Alþýðublaðið - 24.12.1970, Síða 23

Rætt v/ð Eirík Sigurðsson, fyrrv. skólast}.:
Mér þykir vænzt
um fólk, fagurt
landslag og söng
vorfuglanna
— Ég veit ekki hvort ég hef
nokicuS iþað a3 segja, sem því
Evarai- að festa það á pappír.
Ævi nún hefur verið eins og
almexmt gerist án nokkurra
merkilegra viðburða.
Ég er feeddur í Hamarsseli í
Geithéllnahreppi í SuSur-Múla-
Býslu. Foreldrar mínir voru Sig-
urður ÍÞórðarson frá Fiatey á
Mýrum, en imóðir mín Valgerð-
ur Eiriksdóttir frá Hlíð í Lóni.
Ég her nafn afa míns Eiríks Jóns
sonar að Hlíð í Lóni. Ekki sé ég
ástasðju til að rekja œttir mín-
ar hér nánar.
Þegar ég var á ifjórða ári flutti
ég með foreldrum mínum vor-
ið 1907 að Boi-gargarði við Djúpa
vog. Ég tel mig muna tvo at-
bux-ði frá Hamarsseli. Annar
þeirra var það, þegar ég datt
niður um uppgönguna í baðstof-
unni og rotaðist. Hitt var bæj-
arlækurinn í Hamarsseli. Ég lék
mér stundum á bökfeum hans
og hlustaði á lækjamiðinn.
í Borgargarði átti ég heima til
vorsins 1915 eða í 8 ár. Þar eru
mér minnisstæðir kambarnir í
kringum Borgargarð, sem voru
leiksvæði mitt 'á bernskuánim.
Þaðan mininist ég einnig sauð-
burðarins á vorin, þegar ég sat
yfir áníuim í Norðurlandinu og
týndi allskonar djásn úr fjörun-
urn. Þá þótti mér mjög gaman
að fá að vera með í varpeyjar,
þegar dúnninn var tekinn. Borg-
argarður átti tvær eyjar, Gurrnu
sundsey og Kálkinn.
í Borgargarði hóf ég skéla-
göngu mína. Var fyrsta vetur-
inn í Geysi en tvo síðuistu vet-
uma í barnaskólanum á kirkju-
aurnum, sem þá var nýr. Kenn-
ari þar var Bjarni Eii-íksson
móðui'bróðir minn, síðar kafup-
maður í Bolungarvík. Skól'abörn-.
in voru þar þá uan futtugu.
Þegar ég var 9 ára gamall.
gei'ðist atburff.ur, sem mér verff-
iur alltaf ógleymanl'egur. Það
'bó'lgnaði á mér annar úlnliður-
inn, svo aff höndin var mér ónýt
til aff skrifa með í skólanum.
Talið var, að þetta væru berkl-
ar, enda h afði sá sjúkdómur
tekið ifleiri lunglinga í Rálsþing-
há. En þá voru engin mefföl við
þeim sjúkdómi.
Liðu svo nokkrir ménuðir og
mér batnaði ekki. Foreldrai'
minir voru óhyggjufullir út a£
þessu og ég sjálifur líka. Ég gat
ekki sætt mig við að deyja á
bamsaldri.
Þá dx-eymdi móðiur mína eina
nótt, að til hennar kæmi maður
og segffi henni, að hún skyldi
iiáta mig liggja með klaka við
höndina í eina viteu og mundi
mér þá batna. Hún bar þetta
undir föður minn og mjg og vor
um við ötl sammáia um aff
reyna þetta. Mér fannst ég eygja
þarna vonarneista.
Svo lá ég í viteu með telaka
við höndina, og var hún köld
og dofin á meðan. En þó und-
ai'legt megi vii-ðast, fór mér að
batna eftir þetta, en aðrir ung-
lingai', sem tekið höfðu veik-
*
SKIPASMfÐASTÖÐ NJARÐVÍKUR HF.
UPPSÁTUR fyrir skip allt að 200 tonn
STÆÐI fyrir 15—20 báta
VIÐGERÐIR á fiskiskipum og bátum
Geymum, gerum vi5 og smíSum:
Trillubáta og aSra smærri báta
NÝSMÍÐI: FISKIBÁTAR — STÝRISHÚS — VÉLAREISNIR — HÁGLUGGAR
Ytri-NjarSvík — Símar.- Skipasmíðastöðin 1250
Skrifstofan 1725 — Framkv.stj. 1252
23