Lesbók Morgunblaðsins - 12.11.1944, Síða 5

Lesbók Morgunblaðsins - 12.11.1944, Síða 5
LESBÓK MORG'UNBLAÐSINS 437 stökkva á þá vatni, því að houuin þótti sárt, að þeir skyldu hljóta illt fyrir hans skuld. Klukk- an hálf ellefu skipaði Sigurður að slökkva öll ljós. Guðmundur fór þá út. Skömmu síðar var barið og kastað inn staurum og stokkum. Einnig voru tvær rúður brotnar. I því bili sá Pjetur út um gluggann, að Sigurður fór með skrímslið á undan sjer austur með húsinu. Stuttu síðar kom hann inn og þótt- ist þá vera dasaður og hafa bundið vofuna niður og Guðmundur sagði sjer vera illt af særingum Sigurðar. Síðan heyrðist ekki frekar í vof- unni. Pjetur kvaðst hafa viljað skjóta drauginn, en sjer hefði verið bannað það. Þá gat Pjetur þess, að Sigurður hefði síðan sagt sjer, að draugurinn hefði sagt, að hann væri sendur af Jóni á Belgsstöðum, og að hann væri tilbúinn úr hrafns- hjarta og hræfuglaskinnum og mannsviti. Kvaðst Pjetur hafa goldið Sigurði 5 ríkisbankaseðla og haldið öllum í húsinu veislu. Loks tók hann fram, að sjer hefði nú verið sagt, að draugur- inn hafi Guðmundur Ilannesson verið og saman tekin ráð að hræða sig, og því kæri hann þetta atferli. Kæra þessi er vafalaust sönn í öllum atriðum og kemur að miklu leyti heim við Draugsrímu, og er cflaust miklu sannári frásögn. Sigurður Thorgrímsen bæjarfó- geti ljet birta þcim fjelögum stefnu 10. janúar 1824 og mættu þeir hjá honum tveim dögum síðar. Urðu þær lyktir máls þessa, að þeir fje- lagar fjellust á að greiða fjögur ríkisbankamörk silfurs til fátækra 1 umdæminu „áður cn þrjár sólir eru af himni, einn fyrir alla“. Ekki cr þess getið, að Pjetur skyldi fá bætur, eða hver greiddi kostnað málsins, ef nokkur hefir verið, Sýnir þctta. mál og kveðskapur Sigurðar um það, að hann hefir verið ærið alvörulítill og galsa- mikill, og drykkfeldur, því til þess virðist leikurinn hafa Arerið gerður, að hræða vín út úr þessum ein- feldningi. I rímunni segir: llann ljet sækja heilan pott, og hinum tók að veita. Breiðfjörð þykir í bikar gott, og bágt á með að neita. Það er athyglisvert, að Pjetur kallar Sigurð „bödkerlærling" í þessari kæru. Má af því ráða, að Sigurður hefir ekki dulið, það, að hann lauk aldrei við beyk- isnám sitt í Kaupmannahöfn. Það hefir verið talið, að Sigurður hefði lokið námi í þessari. iðngrein, en hann viðurkenndi síðar fyrir rjetti, að hann hefði ekki fengið sveins- brjef, og verður það nánar rakið síðar. Eins og áður getur kom Sig- urður frá Danmörku til Isafjarðar árið 1818, og varð beykir í Neðsta- kaupstað. Ilefir honum sennilega boðist þessi atvinna og þá horfið frá námi, þó ekki væri hann full- numa. Standa ennþá á Isafirði þau hús, seni hann vann og dvaldi í, og er talið, að til skanims tíma hafi verið til þar smíðsgripir eftir hann. Um haustið 1824 fluttist Sigurð- ur til Vestmannaeyja á vegurn Westy Petreusar kaupmanns, sem. þá átti verslanir bæði í Vestmanna- eyjum og Reykjavík. Jeg hcf í grcin í Ilelgafelli lýst dvöl Sigurðar í Vestmannaeyjum, og sagt frá kvonfangi hans þar. Viðskilnaði Sigurðar við Reykja- vík í þetta sinn er lýst með all- miklum reyfarablæ af þeim Gísla Konráðssyni og Jóni Borgfirðing. Kæmi mjer ekki á óvart, þó frá- sögn þeirra um sölu Sigurðar á 10 hdr. í Snóksdal væri orðum aukin, eins og það er ótrúlegt, að honum hafi vcrið synjað um vega- brjef til Vestmannaeyja, sökum skulda. i | Ilinsvegar er ljóst, að Sigurður hefir farið með nokkurri þykkju frá Reykjavík, því að hann orti við þann viðskilnað svo ósnotra vísu, að Jón Borgfirðingur hefir ekki treyst sjer til að taka hana eða frásögnina í því sambandi upp, úr ævisögu Sigurðar eftir Gísla Konráðsson, og er þó fátt, sem hann hefir látið fara fram hjá sjer. Jeg sje mjer heldur ekki fært, að tilfæra þá vísu. i Þegar Sigurður hvarf frá Reykja- vík að þessu sinni var hann 26. ára gamall, og var þó orðinn þjóð- frægur fyrir kveðskap sinn og rímur. Meira. Smælki Jón var nýtrúlofaður, cn hann iðraðist þcss fljótlega og trúði Sveini vini sínum fyrir því að hann ætlaði að slíta trúlofuninni. Ilann sagðist ætla að tala við unn- ustuna strax í kvöld. — Jæja, hvernig fór það, spnrði Sveinn nokkram dögum síðar. — Það fór illa, sagði Jón dapur í bragði, jeg skriftaði fyrir henni alla mína fortíð, en heldurðu að það hafi dugað, Nei, jeg held nú síður, og nú ætlum *við að gifta okkur í næstu viku. ★ Skoti bað sjer konu og fjekk hryggbrot. — Jeg get ekki gifst yður, af því að jeg clska yður ekki, sagði stúlkan, en jeg skal vera yður sem systir. — All right, sagði Skotinn. Hvað fæ jeg mikið Jtegar pabbi deyr. i

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.