Lesbók Morgunblaðsins - 04.04.1954, Qupperneq 20

248
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
ISRAEL
LANDVARNIR I
ARABARÍKIN hafa ekki samið frið við Israel. Þar er aðeins um
vopnahlé að ræða. Pess vegna óttast menn að styrjöld geti brotist
þar út þegar minnst varir. Brennandi fjandskapur er á báða bóga
og alls konar hermdarverk eru tíð. Eitt slíkt hermdarverk getur orð-
ið sá neisti, sem kveikir ófriðarbálið. ísraelsmönnum er þetta vel ljóst
og þess vegna eru þeir stöðugt á verði, öll þjóðin stendur vörð og
er viðbúin að verjast ef árás er gerð á landið. í þessari grein lýsir
brezkur herforingi viðbúnaði israelsmanna.
ÍSRAELSRÍKI er langt og mjótt.
Þar sem Negeb eyðimörkin
hefst, er breiddin á landinu ekki
nema 32 kílómetrar á milli Hebr-
onshæða og Gaza. Hjá Sharon eru
ekki nema 11—12 km. milli Juda-
hæða og sjávar. En landamærin
eru allt að 1000 km. löng, og hand-
an við þau eru óvinveittar þjóðir,
Arabar og Egyptar, sem vilja ekki
viðurkenna ísrael sem sjálfstætt
ríki og óska þess helzt að það líði
sem fyrst undir lok.
Fólksfjöldinn í ísrael er 1.650.000,
og er það lítið á móts við fjöl-
menni nágrannaþjóðanna, sem
hafa átta herdeildir manna undir
vopnum á friðartímum. ísraels-
menn verða því að vera vel á verði
til þess að vernda sjálfstæði sitt.
Þeim er það auðvitað algjörlega
um megn að hafa svo mikinn her,
að hann geti gætt hinna löngu
landamæra. Þeir verða að komast
af með sem allra minnstan fastan
her, en treysta heldur á varalið,
sem hægt er að grípa til hvenær
sem er.
Engin þjóð í heifni leggur eins
hart að sér vegna landvarna eins
og ísraelsmenn. Öll-þjóðin er her-
vædd, eða búin undir að taka á
móti innrás. Herskyldan hefst með
14 ára aldri. Þá eru allir drengir
skyldugir að ganga í herþjónustu
í fjögur ár. Þetta er þó ekki aðal-
herskyldan. Hún hefst fyrst við
18 ára aldur og þá eru bæði dreng-
ir og stúlkur tekin í herinn. Her-
þjónustuskylda stúlkna er tvö ár,
fótgönguliðsmanna ár og flug-
manna þrjú ár. Eftir það eru kon-
ur enn í varaliðinu í 14 ár, eða
þangað til þær giftast. En piltarn-
ir eru í varaliðinu enn um 28 ára
skeið.
Fram að fertugsaldri eru vara-
liðsmenn kvaddir til mánaðar her-
æfinga á hverju ári, en meðan þeir
eru milli fertugs og fimmtugs eru
þeir skyldir að gegna heræfingum
hálfan mánuð á ári. Fram að sex-
tugu eru þeir skyldir til heima-
varna.
Varaliðið skiftist eftir byggðum
og herbirgðir eru á hverjum stað.
Með þessu móti getur herstjórn-
in kvatt 16 tvííylki til vopna með
eins eða tveggja sólarhringa fyr-
irvara.
Flugliðið er þannig skipað, að
hægt er að þrefalda það ef til ó-
friðar kemur. Og það er aðalstyrk-
ur landvarnanna.
Öll byggð í landinu er skipu-
lögð með það fyrir augum að geta
sem bezt varizt innrás, því að hinn
fasti her getur ekki verið alls stað-
ar til taks. Þessar skipulögðu
byggðir eru nú samtals 600 og þær
eiga að taka á móti innrás hvar
sem hún er gerð og tefja fyrir
fjandmönnum þangað til hinn
reglulegi her getur komið á vett-
vang.
Þegar flogið er yfir ísrael má
glöggt sjá þessar byggðir. Þær eru
algjörlega ólíkar byggðum Araba,
sem venjulegast eru nokkrir kofar
í þyrpingu og standa hátt. Þessar
Arababyggðir eru nú flestar í eyði
nema í Galileu. En byggðir ísraels-
manna eru til að sjá eins og hvítir
kassar, sums staðar margir sam-
an í hvirfingu, eða í löngum röð-
um og aðeins ein gata á milli, eða
þá að þeir eru á víð og dreif.
Byggðir þessar eru með tvennu
móti og heita tveimur nöfnum.
Fyrst eru „kibbutzim“, eða sam-
vinnubyggðir, þar sem allir hafa
allt í félagi. Og svo eru „mosha-
vim“, þar sem menn eiga sjálfir
hús og lönd.
Kibbutzim eru þorp, mörg hús
saman. Þar hafa menn sameigin-
legt eldhús og mötuneyti, en í kring
um þorpið er sameignarland, akr-
ar og garðar. En í Moshavim eru
lítil tveggja herbergja hús á dreif,
vegna þess að þar byggir hver á
sínu landi.