Alþýðublaðið - 07.05.1976, Blaðsíða 12

12
Föstudagur 7. maí 1976. bla^íö1
Yfirlæknir
Staða yfirlæknis við Lyflækningadeild Borgarspitalans er
laus til umsóknar. Staðan veitist frá 1. janúar 1977. Um-
sækjendur skulu vera sérfræðingar i lyflæknigum. Um-
sækjendur skulu láta fyigja umsókn sinni itarleg gögn
varðandi visindastörf þau, er þeir hafa unnið, ritsmiðar og
rannsóknir, svo og námsferil sinn og störf.
Laun samkvæmt kjarasamningi Læknafélags Reykja-
vikur og Reykjavíkurborgar.
Umsóknir skulu sendar stjórn sjúkrastofnana Reykjavik-
urborgar, Borgarspitalanum fyrir 1. júli 1976.
Reykjavik, 4. mai 1976.
Stjórn sjúkrastofnana Reykjavikurborgar.
Verknámsskólinn
verður opinn fyrir almenning laugardag-
inn 8. mai frá kl. 14.00—18.00.
Allir sem áhuga hafa á að kynna sér
nýjungar i verkmenntamálum eru vel-
komnir.
Kennarar verða á staðnum ásamt nem-
endum til að svara fyrirspurnum. Einnig
gefst kostur á að sjá sýnishorn af vinnu
nemenda.
Skjólastjóri.
Kennara vantar
Kennara vantar við Barna og Gagnfræða-
skóla Eskifjarðar. Æskilegar kennslu-
greinar, Stærðfræði, Eðlisfræði, íslenzka
og íþróttir. Ennfremur vantar Barna-
kennara.
Umsóknarfrestur er til 24. mai. Nánari
upplýsingar veitir skólastjóri, Trausti
Björnsson.
Meinatæknar
Meinatækna vantar til sumarafleysinga i
Rannsóknardeild Borgarspitalans. Frek-
ari upplýsingar veitir yfirmeinatæknir.
Reykjavík, 4. maí 1976.
BORGARSPÍ TALINN
íbúð fræðimanns
í húsi Jóns Sigurðssonar í
Kaupmannahöfn
íbúð fræðimanns i húsi Jóns Sigurðssonar
i Kaupmannahöfn er laus til ibúðar 1.
september 1976 tii 31. ágúst 1977.
Fræðimönnum eða visindamönnum, sem
hyggjast stunda rannsóknir eða vinna að
visindaverkefnum i Kaupmannahöfn, er
heimilt að sækja um afnotarétt af ibúð-
inni. íbúðinni, sem i eru fimm herbergi,
fylgir allur nauðsynlegasti heimilis-
búnaður, og er hún látin i té endurgjalds-
laust. Dvalartimi i ibúðinni skal eigi vera
skemmri en þrir mánuðir og lengstur 12
mánuðir.
Umsóknir um ibúðina skulu hafa borizt
stjórn húss Jóns Sigurðssonar, Islands
Ambassade, Dantes Plads 3, 1556 Köben-
havn V, eigi siðar en 1. júni næstkomandi.
Umsækjendur skulu gera grein fyrir til-
gangi með dvöl sinni i Kaupmannahöfn,
svo og menntun og fyrri störfum. Þá skal
tekið fram, hvenær og hve lengi er óskað
eftir ibúðinni, og fjölskyldustærðar um-
sækjanda.
Æskilegt er, að umsókninni fylgi umsögn
sérfróðs manns um fræðistörf umsækj-
anda.
I
MINNING
Guðmundur M. Kjart-
ansson, verkamaður
Fæddur 28. september 1900.
Dáinn 2. mai 1976,
Oft vill þaö veröa, aö þeir
menn sem vinna störf sin I kyrr-
þey, hljóti ekki þá viöur-
kenningu sem þeir ættu skiliö,
oft er þessum mönnum gleymt.
Afí mínn, Guðmundur M.
