Lesbók Morgunblaðsins - 30.11.1941, Side 8

408
LESBÖK M0RGUNBLAÐ8INS
Og hann sparaði ekki skeið-
færiiv, hann ljet aldrei á sjer
standa, því fvlgdu flokksmenn
hans honum glaðir og öruggir.
En Hannes Hafstein hefði ekki
orðið sá ótrauði merkisberi þjóðar
sinnar, sem hann var, hefði hann
ekki notið hinnar ágætu konu
sinnar, sem ekki var aðeins fríð
með afþrigðum og glæsileg, held-
ur fyrst og fremst góð kona og
göfug, er fvlgdi manni sínum að
málum, enda kveður hann meðal
annars til hennar:
Gott er nú á lífið fram að líta,
ljúft er með þjer starfi dags áð
hlýta.
Hækkar sól og glæstri för vill
flýta.
Faðmi þig gæfan og leiði þín spor.
Sjá, framtíðin bíður, með blóm-
þakið skaut,
og blasa við hlíðar með gróður og
skraut.
Sjá, röðullinn blikar svo blíður
og fagur.
Sje blessaður ætíð þinn fæðingar-
dagur.
Nú er fjelagið Fram fyrir
löngu dáið, og meðlimir þess í
flestum eða öllum stjórnmálafje-
lögum landsins, en þótt þá greini
á um dægurmál stjórnarflokk-
anna, þá eru þeir allir sammála
um að glæsilegri og þróttmeiri
foringja en H. Hafstein hafi þeir
aldrei átt, og allir minnast þeir
með óblandinni ánægju funda í
Fram, er þeir heyrðu foringja
sinn reyfa mál eða hvetja til starfs
og dáða.
Minning H. Hafsteins lifir í
ljóma í hjörtum þeirra allra, og
minning hans lifir ætíð meðai
barna íslands og livetur þau til
að starfa af alhug að heill og
heiðri föðurlandsins.
Vil jeg svo kveðja skáldið og
ráðherrann með erindi eftir hann:
Hafðu þökk fyrirdijartans mál,
hug og þrek og vilja.
Gleðji nú Drottinn góða sál,.
gefi oss rjett að skilja.
Pjetur Zophoníasson.
Þegar Hannes Hafstein var kosinn
þingmaður Eyfirðinga
^Frásögn Jóns Stefánssonar
fyrv. ritstjóra
Hannes Hafstein í rátSherrastóI vi8 þingsetningu.
*7 ón Stefánsson fyrv. ritstjóri á
J AkUreyri var meðal þeirra
Eyfirðinga, sem mest höfðu kynní
af Hannesi Hafstein í sambandi
við framboð Hafsteins og þing-
mensku í Eyjafirði. Brjefaskifti
tíð voru þeirra í milli í mörg ár,
enda var Jón ritstjóri á Akureyri
öll þau ár, sem Hafstein var þing-
maður Eyfirðinga.
— Jeg sá Hannes Hafstein í
fyrsta skifti á æfinni 27. sept.
1901, segir Jón, er við spjölluðum
saman hjer um daginn um gamlar
endurminningar að norðan. Haf-
stein var þá að koma heim úr
sendiför sinni fyrir Heimastjórn-
arflokkinn. Hann sat á þingi sum-
arið 1901 í fyrsta sinn. Og þá kaus
flokkurinn hann til þess að fara
utan og ræða við hina nýju Vinstri
mannastjórn í Danmörku um
stjórnbótarmálið.
Hann kom heim með Ceres í
september, var á leið til ísafjarðar,
kom við á Akureyri. Jeg var þi
verslunarmaður hjá Jakob Hav-
steen á Oddeyri, kom heim úr
fjárkaupaferð seint um kvöld, er
jeg fjekk brjefmiða frá Hannesi
Hafstein um að hann væri um
borð í „Ceres“, er þá lá úti á Ak-
ureyrarpolli, og að hann vildi hafa
tal af mjer.
Frá því jeg komst til vits og
ára hafði jeg dáðst að skáldskap
hans. Hann var eftirlætisskáld
mitt, eins og annara jafnaldra
minna. Um glæsimensku hans
hafði jeg margt heyrt. En er jeg,
tvítugur sveitapiltur, stóð í fyrsta
sinn frammi fyrir honum, reynd-
ist mjer veruleikinn langtum
fremri en allar fyrri hugmyndir.