
í embætti framkvæmdastjóra Sjónuarps geis-
aði mikið óveður, eins og flestum er enn í
fersku minni.
„Ég held að það hafi nú að mestu verið pólit-
ík,“ segir Hrafn. „Óneitanlega fann ég samt fyr-
ir óvild margra. Sumt fólk var svo heiftrækið .
að það las formælingarnar inn á símsvarann:
Þá spólu á ég enn og hef velt því fyrir méf að
nota hana ef maður gefur sig út í það að g^ra
einhvern tíma sjálfbíógrafíska mynd. Það er
kannski kominn tími til að gera bíómynd utft .
fyrirbærið Krumma með ákveðinni sjálfsíróníu
í stað þess að skrifa um hann sjálfævisögu."
Hvernig virka svona hótanir á fólk, venst
maður svona löguðu?
„Ég las einu sinni grein eftir Jóhannes Nordal
þar sem hann sagði frá því að Þjóðviljinn hafi
kallað sig landráðamann og föðurlandssvikara
í hvert skipti sem hann gerði samning við út-
lendinga — í öðrum löndum eru landráða-
menn og föðurlandsvikarar yfirleitt teknir af
lífi, svo stór eru þessi orð. A endanum voru
þessi orð því farin að missa merkingu í huga
Jóhannesar vegna þess að þau voru notuð svo
oft. Ritstjóri Þjóðviljans á þessum tíma var
verið ekið í veg fyrir einn starfs-
mannanna þar sem hann var að
aka með fjölskyldu sína í bílnum.
Var sá sem það gerði að sýna
fram á „alvöru“ hótunarinnar.
SJQNVARPSHÚSID I
„SOTTKVI"
En það eru fleiri en háttsettir
embættismenn og lögreglumenn
sem eru skotspónar samfélagsins,
því seint á síðasta ári hafði bróðir
geðsjúks ofbeldismanns í hótun-
um við Ernu Indriðadóttur frétta-
mann og Boga Ágústsson, frétta-
stjóra Sjónvarps. Erna hafði þá
lokið við að vinna innslag í frétta-
þáttinn Kastljós með viðtölum við
geðsjúka afbrotamenn sem vist-
aðir eru á Sogni og átti að senda
út um kvöldið. Maðurinn hafði ít-
rekað samband við þau símleiðis
um morguninn og krafðist þess
að viðtalið við bróður hans yrði
fellt út úr þættinum, að öðrum
kosti myndi hann vinna þeim eða
fjölskyldum þeirra mein.
Hótuninni var tekið alvarlega
og lögreglunni gert viðvart. Óein-
kennisklæddir lögreglumenn tóku
sér stöðu dyravarða í Sjónvarps-
húsinu og fylgdust grannt með
gestkomandi. Á meðan leituðu
aðrir lögreglumenn hann uppi og
handtóku fyrir kvöldmat.
Heimir Steinsson Útvarpsstjóri
sagði af þessu tilefni að þetta væri
í fyrsta sinn sem hann heyrði um
svona nokkuð í sínu fyrirtæki.
Af samtölum við fréttcimenn að
Svavar Gestsson. Hvort sem maður
verður fyrir aðkasti á Alþingi af hálfu
Svavars eða nafnlausum hringingum
kemst maður vart óskadd-
aður frá þessu nema
að hugsa eins og
þeir gerðu í Sturl-
ungu: Þetta er at-
burður en ekki
áhrínsorð; at-
burður í merking-
unni happening,
svo maður tali nú
modern íslensku.
Þetta er ekkert sem
getur farið í gegnum
áruna. Það sem ég er
að vísa til í Sturlungu er
þegar biskup hafði böl-
bænir yfir þremur höfðingjum.
Kemur svo lýsing á fyrsta höfðingja
þegar hesturinn ókyrrist undir hon-
um, næsti höfðingi situr fölvann og
sperrir sig allan. Þriðji höfðinginn var
Arnór Tumason. Mönnum virtist hann
ekki hafá heyrt'hvaða bölbænir biskup
var að flytja. Þá gengur til hans maður
og spyr hýað hcmn haldi að búi í orðum
biskups: Svarar þá Arnór eitthvað í þá
veru áð hann hyggi þetta atburð, ekki
áhrínsorð. Svo heldur sagan áfram og mað-
‘urinn sem hesturinn ókyrrist undan fellur
fyrir björg af hrossinu, sá sem sat fölvann
og fór allur að sperra sig upp braut í sér
bringubeinið og dó skömmu síðar. En Arnór
Tumason dó í hárri elli í Noregi.
Þetta er stórbrotin dæmisaga. Ég hef
reyndar skrifað um þetta fenómen
smásögu sem Friðrik Þór filmaði. Ég
held að eina vörnin sem maður
hefur sé einmitt að hugsa þessa
hugsun úr Sturlungu, um að
þetta sé atburður sem er
partur af einhverju ferli
sem ég er að fara í
gegnum. Það mun
hvorki hafa áhrif á
mig né skaða mig
hið minnsta.“ ■
Óeinkenniskiæddir lög-
regluþjónar tóku sér stöðu
dyravarða í Sjónvarpshús-
inu þegar bróðir geðsjúks
afbrotamanns hafði í hótun-
um við Ernu Indriðadóttur
fréttamann og Boga Ágústs-
son, fréttastjóra Sjónvarps.
dæma er þetta dæmi hins vegar
ekki það eina því oftsinnis hafi
fréttamönnum borist hótanir af
ýmsum toga. Var þessi þó með
þeim harkalegri.