Kjartansson, var verkamaöur
alla sina ævi og vann störf sin af
mikilli sam vizkusemi. Sem
dæmi um hans miklu ósérhlifni
vil ég nefna að enda þótt hann
veiktist af berklum fyrir rúm-
um 30 árum og annaö iungaö
hafi verið óstarfhæft eftir þaö,
þá stundaöi hann vinnu sina án
þess aö nokkur dagur félli úr og
let hvorki fátækt, veikindi né
aðra erfiðleika buga sig.
1 mörg ár vann hann fullan
vinnudag, jafnframt þvi aö
hjúkra rúmliggjandi eiginkonu
sinni. Katrinu Jónsdóttur. Þrátt
fyrir þaö mikla erfiði sem hann
lagði á sig, kvartaði hann
aldrei.
Siöustu árin dvaldi hann hjá
dóttur sinni. Heilsu hans haföi
hrakað töluvert, en þó var hann
ætið jafn hlýr og glaðlegur i viö-
móti. Og alltaf var hann jafn
inniiega þakklátur þeim sem
eitthvaö gerðu fyrir hann.
Fannst mér það sýna vel hve
góöan mann hann haföi aö
geyma.
Nú þegar afi er horfinn úr
jarönesku Hfi vil ég ásamt
bræörum minum þakka honum
fyrir allar þær ánægjulegu
stundir, sem við höfum átt
saman.
Okkur verður hugsað til
ömmu okkar og biðjum Guð aö
veita henni styrk á erfiðri
stundu.
Stórkaupmenn óánægðirmeð vörugja
Teljaað leita hefði átt annarra og skyi
1 fréttatilkynningu frá Félagi
islenzkra stórkaupmanna segir,
að stjórn félagsins viðurkenni
nauðsyn fjáröflunar til eflingar
Landhelgisgæzlunni og telur
nauðsynlegt að efla fiskvemd,
fiskleit og markaðssókn er-
lendis. En stjórnin hefði talið
eðlilegra að fjáröflun til þessara
mikilvægu verkefna hefði verið
hagað á annan hátt en fyrir-
hugað er, t.d. með beinni al-
mennri skattlagningu, niður-
skurði á rikisúgjöldum og
frestun ótímabærra opinberra
framkvæmda.
Hagnaður verzlunar?
Fjáröflun þessi verður I formi
hækkaðs vörugjalds. Það hefir
komið fram i ummælum sumra
þingmanna að verzlunin muni
hagnastaf álögum sem þessum.
Þessu vill stjórnin mótmæla,
„enda þótt krónutala álagingar-
innar hækki, eykst fjármagns-
kostnaður verzlunarinnar i
sama hlutfalli, auk þess verður
nokkur veltu samdráttur sökum
hækkunar vöruverðs sem af
vörugjaldshækkuninni leiðir,
sem aftur á móti veldur minni
sölutekjum. Þvi telja stórkaup-
menn að verzlunin hljóti enga
kjarabót vegna þessara að-
gerða.
Vörugjald þetta verður af-
numið um næstu áramót. Stjórn
Félags stórkaupmanna vekur á
þvi athygli að þá munu kaup-
menn liggja með birgðir af vör-
um sem verða 7% dýrari en
næsta sending sem þar kemur á
eftir sakir niðurfellingar gjalds-
ins. Þessi 7% munu kaupmenn
þurfa að greiða að einhverju
leyti sjálfir.
Ósamræmdar
efnahagsaðgerðir
Stjórn Félags stórkaupmanna
itrekar fyrri ályktanir þess
efnis, að stjórnvöld á hverjum
tima beiti almennum sam-
ræmdum efnahagsráðstöfunum
i stað sifelldra bráðabirgðaað-
VIÐ SAMA HEY-
GARÐSHORNIÐ
íslenzk stafsetning
Ringulreiö undanfarinna ára I
islenzkri stafsetningu hófet með
frumhlaupi fyrrverandi
menntamálaráðherra,
Magnúsar Torfa, um breytingu
þeirrar stafsetningar, sem
gildandi var frá 1929.
