Alþýðublaðið - 24.12.1970, Blaðsíða 55

Alþýðublaðið - 24.12.1970, Blaðsíða 55
slcildi ég að það lá í mínu valdi að upþfýlía ósltma hans Rildta. Tína var eitthvað einkennileg, þegar hún. kom heim. Nikulás haíði boðið henni á norrænt veit úngahús og þjónninn haíði komið með ógeðslegan, litlausan drykk, sem menn drekka í Finnlandi. Eftir að hún var búin úr glasi u, sá hún allt í þoku. Og Nikulás hafði tekið um hönd hennar og teiknað eitthvað fyrir hana á pentudúkinn, s.em var úr bréfi’. Og á blaðinu var mynd af stúlkú, sem líklist Tínu og var með jafrt- sílt hár og hún og þar stóð „kona“. Svo stóð ,,já“ og „nei“. Og það var strikað yfir ,.nei-ið“ og Tína sagðist halda að hún hefði gert það sjálf. — Hamingjan hjálpi mér! sagði mamma. — Þá ertu bara trúlofuð Tína! Tína sagði, að hún væri það víst. Hún sagði, að það væri aldrei hægt að dæma spákonur af orðunum. Þetta hefði víst allt ver ið fyrirframákveðið af forlögun- um hvort eð væri. Hún hélt því fram, að hún yrði óendantega hamingjusöm og svo vdldi húh fá að vita, hvers vegna það fyndist aldrei vasaklútur á heimilinu, ef á honum þyrfti að halda. Svo sótlum við sérríflösku og sögðum Tínu í sífellu, að við vær um glöð og ánægð, unz við urð- um það. En ég man samt ekki bezt eft- ir trúlofun Tínu hvernig Rikki lét í svefni, þegar við setfum í skóinn hans. Ég man mest eftir mömmu, sem stóð á sloppnum í baðher- berginu og var æst og skrýtin, meðan hún setti ilmvatn bak við. eyrun á sér. — Hún hlýtur að hafa haft sjö unda skilningarvitið, konan sú arna, sagði mamma og starði á mig, án þess að sjá mig. — Ég held, að ég gefist bara upp. Og svo setti hún á sig meira ilmvaáð og skjögraði í nimið. Jóladág&morgunn var yndisleg- ur og ég fór inn til Rikka, þegar ég hafði tekið upp gjafirnar mín- ar. Þ'að g.erði ég alltaf á jóladags- morgni. Alla venjulega jóladaga situr Rikki í rúminu og allt í kringum hann er miislitur pappiT. Enginn heyrir mannsins mál fyrir hávað- anum frá leikföngum hans. En í dag var ektoert að heyra. Þegar ég opnaði dyrnar lá hann á koddanum eins og fárveikt barn á sjúkraihúsi. Hann hafði ekki sniert gjafirnar sínar og tárin runnu niður kinnar hans. — R'ikki, þó! sagði ég og reyndi að lyfta honum upp úr rúminu. — Ertu veikur eða hvað? Hann svaraði engu. Hann kjökr aði og stundi og þá skildi ég þetta ailt. Auðviiað! — Þetfa fer allt vel, Rikki, sagði ég. — Þú skalt fá að fara í langferð. Ég' lofa því. Og ég útskýrði fyrir honum, að ég ætlaði að nota peningana tr buddunni, sem enginn hefði spurt eftir og leyfa honum að fara í skóla erlendis um sumarið. En Rikki kjökraði bara. Hann sagðist vita, að hann ætti að fara í IangfterS. AS allt, sem konan hiefði sagt hefði rætzt nema þetta mieð plómutréð og að þetta hlyti að Tætast IJka. Honum fyndist bara svo undarlegt, að það ætti að senda átta ára dreng í lang- ferð. Flestir ættingjár vildu hafa börnin sín hteima, sagði hann, og reyndu ekki að senda þau þangað, sem krókódílar og ljón ætu þá. — Viltu þá ekki fara í lang- ferð, Ritotoi? spurði ég og Rikki sagðist aíls ekki hafa átt við það. Hann langaði virkilega mikið t\t að fara í langferð, en alls eiciki fyrr en hann yrði 18 ára eða eldri. Svo brast liann í grát og sagði, að mamma ætti að koma til sín. Það gekk auðvitað eins og í sögu. Ég dró hann á lappir og htenti honum ínn til pabba og mömmu og þau sögöu, að hann hlyti að vera gengjnn af vitin.i ef hann tryði því, að hann fengi að fara eínn út að kvöldi til, hvað þá að hann fengi. að fara í lang- ferð. Ekkert okkar gæti án hans verið. Ég var einmitt.á leiðinni inn til mín til að klæða mig, þegar dyra bjallan hringdi. Ég stóð í stigan- um, en Tína opnaði fyrst. Andrés kom til að óska hermi gleðilegra. jóla og gefá henni hvítar rósir. Ég veit ekiki, hvort aðrir eru jafn hrii’nir af hvítum rósúm og ég. Ætli ég sé það ekki m:est vegna sögunnar um þær — um. það, hvernig þær uxu upp ir snjónum nóttina, sem Jésúbái’nið fæddist eða hvort ég er bara hrif in af þessum fíngérðu, Hvftú rós- arblöðum, sem búa yf:r þunnum grænum_ æðum.. Ég-,e.n-,-yfir mig hrifin af hvítum -jólarósum • og Tína er það .víst líka. Hún tók við þei.m og brast í grát.. Ég þarf víst eklii' að taka það fram, að minnstu munaði, að þetta í'jði Ah'drési; að fullu. Hann náfölnaði og sagði, að hánn ætl- aði aldrei. að gefa henni hvítar rósir ai'íur, ef hún bara liætti að grat'a. Svo faðmaði harin- hana að sér. Þá sagði Tína, að þetta væri alls ekjki rósunum að icenna, held ur því, að hún hefði trúlofast Finna og vissi ekki sitt rjúkandí ráð: Mér virtist helzt, sem And- résí yrði orðfall um stund, en þá var hrdngt og Finninn stóð í gætt- inni. — Kona, sagði Finninn hrifinn og tók um handlegginn á Tínu. —• Kona? SÉRVERZLUNí BÚSÁHÖLDUM GLER- OG LEIRVÖRUM VERZLIÐ ÞAR SEM ÚRVALIÐ ER MEST HAMBORG HAMBORG KLAPPARSTÍG BANKASTRÆTI HAMBORG HAFNARSTRÆTI 1 Viðskiptavinum vorum, svo og landsmönnum öllum ÓSKUM VIÐ gleðilegra jóla OG FARSÆLS NÝÁRS Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða. SAMÁBYRGÐ ÍSLANDS Á FISKISKIPUM HAPPDRÆTTI D.A.S. óskar viðskiptavinum sínum og öðrum laudsmönnum gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári. Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða. Við óskum viðskiptamönnum okkar til lands og sjávar svo og öllum landsmönnum gleðilegra jóla og farsæls komandi árs Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða. HAPPDRÆTTI S.Í.B.S. selur jólatré og greinar Kaupið þar sem úrvalið er mest Afgreiðsla að Fossvogsbletti 1 Símar 10300 og 40313
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.