Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1938, Síða 2

394
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Boðskapur
jólanna
^ ENGUM tíma árs hygg jeg að góðar
tilfinningar kristinna manna njóti sín
betur en á jóiunum.
Frá bernsku hafa þeir vanist því, að skoða
jólin sem sjerstaka fagnaðarhátíð; þá var há-
tíðarblær og glaðværð á heimilum þeirra,
gjafir gefnar og vina-heimsóknir. Og þegar
þeir þroskast og skilja betur þýðingu jólanna,
læra þeir æ betur að halda þá hátíð með þakk-
látum huga fyrir augliti Guðs; jólaljósin
verða þeim ekki aðeins heimilisskraut, heldur
tákn þeirrar birtu sem hann, sem er Ijós
heimsins, flytur mannssálum, og jólaglað-
værðin verður að fagnandi tilbeiðslu. Og gleð-
ina, sem þeim býr í hjarta, láta þeir líka í
Ijós með því, að gleðja aðra eftir megni.
Á jólunum komast færri í kirkju hjer í
bæ en vilja. Það eru svo margir, sem finst að
þeir verði, að minsta kosti á þeirri hátíð, að
koma í helgidóm safnaðarins og taka sjálfir
þátt í jólalofgjörðinni. Orð og tónar jólasálm-
anna auka þeim fögnuð í sál og snerta helg-
ustu strengi hjartans. Sjaldan held jeg að
hugir manna sjeu betur opnir fyrir gleðiboð-
skapnum um kærleika Guðs.
Og það er dýrðlegur boðskapur, — svo ein-
faldur, að hann vekur bergmál í barnshjört-
unum, og svo stórkostlegur, að hann er ofar
viti mestu spekinga. Svar trúaðs hjarta við
þeim boðskap er auðmjúkt þakklæti, barns-
leg tilbeiðsla og heilög lotning.
Já. Það er dýrðlegur boðskapur!
AÐ er boðskapur um heilagt barn, sem
fæddist hjer á jörðu. Og það barn er
frelsari mannanna. Guð kom sjálfur til mann-
anna, til þess að kenna þeim að þekkja sig
og elska sig. ,,Öllum þeim, sem tóku við hon-
urn, gaf hann rjett til að verða Guðs börn“.
Þess vegna er öllum kristnum mönnum
svo dýrmætt þetta indælasta nafn: J e s ús
Kr istur. Það er þeim ímynd alls þess,
sem er gott og heilagt. Þeir geta ekki nefnt
það öðru vísi en með lotnmgu. Þeir geta ekki
hugsað um það án þess að þeim hlýni um
hjartarætur. Það minnir þá á þeirra dýrmæt-
ustu andans auðlegð. Það er nafn þess vinar,
sem fegurstar hugsanir hefir vakið í huga
þeirra og best reynst þeim í raunum þeirra,
og við það eru tengdar fegurstu og helgustu
vonir þeirra.
Hann kom á jólunum. Og hann kom fær-
andi hendi.
EG veit ekki hvort nokkur maður á svo
sterkt ímyndunarafl, að hann geti hugs-
að sjer hve miklu fátækara mannlífið hefði
verið, ef hann hefði ekki komið. En margir
kunna fagrar sögur af því að segja, hvílíka
blessun hann hefir fært þeim.
Hann gaf þeim bjartsýni, — kendi þeim að
trúa á sigur þess góða, þrátt fyrir alt öfug-
streymið í mannlífinu. Hann gaf þeim heilagt
mark að keppa að, — að verða fullkomnir.
Hann gaf þeim göfugt verkefni, — að hjálpa
öðrum til að verða góðir og gæfusamir. Hann
kom til syndugs manns, sem stundi undir
þungum ásökunum samviskunnar, með guð-
lega fyrirgefning. Hann kom til sorgbitins
manns, sem fanst eins og öll gleði vera komin
i hvarf, með guðlega huggun. Hann kom til
deyjandi lærisveins, sem fann að lífið var að
fjara út, og lét hann sjá í anda, fyrirheitna
landið bjarta og fagra, svo að hann sofnaði
með bros á ásjónu sinni, sem var eins og
bjarmi af sól eilífa lífsins. Hann sendir góða
menn með brauð til hungraðra, föt til klæð-
lausra og samúð til einstæðinga. — Já, hver
getur talið upp allar þær gjafir, sem hann er
altaf að gefa mönnunum? Hver á orð til að
lýsa allri þeirri blessun sem af því hefir hlot-
ist, að hann kom á jólunum?
Enginn okkar veit hvað úr honum sjálfum
hefði orðið, ef h ann hefði ekki komið. En
við vitum, að fyrir hann eigum við eilíft
líf.
Alt þetta minna jólin okkur á. Þetta verð-
ur alt fyrir þeim, sem þekkja og reynt hafa,
eins og glitrandi gimsteinar í kórónu kon-
ungsins, sem við tilbiðjum á jólunum. Það
vefst eins og gullið ívaf í allar jólahugsanir
okkar og verður að lofsöng, sem kemur frá
hjartanu. m
Hann kom með stórkostlegar og dýrmætar
gjafir til mannanna.
F mennirnir hefðu fengist til að þiggja
þessar gjafir, — ef þeir hefðu fengist
til þess að láta stjórnast af vilja hans og hafa