Enginn heilvita íslendingur
hefur skilið til hlitar hvað olli
þessu upphlaupi. Staðreynd er,
að þó stafsetningin frá 1929 væri
auðvitað ekki gallalaus, fremur
en önnur mannanna verk, var
þó farið þar ákaflega nálægt
heilbrigðu viti I þeim málum.
Engum á að geta dulizt, að auk
þess aö festa ákveðnar reglur i
meðferð ritaðs máls, þjónaði
hún og.þeim tilgangi, að höfða
til uppruna orðmyndanna eftir
föngum. Þannig studdi hún að
þvi, að fólk ætti hægara með að
átta sig á eðli og lögmálum
málsins. Með öðrum orðum hún
var tiltölulega rökrétt.
Vissulega eru til á öllum
timum bullukollar, sem hirða
ekki um rök i málum. En ekki er
nein sérstök ástæða til að elta
ólar við slikan hugsanaferil, þvi
siður að gera tilraunir til að
fylgja slóðum þeirra manna i
einu eða neinu.
Varla er hægt að horfa framhjá
þvi, að stafsetning er ytri bún-
aður málsins. Subbuháttur i
þeim búnaði verður naumast
metinn á annan veg en sóða-
skapur i klæðaburði og ytra ú-
liti, sem gert verður að.
Þó ekki væri nema fyrir það
eitt, að sómasamlegu fólki getur
ekki staðið á sama, hvernig það
litur út, mætti benda á, að það
gildir og um meðferð málsins.
Það hlýtur að orka mjög tví-
mælis, að beygja sig fyrir fram-
slætti sem mest hefur verið uppi
hafður að stafsetningin frá 1929
hafi verið of erfið fyrir t.d.
skólanemendur.
Ef þeirri rökfærslu er fylgt
eftir, þó ekki sé nema fyrstu
skrefin, má allt eins færa hana
yfir á sérhverja námsgrein i
skólakerfinu. Þarflaust er að
rekja frekar, hvað af því hlyti
að leiða.
Segja má, að það sé nokkurt
timanna tákn, að breytt sé til,
og getur það auðvitað átt fullan
rét á sér. Hins ber þó að
krefjast, að unnt sé að færa
sæmileg rök fyrir breytingunum
og að þær séu til bóta.
Þetta liggur ekki fyrir i staf-
setningarbreytingunum nema
siður sé. Miklu heldur má kalla
þær daður við vanmáttinn i að
hugsa og skilgreina.
Islenzkt mannfélag hefur nú um
stund búið við þær ömurlegu
aðstæður, að sifellt gengur niður
á við um kunnáttu á æðstu stöð-
um í menntakerfi þjóðarinnar.
Að sjálfsögðu þyrfti ekki að
koma eins að sök og raun er á, ef
þessværi gætt, að ráðgastvið og
notfæra sér kunnáttu þeirra,
sem betur vita. En það er nú
hvorttveggja og bæði, að
jafnaðarlega ber meira á þeim,
sem grynnra vaða, og að geð-
þótta ákvarðanir ráðherra,
hvernig sem þær eru til komnar,
eru látnar „bliva”!
Þar með er rofin stlflan, sem
gæti hamlað gegn allskonar lok-
leysum, eins og dæmin sanna.
Augljóst er af framlögðu frum-
varpi menntamálaráðherra um
stafsetningu, að sízt af öllu vill
ráðherrann, að vald hans eða
eftirvera hans verði skert um
endanlegar ákvarðanir.
Vissulega er því veifað, að hafa
megi samráð við
kunnáttumenn, i stafsetningu,
og þeir eru til, á þvi er ekki
verulegur hörgull. En þegar
þess er gætt, að ráðherranum er
i sjálfsvald sett hvort hann
virðir þeirra álit nokkurs, eða
ekki, liggur auðvitað á ljósu, að
hér getur allt eins orðið um
I HREINSKILNI SAGT