BEIUT Á HVAÐ BAIUDA-
RISKUR HEIMIUS-
FAÐIR HEFÐI GERT
Eiríkur Jónsson, dagskrárgerð-
armaður á Stöð 2, greindi frá því
í viðtali í Mannltfi fyrir nokkrum
árum að oftsinnis hafi verið
gengið í skrokk á honum vegna
starfs síns og enn oftar haft í hót-
unum við hann, meðal annars líf-
látshótunum. En þar var Stein-
grímur Njálsson, sem kallaður hef-
ur verið barnanauðgari, að verki
og er Eiríkur langt því frá eini
fréttamaðurinn sem hann hefur
haft í hótunum við. Eiríkur kærði
til RLR en ekkert var hægt að
gera annað en að tala yfir hausa-
mótunum á Steingrími þar sem
sannanir skorti. Lögreglan ku því
lítið hafa getað gert annað en að
benda Eiríki á hvað bandarískur
heimilisfaðir hefði gert í sömu
sporum; notað skotvopn og
sloppið með það því enginn
hefði kært.
Annað frægt dæmi er þegar Ól-
afur Hannibalsson, þá blaðamað-
ur á Heimsmynd skrifaði um Jón
Ólafsson í Skífunni. Segir hann
furðulega hluti hafa gerst við rit-
un greinarinnar. Fjölmargir aðil-
ar tengdir Jóni hafi reynt að hafa
áhrif á hvort og hvernig greinin
væri skrifuð og að óvildarmenn
Jóns hafi sagt honum að ganga í
skotheldu vesti. Nótt eina,
skömmu fyrir útgáfu, hafi svo
hringt maður sem varað hafi við
afleiðingum skrifanna.
Menn með umdeildar skoðan-
ir, eða skoðanir á skjön við þær
sem ríkjandi eru, tilheyra einnig
þessum hópi, þar á meðal Magn-
ús Skarphéðinsson og Hrafn Gunn-
laugsson sem segja farir sínar
ekki sléttar hér annar staðar á
síðunni.
-GK
„Astæðuna
fyrir því að
mér hefur
aldrei verið
hótað tel ég
vera þá að
ég vigta
einu kílói
meira en
Hjalti Úrs-
us," segir
Örn Clausen
hæstaréttar
lögmaður.
Akveðið hefur
verið að
fresta um
óákveðinn tíma tök-
um kvikmyndarinnar
Út út bílskúrnum
sem átti að taka upp
í sumar. Myndin á að
vera í anda Rokk í
Reykjavík, sem Frið-
RIK ÞÓR FRIÐRIKSSON
gerði fyrir rúmum
áratug, og fjalla um
hljómsveitir og næt-
urlífið í Reykjavík.
Ágúst Jakobsson,
kvikmyndatökumað-
ur í Los Angeles,
sem hefur meðal
annars getið sér gott
orð fyrir störf fyrir
rokkarana í Guns N’
Roses, ætlaði að leik-
stýra myndinni en
athafnamennirnir
Hallur Helgason og
Ingvar Þórðarson
áttu að sjá um fram-
kvæmdastjórn og
framleiðslu. Hallur
og Ingvar eru hins
vegar önnum kafnir
menn og sáu sér ekki
fært að takast þetta
verkefni á hendur á
áður áætluðum fíma
og var því upptökum
frestað. Ingvar og
Hallur eru báðir að
reyna fyrir sér í veit-
ingageiranum og svo
hyggst Flugfélagið
Loftur, þar sem þeir
eru við stjórnvölinn,
setja söngleikinn
Rocky Horror Pict-
ure Show á svið í
sumar á svipuðum
tíma og tökur áttu að
hefjast á Út úr bíl-
skúrnum.
Orn Clausen
Ttek ekki itiark á fullu
og geðveiku fólki
Örn Clausen hæstaréttalögniaður
hefur verið iðinn við að taka að sér
sakamái og hefur meðal annars
varið margan sakamanninn sem
sumir myndu heldur telja að ylli
stundum titringi.
„Ég hef aldrei orðið fyrir hótun
á ævl minni,“ fullyrðir Örn. „Það
hefur einstaka sinnum hringt í mig
fullt og/eða geðveikt fólk, en ég tek
ekki mark á svoleiðis. Ástæðuna
fyrir því að mér hefur aldrei verið
hótað tel ég vera þá að ég vigta
einu kilói meira en Hjalti Úrsus, auk
þess sem ég var mikið í sportinu í
gamla daga. Ég held bara að menn
leggi ekki til atlögu."
Stundum segist Örn lenda í
þeirri aðstöðu að þegar hann sé að
verja einn fari böndin að berast að
öðrum frekar. „Þá neyðist maður
til þess að haga vörninni þannig að
þeir eru ekki mjög hressir út í
mann. En ég er 12(5 kíló og ég held
að þeir fari ekkert að eiga við það.“
'
1 1